Het HondenForum

ranetje schreef:

Hij staat steviger op zijn pootjes en drinkt genoeg

Hij drinkt dus alweer zelf?
Dat is gunstig
Hij kijkt ook beter uit zijn oogjes als ik het zo op de foto's zie.
Ik zal nog flink door blijven duimen dat hij steeds beter wordt en helemaal herstelt

Gezien hij ook nog een infuus heeft vrees ik dat hij ook nog vocht toegediend krijgt en dat zoals hier boven ook al aangegeven wordt hij daardoor zich nu beter voelt.
Tegen het spugen zal hij ook wel cerenia krijgen en daar spugen ze eigenlijk enkel doorheen als het bv een afsluiting is omdat dat middel op het centrale zenuwstelsel werkt.

ik wilde het al net schrijven,door het spoelen van het infuus gaat hij zich wellicht ook beter voelen.

zolang je niet weet hoe zijn nieren werken kan een het spoelen door het infuus wat hij nu krijgt een beetje vertekenen dat het beter gaat met hem

ik hoop het niet en duim heel hard mee dat Takkie nog heel lang bij je mag zijn...

Als het vermoeden van de artsen klopt (lepto) dan heeft/had Takkie een acute nierontsteking en was het nierfalen ook acuut. Als de onderliggende oorzaak (de bacterie) aangepakt kan worden kan het nierfalen soms ook omkeerbaar zijn. Dat weet je dus pas na een tijdje. Dat Takkie zich nu beter voelt is wel degelijk goed nieuws een de prognose hoeft helemaal niet slecht te zijn. Gewoon doorgaan dus en naar de behandelde artsen luisteren. Succes ermee.

Hallo allemaal,

Goed nieuws! Hij sukkelt nog steeds, maar uit een nieuw bloedwaarden onderzoek vandaag blijkt dat zijn nieren volledig hersteld zijn! De nierwaarden zijn mooi normaal. Ik heb het even gevraagd, dat is niet alleen omdat er via het infuus gespoeld wordt. Zijn nieren hebben het kennelijk toch goed doorstaan en hebben zich kunnen herstellen! Voor de nieren was ik het meest bang.

De leverwaarden zijn echter nog steeds hoog. Ze gaan nu toch morgen een echo doen om te zien of er een obstructie zit ergens. Het gaat alles bij elkaar toch inderdaad stukje bij beetje wat beter met hem. Hij is vandaag toen ik er was meerdere keren opgestaan, staat best stevig op zijn pootjes, kijkt bijna weer als vanouds uit zijn ogen. Maar ik merk aan hem dat hij het zwaar heeft nog... Doet best pijn om hem zo te zien... Als hij echt niet vooruit was gegaan had ik het op deze manier niet lang meer voor hem willen rekken, maar nu wel.

Maar hij is nog heel zwak, eet nog niet zelf, drinkt soms een beetje teveel en is duidelijk nog niet zichzelf. Het is nog steeds te vroeg om te zeggen hoe hij erdoor gaat komen, maar de vooruitzichten worden wel beter. Dat zijn nieren zich hersteld hebben is een grote winst.

Ze weten nog steeds niet met zekerheid wat er is, de uitslag van het nadere onderzoek komt op zijn vroegst morgen, eerder overmorgen. De echo kunnen ze morgen wel gelijk zien neem ik aan (toch?). Dus als daarna het onderzoek ook binnen komt moeten ze een aardig goed beeld kunnen schetsen.

Dezelfde dierenarts was er weer. Pff, die maakt uren! Ochtend, middag, avond, weekend... wanneer ik ook belde of kwam was zij er wel. Alle anderen heb ik maar 1 of 2 keer gezien. Ze komt ook echt zorgzaam over en is echt met Takkie begaan merk ik, echt heel fijn om te weten.

