Het HondenForum

Om toch wat leuks met Dante te doen ondanks het aangelijnd lopen, zou ik willen beginnen met het aanleren van een sleepspoor lopen. Heb al mijn jachttrainingsboeken er op nageslagen, maar raak nu zelf het spoor een beetje bijster . Heeft iemand tips voor me hoe te beginnen en met wát kan ik het beste slepen?

je ken op hondenwebshop verschillende geuren van wild bestellen. men neme een injectiespuit en drupt 1 druppel op de grond, wanneer de hond eraan ruikt belonen. daarna leg je een paar druppels op een cm of 10 van elkaar en wanner hij het volgt belonen. na een paar weken kan je beginnen met druppels die een meter vane elkaar liggen en wanneer ie het goed doet kun je savonds al ergens druppelen en smorgens het spoor gaan oefenen.

Ik zou beginnen met fazantgeur op een oude dummy. Bij een wat ervaren hond een stuk echt wild of een geprepareerde fazantenvleugel om de dummy binden met geur. Fazant is voor veel honden een herkenbare aantrekkelijke wildgeur. En een 10 mtr. lijn gebruiken, zodat je niet gelanceerd wordt door zijn enthousiasme.
Succes!

Die "geurtjes"die je kan kopen werken best goed
Neem een dummy (hoeft geen oude te zijn) en maak die nat.
Dan druppel je er een klein beetje geur op. Die geurtjes in flesjes zijn heel sterk dus veel hoef je niet te gebruiken
Markeer voor jezelf de start van het spoor en haal de dummy daar een paar keer heen en weer over de grond.
Vanaf dat punt ga je wind af de dummy slepen. Een flink stuk. Om te beginnen 50 meter.
Op het eind leg je iets lekkers voor de hond (pens bijv.)
Daarna haal je de hond en brengt hem aan het begin van het spoor.
Aan de lijn laat je hem ruiken aan de plek waar je bent begonnen. Houd hem aan de lange lijn.
Dan zeg je "zoek" (of "zoek sleep") en je wacht rustig tot hij het spoor oppakt. Probeer hem zo rustig mogelijk te laten lopen en probeer ook goed op zijn lichaamstaal te letten.
Omdat je zelf weet waar het spoor loopt kan je dan aan zijn taal zien op hij met het spoor bezig is of niet.
Als hij van het spoor af gaat blijf je staan en je wacht tot je ziet dat hij verder gaat op het spoor. Dan zeg je "goed zo zoek!"
Aan het einde ga jij uit je dak en de hond vindt het lekkers

Als de hond erg veel moeite heeft met het volgen van het spoor kan je daar iets eetbaars (bijv. die in bouillon gekookte dikke pasta, of stukjes witbrood) op leggen om hem te stimuleren het spoor te blijven volgen.
Hij moet niet te veel zoeken naar het lekkers onderweg daarom is het handig iets te verzinnen dat hij ook kan zien
Als hij het spoor heeft begrepen, kan je een spoor leggen waar een "haak" in zit. (een hoek van 90 graden naar links of rechts).

Zo wordt het meestal gedaan bij jachttraining. Vooral voor honden zoals de jouwe (en de mijne ) die liever "wind" gaan halen dan een sleep lopen.

Ik ben benieuwd of er ook adviezen komen van de mensen die speuren met hun hond

ranetje schreef:Die "geurtjes"die je kan kopen werken best goed
Neem een dummy (hoeft geen oude te zijn) en maak die nat.
Dan druppel je er een klein beetje geur op. Die geurtjes in flesjes zijn heel sterk dus veel hoef je niet te gebruiken
Markeer voor jezelf de start van het spoor en haal de dummy daar een paar keer heen en weer over de grond.
Vanaf dat punt ga je wind af de dummy slepen. Een flink stuk. Om te beginnen 50 meter.
Op het eind leg je iets lekkers voor de hond (pens bijv.)
Daarna haal je de hond en brengt hem aan het begin van het spoor.
Aan de lijn laat je hem ruiken aan de plek waar je bent begonnen. Houd hem aan de lange lijn.
Dan zeg je "zoek" (of "zoek sleep") en je wacht rustig tot hij het spoor oppakt. Probeer hem zo rustig mogelijk te laten lopen en probeer ook goed op zijn lichaamstaal te letten.
Omdat je zelf weet waar het spoor loopt kan je dan aan zijn taal zien op hij met het spoor bezig is of niet.
Als hij van het spoor af gaat blijf je staan en je wacht tot je ziet dat hij verder gaat op het spoor. Dan zeg je "goed zo zoek!"
Aan het einde ga jij uit je dak en de hond vindt het lekkers

