Pagina 3 van 6
Geplaatst: 20 sep 2006 11:29
door lunatje
van welke organisatie hebben jullie je asiel zoekertjes ???
onze luna (pandy ) komt van sos strays
Geplaatst: 20 sep 2006 12:22
door bauke
Felix schreef:Dan moet jij je eens niet zo focussen op de hond zelf, maar ook eens aan de baas of bazin vragen of dit hun eerste hondje is
Vaak krijg je dus als antwoord dat het hun eerste is, wat gelijk dan weer een hoop verklaart!
Die ze dan uit het asiel hebben gehaald , of die ze net uit het buitenland hebben meegenomen?
Ik zie daar het nut er niet van in, om onderscheid te maken,
van wie al een hond gewend is , of dat het je eerste , voor een goed doel, hond is.
Het is allemaal uit een goed hart gekomen, en mogen ze dan ook zo'n hond?
Geplaatst: 20 sep 2006 12:25
door bauke
nance schreef:Als je de hond bij een goede stichting haalt, wordt je eerst gescreent of de bewuste hond wel bij jou past en krijg je te horen wat de hond al wel of niet kan. Als er problemen zijn kun je altijd terugvallen op de stichting en wordt je geholpen. Als het toch niet gaat , komt de hond terug in opvang. En niet in een asiel.
Als ik in een vliegtuig stap naar Grienkenland of Spanje, zou ik niet geweten hebben ,
dat er stichtingen zijn , die die hondjes al gescreend hebben.
Ik heb het ook nooit geweten, dat die er zijn, laat staan.
Geplaatst: 20 sep 2006 12:37
door Caro.
bauke schreef:nance schreef:Als je de hond bij een goede stichting haalt, wordt je eerst gescreent of de bewuste hond wel bij jou past en krijg je te horen wat de hond al wel of niet kan. Als er problemen zijn kun je altijd terugvallen op de stichting en wordt je geholpen. Als het toch niet gaat , komt de hond terug in opvang. En niet in een asiel.
Als ik in een vliegtuig stap naar Grienkenland of Spanje, zou ik niet geweten hebben ,
dat er stichtingen zijn , die die hondjes al gescreend hebben.
Ik heb het ook nooit geweten, dat die er zijn, laat staan.
Ik denk inderdaad dat het dan hoofdzakelijk gaat over honden die ze zelf hebben meegenomen uit die landen.
De meeste stichtingen, nemen de hond zelf terug en vallen terug op gastgezinnen. Al wil ik hier zeker niet beweren dat álle stichtingen dit doen en alle stichtingen even goed zijn. Ook hier zit heel veel verschil in, dus het zal zeker weleens voorkomen dat ook een hond via een stichting in het asiel belandt of dat mensen de hond zelf naar het asiel brengen zonder dat de stichting ervan op de hoogte is.
Zelf heb ik dus een hond uit Griekenland (Moritz, de linker hond in mijn onderschrift). Via een stichting, maar nooit is er meer contact met mij opgenomen hoe het gaat. Slechte zaak vind ik.
Ik heb dus ook geen hond die sociaal erg goed is, behalve dan met andere honden want daar is hij enorm sociaal mee, maar met mensen en kinderen is het een halve ramp ook nog na 4 jaar.
Dit is een voorbeeld van een hond die nooit zomaar weggehaald had mogen worden en zonder duidelijke informatie ergens geplaatst had mogen worden.
Er was toen echter weinig keuze voor de stichting, omdat alle honden uit dat asiel ingeslapen zouden worden (het asiel moest plaats maken voor de Olympische Spelen in Athene een aantal jaar geleden). Maar goed, daarna hadden ze moeten screenen. Was Moritz bv bij een gezin met kinderen geplaatst (niemand wist dat hij als de dood was voor kinderen) dan was het waarschijnlijk én voor Moritz én voor die kinderen (angstbijter) slecht afgelopen.
Niet best dus allemaal....
Er zou gewoon heel goed gescreened moeten worden op zowel nieuwe eigenaren als op de honden en bij de wat moeilijkere honden de mensen vertellen wat hun te wachten staat en dan kijken of ze nog willen én dit heel goed blijven volgen.
Jammer genoeg doet niet elke stichting dit dus.
Geplaatst: 20 sep 2006 13:55
door Gos
Ik heb zelf een buitenlandertje, alhoewel technisch gezien IK de buitenlander was toen ik hem uit een spaans asiel haalde: ik woonde toen daar.
