Het HondenForum

Voernijd onder honden zou ik niet zo veel aan doen, als het geen bloedvergieten wordt zoeken ze het zelf maar uit. Eventueel apart laten eten als er ééntje consequent buiten de boot valt.
Voernijd naar mensen zou ikzelf wel iets aan doen, gewoon omdat ik het liever niet zie, ik wil ook niet dat honden zomaar overal gaan graven of zomaar overal tegenaan pissen. Dat vind ik vervelend.
Zelf zou ik voernijd naar mensen dus lekker wegtrainen door steeds wat voer toe te voegen tijdens het eten (Ho!, zit, wacht, beetje voer erbij )

Whooper had ook behoorlijk baknijd in het begin. Toen stond hij nog op brok. Hij had duidelijk nooit geleerd af te staan en te ontvangen. Bijten heeft hij nooit gedaan, maar gevaarlijk grommen en de weg versperren en vooral die kaken op elkaar houden. Sinds hij het topje van mijn duim heeft afgebeten, toen hij bijna stikte in een kauwflap was voor mij de maat echt vol. Ben nog harder aan het trainen gegaan en nu is het zo dat hij zelfs mijn hulp komt vragen als hij moeilijke vleesbotten heeft. Dan moet ik het vasthouden. De honden onderling zoeken het maar uit, maar hij moet toch echt wel vertrouwen in mij hebben dat ik af kan pakken en terug geven. Ik snap de vergelijking niet zo van 'wat als er kinderen in huis lopen?' Die kinderen moeten die honden gewoon met rust laten tijdens het eten.

Ik zou het zelf naar vinden als mijn honden bak of voernijd hebben. Ik heb het Yentie dan ook heel snel afgeleerd, want die had die neiging een beetje toen ik haar kreeg.
Inderdaad, wat Sandra schrijft: als er iets is, een botje verkeerd, of gewoon iets vies van de straat in hun bek, dan wil ik het er uit kunnen halen. We hebben gelukkig zodanig vertrouwen in elkaar dat ik echt diep in hun keel kan graaien als het nodig is. Net nog had Yentie een soort appel/vrucht van de accaciabomen (denk ik) hier op het grasveld in haar bek, dus hup, mijn hand in haar bekje en hup eruit. En twee tellen later vindt ze een stuk rookworst van 10 cm, en dat vertrouw ik ook niet, dus ook hup eruit en echt dat vond ze niet leuk, want het was wel rookworst.
Ik kan bij beiden honden in de bak komen, want ze weten dat er hooguit iets bij komt dan iets afgehaald wordt. En zo heb ik dat ook getraind. Telkens iets erbij, gezellig samen om de bak zittend, onder het mom van:oh wat is dat toch leuk, samen eten.

Als je ,je er zelf niet vervelend bij voelt dan is dat voor jou oké. Onze vorige hond had het ook en ik vond het niet prettig. We zijn er toen aan gaan werken maar het bleef toch een probleem wat zo nu en dan weer tevoorschijn kwam.
Met onze huidige pup is het heel anders. We zijn er meteen mee aan de slag gegaan om bak nijd te voorkomen en het gaat prima. Ik zelf voel me daar veel fijner bij.

ik accepteer het hier niet van mijn honden althans niet naar mij of een lid van het gezin...

alleen de bulldog heeft baknijd hier maar meer in de zin van dat ze niet graag deelt met de andere honden wij kunnen gewoon alles doen .....

als jij het weet van je hond en er mee om gaat dan is het toch ok ,.. jij knet je hond het beste en weet het beste hoe te handelen

Het hangt heel erg van het soort hond af denk ik. Ikzelf voedt mijn honden op door middel van positieve beloning. Het zijn echter wel honden die van nature, vooral als pup, de neiging hebben om te domineren en als je daar niet tegen optreedt dan vegen ze de vloer met je aan.
Gelukkig luisteren ze heel goed en van baknijd hebben ze ook geen last maar laatst had ik de pup (7 maanden) alleen binnen met een lekkere kauwpees en die begint toch tegen mij te grommen toen ik de kamer weer binnen kwam. Daar treedt ik dan tegen op, ik heb handschoenen aangedaan en het afgepakt en hem net zolang in de houtgreep gehouden todat hij zich overgaf, toen kauwpees weer teruggegeven en samen vastgehouden en dat ging goed. Nu gromt hij niet meer als hij een kauwpees heeft.
Met mijn andere hond heb ik ook een keer iets soortgelijks gehad en toen heb ik net zo gehandeld en daarna heb ik nooit meer problemen gehad, het is een hele lieve en gehoorzame hond.
Maar ik denk dat voor veel rassen deze aanpak te heftig zou zijn.