Als hij zover hersteld dat hij naar huis kan zal hij ook hier nog waarschijnlijk een paar weken verzorgd moeten worden. Het is allemaal bij elkaar nogal een impact zo ineens. Naast mn ouder wordende moeder is hij het liefste wezen op aarde voor me, ik blijf voor hem vechten.

Morgenochtend krijg ik weer een update, en morgenavond ga ik er weer langs. Benieuwd naar wat de echo ons gaat vertellen.

Ik ben erg blij met jullie medeleven en ook met tips en opmerkingen hier. Ze helpen me goed om ook in het ziekenhuis beter te weten wat te vragen. Pffff... het doet je wat hoor... Iedereen onder mijn vrienden leeft met me mee en mijn opdrachtgevers zijn gelukkig coulant dat ik even wat minder productief ben. Ik hoop zo dat het met deze week erbij nog daarna overwonnen is!

Mijn duimen draaien hier voor Takkie.
Sterkte ermee!

Nou het is idd best heel positief dat de nieren hersteld zijn.
En ook dat hij wat stabieler is, op de een of andere manier denk ik dat het ergste sowieso achter de rug is of dat hoop ik voor jullie.
Ik ga duimen dat hij snel weer thuis is. Thuis zijn ze toch op hun best hoe goed de dierenartsen ook voor ze zorgen

Ik ben benieuwd wat er uit het leveronderzoek komt bij de echo
In ieder geval nog steeds vrij positieve berichten

Jakkes wat ontzettend heftig voor jou en Takkie.
Gelukkig gaat het langzaam wat beter. Hopelijk vinden ze snel wat er is, zodat er effectief gehandeld kan worden.

Knuffel voor jou & Takkie! Dat je kleine vriendje maar snel weer vrolijk mag zijn en jullie weer samen kunnen wandelen en knuffelen.

Het is een teckel....stronteigenwijs maar een enorme vechter als het om ziekte gaat.
Je ziet het in dat oogje.

Och och, het menneke. Wat moet het moeilijk zijn voor je om je hondje zo te zien.
Duimen blijven draaien dat Takkie er weer helemaal bovenop komt.

Wat hoop ik dat hij er weer helemaal bovenop komt

Hallo allemaal,

Het is inderdaad niet makkelijk om hem zo te zien.. Het is dat hij gelukkig wel vooruit gaat, al is het langzaam. Er is dus hoop, dat vinden de artsen daar ook. Ik hou elke dag mn hart vast en denk bijna bij alles wel aan hem. Thuis en in de buurt zie ik hem altijd in gedachten en als ik achter mijn PC zit voel ik alsof hij achter me ligt te slapen op zijn stoel. Maar goed, je gaat zo goed mogelijk door en weet dat hij in goede handen is. Toen ik weer wegmoest ging hij staan en keek me aan van ''nee, niet weggaan'. Was even slikken (en toch nog 5 minuten langer blijven)!

Ben vanavond ook bij hem geweest. Vandaag ook wel weer een ietsiepietsie beter dan gisteren. Ik zag dacht ik een heel dun randje wit bij zijn ogen rond zijn iris, dat was er dacht ik niet. Hopen maar. Het is nog wel gelig, maar duidelijk veel minder dan in het begin, vrijdagavond. Zijn nieren bleken gisteren dus hersteld, vandaag wees de echo niks bijzonders uit. Lever, alles zag er vrij goed uit. Alleen de gal was wat opgezet, daar hebben ze nu een kweekje van gemaakt. Verder geen obstructies of rare dingen gelukkig.

Bloedonderzoek was helaas nog niet terug, dat zal morgen worden. "En anders gaan we bellen" zeggen ze. Die uitslag zal duidelijk moeten maken wat er aan de hand is. Leptospirose maakt een goede kans, maar dat het iets anders is kunnen ze nog niet uitsluiten zo.

