Het HondenForum

Ok dan ga ik het anders proberen Een hond groeid op met mensen en die mensen behoren tot de roedel. Vervolgens neemt een nieuw mens de pup mee en voedt hem verder op. Die pup beschouwd de nieuwe mens wel degelijk als pleegmoeder toch? Of denken jullie van niet?
Vervolgens print die hond zich al maar meer in op mensen en richt zich ook volledig op het gedrag van die mensen.

Veel honden raken hierdoor zelfs zo het spoor kwijt dat ze andere honden niet meer begrijpen als je het niet goed onderhoudt bij de pup. Dan vermenselijken ze teveel.
Het komt er dus op neer dat mensen die een pup kopen zich bezig moeten houden met het socialiseren op honden. Mensen is over het algemeen veel makkelijker

Een hond ziet ons dus niet als honden maar zichzelf als mens

Wel zijn er de nodige zaken die een hond direct tot gedragingen doen besluiten door andere honden. Voortplanting ed worden echter geheel getriggerd op basis van geur. Zou een mens naar een loopse teef ruiken dan zouden onze reuen net zo hitsig worden hoor, neem dat maar van mij aan

Honden waken net zo fel op mensen als honden en zo zijn er legio zaken te noemen waardoor ik aanneem dat een hond zich zeker niet de buitenstaander van de andere soort voelt in een gezin.

MARC_S schreef:Een hond ziet ons dus niet als honden maar zichzelf als mens

Het is een grappige uitspraak en ik denk ook helemaal waar. Wil niet zeggen dat een hond niet anders kan dan zich als hond gedragen en dus nooit of te nimmer menselijke dingen kan overnemen. Hij kan hooguit vervreemden van zijn eigen soortgenoten en van zijn eigen taal.

MARC_S schreef:Ok dan ga ik het anders proberen Een hond groeid op met mensen en die mensen behoren tot de roedel. Vervolgens neemt een nieuw mens de pup mee en voedt hem verder op. Die pup beschouwd de nieuwe mens wel degelijk als pleegmoeder toch? Of denken jullie van niet?
Vervolgens print die hond zich al maar meer in op mensen en richt zich ook volledig op het gedrag van die mensen.

Veel honden raken hierdoor zelfs zo het spoor kwijt dat ze andere honden niet meer begrijpen als je het niet goed onderhoudt bij de pup. Dan vermenselijken ze teveel.
Het komt er dus op neer dat mensen die een pup kopen zich bezig moeten houden met het socialiseren op honden. Mensen is over het algemeen veel makkelijker

Een hond ziet ons dus niet als honden maar zichzelf als mens

Wel zijn er de nodige zaken die een hond direct tot gedragingen doen besluiten door andere honden. Voortplanting ed worden echter geheel getriggerd op basis van geur. Zou een mens naar een loopse teef ruiken dan zouden onze reuen net zo hitsig worden hoor, neem dat maar van mij aan

Honden waken net zo fel op mensen als honden en zo zijn er legio zaken te noemen waardoor ik aanneem dat een hond zich zeker niet de buitenstaander van de andere soort voelt in een gezin.

Maar wij ervaren de hond toch ook niet als buitenstaander in een gezin , hoewel we het onderscheid heel goed weten .

Een hond die je niet met andere honden socialiseert zal problemen met z'n soortgenoten hebben en zich zelfs sexueel richten op mensen ( meen ik te weten , kan het ff niet nazoeken . ) Heeft dus niet alleen problemen met soortgenoten , maar ook met mensen . Dan heb je gewoon een gestoorde hond . Een mens die bij de wolven is opgegroeid heeft soortgelijke problemen .

Je kunt natuurlijk heel veel voorbeelden geven waaruit blijkt dat een hond een mens als hond ziet , maar het omgekeerde kan ook . Ik ken een hond waarvan ik zeker weet dat hij je vriendelijk zal verwelkomen ookal bij je een volkomen vreemd mens , maar die elke andere hond het liefst meteen de tent uit jaagt ( als het ook een teef is tenminste . )

Een normale hond ziet het onderscheid echt wel

Hee, wat een interessante discussie dit!

Ik pik er even 1 dingetje uit:

MARC_S schreef:

Zoie schreef:

Maar goed , nu zijn wij alpha , baas , roedelleider , of wat dan ook . Denken we zelf in de ogen van de hond . De rangorde is volkomen duidelijk . Je loopt los met je hond in het bos , en je komt een andere baas tegen met zijn hond . Goede kans dat jouw hond geen enkele belangstelling voor de roedelleider , baas , alpha of wat dan ook heeft . Hij kijkt , reageert , communiceert gewoon met die andere hond . Dat is althans mijn ervaring .