bolmieke schreef:Het hangt heel erg van het soort hond af denk ik. Ikzelf voedt mijn honden op door middel van positieve beloning. Het zijn echter wel honden die van nature, vooral als pup, de neiging hebben om te domineren en als je daar niet tegen optreedt dan vegen ze de vloer met je aan.
Gelukkig luisteren ze heel goed en van baknijd hebben ze ook geen last maar laatst had ik de pup (7 maanden) alleen binnen met een lekkere kauwpees en die begint toch tegen mij te grommen toen ik de kamer weer binnen kwam. Daar treedt ik dan tegen op, ik heb handschoenen aangedaan en het afgepakt en hem net zolang in de houtgreep gehouden todat hij zich overgaf, toen kauwpees weer teruggegeven en samen vastgehouden en dat ging goed. Nu gromt hij niet meer als hij een kauwpees heeft.
Met mijn andere hond heb ik ook een keer iets soortgelijks gehad en toen heb ik net zo gehandeld en daarna heb ik nooit meer problemen gehad, het is een hele lieve en gehoorzame hond.
Maar ik denk dat voor veel rassen deze aanpak te heftig zou zijn.

te heftig niet, maar ik zie werkelijk het nut niet in van zo'n aanpak

Het nut ervan is het aangeven van een grens. Als ik dit niet doe dan gaat hij volgende keer grommen als hij van de bank af moet bv. en dat soort dingen. Hij moet gewoon leren dat ik de baas ben en niet hij.

bolmieke schreef:Het nut ervan is het aangeven van een grens. Als ik dit niet doe dan gaat hij volgende keer grommen als hij van de bank af moet bv. en dat soort dingen. Hij moet gewoon leren dat ik de baas ben en niet hij.

stoer hoor

Leia heeft ook baknijd.
Je kan wel langs haar af lopen als ze aan het eten is, maar o wee als je met je handen in de buurt van haar bak komt of tegen haar gaat praten ofzo gaan d'r lippen al omhoog.
Gelukkig zien mijn ouders in dat het gewoon hun eigen stomme schuld is dat Leia dit gedrag vertoont. Omdat ze inmiddels ook alweer 9,5 is, vinden ze het ook niet meer nodig om er echt iets mee te doen.
We zien het hier ook niet echt als een probleem alleen iets waar je heel goed rekening mee moet houden.

bolmieke schreef:Het nut ervan is het aangeven van een grens. Als ik dit niet doe dan gaat hij volgende keer grommen als hij van de bank af moet bv. en dat soort dingen. Hij moet gewoon leren dat ik de baas ben en niet hij.

nou daar hoef ik niet van die achterlijke dingen voor te doen hoor... en hier mogen ze best laten weten als ze het ergens niet mee eens zijn, daar hebben ze hun stembandjes voor gekregen... als ze op het vervolg maar gewoon doen wat ik van ze wil...
Als je dit bij een van mijn honden zou doen, wens ik je heel veel plezier bij de ehbo :N:

bolmieke schreef:Het hangt heel erg van het soort hond af denk ik. Ikzelf voedt mijn honden op door middel van positieve beloning. Het zijn echter wel honden die van nature, vooral als pup, de neiging hebben om te domineren en als je daar niet tegen optreedt dan vegen ze de vloer met je aan.Gelukkig luisteren ze heel goed en van baknijd hebben ze ook geen last maar laatst had ik de pup (7 maanden) alleen binnen met een lekkere kauwpees en die begint toch tegen mij te grommen toen ik de kamer weer binnen kwam. Daar treedt ik dan tegen op, ik heb handschoenen aangedaan en het afgepakt en hem net zolang in de houtgreep gehouden todat hij zich overgaf, toen kauwpees weer teruggegeven en samen vastgehouden en dat ging goed. Nu gromt hij niet meer als hij een kauwpees heeft.
Met mijn andere hond heb ik ook een keer iets soortgelijks gehad en toen heb ik net zo gehandeld en daarna heb ik nooit meer problemen gehad, het is een hele lieve en gehoorzame hond.
Maar ik denk dat voor veel rassen deze aanpak te heftig zou zijn.