Het was mijn eerste eigen hond en ik heb hem gewoon op gevoel en een aantal praktische kenmerken uitgezocht. Hij was door een duitse dame gebracht die zelf al een aantal asielhonden had. Zij had hem twee weken zien lopen in haar buurt, maar het kostte haar dus 14 dagen voordat ze hem kon "vangen". Toen ik hem ophaalde, had hij een maand in het asiel gezeten en zag er schoon uit en had een normaal gewicht. Ik vermoed eigenlijk dat Max MIJ had uitgekozen ipv andersom, want hij is nooit bang voor me geweest en was steeds avnaf het begin erg op mij gericht. Wel kon je aan z'n gedrag een zeker wantrouwen merken in bepaalde situaties, en vooral t.o.v. mannen.
Hij is altijd vanaf dag 1 zindelijk geweest in huis en heeft nog nooit wat gesloopt. Hij heeft een heel sterk jachtinstinct dus loopt nog steeds wel eens jankend achter een konijn aan (gelukkig lukt het vangen nooit). Toen we nog in Spanje woonden, smeerde hij hem wel eens een paar uur voor een bezoek aan loopse dames die in een tuin lagen te bewaken.....maar was altijd snel weer terug en ging dan bij de deur zitten wachten totdat hij open ging. Hij is inmiddels gecastreerd dus dat doet hij niet meer. Hij laat zich trouwens nog steeds niet "vangen" ook niet door mensen die hij goed kent (behalve door z'n twee "eigen" mensen).
Kijk, als je van een (asiel)hond de achtergrond niet precies weet, zoals bij Max, dan blijft het altijd gissen waar de karaktertrekjes vandaan komen: door slechte ervaringen, slechte socialisatie, door z'n eigen karakter, of een combinatie. Wat ik wel heb gezien is dat een hondje nog heel veel bijgestuurd kan worden. Onze Max zal zich nooit zo relaxed gedragen met andere mensen in mijn afwezigheid als wanneer ik er zelf ook ben, dat geeft hem blijkbaar meer zelfvertrouwen. Maar aanpassen doet hij zich wel., en dat blijft nog steeds doorgaan (na inmiddels 9 jaar). Familieleden van mij hebben hem gezien toen hij net bij me was, een jaar later en de afgelopen jaren en zeggen zelf altijd dat hij echt heel erg veranderd is (alhoewel het altijd een dondersteen gebleven is gelukkig).
Aan de andere kant hebben we sinds ongeveer een maand een jonge stamboomhond (mechelaartje) die we overgenomen hebben van de eerste eigenaar. Die heeft haar echt niet slecht behandeld, en ze is supersociaal. Maar wij gaan blijkbaar wel anders met haar om, ze krijgt bij ons meer vrijheid en we zien haar steeds meer "hond" worden.
Het maakt toch niet uit of het een "buitenlander" of een nederlandse hond is, het hangt maar net van de omstandigheden af en je moet er gewoon goed voor zijn. De rest moet iedereen zelf maar weten. Ieder z'n meug en niemand die jou wat oplegt.
En zoals ik in een ander topic (over "allochtonen") al heb gezegd: je kunt niet alles op een hoop gooien, je moet naar de individuen kijken.
En ik ben heel blij met mijn individutjes!
Geplaatst: 20 sep 2006 20:35
door kiki78
Mijn ouders hebben ooit een kruizing uit het asiel gehaald die uit Spanje kwam (er waren 26 spaanse honden naar het asiel in maastricht gebracht)
Wat een super hond. Eerste dagen in huis plassen maar daarna nooit meer. Het enige wat altijd is gebleven was zijn honger gevoel. Alle voerbakken moesten zo snel mogelijk leeg, het was net alsof hij dacht ik weet nooit wanneer er weer eten komt.
Mam en ik hadden hem uitgezocht, toen hij kennis maakte met mijn vader bleek hij bang voor mannen, na 2 dagen was hij beste maatjes met mijn vader. Hij is wel altijd bang gebleven voor fototoestellen.
Geplaatst: 21 sep 2006 07:34
door Moon
Mijn dochter wil (over een paar jaar, als ze klaar is met haar studie) een hond. Ik had haar al gewezen op de mogelijkheid van een buitenlands hondje. Wat mij nu een beetje huiverig maakt is dat ik hier op het forum wel regelmatig lees over ziekten die ze kunnen hebben. Hoewel je wat gezondheid betreft natuurlijk nooit weet wat je krijgt (zie Dante met zijn epilepsie) vraag ik me af hoe groot het risico is bij hondjes uit het buitenland? Dit vooral naar aanleiding van het topic over Moritz van Caroline.