Dit is niet helemaal zo. Mijn hond heeft wel oog voor de baas

Zou het zo kunnen zijn dat de ene hond gewoon veel meer geneigd is om mensen als 'hond' (of zichzelf als mens ) te zien als de andere hond?

Mijn hond loopt in de meeste gevallen juist eerst op de baas af. Okee, soms om een koekje te bietsen, dus dat telt niet, maar juist bij wat minder imposante honden negeert hij de hond, en gaat dan helemaal van 'Kijk hoe lief en leuk ik ben' doen tegen de andere baas. En als hij dan lekker tegen die baas z'n benen leunt en uiteraard aangehaald wordt omdat hij zo leuk en lief is kijkt hij pas met een strakke blik naar die andere hond. Ik begrijp niet precies wat hij doet, ik zie het een beetje als vriendjes worden met de leider van het andere 'roedel' zodat voor de andere hond meteen duidelijk is dat Jack baas van de wereld is. De andere bazen hebben zeker niet door dat het manipulatie is, en de andere hond snapt het volgens mij vaak ook niet helemaal.

En het grappige is weer dat als *ik* de baas en/of hond niet zie zitten, Jack ze vaak allebei negeert. Hoe vriendelijker ik hallo zeg en hoe langer het kletspraatje duurt, hoe opdringeriger Jack wordt richting die andere baas.

Hanneke

Hanneke2 schreef:Hee, wat een interessante discussie dit!

Ik pik er even 1 dingetje uit:

MARC_S schreef:

Zoie schreef:

Maar goed , nu zijn wij alpha , baas , roedelleider , of wat dan ook . Denken we zelf in de ogen van de hond . De rangorde is volkomen duidelijk . Je loopt los met je hond in het bos , en je komt een andere baas tegen met zijn hond . Goede kans dat jouw hond geen enkele belangstelling voor de roedelleider , baas , alpha of wat dan ook heeft . Hij kijkt , reageert , communiceert gewoon met die andere hond . Dat is althans mijn ervaring .

Dit is niet helemaal zo. Mijn hond heeft wel oog voor de baas

Zou het zo kunnen zijn dat de ene hond gewoon veel meer geneigd is om mensen als 'hond' (of zichzelf als mens ) te zien als de andere hond?

Mijn hond loopt in de meeste gevallen juist eerst op de baas af. Okee, soms om een koekje te bietsen, dus dat telt niet, maar juist bij wat minder imposante honden negeert hij de hond, en gaat dan helemaal van 'Kijk hoe lief en leuk ik ben' doen tegen de andere baas. En als hij dan lekker tegen die baas z'n benen leunt en uiteraard aangehaald wordt omdat hij zo leuk en lief is kijkt hij pas met een strakke blik naar die andere hond. Ik begrijp niet precies wat hij doet, ik zie het een beetje als vriendjes worden met de leider van het andere 'roedel' zodat voor de andere hond meteen duidelijk is dat Jack baas van de wereld is. De andere bazen hebben zeker niet door dat het manipulatie is, en de andere hond snapt het volgens mij vaak ook niet helemaal.

En het grappige is weer dat als *ik* de baas en/of hond niet zie zitten, Jack ze vaak allebei negeert. Hoe vriendelijker ik hallo zeg en hoe langer het kletspraatje duurt, hoe opdringeriger Jack wordt richting die andere baas.

Hanneke

Nou , in ieder geval is Jack zo snugger om eerst even te kijken welke hond erbij loopt :p: Niet elke baas is dominant genoeg voor zo'n tafereel !

Wolvenroedels zullen elkaar mijden in de natuur , dus volgens de roedellogica is dit waanzin . Als ik er tenminste iets van begrijp . We verwachten dat die andere hond dit accepteert volgens onze eigen mensenlogica . En dat verklaren we dan in roedeltermen .

Ik vind het een mooi voorbeeld van wat ik bedoel : ergens klopt er iets niet , maar wat is het nou ?

Het vechten met andere reuen hoeft geen dominantie tekort van de baas te zijn.
De meeste reuen voelen zich juist gesterkt als de roedelleider erbij is.

Als we het hebben over normaal gesocialiseerde honden, dan heb je toch honden die mensen boven honden verkiezen. Een mens doet nou eenmaal weinig honds. Daarbij ruiken ze totaal anders.

cuatro schreef:Het vechten met andere reuen hoeft geen dominantie tekort van de baas te zijn.
De meeste reuen voelen zich juist gesterkt als de roedelleider erbij is.

