Het HondenForum

Nanna schreef:

Joey.K schreef: Ik zie op FB vaak plaatjes voorbij komen dat mensen hun dier van bv 14 jaar nu al weer 10 jaar moeten missen en ik kan daar echt helemaal niks mee.

Ik ook niet hoor. Heb ook vaak de indruk dat het meer gaat om het cultiveren van het verdriet en de aandacht die het genereert dan om het werkelijk missen van een dier dat al tien jaar dood is.

of van die mensen die dan bij ieder overleden honden-topic zeggen: hij is nu bij *voeg naam van overleden hond in* op de regenboogbrug. Of iets in die geest. Jaha, jouw hond is ook dood, maar daar gaat het nu niet over.. En tuurlijk, als honden in dezelfde periode overlijden snap ik dat nog wel, maar soms noemen ze dan echt honden die al jaaaaaaaaaren dood zijn. Eerlijk gezegd vind ik dat niet normaal. Ik hoorde eens van iemand die kreeg tranen in haar ogen als ze in de supermarkt de sterfdag van haar hond zag als THT op een pakje vleeswaren. Nou schiet mij maar lek hoor, dat vind ik gewoon ongezond.

sbientje schreef:

Nanna schreef:

Joey.K schreef: Ik zie op FB vaak plaatjes voorbij komen dat mensen hun dier van bv 14 jaar nu al weer 10 jaar moeten missen en ik kan daar echt helemaal niks mee.

Ik ook niet hoor. Heb ook vaak de indruk dat het meer gaat om het cultiveren van het verdriet en de aandacht die het genereert dan om het werkelijk missen van een dier dat al tien jaar dood is.

of van die mensen die dan bij ieder overleden honden-topic zeggen: hij is nu bij *voeg naam van overleden hond in* op de regenboogbrug. Of iets in die geest. Jaha, jouw hond is ook dood, maar daar gaat het nu niet over.. En tuurlijk, als honden in dezelfde periode overlijden snap ik dat nog wel, maar soms noemen ze dan echt honden die al jaaaaaaaaaren dood zijn. Eerlijk gezegd vind ik dat niet normaal. Ik hoorde eens van iemand die kreeg tranen in haar ogen als ze in de supermarkt de sterfdag van haar hond zag als THT op een pakje vleeswaren. Nou schiet mij maar lek hoor, dat vind ik gewoon ongezond.

Nou ja, dat is ook mijn stijl niet. En eerlijk gezegd heb ik medelijden met mensen die kennelijk hun hele ziel en zaligheid leggen in een hond (en of die daar nou zo blij mee is ). Die mensen zijn denk ik wel erg eenzaam.

Ik kan ook met weemoed terugdenken aan bijvoorbeeld Kyra. Natuurlijk mis ik haar wel eens. Ze heeft tenslotte ruim 10 jaar een heel groot deel van mijn leven uitgemaakt. Maar dat is meer het vieren van een mooi en best lang leven. 13 jaar is een hele mooie leeftijd voor een collie.
En ook bijvoorbeeld mijn Gina. Op 24 april denk ik altijd even aan haar terug maar ook bij haar is het meer het vieren van haar leven. De laatste twee jaar heeft ze wel voor 6 jaar geleefd en ik word blij als ik daaraan denk.
Maar voor mij voelt het anders als ik aan Bonnie denk. Die hád nog helemaal niet mogen doodgaan. Dat onooglijke mormel had nog minstens 10 jaar joelend van pret moeten rondhobbelen.
Dus het verdriet om haar is anders. Heftiger.
Nog steeds. Als ik de honden uitlaat, dan mis ik haar heel erg. En dat zal nog wel even duren, ben ik bang.