Het HondenForum

Een 'opgepimpt' karretje, hihi! Schattige foto's hoor, Brigitte.

Anne&Taar schreef:Een 'opgepimpt' karretje, hihi! Schattige foto's hoor, Brigitte.

Ja haha, ik wilde een fijner zittend tuigje voor haar dus die hebben we zelf samengesteld en van het één kwam het ander de zijkanten worden nog helemaal roze dan is hij 'af'

Brigitte schreef:

Anne&Taar schreef:Een 'opgepimpt' karretje, hihi! Schattige foto's hoor, Brigitte.

Ja haha, ik wilde een fijner zittend tuigje voor haar dus die hebben we zelf samengesteld en van het één kwam het ander de zijkanten worden nog helemaal roze dan is hij 'af'

Geweldig... Ik zou ook helemaal losgaan met versieren in zo'n geval...

Anne&Taar schreef: Geweldig... Ik zou ook helemaal losgaan met versieren in zo'n geval...

mijn vader zit in de tweewielers die kwam met zo'n vlaggetje aan van Sesamstraat voor op een kinderfiets maar dat ging me iets te ver

Brigitte schreef:

Anne&Taar schreef: Geweldig... Ik zou ook helemaal losgaan met versieren in zo'n geval...

mijn vader zit in de tweewielers die kwam met zo'n vlaggetje aan van Sesamstraat voor op een kinderfiets maar dat ging me iets te ver

Ach, nee, geweldig!!
Geeft de buurt iets om naar uit te kijken.

Anne&Taar schreef:

Brigitte schreef: mijn vader zit in de tweewielers die kwam met zo'n vlaggetje aan van Sesamstraat voor op een kinderfiets maar dat ging me iets te ver

Ach, nee, geweldig!!
Geeft de buurt iets om naar uit te kijken.

Haha, hij staat hier nog in de gang en ik moet iedere keer wel lachen maar erop zetten nee dat niet

Een rolstoel zou me te ver gaan heb ik altijd gedacht totdat ik fotoos van jouw hondje zag Brigitte. Een volledig gelukkig blij hondje, echt super

Anne&Taar schreef:

Crescent schreef:Ik ben er van overtuigd dat een dier doorgaans wil blijven leven en dat (wilde) dieren weinig zelfmedelijden hebben. Vossen bijten hun poot af om zich uit een klem te bevrijden. Of het waardig is? Ze willen volgens mij gewoon door met bestaan. Bij huisdieren is het soms aan ons om te beslissen of het dier nog verder wil leven, maar daarvoor moet je goed te rade gaan bij het dier zelf (en de goden)

Dat is absoluut waar. Euthanasie is een beslissing genomen door mensen; dat mensen dat invullen als zijnde in het belang van de hond, maakt dit nog niet de waarheid. Dat weten we domweg niet. Dat gezegd hebbende heb ik zelf die beslissing voor heel veel dieren genomen; en heb hier uiteraard vrede mee. Maar persoonlijk heb ik vele, vele malen meer moeite met het bewust aanschaffen van een dier waarvan je op basis van uiterlijke kenmerken de hulpeloosheid al kan nagaan, dan met bijvoorbeeld amputatie van een poot. Ik ben zelf altijd van mening dat je t in de aanschaf goed hebt gedaan als niemand op straat zich omdraait om naar jouw bijzondere hond, in welke vorm dan ook, te kijken.

bij mij mogen ze vaak en lang omkijken

Heel verschillend per hond.

Saar was een wandelhond pur sang. Had een tumor op de plek van haar "ringvinger"-teen, nagel was allang dood en verwijderd. Maar ze ging maar door en door. Op de ochtend dat ze om half zeven met een opgetrokken pootje stond vond ik (vond zij?) dat het tijd was.

Met Miep zijn we best lang doorgegaan. Maar het was zo'n lui ding, die vond het helemaal niet erg dat ze in haar eigen pies lag. Ze vond het vervelender als ze gewassen werd. Saar had dat verschrikkelijk gevonden, maar Miep kon zich daar niet zo druk om maken. Maar toen ze zichzelf niet meer staande kon houden, was het voor haar ook klaar. Chemo's en rolstoelen enzo gaat mij te ver. En operaties van duizenden euro's eigenlijk ook.

Het houdt voor mij op als mijn hond niet meer gelukkig is.

Dit was bij Bonnie een ander moment dan het bij Kai zal zijn denk ik.

Jonas26 schreef:Een rolstoel zou me te ver gaan heb ik altijd gedacht totdat ik fotoos van jouw hondje zag Brigitte. Een volledig gelukkig blij hondje, echt super

Ja, dat had ik ook hoor. Maar ik vond ook voor mezelf dan dat ik niet iets kon zeggen of nee doen we niet zonder het iig geprobeerd te hebben

Dit is een filmpje van afgelopen zaterdag

https://www.youtube.com/watch?v=eZjGJmO ... freload=10

Nanna schreef:Ik heb eigenlijk maar één criterium.
Het moet voor zowel de hond als voor mij nog leuk zijn.
Als de hond het leven ervaart als een last is het gemakkelijk. Dan is het einde bericht. Maar voor mij is het dat ook als ik de hond ga ervaren als een last.

Dit vat het eigenlijk wel samen.
Ody had geen leven zonder pijnstilling, dus dat heeft ze jarenlang gehad. Met pijnstilling was ze een vrolijke, blije hond, ik had daar totaal geen problemen mee. Aan het einde ging ze ook iedere twee weken naar de fysio, om een beetje soepel te blijven.
Later werd ze ook incontinent, gelukkig reageerde ze heel goed op medicatie, anders was het voor mij einde verhaal geweest. Tijdelijke incontinentie ivm een ziekte oid, dat zou ik geen probleem vinden, maar een hond die blijvend urine/ontlasting verliest in huis, dat zou me te ver gaan.

Een rolstoel zou bij mij afhangen van de hond. Als een hond echt nog blij en happy kan zijn met een rolstoel, zou ik daar misschien wel voor gaan, maar ik weet zeker dat Sira het vreselijk zou vinden.
Chemo afhankelijk van de prognose en de leeftijd van de hond.

Ody heb ik uiteindelijk laten gaan toen ze omviel met poepen. Ze lag daar als een torretje op zijn rug te spartelen met grote paniekogen. Ik heb haar overeind geholpen en toen viel ze meteen weer om. Ik heb haar jankend naar huis gedragen en thuis de dierenarts gebeld. Duidelijker kon het voor mijn niet zijn, nu is het klaar.