Als we het hebben over normaal gesocialiseerde honden, dan heb je toch honden die mensen boven honden verkiezen. Een mens doet nou eenmaal weinig honds. Daarbij ruiken ze totaal anders.

Ja, ik neig ook naar dat standpunt . Maar je hoort ook zeggen : ik ben de roedelleider , ik bepaal of er gevochten wordt . Dan zou die hond als het ware eerst moeten vragen of er geknokt mag worden .

Overigens bedoelde ik met niet gesocialiseerd : totaal gescheiden van andere honden opgegroeid . Dus ook vroeg bij de moeder weggehald .

Zoie schreef:

Hanneke2 schreef:Hee, wat een interessante discussie dit!

Ik pik er even 1 dingetje uit:

MARC_S schreef:

Zoie schreef:

Maar goed , nu zijn wij alpha , baas , roedelleider , of wat dan ook . Denken we zelf in de ogen van de hond . De rangorde is volkomen duidelijk . Je loopt los met je hond in het bos , en je komt een andere baas tegen met zijn hond . Goede kans dat jouw hond geen enkele belangstelling voor de roedelleider , baas , alpha of wat dan ook heeft . Hij kijkt , reageert , communiceert gewoon met die andere hond . Dat is althans mijn ervaring .

Dit is niet helemaal zo. Mijn hond heeft wel oog voor de baas

Zou het zo kunnen zijn dat de ene hond gewoon veel meer geneigd is om mensen als 'hond' (of zichzelf als mens ) te zien als de andere hond?

Mijn hond loopt in de meeste gevallen juist eerst op de baas af. Okee, soms om een koekje te bietsen, dus dat telt niet, maar juist bij wat minder imposante honden negeert hij de hond, en gaat dan helemaal van 'Kijk hoe lief en leuk ik ben' doen tegen de andere baas. En als hij dan lekker tegen die baas z'n benen leunt en uiteraard aangehaald wordt omdat hij zo leuk en lief is kijkt hij pas met een strakke blik naar die andere hond. Ik begrijp niet precies wat hij doet, ik zie het een beetje als vriendjes worden met de leider van het andere 'roedel' zodat voor de andere hond meteen duidelijk is dat Jack baas van de wereld is. De andere bazen hebben zeker niet door dat het manipulatie is, en de andere hond snapt het volgens mij vaak ook niet helemaal.

En het grappige is weer dat als *ik* de baas en/of hond niet zie zitten, Jack ze vaak allebei negeert. Hoe vriendelijker ik hallo zeg en hoe langer het kletspraatje duurt, hoe opdringeriger Jack wordt richting die andere baas.

Hanneke

Nou , in ieder geval is Jack zo snugger om eerst even te kijken welke hond erbij loopt :p: Niet elke baas is dominant genoeg voor zo'n tafereel !

Wolvenroedels zullen elkaar mijden in de natuur , dus volgens de roedellogica is dit waanzin . Als ik er tenminste iets van begrijp . We verwachten dat die andere hond dit accepteert volgens onze eigen mensenlogica . En dat verklaren we dan in roedeltermen .

Ik vind het een mooi voorbeeld van wat ik bedoel : ergens klopt er iets niet , maar wat is het nou ?

Het antwoord zit hem in het feit dat de hond afstamd van de wolf maar geen wolf is. In de natuur zullen wolvenroedels elkaar niet accepteren maar je ziet bij bv zwerfhonden dat zij zich alleen maar gesterkt voelen door anderen. (wanneer zij nuttige blijken te zijn)

De strakke hierarchie die men bij wolven ziet komt in veel mindere mate voor dan bij honden. Honden zijn in eerste instantie oppertunisten en zullen ook veranderingen in hun eigen belang accepteren.

Waarom noemen zij onzelf dan roedelleider of word er op de hondenscholen aangeleerd hoe je alfa moet zijn? Ik denk dat dit de volgende oorzaak heeft. In elke sociale omgeving of het nu een dorp of een wolven roedel is, is er een sociale structuur ofwel een hierarchie. Wij mensen zijn hier in eetste instantie niet zo mee bezig omdat wij hier buiten het werk niet veel aan denken. maar denk eens na. Wanneer vader thuis komt van zijn werk en dochter zit in "vaders luie stoel" word er dan ook niet verwacht van die dochter dat zij ergens anders gaat zitten. Dit is voor ons mensen normaal, maar wanneer sommige mensen een hond nemen staan zij er niet bij stil dat deze hond niet hetzelfde kan denken als zij zelf. De hond denkt niet o ik ben een hond dus ik mag niet van tafel eten. Een hond begrijpr niet automatisch wat zijn plaats is. Dus moeten wij dat hem duidelijk maken zodat de hond weet waar hij aan toe is.