Meen je dat nou?
Zo heftig zijn Corgi's toch niet?
Of heb ik iets gemist en heb je nu een ander ras in huis?

De manier van overheersen zoals jij hebt gedaan met die kauwpees, had ik nooit gedaan en zal ik ook nooit doen

bolmieke schreef:Het nut ervan is het aangeven van een grens. Als ik dit niet doe dan gaat hij volgende keer grommen als hij van de bank af moet bv. en dat soort dingen. Hij moet gewoon leren dat ik de baas ben en niet hij.

Baknijd heeft in beginsel niks met dominantie te maken...............dus zo'n aanpak kan juist ook averechts werken, met alle gevolgen van dien.

Baknijd is iets heel natuurlijks.
Maar er zijn meer dingen die voor een hond heel natuurlijk zijn, die jij liever toch niet hebt.

Heb je er geen probleem mee, dan is er ook niets aan de hand.

Biko had er ook last van, en ik vind het gevaarlijk, als ikbezoek heb en er loopt iemand de keuken in, wil ik niet dat diegene dan naar de ehbo zou moeten. Daarbij haalde Biko alleen uit, echt doorbijten vind ik persoonlijk wel ver gaan.
Biko kreeg een hele tijd, alleen maar brokken uit mijn hand gevoerd, niet uit zijn bak.
Na een aantal weken ben ik de bak erbij gaan halen, daar kreeg hij twee brokjes in en dan vulde in die met de hand weer aan met twee brokjes enzovoorts.
Toen ging ik erbij gooien als hij het nog niet helemaal op had. En dan geen brokjes maar rodiworst of kaas.
Dat hij zeker wist dat als ik in de buurt van zijn bak kwam het alleen maar goeds kon betekenen.

Ook heb ik met de bak gedaan, als ik hem wilde neerzetten en hij wou erop af stuiven, trok ik de bak weer omhoog en zijn 'nee'. Net zolang tot hij niet meer naar de bak wou kijken, zodat ik hem neer kon zetten, wou er er weer op afstormen, pakte ik hem gauw weer weg. De bak ik van mij zolang ik niet gezegd heb dat hij het mag hebben.
Nu kan ik de bak neerzetten en wacht hij totdat ik zeg 'vrij'. Ontzettend handig met kinderen die hun chipsschaaltjes of wat dan ook op de grond zetten.
Wil ik er tussendoor nog wat doorheen doen, dan kan dat. Hij weet nu, niks aan de hand, ik krijg er extra lekkers voor terug.
Het is dan niet natuurlijk, maar wel verdraaid handig.

Zeker buiten met dingen die hij niet mag hebben. Hij weet dat als hij het naar mij komt brengen ik het met hem ruil voor kaas of iets anders lekkers en dan veel! Werk heel goed. Niet natuurlijk, maar wel zo handig.

Kai had enorme baknijd als hij op een rauwe rib kauwde of toen hij de Duck kreeg 's avonds toen hij nog niet lang bij ons was. Bij 3 van de 4 gezinsleden resulteerde dat in bloederige wondjes, gelukkig niet veel erg. Ik ben dan op verschillende forums raad gaan vragen, want ik wilde dit er echt uitkrijgen, want hij begon dit gedrag ook te vertonen bij dingen die hij ergens had gestolen en niet eetbaar waren :N: Ik heb echt zeer verschillende meningen en tips gehoord hierrond. Nu is Kai 7,5 maand oud en de baknijd is zo goed als weg. Soms gromt hij nog wel ietsje, maar bijten zal hij niet meer doen. Hij laat ook direct iets los, als ik los zeg, eender wat. Is toch wel belangrijk bij een hondje dat alles nogal graag opeet