Ik merk aan hem dat het wat beter wordt en hij wat aansterkt. Hij ademt ook rustiger dan gisteren, zijn blik was sterker, alleen vol onbegrip over alles. Hij reageerde meer dan gisteren op dingen die ik zeg (ga je mee, huis, wandelen... de dingen waar hij altijd op reageert). Ik heb zijn favoriete eten en knabbeltjes meegenomen, om hem te stimuleren ook. Thuis is hij ook een kieskeurige eter, dus dat kan een rol spelen. Het blik heb ik niet opengemaakt, dat laat ik aan de verpleegkundigen over, maar een knabbeltje probeerde ik al te geven. Hij reageerde er wel op, keek op en zijn oortjes gingen wat omhoog, maar at het nog niet.

Pfff... lange adem! Maar alles wijst erop dat als de oorzaak goed bestreden is, hij toch een goede kans maakt, er is niks heel erg beschadigd naar het tot nu toe lijkt. Maar ze hebben nog niet alle resultaten binnen en ook geen weefselonderzoek gedaan. Morgen wordt spannend, als de uitslag binnenkomt bellen ze me gelijk. Ik hoop en duim me rot!

Hij kan wel al stevig staan, maar is nog behoorlijk van slag...

Ooo die laatste foto is wel wat hoopvoller! Mijn duimen draaien nog steeds op volle toeren

Ach, zie hem daar toch staan..
Spannend, die uitslag morgen.
Mijn duimen blijven hier ook draaien voor je Takkie.

Ik duim ook nog steeds voor een volledig herstel.
Zo een schattig manneke en zo zielig met al die toeters en bellen.
Dank je voor de updates ik blijf volgen.

agos klein dapper mannetje...

ik duim met je mee dat het vanaf nu alleen maar beter gaat met takkie...

Ach wat een schatje is het. Hij ziet er op de laatste foto best vastberaden uit. Hopelijk komt hij er weer bovenop. We blijven duimen. Veel sterkte nog.

Duimen draaien voor een gunstige bloeduitslag morgen

oooohh die laatste foto

Die komt er wel weer bovenop.

Hij kijkt alweer veel alerter dan op eerdere foto's.
Ik hoop dat er geen nare dingen uit de onderzoeken komen en dat hij na verdere behandeling weer helemaal herstelt

Het ziekenhuis heeft weer gebeld. Het was de DA die er ook de eerste dag bij was en toen bezorgd was of hij het weekend wel zou halen. Ze ziet nu dat er wel een vooruitgang is, en is blij dat de nieren het overleefd hebben, maar ze zegt erbij dat we er nog niet zijn. Dat hij nog gelig is kan overigens nog wel even duren, ook als de oorzaak al bestreden en weg is. Het duurt gewoon even voor die stoffen weer afgevoerd zijn.

Sinds de verdenking van Leptospirose er is gaan ze niet meer met hem naar buiten. Maar hij is zo'n keurig hondje dat hij binnen nooit plast! De DA vermoed dat dit ook is waarom hij in zijn kooitje niet plast. Er is geen enkele andere reden (obstructie/ontsteking of wat ook) voor hem om niet te plassen. Daarom wordt hij nu regelmatig gecatheterd.

Hoop dat hij vandaag weer wat meer aansterkt en ook gaat eten! Als hij gaat eten, mag hij van de DA ook wel vrij snel weer naar huis. Ik geloof dat mijn duim-vingerafdrukken inmiddels eraf gesleten zijn!

Vandaag ergens worden de uitslagen verwacht, dus ben supergespannen. Ze bellen gelijk, en natuurlijk ga ik er vanavond weer heen.

mijn duimen draaien voor een goede uitslag
wat moet jij op zijn van de zenuwen

Takkie de Teckel schreef:Het ziekenhuis heeft weer gebeld. Het was de DA die er ook de eerste dag bij was en toen bezorgd was of hij het weekend wel zou halen. Ze ziet nu dat er wel een vooruitgang is, en is blij dat de nieren het overleefd hebben, maar ze zegt erbij dat we er nog niet zijn. Dat hij nog gelig is kan overigens nog wel even duren, ook als de oorzaak al bestreden en weg is. Het duurt gewoon even voor die stoffen weer afgevoerd zijn.