Verder denk ik dat het toch wel erg belangrijk is dat jij bepaalt wat er gebeurt op het moment dat jij je hond loslaat buiten. Vergeet niet dat jezelf verantwoordelijk bent voor wat de hond doet. Dus wanneer je hond in een gevecht raakt omdat jij geen controle had of omdat jij niet oplette, en hij heeft verwondingen kan je het alleen jezelf aanrekenen.

Ca Cajuina schreef:

Zoie schreef:

Hanneke2 schreef:Hee, wat een interessante discussie dit!

Ik pik er even 1 dingetje uit:

MARC_S schreef:

Dit is niet helemaal zo. Mijn hond heeft wel oog voor de baas

Zou het zo kunnen zijn dat de ene hond gewoon veel meer geneigd is om mensen als 'hond' (of zichzelf als mens ) te zien als de andere hond?

Mijn hond loopt in de meeste gevallen juist eerst op de baas af. Okee, soms om een koekje te bietsen, dus dat telt niet, maar juist bij wat minder imposante honden negeert hij de hond, en gaat dan helemaal van 'Kijk hoe lief en leuk ik ben' doen tegen de andere baas. En als hij dan lekker tegen die baas z'n benen leunt en uiteraard aangehaald wordt omdat hij zo leuk en lief is kijkt hij pas met een strakke blik naar die andere hond. Ik begrijp niet precies wat hij doet, ik zie het een beetje als vriendjes worden met de leider van het andere 'roedel' zodat voor de andere hond meteen duidelijk is dat Jack baas van de wereld is. De andere bazen hebben zeker niet door dat het manipulatie is, en de andere hond snapt het volgens mij vaak ook niet helemaal.

En het grappige is weer dat als *ik* de baas en/of hond niet zie zitten, Jack ze vaak allebei negeert. Hoe vriendelijker ik hallo zeg en hoe langer het kletspraatje duurt, hoe opdringeriger Jack wordt richting die andere baas.

Hanneke

Nou , in ieder geval is Jack zo snugger om eerst even te kijken welke hond erbij loopt :p: Niet elke baas is dominant genoeg voor zo'n tafereel !

Wolvenroedels zullen elkaar mijden in de natuur , dus volgens de roedellogica is dit waanzin . Als ik er tenminste iets van begrijp . We verwachten dat die andere hond dit accepteert volgens onze eigen mensenlogica . En dat verklaren we dan in roedeltermen .

Ik vind het een mooi voorbeeld van wat ik bedoel : ergens klopt er iets niet , maar wat is het nou ?

Het antwoord zit hem in het feit dat de hond afstamd van de wolf maar geen wolf is. In de natuur zullen wolvenroedels elkaar niet accepteren maar je ziet bij bv zwerfhonden dat zij zich alleen maar gesterkt voelen door anderen. (wanneer zij nuttige blijken te zijn)

De strakke hierarchie die men bij wolven ziet komt in veel mindere mate voor dan bij honden. Honden zijn in eerste instantie oppertunisten en zullen ook veranderingen in hun eigen belang accepteren.

Waarom noemen zij onzelf dan roedelleider of word er op de hondenscholen aangeleerd hoe je alfa moet zijn? Ik denk dat dit de volgende oorzaak heeft. In elke sociale omgeving of het nu een dorp of een wolven roedel is, is er een sociale structuur ofwel een hierarchie. Wij mensen zijn hier in eetste instantie niet zo mee bezig omdat wij hier buiten het werk niet veel aan denken. maar denk eens na. Wanneer vader thuis komt van zijn werk en dochter zit in "vaders luie stoel" word er dan ook niet verwacht van die dochter dat zij ergens anders gaat zitten. Dit is voor ons mensen normaal, maar wanneer sommige mensen een hond nemen staan zij er niet bij stil dat deze hond niet hetzelfde kan denken als zij zelf. De hond denkt niet o ik ben een hond dus ik mag niet van tafel eten. Een hond begrijpr niet automatisch wat zijn plaats is. Dus moeten wij dat hem duidelijk maken zodat de hond weet waar hij aan toe is.

Verder denk ik dat het toch wel erg belangrijk is dat jij bepaalt wat er gebeurt op het moment dat jij je hond loslaat buiten. Vergeet niet dat jezelf verantwoordelijk bent voor wat de hond doet. Dus wanneer je hond in een gevecht raakt omdat jij geen controle had of omdat jij niet oplette, en hij heeft verwondingen kan je het alleen jezelf aanrekenen.