Dus kenners; hoe groot is het risico dat je een hondje treft met leishmania (als ik het goed schrijf) of andere ziekten die vooral in het buitenland voorkomen? Door het topic van Moritz leek het risico best groot
Gr. Marijke
Geplaatst: 21 sep 2006 08:00
door Felix
Ik denk dat je net zoveel risico neemt met een hondje uit Spanje, als dat je er eentje hier uit het Nederlandse asiel zult halen qua gezondheid
Geplaatst: 21 sep 2006 11:02
door Eline*
Moon schreef:Mijn dochter wil (over een paar jaar, als ze klaar is met haar studie) een hond. Ik had haar al gewezen op de mogelijkheid van een buitenlands hondje. Wat mij nu een beetje huiverig maakt is dat ik hier op het forum wel regelmatig lees over ziekten die ze kunnen hebben. Hoewel je wat gezondheid betreft natuurlijk nooit weet wat je krijgt (zie Dante met zijn epilepsie) vraag ik me af hoe groot het risico is bij hondjes uit het buitenland? Dit vooral naar aanleiding van het topic over Moritz van Caroline.
Dus kenners; hoe groot is het risico dat je een hondje treft met leishmania (als ik het goed schrijf) of andere ziekten die vooral in het buitenland voorkomen? Door het topic van Moritz leek het risico best groot
Gr. Marijke
Wat ik nu tik is puur gestoeld op wat ik denk. Als ik kijk naar de honden uit Kimba denk ik dat rond 2/3e van de honden die daar een paar jaar heeft gezeten wel Leishmania draagt. Alleen niet iedere hond wordt er ziek van. Het is een parasiet die daar veel voorkomt en de kans dat een hond jaren lang niet geprikt wordt door een besmet zandvliegje is denk ik gewoon niet bar groot. Maar er zijn wel gewoon ook veel puntgave hondjes van boven de 7 jaar te vinden in Kimba die daar al jaren wonen, zonder een enkel verschijnsel van lm. Testen zijn momentopname's en helaas niet waterdicht voor de lm. Helaas. Kortom, het is iets waar je rekening mee moet houden.
Lm is een hele nare ziekte met soms een fatale afloop. Maar er zijn ook honden die er goed mee kunnen leven en er oud mee kunnen worden. Kijk bv naar een Sultan, die oude herder uit Kimba die nu in Nederland woont. Die had erlichia en LM, voor beiden in Nederland behandeld en die oude knar doet het gewoon nog steeds prima. En die LM zal hij niet pas gedragen hebben 2 weken voor hij naar Nederland kwam, maar waarschijnlijk al veel langer.
Het is goed je te realiseren dat je hondje besmet kan zijn, want vroegdiagnose verbetert de prognose enorm.
Het zou voor mij persoonlijk geen belemmering zijn om een hond met lm te nemen.
Geplaatst: 21 sep 2006 13:31
door Moon
Eline* schreef:Moon schreef:Mijn dochter wil (over een paar jaar, als ze klaar is met haar studie) een hond. Ik had haar al gewezen op de mogelijkheid van een buitenlands hondje. Wat mij nu een beetje huiverig maakt is dat ik hier op het forum wel regelmatig lees over ziekten die ze kunnen hebben. Hoewel je wat gezondheid betreft natuurlijk nooit weet wat je krijgt (zie Dante met zijn epilepsie) vraag ik me af hoe groot het risico is bij hondjes uit het buitenland? Dit vooral naar aanleiding van het topic over Moritz van Caroline.
Dus kenners; hoe groot is het risico dat je een hondje treft met leishmania (als ik het goed schrijf) of andere ziekten die vooral in het buitenland voorkomen? Door het topic van Moritz leek het risico best groot
Gr. Marijke
Wat ik nu tik is puur gestoeld op wat ik denk. Als ik kijk naar de honden uit Kimba denk ik dat rond 2/3e van de honden die daar een paar jaar heeft gezeten wel Leishmania draagt. Alleen niet iedere hond wordt er ziek van. Het is een parasiet die daar veel voorkomt en de kans dat een hond jaren lang niet geprikt wordt door een besmet zandvliegje is denk ik gewoon niet bar groot. Maar er zijn wel gewoon ook veel puntgave hondjes van boven de 7 jaar te vinden in Kimba die daar al jaren wonen, zonder een enkel verschijnsel van lm. Testen zijn momentopname's en helaas niet waterdicht voor de lm. Helaas. Kortom, het is iets waar je rekening mee moet houden.