Ik heb gewoon de ribben een paar weken niet meer gegeven en hem kauwmateriaal gegeven, waar hij niet zo heftig op reageerde. Dit kauwmateriaal heb ik dan mee vastgehouden terwijl hij erop kauwde. Na een aantal dagen heb ik het losgelaten, zodat hij mijn aanwezigheid tijdens het kauwen gewoon was en dus niet meer direct uitvloog. Op dat moment ben ik dan begonnen met ruilen van voedsel. Het kauwmateriaal tegen iets dat hij liever had. Vanaf het moment dat het goed lukte, heb ik de rib terug geïntroduceerd en de baknijd was opgelost.
Bij de Duck ben ik gestopt met de Duck te geven in een voerbak en ben hem dan de Duck uit mijn handen beginnen voederen, hij moest dan eerst iets doen (zit, liggen of staan toen) voordat hij de volgende hap kreeg. Dat doe ik nog altijd, maar nu niet meer voor de baknijd, maar omdat het goed is om nieuwe oefeningen voor de gehoorzaamheid aan te leren en om de gekende oefeningen goed te onderhouden.

Dus ik zal nooit een hond met baknijd gewoon zo laten. De kans dat ze iets giftigs of gevaarlijks in hun bek nemen (zoals Kai laatst een mes en een stuk glas, dat hij netjes losliet) en dan niet willen afgeven is gewoon te groot. Ook zal ik zeker niet de confrontatie aangaan met zo'n hond, ik heb bij Kai toen gezien dat hij echt veranderd. Hij was op die momenten echt zichzelf niet meer, was precies bezeten ofzo. Echt instinct dat naar boven kwam. :N:

Ik heb geen honden met baknijd (wel 1 kat ) Maar als ze het wel zouden hebben zou ik er rekening mee houden. Ik ben het type van: ik geef de honden eten en dan mogen ze dat in alle rust opeten...nooit mn hand in de bak gedaan of bak afgepakt..Ik heb ze het eten gegeven dus mogen ze dat opeten .Als ze iets pakken wat niet mag roep ik los en dan laten ze het los (of ze slikken het heel snel door ) De kinderen weten dat als de honden eten of een bot hebben ze er niet bij in de buurt mogen komen

Dwight heeft geen baknijd, tenzij er echt iets heel lekkers in ligt, dan wil hij nog wel eens zacht grommen als de kat er te dicht bij in de buurt komt.
Wel heeft hij heel soms de neiging om niemand in de buurt te laten komen als hij een bot heeft, het is meer dreigend grommen dan aanvallen, maar ik ben er toch niet blij mee. Ik hoef zijn bot niet, ik heb het hem nota bene zelf gegeven. Daarom laat ik Dwight eerst braaf zitten voor hij zijn bot krijgt, en als hij al een tijdje rustig zit te kluiven geef ik hem een aai zodat hij weet dat hij niets hoeft te vrezen als ik in de buurt kom.

Joy heeft ook voernijd, niet tegen volwassen mensen maar wel t.o.v. andere honden en katten. Van kleine kinderen weet ik het niet?

Ik heb inderdaad gewoon elke keer wat in de bak gedaan terwijl ze stond te eten. Kluifjes e.d. leren "ruilen" zodat ik gemakkelijk iets af kan pakken wat ze niet mag hebben, heel gemakkelijk is ook het commando "los!" of "tuf uit!".

Kluiven krijgt ze al van jongs af aan in de tuin vanwege de katten, gaat geweldig. Als er kinderen zijn maak ik de bak klaar en mogen zij de bak in de standaard zetten, vervolgens lopen we weg en doe ik voor de zekerheid de keukendeur dicht.

Waar ik weleens van baal is dat sommige hondeneigenaren een brokje naar Joy toe gooien. Joy kan namelijk niet vangen waardoor het brokje valt en er meerdere honden op het brokje af sprinten. :N:

Kinderen mogen Joy ook best een koekje geven, de hele hand verdwijnt meestal in de bek door haar enthousiasme, maar ze zal niet in de hand bijten. Ook koekjes aanpakken uit de mond doet ze heel voorzichtig en ze kent het commando "zachtjes!", althans als je het op de juiste manier brengt....

Als ik het zo nog eens doorlees ben ik er altijd wel heel erg mee bezig geweest.

Al mijn honden die ik heb gehad kwamen uit asiels, opvangcentra of bij mensen thuis vandaan, en het waren altijd volwassen honden.