Sinds de verdenking van Leptospirose er is gaan ze niet meer met hem naar buiten. Maar hij is zo'n keurig hondje dat hij binnen nooit plast! De DA vermoed dat dit ook is waarom hij in zijn kooitje niet plast. Er is geen enkele andere reden (obstructie/ontsteking of wat ook) voor hem om niet te plassen. Daarom wordt hij nu regelmatig gecatheterd.

Hoop dat hij vandaag weer wat meer aansterkt en ook gaat eten! Als hij gaat eten, mag hij van de DA ook wel vrij snel weer naar huis. Ik geloof dat mijn duim-vingerafdrukken inmiddels eraf gesleten zijn!

Vandaag ergens worden de uitslagen verwacht, dus ben supergespannen. Ze bellen gelijk, en natuurlijk ga ik er vanavond weer heen.

Maar zij laten hem ivm de lepto verdenking niet buiten en als hij zelf eet zou hij mee naar huis mogen en gewoon weer buiten uitgelaten mogen worden?

crutz schreef:Maar zij laten hem ivm de lepto verdenking niet buiten en als hij zelf eet zou hij mee naar huis mogen en gewoon weer buiten uitgelaten mogen worden?

Ervan uitgaande dat de aandoening dan ook bestreden is uiteraard. Verder weet ik niet, dat is wat ze vertelde. Hij wordt er al sinds zaterdag met anti-biotica tegen behandeld natuurlijk.

En ja... ben vandaag op mijn top qua zenuwen...

Och kijk dat staan dan, slang in zijn neusje.. dapper ventje!

Och, het ventje
Ik help mee hopen dat hij vlot en helemaal opknapt!

Mijn ruwhaar teckelmeneer weigerde (of kon fysiek niet) toen hij een hernia had ook om zijn plas te laten lopen. Hij kon niet fatsoenlijk staan dus werd er niet geplast Laat stáán dat hij het in de bench of ergens binnen zou doen
Ik heb toen van de dierenarts geleerd hoe hem zelf te katheteriseren. Dat is een weekje nodig geweest, toen stond hij weer vast genoeg op de pootjes om buiten een plasje te doen. Hij heeft geen 1x in die periode binnen geplast.

klikt hoopvol allemaal. Klein maar dapper jouw Takkie. Wat fijn dat je alle vertrouwen hebt in je dierenarts, maakt het et wat makkelijker om Takkie daar achter te laten en alleen maar te kunnen afwachten, wachten, wachten.

Hallo allemaal,

Nou, veel nieuws vandaag eigenlijk, goed en niet zo goed, maar het minder goede was al wel verwacht. Eerst het slechte nieuws maar. De uitslag is terug, en inderdaad heeft hij een verhoogd anti-stoffen niveau voor Leptosirose. Dat is geen leuk nieuws, maar wel wat al verwacht werd, en waar de behandeling en medicatie ook op gericht is. 100% zekerheid is er pas als er over een paar weken nog meer anti-stoffen in zijn bloed zitten. Ook als de ziekte al bestreden is blijft het lichaam nog enige tijd anti-stoffen aanmaken, die dus ook als het voorbij is nog omhoog kunnen gaan zo vertelde de DA in het ziekenhuis. Maar die verhoogde waardes zijn de 'good guys'.

Hij zit al bijna een week op een anti-biotica kuur, als die goed aanslaat, waar het wel op lijkt, is hij binnenkort wel vrij van de ziekte zelf. Dan is het echt aan hem om te herstellen en vooral zijn lever. We hebben al veel geluk met de nieren, en de lever heeft een behoorlijk herstellend vermogen. De DA vertelde dat ze zaterdag inderdaad niet veel hoop had en vreesde dat hij het weekend niet zou halen. Nu is ze echter voorzichtig positief, al zal hij ook als hij vrij van de ziekte is en goed genoeg om naar huis te gaan ook thuis nog een paar weken goed verpleegd moeten worden. Omdat hij wat begon te hoesten en hijgen hebben ze nog een rontgenfoto gemaakt, maar de longen zien er goed uit. Ze is erg tevreden over de stijgende lijn. Hij zal alleen zeker nog tot en met aankomend weekend daar moeten blijven.