Als de hond erg veel moeite heeft met het volgen van het spoor kan je daar iets eetbaars (bijv. die in bouillon gekookte dikke pasta, of stukjes witbrood) op leggen om hem te stimuleren het spoor te blijven volgen.
Hij moet niet te veel zoeken naar het lekkers onderweg daarom is het handig iets te verzinnen dat hij ook kan zien
Als hij het spoor heeft begrepen, kan je een spoor leggen waar een "haak" in zit. (een hoek van 90 graden naar links of rechts).

Zo wordt het meestal gedaan bij jachttraining. Vooral voor honden zoals de jouwe (en de mijne ) die liever "wind" gaan halen dan een sleep lopen.

Ik ben benieuwd of er ook adviezen komen van de mensen die speuren met hun hond

Mijn hond vindt het geweldig om een compleet spoor uit te lopen. Met zijn neus over de grond draaft hij naar waar hij wezen moet. 'Obstakels' zijn bijna geen probleem voor hem (water blijft moeilijk). Maar ik neem aan dat dit type hond idd veel meer op wind loopt en weinig met zijn neus over de grond zal gaan. Ik heb het op voetstappen aangeleerd. Zelf het spoor lopen en markeren op hoekingen. Kwam geen voertjes aan te pas.
Wel op het einde altijd een superbeloning. Nu snap ik eigenlijk niet dat ik het toen op voetstappen aan moest leren, want een dummysleepspoor of een echte is toch veel leuker voor een hond.

Retrievers hebben idd veel meer de neiging om de neus aan de grond te zetten.

Er zijn ook wel Staande Honden die dat doen, maar zowel Dante als Rana vinden het veel makkelijker om "verloren" te gaan zoeken.
Dus wind gaan halen en die eend/dummy opsnorren i.p.v. netjes een spoor uit te werken

Dan kan je ze op deze manier aan een spoor wennen.
Uiteindelijk gaan ze vaak toch met een wat hogere neus werken op verwaaiing, maar dan van het spoor en niet meer "verloren"

Oké, dus wildgeur. Heb ik nog staan (fazant, is wel al een paar jaar oud :N: zou dat nog werken ).
Kun je het beste beginnen in grasland, of liever juist struiken? En ik neem aan dat de hond niet mag zien dat je de sleep trekt (denk het niet anders ziet hij al dat er het een en ander wordt neergelegd ). En bij het teruglopen (van mijzelf), moet ik dan over het spoor lopen om te voorkomen dat hij op mijn geur gaat zoeken?

Ik ben zeer benieuwd hoe het zal gaan, want (vóór de poot-ellende) deden we iedere dag wel één of meer spelletjes 'verloren zoek'. Ook heb ik twee cursussen zoeken/speuren met hem gedaan. Ik ben dus bang dat hij het volkomen nutteloos zal vinden om met zijn neus over de grond te gaan . Maar; ik maakte eigenlijk nooit gebruik van de wind . Dat zal wel een hoop uitmaken natuurlijk .

Wb. het 'tekenen'; dát is heel duidelijk bij Dante te zien. De keren dat hij over de grond een spoor volgde, zag ik dat onmiddellijk aan zijn staart. Die zwiept dan zijdelings heen en weer

Bij elk spoor wat je uitzet, moet je rekening houden met de weerselementen. Dus niet alleen met wind, maar ook regen, sneeuw en zon zijn van invloed. Als je het spoor hebt gezet, moet je via een grote bocht terug naar je hond lopen. Dus niet op hetzelfde spoor weer terug.
En je hond mag niet zien waar je begint, dus zit hij (in mijn geval) aan een pin in de grond op een afstandje te wachten tot wat komen gaat.
Ik zou niet meteen beginnen over struiken uit te zetten, hou het zo vlak mogelijk, zodat hij toch leert die neus over de grond te gebruiken.
En de eerste paar x de spoortjes kort uitlopen, hooguit een meter of 10. Dan heeft hij weer door wat er verlangd wordt en kun je uitbreiden met hoekingen, bochten en langere afstanden. Pas daarna zou ik moeilijk terrein erin bouwen. Zand en water en terrein waar veel honden komen hebben de grootste moeilijkheidsgraad. Ik heb altijd met normale voorwerpen gespeurd en moest ook voorwerpen laten verwijzen. Hij vindt dat nog steeds prachtig om te doen. Maar om het voor jouw hond aantrekkelijk te houden, denk ik dat je met fazantgeur het leuk voor je hond houdt. En stoppen op het 'hoogtepunt', dus na 3 uitgelopen sporen in het begin. Het is nogal intensief.