Lm is een hele nare ziekte met soms een fatale afloop. Maar er zijn ook honden die er goed mee kunnen leven en er oud mee kunnen worden. Kijk bv naar een Sultan, die oude herder uit Kimba die nu in Nederland woont. Die had erlichia en LM, voor beiden in Nederland behandeld en die oude knar doet het gewoon nog steeds prima. En die LM zal hij niet pas gedragen hebben 2 weken voor hij naar Nederland kwam, maar waarschijnlijk al veel langer.
Het is goed je te realiseren dat je hondje besmet kan zijn, want vroegdiagnose verbetert de prognose enorm.
Het zou voor mij persoonlijk geen belemmering zijn om een hond met lm te nemen.
Hmm, lijkt me toch de moeite waard om tegen die tijd wat verder te informeren, ook wat deze ziekten precies inhouden.
Bedankt voor je uitgebreide antwoord!
Gr. Marijke
Geplaatst: 21 sep 2006 14:12
door Eline*
Weet je Marijke, ik vind veel dingen zo relatief. De gemiddelde boxer wordt tegenwoordig nauwelijks ouder als 6 en toch beginnen mensen aan pups, evenals dat het geval is bij rassen die ook gewoon geen hoge levensverwachtingen hebben.
Honden met Leishmania kunnen oud worden, maar soms overlijden ze ook vroegtijdig bv aan nierproblemen. Dat is vreselijk, maar de hond heeft wel het maximale uit zijn leven weten te halen.
Ik wilde Kiki niet eens laten testen op lm. Willy heeft wat aangedrongen toen waardoor ik het gedaan heb, maar verder was het voor mij van geen waarde. Ik wilde dát hondje een fijn leven geven, al zou het misschien geen vreselijk lang leven zijn. Ze moest weg daar uit de ellende en blij genieten van een lekkere bank en lekkere wandelingen.
Als je op het individu valt, het specifieke hondje wat je aanspreekt en wat je weg wilt halen uit de shit, zit daar soms toch een motivatie achter van willen redden. Dat zet het hebben van lm in een ander licht.
Voor de hond is het verschil er namelijk wel, daar of hier zitten met je lm. De prognose hier is beter. En soms neem je dan dus de gebreken erbij voor lief. Nou vind ik ook dat als je een hond van bv 7 uitzoekt en hij heeft lm, dat je je moet realiseren dat hij ook kanker kan krijgen, of een hartprobleem. Dat is nou eenmaal het risico van het nemen van een oudere hond. Dan is lm ook maar een relatief gebrek.
Bij een jonge hond waar je jaren lol van wilt hebben zie ik dat anders. Niet iedereen heeft zin in een hond met een aandachtspunt en een ziekte waar je toch een hoop ellende van kan hebben, zeker niet als je fris aan een jonge hond begint.
Maar goed; een jonge hond die overal negatief op test, daarvan schat ik de kans op het ontwikkelen van lm toch echt lager in.
Nou ja, ieder zal er anders over denken. Voor mijzelf zou het ieder geval geen belemmering zijn.
Geplaatst: 21 sep 2006 15:05
door Caro.
Eline (of Wil of wie het verder weet): wat komt nu eigenlijk meer voor: Leishmania of Erlichia? Het eerste denk ik he?
Geplaatst: 21 sep 2006 17:49
door myriam1
Eline,ik heb nu toch maar even op jullie site gekeken.Fantastisch werk.
Alleen zijn dit de honden uit Cadiz.En ik schreef over een hond uit Griekenland.Die was zelf door die mensen meegenomen.Ik heb nu een neutrale stelling vind het een moeilijk probleem.
Groetjes Myriam
Geplaatst: 21 sep 2006 20:39
door Lies en co
bauke schreef:nance schreef:Als je de hond bij een goede stichting haalt, wordt je eerst gescreent of de bewuste hond wel bij jou past en krijg je te horen wat de hond al wel of niet kan. Als er problemen zijn kun je altijd terugvallen op de stichting en wordt je geholpen. Als het toch niet gaat , komt de hond terug in opvang. En niet in een asiel.
Als ik in een vliegtuig stap naar Grienkenland of Spanje, zou ik niet geweten hebben ,
dat er stichtingen zijn , die die hondjes al gescreend hebben.
Ik heb het ook nooit geweten, dat die er zijn, laat staan.
