Mijn hond doodgebeten door een Stafford
Geplaatst: 21 aug 2007 17:12
Ik wil graag mijn verhaal vertellen over wat mijn hond(Mixer) en mij overkomen is. Ik ben er nog beroerd van. Mijn hond is een kruising van:GoldenRetrieverxLabrador en MaltheserxJack Russell). Het nest was een ongelukje. Mixer was mijn gelukje!
In maart liep ik met Mixer te wandelen in een uitlaatgebied voor honden. In de verte zag ik een mevrouw aankomen met een Stafford hond. de hond liep los evenals mijn hond. Ik liep expres een stukje om omdat Mixer een hekel heeft aan dit soort honden. Op een afstand van ongeveer 100 meter kwam de Stafford keihard aangerend en dook boven op mijn hond zonder enkele waarschuwing. Hij pakte Mixer in zijn nek grommend en later schuddend en liet niet meer los. De eigenaar van de Stafford zat ernaast en gilde en schreeuwde dat haar hond mijn hond moest loslaten. Ze probeerde zijn bek los te krijgen. Inmiddels aangekomen omstanders zeiden dat ik de achterpoten van de Stafford omhoog en uit elkaar moest trekken. Maar dat hielp niet. Toen zei iemand dat ik de honden in het water moest gooien(sloot was vlakbij). Maar dat hielp ook niet en de paniek bij mijn hond werd er nog erger van. Ik met mijn bouwvakschoenen op de rug van de Stafford maar het leek wel beton hij gaf geen krimp. Ik dacht wel ik trap hem in zijn buik maar iets weerhield me om hem misschien wel dood te schoppen. Ik raakte in paniek toen de Stafford mijn hond begon te schudden want ik dacht nu gaat mijn hond dood. Ik liep huiilend en overstuur weg. Toen weer terug want ik dacht ik wil bij mijn hond zijn als hij dood gaat. Toen kwamen er mensen uit de omstanders. een kneep de neus dicht van de Stafford,een trok zijn achterpoten omhoog en uit elkaar en ik hing hem op aan een riem die ernaast lag. Toen liet de Stafford los. Dit heeft ongeveer 15 a 20 minuten geduurd. Ik volkomen overstuur met Mixer in mijn armen weggelopen, iemand liep met me mee.
Naar de dierenarts voor behandeling. Toen heeft mijn hond nog 6 weken veel pijn gehad, allerlei pijstilling, Prednison, in toenemende mate uitvalsverschijnselen en heb ik hem op 22 april laten euthanaseren.
De eigenaar van de Stafford zegt dat het de schuld van Mixer is. Mixer had ruim een week ervoor een keer een snauw gegeven naar hun hond. en volgens haar nam haar Stafford nu zijn kans waar. Gevolg is dat hun WA verzekering niet uitkeert omdat zij het hele verhaal ontkennen. Ik heb nog van alles uitgezocht om te zien of ik hier nog iets mee kan. Het geld kan me niet schelen maar het principe. Maar een advokaat inschakelen is dermate duur en ook emotioneel belastend dat dat niet relevant is.
Naast het verdriet over onze overleden Mixer ook dus veel woede, ongeloof over de mentaliteit van deze mensen. Ik ben nog 2 keer bij ze langsgeweest om erover te praten maar ze ontkennen het gewoon.
Ze waren boos op mij omdat ik aangifte had gedaan bij de politie. De politie grijpt pas in als het een tweede keer gebeurt.
Mixer had al wel een vorm van artrose en was misschien niet gezegend met een heel lang leven. maar het was verschrikkelijk om hem zo in paniek te zien hangen in de bek van een andere hond en niets te kunnen doen. en dan daarna dat hij zoveel pijn had. gelukkig was hij tot het einde aan toe blij als ik bij hem was! Altijd likjes en kwispelen.
We hebben hem in de tuin begraven met allerlei ritueel, ook voor onze kinderen. Dat heeft hun erg geholpen. Mijn lieve Mixer is dood, het was de leukste en liefste hond die je je kunt voorstellen. Als hij maar bij mij was dan was hij gelukkig. Hij was echt een maatje van mij. Ik deed allerlei trainingen met hem, eerst puppy, toen gehoorzaamheid en later behendigheid. Hij kreeg altijd complimenten van iedereen omdat hij zo goed luisterde. Zelfs mensen die niet van honden hielden vonden Mixer leuk en lief.