Dat laatste ben ik zondermeer met je eens en zo is er wel meer probleemgedrag dat we moeten voorkomen . Maar of het nu altijd een dominatieprobleem is , dat geloof ik niet zo . Jan Fennel b.v. maakt van elk probleem een dominatieprobleem , en daar geloof ik niet zo in .

Wel geloof ik dat sommige honden zich meer volgens de roedellogica gedragen dan anderen , en ook dat sommige eigenaren meer begaafd zijn zijn taal te spreken en de hond aan te voelen dan de doorsnee eigenaar .

Hanneke2 schreef:Zou het zo kunnen zijn dat de ene hond gewoon veel meer geneigd is om mensen als 'hond' (of zichzelf als mens ) te zien als de andere hond?

Ik denk dat het niet ligt in het feit dat de ene hond meer geneigd is zichzelf als mens te zien dan de andere hond, het ligt in de aard van de hond hoe hij in de roedel functioneert.
Een herder die dus erg baasgericht is is ook binnen een roedel honden erg alfa gericht.

Ik zal je een maf voorbeeld geven waar ik zelf verbaasd over was. Mijn tante heeft een Duitse herder, een erg baasgericht ras dus. We waren op vakantie en die hond was er ook.
De buren daar hebben ook een hond, een erg dominate zelfverzekerde golden retriever die overal en altijd losloopt door de duinen. De herder van mijn tante vormde binnen een paar dagen een hecht team met die golden en accepteerde zijn leiderschap volledig. De hele dag samen op pad dus.

Wat er toen gebeurde verbaasde mij behoorlijk. Die golden gaf de herder commando's en had hem afgericht als beschermhond. Samen liepen ze op andere honden af en als dat reuen waren en de golden was vriendelijk was de herder dat ook. Golden onderdanig, herder onderdanig, exact zoals dat ook zou horen te werken in de mens hond relatie, baas vind het goed, dus is het goed. De herder was volledig op de golden gericht.

De herder is altijd sociaal geweest en nog steeds. Wij zaten allemaal buiten en er komt een bouvier aanlopen van weer andere mensen. Ons roedeltje stond op om kennis te maken maar de golden moest die bouvier niet zo. Steekt zijn staart omhoog, herder idem, golden gromt en doet een klein sprongetje naar voren waarop de herder, kijkend naar zijn alfa de aanval inzet en de bouvier naar de keel vliegt 8O De golden liep er juttend omheen, grommend en blaffend, en als wij niet ingegrepen hadden was het behoorlijk fout gegaan.

Zou het hier om een golden en een lab gaan waren er heel andere dingen gebeurd. De herder is zo baasgericht en beschermend dat dat ook in een roedel honden dus volledig tot uitting komt.

Het is dus niet zo dat sommige honden meer geneigd zijn zichzelf als mens te zien, ze zijn gewoon veel trouwer en baasgerichter, of die baas nu een hond of mens is.

[/quote]Dat laatste ben ik zondermeer met je eens en zo is er wel meer probleemgedrag dat we moeten voorkomen . Maar of het nu altijd een dominatieprobleem is , dat geloof ik niet zo . Jan Fennel b.v. maakt van elk probleem een dominatieprobleem , en daar geloof ik niet zo in .

Wel geloof ik dat sommige honden zich meer volgens de roedellogica gedragen dan anderen , en ook dat sommige eigenaren meer begaafd zijn zijn taal te spreken en de hond aan te voelen dan de doorsnee eigenaar .[/quote]

Nee zeker niet elk probleemgedrag is veroorzaakt door dominantieproblemen. Ook medische oorzaken en bijvoorbeeld voeding kunnen een grote rol spelen. Maar ik denk dat van de alle mensen die hulp zoeken bij een derde 80% veroorzaakt word door dominantie. Jan Fennel drijft het misschien een beetje door maar ik vind wel dat wanneer je problemen hebt met je hond je in eerste instantie naar je eigen gedrag moet kijken. Wat doe ik waardoor die hond zo reageert.

Tuurlijk hoeft dit niet altijd gerelateerd te zijn aan dominantie. Ik zal een voorbeeld geven. Toen Conan pup was hebben wij een grote fout gemaakt. Wanneer hij alleen thuis was geweest en hij was braaf geweest begroetten wij hem uitbundig. Met als gevolg dat hij gestressed werd op het moment dat wij weggingen wat weer resulteerde in slopen en janken. Op het moment dat wij hebben besloten hem te negeren bij thuiskomst ging het al een stuk beter en nu loop Conan los in huis.