Niet alleen de toekomstige baasjes worden gescreend, maar eerst en vooral de honden die ze naar hier halen. Stel ze hebben honderden (om maar een getal te noemen) honden, dan gaan ze daar uiteraard niet de 15 asociale uithalen om naar hier te brengen. Maar wel de goeie, herplaatsbare honden, van wie ze weten dat ze een goeie hond gaan zijn voor wie ze een goeie baas kunnen vinden.
Geplaatst: 21 sep 2006 23:29
door Eline*
Stang schreef:Eline (of Wil of wie het verder weet): wat komt nu eigenlijk meer voor: Leishmania of Erlichia? Het eerste denk ik he?
Hangt van te veel dingen af om zo algemeen iets daarover te kunnen zeggen. Dat hangt ook samen met het gebied waar de hond uit komt.
Geplaatst: 21 sep 2006 23:30
door Eline*
myriam1 schreef: Eline,ik heb nu toch maar even op jullie site gekeken.Fantastisch werk.
Alleen zijn dit de honden uit Cadiz.En ik schreef over een hond uit Griekenland.Die was zelf door die mensen meegenomen.Ik heb nu een neutrale stelling vind het een moeilijk probleem.
Groetjes Myriam
Ik reageer niet op jouw berichten dus ik kan je antwoord niet zo goed plaatsen.
Geplaatst: 22 sep 2006 07:53
door Moon
Eline* schreef:Weet je Marijke, ik vind veel dingen zo relatief. De gemiddelde boxer wordt tegenwoordig nauwelijks ouder als 6 en toch beginnen mensen aan pups, evenals dat het geval is bij rassen die ook gewoon geen hoge levensverwachtingen hebben.
Honden met Leishmania kunnen oud worden, maar soms overlijden ze ook vroegtijdig bv aan nierproblemen. Dat is vreselijk, maar de hond heeft wel het maximale uit zijn leven weten te halen.
Ik wilde Kiki niet eens laten testen op lm. Willy heeft wat aangedrongen toen waardoor ik het gedaan heb, maar verder was het voor mij van geen waarde. Ik wilde dát hondje een fijn leven geven, al zou het misschien geen vreselijk lang leven zijn. Ze moest weg daar uit de ellende en blij genieten van een lekkere bank en lekkere wandelingen.
Als je op het individu valt, het specifieke hondje wat je aanspreekt en wat je weg wilt halen uit de shit, zit daar soms toch een motivatie achter van willen redden. Dat zet het hebben van lm in een ander licht.
Voor de hond is het verschil er namelijk wel, daar of hier zitten met je lm. De prognose hier is beter. En soms neem je dan dus de gebreken erbij voor lief. Nou vind ik ook dat als je een hond van bv 7 uitzoekt en hij heeft lm, dat je je moet realiseren dat hij ook kanker kan krijgen, of een hartprobleem. Dat is nou eenmaal het risico van het nemen van een oudere hond. Dan is lm ook maar een relatief gebrek.
Bij een jonge hond waar je jaren lol van wilt hebben zie ik dat anders. Niet iedereen heeft zin in een hond met een aandachtspunt en een ziekte waar je toch een hoop ellende van kan hebben, zeker niet als je fris aan een jonge hond begint.
Maar goed; een jonge hond die overal negatief op test, daarvan schat ik de kans op het ontwikkelen van lm toch echt lager in.
Nou ja, ieder zal er anders over denken. Voor mijzelf zou het ieder geval geen belemmering zijn.
Ik moest even nadenken over een antwoord. Moeilijk om zonder heel grote verhalen op te schrijven hoe je het ziet
Mijn dochter wil gewoon een hond. Hoeft niet persé een rashond te zijn. Heeft ook nog niet duidelijk een mening over of het een pup of volwassen hond moet worden. Is nog in de fase van 'filosoferen' over... Had nog nooit van stichtingen van buitenlandse hondjes gehoord; ik heb haar op die mogelijkheid gewezen. De honden die ik in mijn leven heb meegemaakt waren (gelukkig!) goed gezond. Met de hond die ik nu heb weet ik wat het is om een hond te hebben die iets mankeert en dat heeft me heel wat verdriet gegeven (is een ras waar weinig ziekten bij voorkomen, wij hebben gewoon pech). En tja, zo zijn moeders nou eenmaal, daar wil ik mijn dochter voor sparen
Daarom schrok ik een beetje, van die verhalen over specifieke ziekten. Ik zeg ook niet dat ik het haar nu zal afraden, maar het is wel iets om (zodra de plannen wat serieuzer worden) bij stil te staan en meer info. over te verzamelen. Als ze had geoppert dat ze een rashond wilde waarvan ik weet dat de levensverwachting niet zo hoog is en de kans op allerlei aandoeningen groot, had ik dat ook gemeld bij haar.
