Nr 1 - Dat de pup ''al'' 12 weken is als hij 4 uur (en dan later weer 4 uur) alleen moet zijn, zegt niets. Twaalf weken is te jong. Zo simpel. Ze zijn dan niet veel verder dan met acht weken hoor.
Nr 2 - Onze pup krijste 's nachts niet. Hoefde niet, want ik lag er op een matras naast de eerste nachten. Ik nam hem dus niet op de slaapkamer en hij heeft zeker nooit in bed geslapen. (Hoewel hij als hummel wel eens snel op mijn matras dook, haha, maar daar mocht hij zeker niet blijven liggen.

)
Maar ik werd de eerste paar nachten wel vaak wakker als hij piepte; hij moest dan serieus plassen. Ik heb de eerste WEKEN de wekker meermalen 's nachts moeten zetten, en later steeds een uurtje die tijden opgeschoven, tot het 's nachts zindelijk zijn lukte. Ja, dat kost tijd. En neem je die moeite niet, dat leert puplief al snel dat het eigen nest bevuilen een noodzaak en kennelijk niet zo'n halszaak is.
Zo krijg je dus honden die je hele huis onderzeiken, omdat het simpelweg verkeerd word ingeprent.
Krantzindelijkheid klinkt trouwens prachtig, maar wist je dat de stap van krantzindelijkheid naar gewone zindelijkheid veel groter is, dan wanneer je de zindelijkheidstraining in één keer goed doet? Dat gaat je dus veel extra tijd kosten.
Nr 3 - Ja, pups slapen veel.. maar NIET lang achtereen. En daar zit het probleem. Een pupje slaapt niet vier uur aan één stuk.
Nr 4 - Puppen ''krijsen'' puur uit angst of als er iets is. Net zoals een hele jonge baby niet voor niets huilt. Krijsen als aangeleerd gedrag komt pas véél later. Echt veel later. ''Gewoon laten krijsen'' is net als de ''gewoon laten huilen'' tip vaak absolute flauwekul. Als een pupje huilt, is er iets. En het negeren van angst of noden is absoluut af te raden!
Nr 5 - Overdag in de ren, 's nachts in de bench, is maar liefst 16 uren totaal met beperkte bewegingsvrijheid, vrijwel geen prikkels (in de socialisatieperiode nota bene!) en de zindelijkheidstraining kan gelijk ''out the window'', vrees ik.
En nee, het is geen doemscenario. Dit is puur ervaring met puppen. Gemiddeld genomen werkt het gewoon zoals ik nu en al eerder noemde. En dan heb je dus een normale pup, geen 'probleempup' of een pup die heel moeilijk zindelijk word.
Ze zeggen wel eens, dat als je een pup neemt, je de eerste paar maanden het gevoel krijgt alsof je een baby in huis hebt. Alles draait om de pup en zijn behoeftes tot je er doodmoe van word.
Ik moet bekennen dat ik het inderdaad PRECIES zo heb ervaren. Opletten of puplief misschien uit moet (dan moet je nl. snel zijn, anders heb je het ongelukje al liggen), puppie moet een paar maal per dag eten (zolang ze nog in de groei zijn), puppy is druk en speels en vrolijk en jij hebt, na een paar dagen, slaapgebrek.
Het hoort er allemaal bij en is het ook absoluut waard. Maar bovenstaande ontkennen of negeren, dat is geen goed idee.
Vandaar dus dat ik vrees dat deze pup binnen enkele weken herplaatst is, zo niet sneller.
Mede als ik jou posts zo lees, zit je op een HOND te wachten. Niet op een PUP.
Jij wilt gewoon een HOND, om op te voeden, mee te wandelen en mee te trainen. Geen halve baby die uren en uren aan zindelijkheids- en alleen-zijn training nodig heeft.