De verantwoordelijk van het slopen lag dus bij ons omdat wij ons niet verplaatst hadden in de hond zijn belevingswereld. Veel mensen doen juist wel het omgekeerde. Hetzelfde geldt voor de dominantie verhoudingen, denk na wat jou acties jou hond zeggen. Wanneer ik bijvoorbeeld Conan op bed laat raakt hij in de war wanneer ik dat bij Akira doe is dat geen probleem.

Wel denk ik dat het altijd verstadig is om bij een nieuwe (zeker een eerste) hond alles aan te grijpen om te laten blijken dat het jou huis is en dus juo regels gelden. Welke regels je laat verslappen kun je dan zelf onder vinden. Beter een goede start dan later moeten herplaatsen of maanden bezig zijn met gedragsverandering.

Ca Cajuina schreef:

Dat laatste ben ik zondermeer met je eens en zo is er wel meer probleemgedrag dat we moeten voorkomen . Maar of het nu altijd een dominatieprobleem is , dat geloof ik niet zo . Jan Fennel b.v. maakt van elk probleem een dominatieprobleem , en daar geloof ik niet zo in .

Wel geloof ik dat sommige honden zich meer volgens de roedellogica gedragen dan anderen , en ook dat sommige eigenaren meer begaafd zijn zijn taal te spreken en de hond aan te voelen dan de doorsnee eigenaar .[/quote]

Nee zeker niet elk probleemgedrag is veroorzaakt door dominantieproblemen. Ook medische oorzaken en bijvoorbeeld voeding kunnen een grote rol spelen. Maar ik denk dat van de alle mensen die hulp zoeken bij een derde 80% veroorzaakt word door dominantie. Jan Fennel drijft het misschien een beetje door maar ik vind wel dat wanneer je problemen hebt met je hond je in eerste instantie naar je eigen gedrag moet kijken. Wat doe ik waardoor die hond zo reageert.

Tuurlijk hoeft dit niet altijd gerelateerd te zijn aan dominantie. Ik zal een voorbeeld geven. Toen Conan pup was hebben wij een grote fout gemaakt. Wanneer hij alleen thuis was geweest en hij was braaf geweest begroetten wij hem uitbundig. Met als gevolg dat hij gestressed werd op het moment dat wij weggingen wat weer resulteerde in slopen en janken. Op het moment dat wij hebben besloten hem te negeren bij thuiskomst ging het al een stuk beter en nu loop Conan los in huis.

De verantwoordelijk van het slopen lag dus bij ons omdat wij ons niet verplaatst hadden in de hond zijn belevingswereld. Veel mensen doen juist wel het omgekeerde. Hetzelfde geldt voor de dominantie verhoudingen, denk na wat jou acties jou hond zeggen. Wanneer ik bijvoorbeeld Conan op bed laat raakt hij in de war wanneer ik dat bij Akira doe is dat geen probleem.

Wel denk ik dat het altijd verstadig is om bij een nieuwe (zeker een eerste) hond alles aan te grijpen om te laten blijken dat het jou huis is en dus juo regels gelden. Welke regels je laat verslappen kun je dan zelf onder vinden. Beter een goede start dan later moeten herplaatsen of maanden bezig zijn met gedragsverandering.[/quote]

ja , ik heb dus een herplaatste hond met verlatingsangst en probleemgedrag waronder slopen . Ik doe zo'n beetje alles wat Jan Fennel verboden heeft en ik vraag me serieus af of ik het fout doe .

In het begin raakte Zoe echt in paniek als ik het huis verliet en maakte ze ook aanstalte om te gaan slopen . Ik heb nu vaste afscheids - en terugkomst rituelen . Daar hoort negeren niet bij . Ik begroet haar uitbundig als ik thuiskom en zij gedraagt zich daarbij heel onderdanig . Hier volg ik de regel : volg je eigen gevoel

Als ik nu afscheid neem hoor ik een diepe zucht , ze vindt het echt niet leuk , maar raakt niet in paniek . Als ik thuiskom begroeten we elkaar . Dan heeft ze rustig geslapen , niets gesloopt of ondergeplast . Dat laatste alleen in het begin .

Nu is het slechts een paar keer voorgekomen dat ze noodgedwongen alleen een uur of anderhalf thuis moest blijven , maar ook dat ging goed . En een pakje sigaretten halen doe ik ook wel als ik het nodig heb .

Ik ga het niet uitproberen , maar ik denk zo goed als zeker te weten dat ik dit kan uitbouwen , en dat ik haar rgelmatig langere tijd alleen zou kunnen laten zonder dat ze gaat slopen . Heb ik het nu fout gedaan omdat ik het een of andere dominatieprobleem creeer ? Persoonlijk geloof ik daar niets van , maar misschien zie ik dat verkeerd .