Het is haar trouwens met de paplepel ingegoten dat je voor je een huisdier koopt altijd eerst veel info. moet verzamelen, zelfs bij een muis of zo
, dus die gaat echt niet over één nacht ijs.
Hoop dat het een beetje duidelijk is wat ik bedoel..
Gr. Marijke
Geplaatst: 22 sep 2006 08:10
door myriam1
Eline* schreef:myriam1 schreef: Eline,ik heb nu toch maar even op jullie site gekeken.Fantastisch werk.
Alleen zijn dit de honden uit Cadiz.En ik schreef over een hond uit Griekenland.Die was zelf door die mensen meegenomen.Ik heb nu een neutrale stelling vind het een moeilijk probleem.
Groetjes Myriam
Ik reageer niet op jouw berichten dus ik kan je antwoord niet zo goed plaatsen.
Nou ja, is ook wel dom van mij om te denken dat als je meedoet aan een discussie dat alles gelezen word,
ik zal gelijk dan ook maar stoppen
het beste
myriam
Geplaatst: 22 sep 2006 09:32
door bauke
Stang schreef:Via een stichting, maar nooit is er meer contact met mij opgenomen hoe het gaat. Slechte zaak vind ik.
Ik heb dus ook geen hond die sociaal erg goed is, behalve dan met andere honden want daar is hij enorm sociaal mee, maar met mensen en kinderen is het een halve ramp ook nog na 4 jaar. Dit is een voorbeeld van een hond die nooit zomaar weggehaald had mogen worden en zonder duidelijke informatie ergens geplaatst had mogen worden
.
Dat is inderdaad niet goed en als je geen goede begeleiding krijgt, dan kunnen ze tòch hier dus in de asiels terecht komen.
Ik ben ook honden tegengekomen, die óok nog , buiten al het stadsleven van trams , bussen , kinderen, enz ,
ook nog voor andere honden bang waren.
Mensen moeten wéten dat het niet meevalt , om een hond van de stilte daar, naar een drukke stad mee te nemen.
Er loopt hier een man rond met een "buitenlandse hond" , maar die luistert absoluut niet, en moet maar steeds aan de riem, hij loopt altijd weg, het zwerversbestaan zit er nog helemaal in.
Via de stichting of niet, meestal is het uit een impuls van "zielig".
Als er een hondje blaffend en bang ons tegemoet komt, is het vaak : "eentje nèt uit het buitenland"
En hoelang hebben deze mensen er dan nog geduld voor over?
Geplaatst: 22 sep 2006 09:53
door bauke
moet ineens denken aan een wat ouder stel,
die een hondje uit Spanje hier uit het asiel ( !) hebben gehaald
en die nu steeds dikker aan het worden is , ik schrok er van , omdat de vrouw des huizes het zo zielig vindt en dan krijgt de hond wat meer te eten.
Het kan ook de andere kant op gaan !
Geplaatst: 22 sep 2006 14:13
door Eline*
Moon schreef:Ik moest even nadenken over een antwoord. Moeilijk om zonder heel grote verhalen op te schrijven hoe je het ziet
Mijn dochter wil gewoon een hond. Hoeft niet persé een rashond te zijn. Heeft ook nog niet duidelijk een mening over of het een pup of volwassen hond moet worden. Is nog in de fase van 'filosoferen' over... Had nog nooit van stichtingen van buitenlandse hondjes gehoord; ik heb haar op die mogelijkheid gewezen. De honden die ik in mijn leven heb meegemaakt waren (gelukkig!) goed gezond. Met de hond die ik nu heb weet ik wat het is om een hond te hebben die iets mankeert en dat heeft me heel wat verdriet gegeven (is een ras waar weinig ziekten bij voorkomen, wij hebben gewoon pech). En tja, zo zijn moeders nou eenmaal, daar wil ik mijn dochter voor sparen
Daarom schrok ik een beetje, van die verhalen over specifieke ziekten. Ik zeg ook niet dat ik het haar nu zal afraden, maar het is wel iets om (zodra de plannen wat serieuzer worden) bij stil te staan en meer info. over te verzamelen. Als ze had geoppert dat ze een rashond wilde waarvan ik weet dat de levensverwachting niet zo hoog is en de kans op allerlei aandoeningen groot, had ik dat ook gemeld bij haar.