In dit geval zou ik ook op vlak terrein beginnen

Er zijn ook trainers die juist op bebost terrein beginnen (met de hond los), omdat de hond dan eerder goed zou lopen.
Dat kan voor veel honden best opgaan alleen bij Rana heeft dat geleid tot verloren zoeken
Aangezien Dante dat ook doet is wat @Golden Stanley zegt beter.

Een van mijn trainers heeft Rana een keer wèl laten kijken waar het spoor begon, door in het zicht de sleep te beginnen. Omdat er wat bosjes stonden kon ze niet zien hoe hij verder liep.
We hadden toen het idee dat ze het een beetje begon te begrijpen, maar uiteindelijk had ze toch niet genoeg geduld

Zoals Ranetje het beschrijft is naar mijn mening en goede opbouw, ik gerbruik het op een dergelijke manier ook voor mijn herders en het bevalt prima. En misschien ten overvloede; zeker bij het speuren een positieve opbouw!, nooit straffen.

Inge O schreef:kom ik weer met een bedenking .
is het wel verstandig om met een zeer gedreven jachthond waarbij het niét de bedoeling is dat hij op wild jaagt met een wildgeur te werken?
een andere aantrekkelijke geur (bv. pens) werkt evengoed, en de hond beleeft er evenveel plezier aan, want het principe blijft natuurlijk helemaal hetzelfde.

ik heb dit speuren ook een tijdje gedaan met dropje, en zij vond het regelrecht fantastisch. hovawarten zijn daarbij uit zichzelf ook nog een keer hele rustige spoorzoekers, werken weinig op verwaaiing dus.

ik denk dat je vreemd zal opkijken hoe snel dit trainen gaat, marijke - dit pikken ze echt zó op .

Er worden op jachttraining met wildgeuren gewerkt, omdat het de bedoeling is dat de honden aangeschoten wild opsporen en binnenbrengen
Voor een Staande hond die in de praktijk fazanten e.d. moet zoeken kan je die geuren prima gebruiken.
Ze worden er geen fellere jagers van.
Op de een of andere manier zien en ruiken ze een goed verschil tussen "ziek wild" (=aangeschoten wild) en "gezond wild".
Ik zie dat ook aan Rana.
Het enige waar ze wel eens bij in verwarring raakt is, als een gezonde eend voor "ziek" speelt om haar weg te krijgen bij haar eieren of kuikens
Als je niet van plan bent ooit aangeschoten wild te gaan speuren kan je ook met pens o.i.d. werken. Dat lijkt me geen probleem
Daarom vroeg ik ook in het begin wat de mensen doen die met hun hond gaan speuren
(nietjachthonden dus)

Inge O schreef:
oh, maar op jachttraining vind ik het natuurlijk juist doodnormaal, net omdat je ze niet fel genoeg kan maken op de geuren van het wild waarop ze zullen ingezet worden.
maar het lijkt me in het geval van een hond als dante niet makkelijker worden voor hem als je heel erg geïnteresseerd raakt in een aantal wildgeurtjes, maar er nou net in de praktijk niét achteraan mag gaan .

ik heb het met één hond op (pens-)sleepspoor gedaan en met dropje op de ipo-manier : brokjes in de voetstappen......die ze vervolgens in ijltempo allemaal overliep om zo snel mogelijk aan het eind te zijn . wat haar baasje dan weer zo dom maakte om datzelfde spoor nog een keer met haar te lopen (de brokjes lagen er toch nog), zonder eraan te denken dat ik ondertussen een dubbel spoor had uitgelegd door haar de eerste keer te volgen .

Ik bedoelde dat een Staande Hond met "jachtverstand" zich niet gekker laat maken als hij met wildgeurtjes werkt
En van wat ik van Dante heb begrepen heeft hij dat jachtverstand wel degelijk
(maar daar kan Marijke wel uitsluitsel over geven )

Bedoel je dat Dropje door dat dubbelspoor die snoepjes nog niet ontdekte?