Ik heb bij elke hond altijd van het begin af aangeleerd dat ik de voederbak weghaal wanneer het mij uitkomt, ook dingen die ze van straat weleens op rapen, heb ik altijd van het begin aangeleerd om het af te geven als ik daarom vroeg, bij de ene hond gaat dit makkelijker als bij de andere hond, maar mijn ervaringen zijn dat je het in principe iedere hond kunt aanleren als je dit zelf wilt.

Bij honden waar het wat moeizamer mee ging gaf ik in het begin altijd een beloning als ze goed mee werkte, en ook bij deze honden had ik na verloop van tijd succes.

Ik vind dit belangrijk omdat bij ons ook kleine kinderen over de vloer komen, dit wil niet zeggen dat zij aan de voederbak van de hond mogen komen, ze weten dat ze daarvan af moeten blijven, maar met kleine kinderen kom je weleens ogen tekort, en dan is het toch fijn de keer dat het toch eens gebeurd de hond dit toelaat.

Ik probeer het voor te zijn om baknijd te creeeren. Omdat wij Ramon hebben maar daarvoor ook al omdat ik het niet fijn vind.
Praktisch elke maaltijd mikken wij halverwege nog iets extraas iets lekkers in de bak dus als wij in de buurt komen worden ze blij in afwachting van wat lekkers. Makkelijk en leuk.
Maar ik kan me voorstellen dat je dit niet zoveel kan schelen en dat je er niets aan doet.

Als je het zelf geen probleem vindt: het is jouw hond, jouw huis etc. Zolang het voor jou acceptabel is, is het voor jou geen probleem lijkt me.

Voor mezelf ligt dat anders: ik zou het vervelend vinden als mijn hond er niet gewoon op vertrouwd dat hij veilig kan eten als ik in de buurt ben of tegen hem praat.

Ik zou er zeker geen rangorde-issue van maken, want voerverdediging staat daar los van. Ik heb bij mijn honden en bij de komende ook weer het gewoon zo gedaan dat ze wennen aan dat wij langslopen en een positieve associatie opbouwen met 'mensenhand bij voerbak' door er inderdaad steeds met de hand brokjes in te doen. Dat bouw ik dan op door er tussendoor wat lekkers erbij te gooien. Als dat goed gaat dan schuif ik de bak eens wat opzij voordat ik er wat bij gooi, en heel misschien til ik het een keer op om er iets lekkers bij te doen. Maar hoe dan ook, elke actie die wij uithalen met de voerbak levert hen iets lekkers op. Het resultaat is in ieder geval dat ik nu gewoon bakken opzij kan schuiven en eventueel optillen (soms gaan ze er al likkend mee schuiven en belanden ze iets te dicht in elkaars buurt -> ja, ik moet gewoon nieuwe bakken kopen maar ik heb gewoon nog niets leuks kunnen vinden .

Afpakken vanuit een dominantie verhaal vindt ik hondjes pesten. En als ze dan bijten: gelijk hebben ze, zeker vanuit een hond-psychologisch perspectief.

Ik heb al eerder gereageerd in dit topic, en had toen ook een vraag; mijn hond schrokt alles weg als ik bij hem kom wat kan ik daar aan doen?
Toen werd mij de tip gegeven om steeds wat lekkers in zijn bak er bij te doen, en na een dag of 2 zag ik al resultaat Ik wil nog even voor die tip bedanken Het werkt echt

Carmen schreef:Ik probeer het voor te zijn om baknijd te creeeren. Omdat wij Ramon hebben maar daarvoor ook al omdat ik het niet fijn vind.
Praktisch elke maaltijd mikken wij halverwege nog iets extraas iets lekkers in de bak dus als wij in de buurt komen worden ze blij in afwachting van wat lekkers. Makkelijk en leuk.
Maar ik kan me voorstellen dat je dit niet zoveel kan schelen en dat je er niets aan doet.

Ik heb niet het hele topic gelezen, maar wat Carmen zegt: gewoon regelmatig iets lekkers bijgooien. Komt de kat kijken? Iets extra lekkers bijgooien. Is er een peuter op visite die naar de bakken wandelt? Biefstuk erin! Baknijd is m.i. prima te voorkomen/verhelpen met een beetje inzet, en het maakt het leven gewoon veel makkelijker als je honden blij opkijken als er iemand een hand naar hun eten uitsteekt.