Het HondenForum

Mijn vorige hond was een kei, maar had een enorme buitdrift. Ik kon haar niet loslaten, want dan zag of hoorde ze niets meer en joeg op alles wat ze tegen kwam en doodde dat ook. Dat wil ik dus nooit meer. Nadeel was natuurlijk dat ik haar als volwassen hond had gekregen en haar daarin als pup niet goed heb kunnen opvoeden.
Het is volgens mij echter wel zo dat bij het ene ras de aanleg tot verhoogde buitdrift sterker aanwezig is dan bij het andere ras en ik denk dat binnen het zelfde ras er ook verschillen zijn.

Heeft een duitse herder werklijn in aanleg een grotere buitdrift dan eentje uit kynologische lijn en is dat ook in het eerste geval ook moeilijker onder controle te houden? En hoe zit dat met honden uit combinatiefok?

Ik denk dat je deze specifieke vragen beter op het Duitse Herderforum kunt stellen. Daar zijn meer mensen met Duitse herders dan hier. zoals je al gemerkt hebt, zijn hier slechts een paar Duitse Herderbezitters. Gelukkig kunnen deze wel hun mening geven, maar het blijven vrij weinig ervaringen.

Ik heb al wat nuttige antwoorden hier gehad hoor.

Melm schreef:Ik heb al wat nuttige antwoorden hier gehad hoor.

Dat heb je zeker. en de meesten die gereageerd hebben, schrijven ook op het genoemde forum. Maar zoals ik al zei: veel meer gebruikers daar uit de diverse richtingen.
En, als heb ik al 25 jaar geen duitse herder meer, ik kijk en lees er nog elke dag

In ieder geval bedankt voor de tip.

veel buitdrift hoef niet perse jachtdrift op te roepen.
mijn hond heeft veel buitdrift maar ik heb met loslaten nooit geen problemen zelfs niet als er een kat of haas voor hem wegrent buiten, juist op zulke momenten is hij heel bereikbaar voor mij.
ik denk dat dat voor een groot deel te maken heeft met opvoeding.
een dh is ook geen jachthond ik denk dat met een jachthondenras weer een heel ander verhaal is.
een werklijn beschikt vaak over grotere buitdrift want daar worden ze ook op gefokt/geselecteerd ,maar hoeft niet moeilijker in de hand te zijn.

Ik dacht altijd dat buitdrift en jachtdrift min of meer hetzelfde waren, maar daar zit toch een verschil in dus? Is jachtdrift soms dan de drift die er voor zorgt dat een hond ergens achter aan wil gaan en is buitdrift dan het dan het daadwerkelijk pakken van een prooi? Maar het een kan toch niet zonder het ander? Een hond met buitdrift moet toch ook jachtdrift hebben omdat ie anders nooit de prooi zou kunnen grijpen, of zie ik dat verkeerd?

Nee, buitdrift en jachtdrift zijn niet helemaal hetzelfde. Buitdrift is voor werkhonden extreem belangrijk, je hebt dit hard nodig bij de training. Jachtdrift moet je juist niet hebben, als je met je hond aan het werk bent en de hond besluit achter een kat aan te gaan heb je er niets aan!
Ik heb twee honden: een kruising en een Hollandse herder. De kruising heeft jachtdrift, die kan ik ook niet loslaten want hij is niet terug te roepen als hij ergens achteraan gaat. Het herdertje heeft buitdrift: gaat niet zomaar ergens achteraan maar als hij zijn prooi eenmaal heeft (kan een mouw zijn, een lap, een balletje, een bijtrol, ga zo maar door) dan is het nog niet zo eenvoudig om los te laten- dat is het verschil.

Kees

Bedankt voor de uitleg, Kees.

Dus een werkhond moet wel in aanleg buitdrift hebben, maar minder jachtdrift omdat ie anders te ongecontroleerd zou kunnen zijn.
Dus een goed getrainde werkhond gaat niet op eigen houtje achter b.v. vee aan en voelt de behoefte ook niet om ze eens lekker te grijpen en te bijten (of nog erger), maar als je een commando zou geven om ze te pakken dan heeft dat vee een probleem...?

En een jachthond (b.v. een retriever of zo) moet dus juist een sterke jachtdrift hebben en geen buitdrift omdat ie anders de prooi niet zou afstaan?

Melm schreef:Bedankt voor de uitleg, Kees.