Inge O schreef:

ranetje schreef:

Inge O schreef:
oh, maar op jachttraining vind ik het natuurlijk juist doodnormaal, net omdat je ze niet fel genoeg kan maken op de geuren van het wild waarop ze zullen ingezet worden.
maar het lijkt me in het geval van een hond als dante niet makkelijker worden voor hem als je heel erg geïnteresseerd raakt in een aantal wildgeurtjes, maar er nou net in de praktijk niét achteraan mag gaan .

ik heb het met één hond op (pens-)sleepspoor gedaan en met dropje op de ipo-manier : brokjes in de voetstappen......die ze vervolgens in ijltempo allemaal overliep om zo snel mogelijk aan het eind te zijn . wat haar baasje dan weer zo dom maakte om datzelfde spoor nog een keer met haar te lopen (de brokjes lagen er toch nog), zonder eraan te denken dat ik ondertussen een dubbel spoor had uitgelegd door haar de eerste keer te volgen .

Ik bedoelde dat een Staande Hond met "jachtverstand" zich niet gekker laat maken als hij met wildgeurtjes werkt

mmm, deze snap ik dan weer niet .

De nog steeds goed op jacht gefokte honden snappen dat geur/houding van ziek wild betekent dat het binnen moet komen. (Ik heb het over Staande Honden in dit geval, die moeten leren niet zelf op te stoten)
Meestal "kennen" ze het wild waar ze mee te maken krijgen voor hun "werk". Dat aangeboren instinct leren ze in hun eerste onstuimige jaar verder ontwikkelen. In die tijd gaan ze er vaak achteraan. Daar leren ze weer van. Ze weten dan hoe dat wild zich gedraagt en of ze er wat mee "moeten" of niet
Dus ze worden er niet gekker of jageriger van.
Als voorbeeld:
Rana loopt door de uiterwaarden en ziet een legioen ganzen.
Daar laat ze haar blik wel "keurend" overheen gaan.
Maar doorgaans zitten daar geen beschadigde exemplaren tussen.
Dus loopt ze gewoon door.............
(hazen is een ander verhaal )

Of bedoel je iets anders?

[quote="" Inge O"]

ranetje schreef: Bedoel je dat Dropje door dat dubbelspoor die snoepjes nog niet ontdekte?

o jawel, dropje ontdekt de snoepjes prima, en loopt het spoor keurig uit, alleen is ze zo erg geïnteresseerd in het speuren zelf dat ze dan totaal niet om eten geeft .

met toen die ene keer als resultaat dat haar domme baasje het zichzelf wel erg makkelijk wilde maken : het hele voetstapspoor-inclusief-snoepjes lag er toch nog netjes?.....alleen lag er toen wel een tweede naast .
drop liet zich overigens die tweede keer totaal niet in verwarring brengen door het spoor ernaast, en liep nog een keer keurig hetzelfde spoor.....duidelijk een pak slimmer dan haar baasje dus .[/quote]
Slim hondje

Inge O schreef:

ranetje schreef:[(hazen is een ander verhaal )

nee, dat bedoelde ik wel, ik snap het zo ongeveer een beetje, denk ik .

toch maar geen hazengeurtje gebruiken dus .

Wat worden hier ingewikkelde verhalen gehouden; nóg maar een keertje overlezen (jachtverstand )...

Golden Stanley schreef:Bij elk spoor wat je uitzet, moet je rekening houden met de weerselementen. Dus niet alleen met wind, maar ook regen, sneeuw en zon zijn van invloed. Als je het spoor hebt gezet, moet je via een grote bocht terug naar je hond lopen. Dus niet op hetzelfde spoor weer terug.
En je hond mag niet zien waar je begint, dus zit hij (in mijn geval) aan een pin in de grond op een afstandje te wachten tot wat komen gaat.
Ik zou niet meteen beginnen over struiken uit te zetten, hou het zo vlak mogelijk, zodat hij toch leert die neus over de grond te gebruiken.
En de eerste paar x de spoortjes kort uitlopen, hooguit een meter of 10. Dan heeft hij weer door wat er verlangd wordt en kun je uitbreiden met hoekingen, bochten en langere afstanden. Pas daarna zou ik moeilijk terrein erin bouwen. Zand en water en terrein waar veel honden komen hebben de grootste moeilijkheidsgraad. Ik heb altijd met normale voorwerpen gespeurd en moest ook voorwerpen laten verwijzen. Hij vindt dat nog steeds prachtig om te doen. Maar om het voor jouw hond aantrekkelijk te houden, denk ik dat je met fazantgeur het leuk voor je hond houdt. En stoppen op het 'hoogtepunt', dus na 3 uitgelopen sporen in het begin. Het is nogal intensief.