Het is haar trouwens met de paplepel ingegoten dat je voor je een huisdier koopt altijd eerst veel info. moet verzamelen, zelfs bij een muis of zo
, dus die gaat echt niet over één nacht ijs.
Hoop dat het een beetje duidelijk is wat ik bedoel..
Gr. Marijke
het is inderdaad altijd verstandig je goed te informeren over dingen!
Ik snap ook wat je bedoeld hoor. Ik probeerde het even naar een iets ander perspectief te trekken
Geplaatst: 22 sep 2006 14:15
door Eline*
myriam1 schreef:Eline* schreef:myriam1 schreef: Eline,ik heb nu toch maar even op jullie site gekeken.Fantastisch werk.
Alleen zijn dit de honden uit Cadiz.En ik schreef over een hond uit Griekenland.Die was zelf door die mensen meegenomen.Ik heb nu een neutrale stelling vind het een moeilijk probleem.
Groetjes Myriam
Ik reageer niet op jouw berichten dus ik kan je antwoord niet zo goed plaatsen.
Nou ja, is ook wel dom van mij om te denken dat als je meedoet aan een discussie dat alles gelezen word,
ik zal gelijk dan ook maar stoppen
het beste
myriam
je doet alof ik reageer op jouw bericht om te zeggen dat het over een griekse hond ging en niet over de honden uit Cadiz. Ik reageerde gewoon op iemand anders. Maar goed..
Geplaatst: 22 sep 2006 14:22
door Eline*
bauke schreef:Ik ben ook honden tegengekomen, die óok nog , buiten al het stadsleven van trams , bussen , kinderen, enz ,
ook nog voor andere honden bang waren.
Mensen moeten wéten dat het niet meevalt , om een hond van de stilte daar, naar een drukke stad mee te nemen.
Er loopt hier een man rond met een "buitenlandse hond" , maar die luistert absoluut niet, en moet maar steeds aan de riem, hij loopt altijd weg, het zwerversbestaan zit er nog helemaal in.
Via de stichting of niet, meestal is het uit een impuls van "zielig".
Als er een hondje blaffend en bang ons tegemoet komt, is het vaak : "eentje nèt uit het buitenland"
En hoelang hebben deze mensen er dan nog geduld voor over?
Wat zit jij op een vervelende en irritante manier stemming te maken.
Wil jij niet oordelen over mijn honden of mijn motivatie om voor een buitenlandse hond te kiezen? Je moet je misschien eerst even wat beter verdiepen in dingen voordat je dingen roept die nergens over gaan.
maar goed, jij houdt geloof ik nogal van opruien en je hebt geloof ik ook een grote duim om alles uit te zuigen.
Geplaatst: 22 sep 2006 14:25
door Eline*
bauke schreef:moet ineens denken aan een wat ouder stel,
die een hondje uit Spanje hier uit het asiel ( !) hebben gehaald
en die nu steeds dikker aan het worden is , ik schrok er van , omdat de vrouw des huizes het zo zielig vindt en dan krijgt de hond wat meer te eten.
Het kan ook de andere kant op gaan !
Goh, wat heb jij veel mensen in je kennissenkring met buitenlandse honden uit asiels in Nederland.
En dan hun hond te dik voeren..heb je de dierenbescherming al gebeld om deze schandelijke praktijken aan de kaak te stellen? Het is werkelijk schande, het moest verboden worden.
Geplaatst: 22 sep 2006 14:40
door Rami
Eline* schreef:bauke schreef:Ik ben ook honden tegengekomen, die óok nog , buiten al het stadsleven van trams , bussen , kinderen, enz ,
ook nog voor andere honden bang waren.
Mensen moeten wéten dat het niet meevalt , om een hond van de stilte daar, naar een drukke stad mee te nemen.
Er loopt hier een man rond met een "buitenlandse hond" , maar die luistert absoluut niet, en moet maar steeds aan de riem, hij loopt altijd weg, het zwerversbestaan zit er nog helemaal in.
Via de stichting of niet, meestal is het uit een impuls van "zielig".
Als er een hondje blaffend en bang ons tegemoet komt, is het vaak : "eentje nèt uit het buitenland"
En hoelang hebben deze mensen er dan nog geduld voor over?
Wat zit jij op een vervelende en irritante manier stemming te maken.