We gaan nu wel erg off-topic , denk ik .

Inge O schreef:

Zoie schreef:

cuatro schreef:Het vechten met andere reuen hoeft geen dominantie tekort van de baas te zijn.
De meeste reuen voelen zich juist gesterkt als de roedelleider erbij is.

Als we het hebben over normaal gesocialiseerde honden, dan heb je toch honden die mensen boven honden verkiezen. Een mens doet nou eenmaal weinig honds. Daarbij ruiken ze totaal anders.

Ja, ik neig ook naar dat standpunt . Maar je hoort ook zeggen : ik ben de roedelleider , ik bepaal of er gevochten wordt . Dan zou die hond als het ware eerst moeten vragen of er geknokt mag worden .
Overigens bedoelde ik met niet gesocialiseerd : totaal gescheiden van andere honden opgegroeid . Dus ook vroeg bij de moeder weggehald .

ben het hier zowel met cuatro als met zoie eens. en ik denk dat jullie beiden hetzelfde zeggen, als je de nuance aanbrengt dat een hond 'zou willen' vechten (daarom doet hij het dus nog niet ). als ik even mijn honden als voorbeeld neem : die houden echt wel van een pittige hondse uiteenzetting op zijn tijd. maar dat zou ik in de voorwaardelijke wijs moeten zetten, want het gebéurt bijna nooit.

dus: ja, cuatro, mijn honden willen wel vechten, terwijl ze wel overtuigd zijn van mijn leidersplaats ten opzichte van hun.
maar, zoie, ze doén het niet, maar dat is dan veeleer door jouw reeds genoemde conditionnering. het is niet zo dat zij aan mij als roedelleider de toestemming moeten vragen. neen, door van jongsaf herhááld en consequent afremmen van dit gedrag hebben ze er als het ware voor zichzelf een rem in gebouwd : kijken mag, aankomen niet !
maar ze wíllen wel hoor!

Daarom denk ik ook dat het een opvoedingsprobleem is.
Als je een hond hebt die graag vecht moet je dit van jongs af aan gelijk indammen. Net als dat er honden zijn die erg graag blaffen, als je dit in het begin niet reduceert wordt het probleem groter naarmate de hond ouder wordt, om maar eens een voorbeeld te noemen.

Zoie schreef:

Ca Cajuina schreef:

Dat laatste ben ik zondermeer met je eens en zo is er wel meer probleemgedrag dat we moeten voorkomen . Maar of het nu altijd een dominatieprobleem is , dat geloof ik niet zo . Jan Fennel b.v. maakt van elk probleem een dominatieprobleem , en daar geloof ik niet zo in .

Wel geloof ik dat sommige honden zich meer volgens de roedellogica gedragen dan anderen , en ook dat sommige eigenaren meer begaafd zijn zijn taal te spreken en de hond aan te voelen dan de doorsnee eigenaar .

Nee zeker niet elk probleemgedrag is veroorzaakt door dominantieproblemen. Ook medische oorzaken en bijvoorbeeld voeding kunnen een grote rol spelen. Maar ik denk dat van de alle mensen die hulp zoeken bij een derde 80% veroorzaakt word door dominantie. Jan Fennel drijft het misschien een beetje door maar ik vind wel dat wanneer je problemen hebt met je hond je in eerste instantie naar je eigen gedrag moet kijken. Wat doe ik waardoor die hond zo reageert.

Tuurlijk hoeft dit niet altijd gerelateerd te zijn aan dominantie. Ik zal een voorbeeld geven. Toen Conan pup was hebben wij een grote fout gemaakt. Wanneer hij alleen thuis was geweest en hij was braaf geweest begroetten wij hem uitbundig. Met als gevolg dat hij gestressed werd op het moment dat wij weggingen wat weer resulteerde in slopen en janken. Op het moment dat wij hebben besloten hem te negeren bij thuiskomst ging het al een stuk beter en nu loop Conan los in huis.

De verantwoordelijk van het slopen lag dus bij ons omdat wij ons niet verplaatst hadden in de hond zijn belevingswereld. Veel mensen doen juist wel het omgekeerde. Hetzelfde geldt voor de dominantie verhoudingen, denk na wat jou acties jou hond zeggen. Wanneer ik bijvoorbeeld Conan op bed laat raakt hij in de war wanneer ik dat bij Akira doe is dat geen probleem.