Bedankt, duidelijk! Ik ga het proberen en kom dan weer terug met mijn vragen

ranetje schreef:In dit geval zou ik ook op vlak terrein beginnen

Er zijn ook trainers die juist op bebost terrein beginnen (met de hond los), omdat de hond dan eerder goed zou lopen.
Dat kan voor veel honden best opgaan alleen bij Rana heeft dat geleid tot verloren zoeken
Aangezien Dante dat ook doet is wat @Golden Stanley zegt beter.

Een van mijn trainers heeft Rana een keer wèl laten kijken waar het spoor begon, door in het zicht de sleep te beginnen. Omdat er wat bosjes stonden kon ze niet zien hoe hij verder liep.
We hadden toen het idee dat ze het een beetje begon te begrijpen, maar uiteindelijk had ze toch niet genoeg geduld

We zullen zien

Inge O schreef:kom ik weer met een bedenking .
is het wel verstandig om met een zeer gedreven jachthond waarbij het niét de bedoeling is dat hij op wild jaagt met een wildgeur te werken?
een andere aantrekkelijke geur (bv. pens) werkt evengoed, en de hond beleeft er evenveel plezier aan, want het principe blijft natuurlijk helemaal hetzelfde.

ik heb dit speuren ook een tijdje gedaan met dropje, en zij vond het regelrecht fantastisch. hovawarten zijn daarbij uit zichzelf ook nog een keer hele rustige spoorzoekers, werken weinig op verwaaiing dus.

ik denk dat je vreemd zal opkijken hoe snel dit trainen gaat, marijke - dit pikken ze echt zó op .

Heb je haar weer met haar bedenkingen

ranetje schreef:

Inge O schreef:

ranetje schreef:

Inge O schreef:
oh, maar op jachttraining vind ik het natuurlijk juist doodnormaal, net omdat je ze niet fel genoeg kan maken op de geuren van het wild waarop ze zullen ingezet worden.
maar het lijkt me in het geval van een hond als dante niet makkelijker worden voor hem als je heel erg geïnteresseerd raakt in een aantal wildgeurtjes, maar er nou net in de praktijk niét achteraan mag gaan .

ik heb het met één hond op (pens-)sleepspoor gedaan en met dropje op de ipo-manier : brokjes in de voetstappen......die ze vervolgens in ijltempo allemaal overliep om zo snel mogelijk aan het eind te zijn . wat haar baasje dan weer zo dom maakte om datzelfde spoor nog een keer met haar te lopen (de brokjes lagen er toch nog), zonder eraan te denken dat ik ondertussen een dubbel spoor had uitgelegd door haar de eerste keer te volgen .

Ik bedoelde dat een Staande Hond met "jachtverstand" zich niet gekker laat maken als hij met wildgeurtjes werkt

mmm, deze snap ik dan weer niet .

De nog steeds goed op jacht gefokte honden snappen dat geur/houding van ziek wild betekent dat het binnen moet komen. (Ik heb het over Staande Honden in dit geval, die moeten leren niet zelf op te stoten)
Meestal "kennen" ze het wild waar ze mee te maken krijgen voor hun "werk". Dat aangeboren instinct leren ze in hun eerste onstuimige jaar verder ontwikkelen. In die tijd gaan ze er vaak achteraan. Daar leren ze weer van. Ze weten dan hoe dat wild zich gedraagt en of ze er wat mee "moeten" of niet
Dus ze worden er niet gekker of jageriger van.
Als voorbeeld:
Rana loopt door de uiterwaarden en ziet een legioen ganzen.
Daar laat ze haar blik wel "keurend" overheen gaan.
Maar doorgaans zitten daar geen beschadigde exemplaren tussen.
Dus loopt ze gewoon door.............
(hazen is een ander verhaal )

Of bedoel je iets anders?