Wil jij niet oordelen over mijn honden of mijn motivatie om voor een buitenlandse hond te kiezen? Je moet je misschien eerst even wat beter verdiepen in dingen voordat je dingen roept die nergens over gaan.
maar goed, jij houdt geloof ik nogal van opruien en je hebt geloof ik ook een grote duim om alles uit te zuigen.
Ja, en eigenlijk had ik helemaal geen zin om te reageren, omdat de reactie van 'bauke' idd niets anders dan stemmingmakerij is, maar omdat ik me
toch aangesproken voel, het volgende:
Jij, 'bauke' weet niet waarover je praat. Echt niet!
"De buitenlandse hond" bestaat niet, het is geen soort, het is geen ras, het is geen type.
"Ze" hebben niet allemaal gezworven,
"ze" zijn niet allemaal angstig,
"ze" zijn niet alleen maar stilte gewend (wel eens in Istanbul geweest?),
"ze" jagen niet allemaal,
"ze" bestaan niet.
Die vooroordelen van jou, 'bauke', of het nu om 'buitenlandse honden' gaat of om 'vechthonden' (jouw woorden) of om eigenaren die meer dan twee honden hebben, zijn om misselijk van te worden.
Geplaatst: 22 sep 2006 14:46
door Moon
Eline* schreef:[ Ik probeerde het even naar een iets ander perspectief te trekken
En zeker in jouw geval begrijp ik dat heel goed (Kimba!)
Geplaatst: 22 sep 2006 15:17
door Felix
Rami schreef:Eline* schreef:bauke schreef:Ik ben ook honden tegengekomen, die óok nog , buiten al het stadsleven van trams , bussen , kinderen, enz ,
ook nog voor andere honden bang waren.
Mensen moeten wéten dat het niet meevalt , om een hond van de stilte daar, naar een drukke stad mee te nemen.
Er loopt hier een man rond met een "buitenlandse hond" , maar die luistert absoluut niet, en moet maar steeds aan de riem, hij loopt altijd weg, het zwerversbestaan zit er nog helemaal in.
Via de stichting of niet, meestal is het uit een impuls van "zielig".
Als er een hondje blaffend en bang ons tegemoet komt, is het vaak : "eentje nèt uit het buitenland"
En hoelang hebben deze mensen er dan nog geduld voor over?
Wat zit jij op een vervelende en irritante manier stemming te maken.
Wil jij niet oordelen over mijn honden of mijn motivatie om voor een buitenlandse hond te kiezen? Je moet je misschien eerst even wat beter verdiepen in dingen voordat je dingen roept die nergens over gaan.
maar goed, jij houdt geloof ik nogal van opruien en je hebt geloof ik ook een grote duim om alles uit te zuigen.
Ja, en eigenlijk had ik helemaal geen zin om te reageren, omdat de reactie van 'bauke' idd niets anders dan stemmingmakerij is, maar omdat ik me
toch aangesproken voel, het volgende:
Jij, 'bauke' weet niet waarover je praat. Echt niet!
"De buitenlandse hond" bestaat niet, het is geen soort, het is geen ras, het is geen type.
"Ze" hebben niet allemaal gezworven,
"ze" zijn niet allemaal angstig,
"ze" zijn niet alleen maar stilte gewend (wel eens in Istanbul geweest?),
"ze" jagen niet allemaal,
"ze" bestaan niet.
Die vooroordelen van jou, 'bauke', of het nu om 'buitenlandse honden' gaat of om 'vechthonden' (jouw woorden) of om eigenaren die meer dan twee honden hebben, zijn om misselijk van te worden.
Heb al een aardig bakje vol gekotst door Bauke hoor!
Geplaatst: 22 sep 2006 15:57
door bauke
Eline* schreef:Wil jij niet oordelen over mijn honden of mijn motivatie om voor een buitenlandse hond te kiezen? Je moet je misschien eerst even wat beter verdiepen in dingen voordat je dingen roept die nergens over gaan.
Zo , zo , ga je tegen mij ook al zo te keer?
Ik heb het helemaal
niet over jouw honden , hoe kom je daar nou bij?
Ik heb het over de buitenlandse honden, die ik hier in Den Haag, toevallig tegenkom.
Jij denkt zeker , dat heel Nederland joùw honden koopt
Even uit die gedachten helpen:
nee, ze komen ook ergens anders vandaan
Geplaatst: 22 sep 2006 16:09
door Felix
Geplaatst: 22 sep 2006 16:25
door bauke
Hoi, Felix, ik miste je al, jochie
Het is anders zo saai hier op het forum zonder jou , weet je?
