Het HondenForum

Pak-de-bal schreef:

iones schreef:

malinois schreef:
dat zeker, maar vaak zijn ze mishandeld, kunnen een hekel daardoor hebben aan mensen, hebben voor hun eten moeten knokken, zullen ze misschien thuis dus ook doen als je meerdere honden hebt etc., vaak zie je wel dat ze goed in een roedel kunnen leven maar er zijn er natuurlijk ook die geen andere honden moeten.

Da's nou gek he, maar agressie naar mensen toe zie je weinig bij die honden in Zuid Europa en die hebben er nou net genoeg redenen voor!

ja, je hebt gelijk...mensen is eten. !!

vooral de toeristen weten ze te binden voor .. eten !!

dus agressief? ..nou nee, anders hebben ze geen eten, toch?

KUNNEN staat er... ik ben in griekenland geweest en daar waren er zeker een aantal behoorlijk agressief... ook zeker net zoveel helemaal niet dat zeg ik ook direct...

Dutchie63 schreef:En hoor je mij klagen? Nee helemaal niet, het is de beste vrijwilligersbaan die ik ooit heb gehad..
En ik ben blij dat ik dit allemaal kan blijven doen als ik in Nederland ben..

En wat wil je dan gaan doen in Nederland? In de Nederlandse asiels gaat het heel anders als wat jij daar doet.

Ik werk ook niet in asiels..Marion..
anti- kettinghonden, zegt dat wat?

Pak-de-bal schreef:
ja, je hebt gelijk...mensen is eten. !!

vooral de toeristen weten ze te binden voor .. eten !!

dus agressief? ..nou nee, anders hebben ze geen eten, toch?

Ik kan jou soms echt niet volgen.
Guess what.... in die landen is maar een heel piepklein percentage van het volk dat er rondloopt toerist.

De rest bestaat uit een hoop onverschillige figuren die nergens naar omkijken, een enkeling die wel goed voor dieren is, en een grote groep naarlingen die dieren mishandelt. Ik zie dus niet in waarom die honden daar mensen met eten zouden moeten associeren. Want ze lopen daar te verkommeren. Rare logica heb jij hoor!

Ik ging voor een buitenlander, vooral omdat ik onbeschoft behandeld werd bij de meeste asiels waar ik interesse toonde voor een herplaatser. Of niet teruggebeld, gemaild of afgesnauwd aan de telefoon ("mevrouw die hond is allang weg", yeh sure, stond gewoon nog als beschikbaar )

Bij de stichting (AAI in mijn geval) , werd ik heel anders benaderd. Er werden gerichte vragen gesteld en ik kreeg een soort kruisverhoor of ik als baas geschikt zou kunnen zijn (prima!)

Mijn "turk" blijkt achteraf van alles te mankeren, maar geen buitenlandse ziektes, doch rasgebonden aandoeningen en iets anders erfelijks.

daarna heb ik alsnog een hondje uit een Ned. asiel gehaald, ze was wel wat zwakjes zei men mij.........en inderdaad ze overleed op de dag af na 1 maand aan nierfalen. (ik kreeg haar met een nierfunctie van 25%, maar daar kwam ik pas achter na een bezoek bij eigen d.a.)

daarna nog eentje via een asiel. Een hondje met een vermoedelijk ernstig verleden van mishandeling. Niets was onderzocht, niet qua gedrag noch qua afkomst. En het liep volledig uit de klauw. Toen we haar noodgedwongen terugbrachten, was de enige reactie "jammer".
Van het hele "dagboekje"met al haar eigenschappen en goede en minder goede kanten, adviezen, hebben de eigenaars erna NIETS ontvangen, ondanks mijn verzoek.

Dierenliefde beperkt zich niet tot de landsgrenzen, wat mij betreft.

Ik heb nu verschillende Spanjaarden gezien, en gehad (vast en tijdelijk) ze hebben in ieder geval gemeen dat de gene die ik gehad heb allemaal een eindeloos vertrouwen in mensen hebben.

Ze zijn wel onzindelijk, soms heel hardnekkig, en ze verdragen vaak het voer de eerste tijd niet zo goed.
Ik vind het een echte aanrader, zolang het bij een verantwoordelijke stichting is, waar je op terug kunt vallen ook qua nazorg.

Ik vind zelf vaak dat een rescued hondje altijd, of tenmisnte heel vaak anders is dan een "gewone" hond. Ze zijn veel meer loyaal naar je toe, heel erg afhankelijk..ze zijn ook wel vaker bang om alleen achter te blijven, iets waar ik zelf harder aan moet werken..
Ze hebben vaak een andere blik in de ogen, en vragen? overal toestemming voor..
Valt dat jullie ook op?

JA, dat is waar, de blik is duidelijk eentje die wijs overkomt, met een soort leed er in.
Ze hebben een ontzettend grote will to please.

mij interesseerd het niks waar een hond vandaan komt. maar ik zal nooit een buitenlandse hond nemen omdat die het toevallig slechter hebben. emokopen is nog nooit iemand beter van geworden.

zit daar toevallig een hond die ik wil dan neem ik die. zit die er niet dan niet

dutchdebs schreef:Ik heb nu verschillende Spanjaarden gezien, en gehad (vast en tijdelijk) ze hebben in ieder geval gemeen dat de gene die ik gehad heb allemaal een eindeloos vertrouwen in mensen hebben.

Ze zijn wel onzindelijk, soms heel hardnekkig, en ze verdragen vaak het voer de eerste tijd niet zo goed.
Ik vind het een echte aanrader, zolang het bij een verantwoordelijke stichting is, waar je op terug kunt vallen ook qua nazorg.