Wel denk ik dat het altijd verstadig is om bij een nieuwe (zeker een eerste) hond alles aan te grijpen om te laten blijken dat het jou huis is en dus juo regels gelden. Welke regels je laat verslappen kun je dan zelf onder vinden. Beter een goede start dan later moeten herplaatsen of maanden bezig zijn met gedragsverandering.[/quote]

ja , ik heb dus een herplaatste hond met verlatingsangst en probleemgedrag waronder slopen . Ik doe zo'n beetje alles wat Jan Fennel verboden heeft en ik vraag me serieus af of ik het fout doe .

In het begin raakte Zoe echt in paniek als ik het huis verliet en maakte ze ook aanstalte om te gaan slopen . Ik heb nu vaste afscheids - en terugkomst rituelen . Daar hoort negeren niet bij . Ik begroet haar uitbundig als ik thuiskom en zij gedraagt zich daarbij heel onderdanig . Hier volg ik de regel : volg je eigen gevoel

Als ik nu afscheid neem hoor ik een diepe zucht , ze vindt het echt niet leuk , maar raakt niet in paniek . Als ik thuiskom begroeten we elkaar . Dan heeft ze rustig geslapen , niets gesloopt of ondergeplast . Dat laatste alleen in het begin .

Nu is het slechts een paar keer voorgekomen dat ze noodgedwongen alleen een uur of anderhalf thuis moest blijven , maar ook dat ging goed . En een pakje sigaretten halen doe ik ook wel als ik het nodig heb .

Ik ga het niet uitproberen , maar ik denk zo goed als zeker te weten dat ik dit kan uitbouwen , en dat ik haar rgelmatig langere tijd alleen zou kunnen laten zonder dat ze gaat slopen . Heb ik het nu fout gedaan omdat ik het een of andere dominatieprobleem creeer ? Persoonlijk geloof ik daar niets van , maar misschien zie ik dat verkeerd .

We gaan nu wel erg off-topic , denk ik .[/quote]

Nee je hebt niets fout gedaan want je hebt gekeken naar wat jouw hond nodig had. Dat bedoelde ik ook in mijn stukje. Wat met hier bovenstaand bedoelde is dat ik denk dat veel gedragsproblemen ontstaan vanuit miscomminicatie en dat een groot deel daarvan rangordegerelateerd zijn.

Jan Fennel is doorgeslagen en wat ze schrijft klopt gewoonweg niet. Ze schetst dat de rangorde oorzaak is van alle problemen. Als dat zo is zou je alle problemen dus oplossen door de rangorde weer te herstellen en heb je alle therapietjes die ze ook in haar boek heeft staan gewoonweg helemaal niet nodig. Ze spreekt zichzelf dus erg tegen.
Met wat jij doet Jan, creeer je geen rangordeprobleem. De reden dat men adviseert honden met verlatingsangst te negeren bij terugkomst is om te voorkomen dat de hond zich van te voren al druk gaat maken om de terugkomst van de baas en daardoor stress op kan bouwen, wat weer kan leiden tot sloop of andersoortig gedrag. Verder is het bij honden met verlatingsangst zinvol om het weggaan en thuiskomen zo gewoon mogelijk te houden, zodat de overgang tussen het alleen zijn en de tijd dat je thuiskomt niet zo vreselijk groot is.
maar als je hond het goed doet op hoe je het nu aanpakt is er dus geen enkele reden dat te veranderen.

Eline* schreef:Jan Fennel is doorgeslagen en wat ze schrijft klopt gewoonweg niet. Ze schetst dat de rangorde oorzaak is van alle problemen. Als dat zo is zou je alle problemen dus oplossen door de rangorde weer te herstellen en heb je alle therapietjes die ze ook in haar boek heeft staan gewoonweg helemaal niet nodig. Ze spreekt zichzelf dus erg tegen.
Met wat jij doet Jan, creeer je geen rangordeprobleem. De reden dat men adviseert honden met verlatingsangst te negeren bij terugkomst is om te voorkomen dat de hond zich van te voren al druk gaat maken om de terugkomst van de baas en daardoor stress op kan bouwen, wat weer kan leiden tot sloop of andersoortig gedrag. Verder is het bij honden met verlatingsangst zinvol om het weggaan en thuiskomen zo gewoon mogelijk te houden, zodat de overgang tussen het alleen zijn en de tijd dat je thuiskomt niet zo vreselijk groot is.
maar als je hond het goed doet op hoe je het nu aanpakt is er dus geen enkele reden dat te veranderen.

Ik ben het met je visie op Jan Fennel helemaal eens

Ik ga wat dat betreft ook niets veranderen , het gaat prima zo , en dat vertel ik haar ook als we afscheid nemen : ik ben trots op jou dat je het zo goed doet ! Tekst helpt soms om de goede toon te vinden .