Ik hield en hou heel erg veel van hem! Hij is veel te vroeg overleden(4 jaar en 3 maanden) maar we hebben het heel goed gehad samen!
In maart liep ik met Mixer te wandelen in een uitlaatgebied voor honden. In de verte zag ik een mevrouw aankomen met een Stafford hond. de hond liep los evenals mijn hond. Ik liep expres een stukje om omdat Mixer een hekel heeft aan dit soort honden. Op een afstand van ongeveer 100 meter kwam de Stafford keihard aangerend en dook boven op mijn hond zonder enkele waarschuwing. Hij pakte Mixer in zijn nek grommend en later schuddend en liet niet meer los. De eigenaar van de Stafford zat ernaast en gilde en schreeuwde dat haar hond mijn hond moest loslaten. Ze probeerde zijn bek los te krijgen. Inmiddels aangekomen omstanders zeiden dat ik de achterpoten van de Stafford omhoog en uit elkaar moest trekken. Maar dat hielp niet. Toen zei iemand dat ik de honden in het water moest gooien(sloot was vlakbij). Maar dat hielp ook niet en de paniek bij mijn hond werd er nog erger van. Ik met mijn bouwvakschoenen op de rug van de Stafford maar het leek wel beton hij gaf geen krimp. Ik dacht wel ik trap hem in zijn buik maar iets weerhield me om hem misschien wel dood te schoppen. Ik raakte in paniek toen de Stafford mijn hond begon te schudden want ik dacht nu gaat mijn hond dood. Ik liep huiilend en overstuur weg. Toen weer terug want ik dacht ik wil bij mijn hond zijn als hij dood gaat. Toen kwamen er mensen uit de omstanders. een kneep de neus dicht van de Stafford,een trok zijn achterpoten omhoog en uit elkaar en ik hing hem op aan een riem die ernaast lag. Toen liet de Stafford los. Dit heeft ongeveer 15 a 20 minuten geduurd. Ik volkomen overstuur met Mixer in mijn armen weggelopen, iemand liep met me mee.
Naar de dierenarts voor behandeling. Toen heeft mijn hond nog 6 weken veel pijn gehad, allerlei pijstilling, Prednison, in toenemende mate uitvalsverschijnselen en heb ik hem op 22 april laten euthanaseren.
De eigenaar van de Stafford zegt dat het de schuld van Mixer is. Mixer had ruim een week ervoor een keer een snauw gegeven naar hun hond. en volgens haar nam haar Stafford nu zijn kans waar. Gevolg is dat hun WA verzekering niet uitkeert omdat zij het hele verhaal ontkennen. Ik heb nog van alles uitgezocht om te zien of ik hier nog iets mee kan. Het geld kan me niet schelen maar het principe. Maar een advokaat inschakelen is dermate duur en ook emotioneel belastend dat dat niet relevant is.
Naast het verdriet over onze overleden Mixer ook dus veel woede, ongeloof over de mentaliteit van deze mensen. Ik ben nog 2 keer bij ze langsgeweest om erover te praten maar ze ontkennen het gewoon.
Ze waren boos op mij omdat ik aangifte had gedaan bij de politie. De politie grijpt pas in als het een tweede keer gebeurt.
Mixer had al wel een vorm van artrose en was misschien niet gezegend met een heel lang leven. maar het was verschrikkelijk om hem zo in paniek te zien hangen in de bek van een andere hond en niets te kunnen doen. en dan daarna dat hij zoveel pijn had. gelukkig was hij tot het einde aan toe blij als ik bij hem was! Altijd likjes en kwispelen.
We hebben hem in de tuin begraven met allerlei ritueel, ook voor onze kinderen. Dat heeft hun erg geholpen. Mijn lieve Mixer is dood, het was de leukste en liefste hond die je je kunt voorstellen. Als hij maar bij mij was dan was hij gelukkig. Hij was echt een maatje van mij. Ik deed allerlei trainingen met hem, eerst puppy, toen gehoorzaamheid en later behendigheid. Hij kreeg altijd complimenten van iedereen omdat hij zo goed luisterde. Zelfs mensen die niet van honden hielden vonden Mixer leuk en lief.
Ik hield en hou heel erg veel van hem! Hij is veel te vroeg overleden(4 jaar en 3 maanden) maar we hebben het heel goed gehad samen!