Dus een werkhond moet wel in aanleg buitdrift hebben, maar minder jachtdrift omdat ie anders te ongecontroleerd zou kunnen zijn.
Dus een goed getrainde werkhond gaat niet op eigen houtje achter b.v. vee aan en voelt de behoefte ook niet om ze eens lekker te grijpen en te bijten (of nog erger), maar als je een commando zou geven om ze te pakken dan heeft dat vee een probleem...?

En een jachthond (b.v. een retriever of zo) moet dus juist een sterke jachtdrift hebben en geen buitdrift omdat ie anders de prooi niet zou afstaan?

een werkhond moet buitdrift hebben anders heb je er niet aan voor de sport. hij moet willen werken voor zijn buit en dat werken is dan bijv.in mijn geval: hij moet speuren en voorwerpen verwijzen voor zijn buit ( een simpel balletje ) hij moet volgen en comando's opvolgen voor zijn buit en hij moet de pakwerken zoeken en aanblaffen ect. voor zijn buit ( de mouw) . om het maar simpel te zeggen.
als een hond geen of weinig buitdrift heeft dan zal hij andere dingen gaan doen ,want de buit is dan niet intressant genoeg om moeite voor te doen.
er zullen heus honden tussen zitten die als ze de kans krijgen achter wild aangaan, maar dat komt bij heel veel hondenrassen voor als iets wegvlucht voor een hond zal die gauw de neiging hebben om er achter aan te gaan en dat heeft naar mijn idee niet altijd wat met jachtdrift te maken.

diana25 schreef: een werkhond moet buitdrift hebben anders heb je er niet aan voor de sport. hij moet willen werken voor zijn buit en dat werken is dan bijv.in mijn geval: hij moet speuren en voorwerpen verwijzen voor zijn buit ( een simpel balletje ) hij moet volgen en comando's opvolgen voor zijn buit en hij moet de pakwerken zoeken en aanblaffen ect. voor zijn buit ( de mouw) . om het maar simpel te zeggen.
als een hond geen of weinig buitdrift heeft dan zal hij andere dingen gaan doen ,want de buit is dan niet intressant genoeg om moeite voor te doen.
er zullen heus honden tussen zitten die als ze de kans krijgen achter wild aangaan, maar dat komt bij heel veel hondenrassen voor als iets wegvlucht voor een hond zal die gauw de neiging hebben om er achter aan te gaan en dat heeft naar mijn idee niet altijd wat met jachtdrift te maken.

Okay, ook duidelijk.

diana25 schreef:

Melm schreef:Bedankt voor de uitleg, Kees.

Dus een werkhond moet wel in aanleg buitdrift hebben, maar minder jachtdrift omdat ie anders te ongecontroleerd zou kunnen zijn.
Dus een goed getrainde werkhond gaat niet op eigen houtje achter b.v. vee aan en voelt de behoefte ook niet om ze eens lekker te grijpen en te bijten (of nog erger), maar als je een commando zou geven om ze te pakken dan heeft dat vee een probleem...?

En een jachthond (b.v. een retriever of zo) moet dus juist een sterke jachtdrift hebben en geen buitdrift omdat ie anders de prooi niet zou afstaan?

een werkhond moet buitdrift hebben anders heb je er niet aan voor de sport. hij moet willen werken voor zijn buit en dat werken is dan bijv.in mijn geval: hij moet speuren en voorwerpen verwijzen voor zijn buit ( een simpel balletje ) hij moet volgen en comando's opvolgen voor zijn buit en hij moet de pakwerken zoeken en aanblaffen ect. voor zijn buit ( de mouw) . om het maar simpel te zeggen.
als een hond geen of weinig buitdrift heeft dan zal hij andere dingen gaan doen ,want de buit is dan niet intressant genoeg om moeite voor te doen.
er zullen heus honden tussen zitten die als ze de kans krijgen achter wild aangaan, maar dat komt bij heel veel hondenrassen voor als iets wegvlucht voor een hond zal die gauw de neiging hebben om er achter aan te gaan en dat heeft naar mijn idee niet altijd wat met jachtdrift te maken.

weinig aan toe te voegen
Mijn teef jaagt ook wel als ze de kans krijgt in het bos, maar als ze pakwerk doet dan kunnen de vogeltjes of konijntjes om haar heen dansen hoor dan heeft ze alleen oog voor de pakwerker...