Hij is inderdaad zo'n eigenwijze Teckel die het vertikt om binnen te plassen. Er zit niks in de weg, toch doet hij het niet. Hij heeft daarom nu ook daar een catheter. En een kraag om te voorkomen dat hij daaraan gaat trekken. Ik heb echt zwaar met hem te doen, zo is het niet leuk voor hem. Ik zou zo met hem willen ruilen om het makkelijker te maken.

Gelukkig ook vandaag wel weer goed nieuws. Toen ik hem zag was echt duidelijk een stukje levendiger! Hij stond al kwispelend op me te wachten, en zag er echt blij uit dat ik er weer was. Hij heeft veel meer oog voor zijn omgeving en mij, meer weer dan gisteren. Langzaam begint hij weer als Takkie te kijken en doen, was er superblij mee. Hij gaf een likje op mijn arm en een kusje, voor het eerst in anderhalve week! Je merkt gewoon dat er weer een persoonlijkheid door de waas heen breekt, echt super. Maar het mooiste vandaag was een korte wandeling!

Ook DA en assistent werden blij van hoe hij op mij reageerde. Zover dat ze me zelfs 10 minuutjes met hem buiten lieten! Omdat hij een catheter voor urine heeft kan hij buiten niet plassen, daarom kon het volgens hen wel even. Hij was er superblij mee! Leefde er helemaal van op toen ik hem oppakte en naar de deur liep, je zag zijn koppie gewoon naar de deur uitreiken. Het was ongelofelijk, hoe hij daar waggelde, met buisjes goed vastgemaakt en een ingepakt pootje. En natuurlijk nog erg zwak van het liggen en de ziekte. Maar hij liep mee, genoot ervan, snuffelde overal... probeerde natuurlijk wel even zijn pootje omhoog te doen, maar door het catheter ging dat natuurlijk niet. Maar het was lopen, en doelbewust en doorzettend, niet het voortsjokken en zichzelf vooruit trekken wat het vorige week steeds meer werd voor hij werd opgenomen. Na al die tijd dat ik bang was om hem te verliezen gaf me dit toch wel de allermeeste hoop dat ik weer met hem aan de wandel kan over een tijdje. Even buiten in het zonnetje. Je kon zien dat hij ervan genoot. Maar ook terug was geen probleem, want hij voelde zelf ook wel dat hij nog niet zover was. Bij het weggaan tilde hij zn ppotje op naar me, net wat hij ook altijd doet als ik thuiskom. Had echt vandaag voor het eerst weer echt het gevoel dat Takkie terug kwam.

Volgens mij gaat hij het redden... Maar ik blijf mn hart vasthouden nog. Alles hangt ervan af hoe zijn lever zich hersteld. We hebben nog een flinke weg te gaan, maar hopelijk wel zo snel mogelijk weer thuis. Hier zal hij zich tijdens het herstellen en aansterken toch op zijn best voelen.

Pff, was een erg enerverende dag, maar ga nu met nieuwe hoop slapen. Het wijst er allemaal op dat hij binnenkort weer thuiskomt, nog even duimen maar.

Fijn dat t beter lijkt te gaan.

De DD pup (8 maanden geloof ik) waar ik eerder over vertelde is gisteren ingeslapen. Idd ook in het bloed lepto gevonden en niet in de urine. Even geen idee waar dat verschil voor maakt maar wel dat daar de nieren helaas niet herstelden je zit dan gelukkig aan de goede kant. Maar hoe met dat je zelf besmet kan zijn?