Ik heb er zelf ook een (niet via een stichting maar gewoon via een asiel in de buurt waar ik toen woonde in Spanje), maar ik denk dat het toch echt van de hond afhangt. Mijn ventje was 100% zindelijk, was blijkbaar gewend in huis te zijn en heeft nooit iets gesloopt, maar had zeer zeker geen groot vertrouwen in mensen (vooral niet in mannen). Ook met het verdragen van voer was er geen enkel probleem.

Ik vind het niet verstandig 'spanjaarden" te generaliseren, je zult elke hond individueel moeten bekijken en je voorbereiden op alle ongewisse zaken die erbij kunnen horen.

Gos schreef:
Ik vind het niet verstandig 'spanjaarden" te generaliseren, je zult elke hond individueel moeten bekijken en je voorbereiden op alle ongewisse zaken die erbij kunnen horen.

Ik zou het zelfs wat breder nemen: ik vind het niet verstandig om 'buitenlanders' te generaliseren.
Mijn hond uit Turkije (zwervend aangetroffen door dierenbeschermers ter plaatse) vind ik juist helemaal niet anders dan een 'gewone' hond.
Sterker nog, ik vind haar op heel veel vlakken stabieler (en makkelijker) dan mijn herplaatser die niet uit een 'ver' buitenland komt.

Rami schreef:

Gos schreef:
Ik vind het niet verstandig 'spanjaarden" te generaliseren, je zult elke hond individueel moeten bekijken en je voorbereiden op alle ongewisse zaken die erbij kunnen horen.

Ik zou het zelfs wat breder nemen: ik vind het niet verstandig om 'buitenlanders' te generaliseren.

Helemaal met je eens, ik ging alleen specifiek in op de reactie in de quote

Gos schreef:

Rami schreef:

Gos schreef:
Ik vind het niet verstandig 'spanjaarden" te generaliseren, je zult elke hond individueel moeten bekijken en je voorbereiden op alle ongewisse zaken die erbij kunnen horen.

Ik zou het zelfs wat breder nemen: ik vind het niet verstandig om 'buitenlanders' te generaliseren.

Helemaal met je eens, ik ging alleen specifiek in op de reactie in de quote

Aja, dat snap ik. Nou ja, als het maar duidelijk is dat je niet moet generaliseren.

Geen asielhonden hier maar toch lopen er een belg en een duitser rond.

Zolang de dieren geen ziektes e.d. mee kunnen nemen lijkt het me allemaal geen probleem. Ik kan me ook goed voorstellen dat veel honden daar buiten leven en een stuk socialer zijn dan hun nederlandse evenknie die bijv. altijd alleen in een kennel/bench heeft gezeten.

dutchdebs schreef:JA, dat is waar, de blik is duidelijk eentje die wijs overkomt, met een soort leed er in.
Ze hebben een ontzettend grote will to please.

Nou, de mijne niet! Ik denk dat het maar net is met welke ogen je zelf als baas je hond bekijkt.

Eline* schreef:

dutchdebs schreef:JA, dat is waar, de blik is duidelijk eentje die wijs overkomt, met een soort leed er in.
Ze hebben een ontzettend grote will to please.

Nou, de mijne niet! Ik denk dat het maar net is met welke ogen je zelf als baas je hond bekijkt.

De onze heeft ook niet echt een will to please inderdaad. Riempje af en je kan het heen en weer krijgen. Zit moet je vragen en als ze boos op je is om welke reden dan ook heeft ze poep in haar oren.

Haha, Max heeft vooral de will to please himself Het is een apporteermonster, maar hij apporteert niet voor mij, maar voor zichzelf Ik heb een grote will to please, want ik blijf die dingen weggooien

Will to please ja hun eigen will dan wel haha... heb hier 2 spaanse dames lopen, en Samara is super lief die kan je ook op ruim terrein loslaten en dan komt ze ook terug..zolang er geen kat loopt dan ... en verder ligt ze op de bank en ze wandelt heerlijk de uurtjes mee maar meer kan je er ook niet mee...maakt niet uit love her till dead.
Bowie onze jonge hysterische meid..doet dr best maar het lukt niet zo haha....

Ze zijn zeker speciaal maar dat komt omdat ze van mij zijn

Tja, dan hadden jullie maar een Turk in huis moeten halen i.p.v een Spanjaard...
Sil heeft wel enorme will to please, vooral als ik met kalkoennek sta te zwaaien...

Gos schreef:

dutchdebs schreef:Ik heb nu verschillende Spanjaarden gezien, en gehad (vast en tijdelijk) ze hebben in ieder geval gemeen dat de gene die ik gehad heb allemaal een eindeloos vertrouwen in mensen hebben.

Ze zijn wel onzindelijk, soms heel hardnekkig, en ze verdragen vaak het voer de eerste tijd niet zo goed.
Ik vind het een echte aanrader, zolang het bij een verantwoordelijke stichting is, waar je op terug kunt vallen ook qua nazorg.

Ik heb er zelf ook een (niet via een stichting maar gewoon via een asiel in de buurt waar ik toen woonde in Spanje), maar ik denk dat het toch echt van de hond afhangt. Mijn ventje was 100% zindelijk, was blijkbaar gewend in huis te zijn en heeft nooit iets gesloopt, maar had zeer zeker geen groot vertrouwen in mensen (vooral niet in mannen). Ook met het verdragen van voer was er geen enkel probleem.

Ik vind het niet verstandig 'spanjaarden" te generaliseren, je zult elke hond individueel moeten bekijken en je v
oorbereiden op alle ongewisse zaken die erbij kunnen horen.

Ik zei ook dat de mijne dat gemeen hadden, niet dat alle spanjaarden dat gemeen hebben...