[quote="" Inge O"]

ranetje schreef: Bedoel je dat Dropje door dat dubbelspoor die snoepjes nog niet ontdekte?

o jawel, dropje ontdekt de snoepjes prima, en loopt het spoor keurig uit, alleen is ze zo erg geïnteresseerd in het speuren zelf dat ze dan totaal niet om eten geeft .

met toen die ene keer als resultaat dat haar domme baasje het zichzelf wel erg makkelijk wilde maken : het hele voetstapspoor-inclusief-snoepjes lag er toch nog netjes?.....alleen lag er toen wel een tweede naast .
drop liet zich overigens die tweede keer totaal niet in verwarring brengen door het spoor ernaast, en liep nog een keer keurig hetzelfde spoor.....duidelijk een pak slimmer dan haar baasje dus .

Slim hondje [/quote]
Ik heb eerlijk gezegd geen idee of Dante 'jachtverstand' heeft (het ís natuurlijk wel een heel verstandige hond ). Hij heeft nog nooit met aangeschoten wild te maken gehad (überhaupt zelden met dood wild getraind). Ik vraag me echt af of het hem interesseert of het wild beschadigd is of niet, geen idee eigenlijk... Nooit bij stilgestaan

Moon schreef: Ik heb eerlijk gezegd geen idee of Dante 'jachtverstand' heeft (het ís natuurlijk wel een heel verstandige hond ). Hij heeft nog nooit met aangeschoten wild te maken gehad (überhaupt zelden met dood wild getraind). Ik vraag me echt af of het hem interesseert of het wild beschadigd is of niet, geen idee eigenlijk... Nooit bij stilgestaan

Kijk eens hoe hij reageerst op wild? Of kom je dat nooit tegen?
Hij heeft in zijn eerste jaar jou ook wel eens "laten staan" net zoals Rana dat wel eens deed (en doet bij hazen ) dus ik vermoed zo maar dat hij toen ook wel wat heeft geleerd.
Ik kreeg de indruk dat hij meer interesse had in het brood voor de eendjes, dan in de eendjes zelf?
Grapje, maar het zou iets kunnen zeggen
Veel succes met de oefeningen
Ik hoop dat je er hier over wilt vertellen. Leren we weer van

met het aanleren van "zweetsporen" met Svear (Hamilton Stövare)
zijn we begonnen met het trekken van een recht spoor(50mtr) met een lap pens.
Gewoon om de hond met z'n neus op de grond te krijgen(wat eigenlijk al gewoon was)
daarna het spoor langer en moeilijker gemaakt, maar nog steeds met pens(en als beloning en onderweg stukjes pens op het spoor)
Had de hond dit goed door (redelijk snel) werd er over gegaan op runderbloed. hiermee werd een spoor gedruppeld, eerst nog redelijk veel druppels, daarna 1 druppel per meter.
runderbloed als vervanging van reeenbloed (is moeilijker aan te komen)
of runderbloed waar stukjes ree in gelegen hebben.(kon vroeger makkelijk reeenpootjes bij de poelier krijgen, nu helaas niet meer )
De sporen werden steeds moeilijker en langer en ouder(pas na enkele uren de hond laten zoeken, tot 24 uur later) en dwars door de bossen met heel veel lekkere verse geurtjes.
daarna kwamen de "sporenschoenen"aan de beurt, speciale schoenen waar bij de hak een rechtopstaand reeenpootje werd bevestigd, zodat bij elke stap, dit pootje een afdrukje achterliet.
nu werd er ook veel minder bloed(zweet) gebruikt ongeveer 1 druppel per 3 -5 meter.
maar door het pootafdrukje werd de bodemstruktuur dusdanig veranderd, dat de hond deze veranderingen kon volgen met ondersteuning van zo nu en dan een druppel bloed.( goede neuzen hè)
door het meelopen achter verschillende jachthonden met hun voorjagers, kon je heel duidelijk de verschillende manieren van "werken"zien

wat ons wel duidelijk werd gemaakt met het leggen van je eigen sporen,
loop op rubber laarzen en gebruik geen deo of parfum, en loop na het spoorleggen met een grote boog, ver van het spoor af, terug.
De honden neuzen zijn zo fijn dat ze het eigen baasje ruiken ipv het spoor.
En loop nooit 2 x het spoor, de hond ruikt het spoor niet meer, maar de baas en zichzelf die er eerder hebben gelopen.

heel veel succes met het uitproberen. het is heel erg leuk werk en je hond wordt er geestelijk ook erg moe van. en omdat de hond aan een lange lijn loopt, is hij kontroleerbaar en kan hij er niet zomaar vandoor gaan