Het HondenForum

heb iets in m'n hoofd, en wil dat graag delen met jullie om te weten hoe jullie hierover denken etc.

van de week ben ik door een vrij potige kerel aangevallen, terwijl zijn even potige duitse herder bezig was mijn pup de stuipen op het lijf te jagen.
sjon had de schrik er goed in zitten op dat moment, en niet omdat hij zich moest verdedigen tegen een enge hedder, maar omdat het vrouwtje ruzie had, schreeuwde en een stoot voor dr giecheltje kreeg.

nu dus mijn hersenspinsel; als ik een grote hond erbij had lopen was dit waarschijnlijk allemaal niet (of heel anders) gebeurd.
dan had sjon die herder niet op z'n nek gehad want die was gegrepen, plus dat er nog wel een hond namens mij in die vent z'n broek was gaan hangen. nu heb ik het dus over bijv. een rottweiler, dobermann, of staff etc., iets met kaken.
nou heb ik altijd al een enorme zwak gehad voor enorme honden, of honden die de meeste mensen "eng" vinden (ben bijv. dol op mastino's, bulls en staff's etc.). maar ik had nog nooit nagedacht over het feit dat die beesten me gewoon zouden kunnen beschermen in zo'n situatie, omdat ik ze eigenlijk zelf gewoon zo schattig vind.

nu vraag ik me dus af; in hoeverre hebben jullie nagedacht over de veiligheid die een hond biedt in je keuze voor een bepaald ras? of was het gewoon een mooie bijkomstigheid? (indien natuurlijk goed getraind e.d. ik heb het niet over een ongeleid projectiel dat alles aanvliegt)

ben heel benieuwd naar jullie meningen!

Ja ik moet heel eerlijk zeggen dat ik daar wel over na heb gedacht en dat ook een van de (vele) redenen is waarom ik geen klein hondje heb. Al schrikt een hoop blafwerk ook wel af.
Ik heb zelf ook niet zulke positieve ervaringen als vrouw alleen, en ik voel me zeker veiliger als Biko erbij is.

met een klein ras die bekent staat als keffende kuitenbijters en alles aanvliegt en dat keer 5, dat werkt heel goed

een nadeel, die van mij zijn de grootste lullo's die je kan bedenken, ik heb er dus niks aan (en dat wil ik vooral zo houden!!!). Ik kies een hond omdat het ras me aanspreekt niet de veiligheid die me bied.
Mensen die bekent zijn met een (groot) ras waar je dan toevallig mee loopt zijn weinig bescherming bieden.

Het waken in huis is een bewuste keuze. Maar dat heeft in mijn ogen niet zozeer te maken met het ras. Een tekkel die met een zware blaf achter de deur staat te blaffen is ook goed. Maar dat is niet mijn voorkeur qua hond.
Lola is een halve Mastino en dus zeer waakzaam en beschermend.
Dit heeft duideijk zijn voordelen maar is niet altijd handig. Het is zeer moeilijk praten op straat als iemand de weg vraagt of een praatje wil maken met zo'n blaffende, grommende hond naast je.
Maar ik voel mij zeker veilig op straat. Maar bedenk mij ook wel eens dat het link kan zijn. De correcties van Lola kunnen wel eens te flink zijn ten opzichte van de reden. Of stel ik heb hulp nodig ( gevallen, niet goed geworden oid) dan word dat heel moeilijk als ik Lola bij mij heb.

Nee, ik heb nooit een ras gekozen uit veiligheid. Kan ook niet, want ik heb altijd schotse herdershonden gehad die nou niet bepaald bekend staan om hun felheid .
Ik denk wel dat je, omdat je een hond bij je hebt (en dan heb ik het niet over een pup), dat dit wel preventief werkt. Ik ben jarenlang alleenstaand geweest, woonde in een niet al te goed bekend staande buurt, en ben nog nooit daar lastig gevallen. Ik mag graag denken dat dit door mijn toenmalige collie kwam .

Maylala schreef: nu vraag ik me dus af; in hoeverre hebben jullie nagedacht over de veiligheid die een hond biedt in je keuze voor een bepaald ras?

Niet, dat lijkt me wel duidelijk

Mijn vriend vond dat wel een argument om een wat grotere hond te nemen. Kon ik lekker veilig over straat. Maar het is toch een onderdeurtje geworden die er verre van afschrikwekkend uitziet. Hij is overigens wel heel waaks. Zolang je hem alleen hoort en niet ziet, werkt dat goed

Niet. En Moos en Saar schrikken dan ook totaal niet af met hun wollige witte kleine uiterlijk.

Niet, Beetle is ook totaal niet afschrikwekkend, als ik aangevallen zou worden zou Beetle waarschijnlijk vrolijk tegen mijn aanvaller opspringen en kusjes geven en vragen om aandacht :N:

´s Avonds gebeurt het ook wel eens dat er iemand over straat loopt en ik vind diegene er een beetje onguur uitzien en wil diegene vermijden.. En Beetle wilt ernaar toe

Misschien dat eventuele aanvallers schrikken omdat Beetle tegen ze aan springt, maar verder...

eigenlijk niet , Baco waakt niet, en ik wou er nog eentje, bij
en dat Ducain wel waakt, vind ik eigenlijk helemaal niet leuk.
nu heeft mijn man veel nachtdiensten, en ik denk dat er snachts niet makkelijk wordt ingbroken omdat ieddereen weet dat de honden hier lopen.

ook weet ik praktisch zeker dat ik veilig over straat kan met ze
maar daar heb ik ze zeker nier voor genomen

Ik heb er zlef nooit over nagedacht. Het schoot me onlangs alleen wel door m'n hoofd dat bepaalde mensen in mijn omgeving er misschien wel geruster op zijn geworden dat ik nu m'n wandelingen in m'n uppie niet alleen meer met een klein ventje maak, met ook met een hedder erbij.

Djazz is er gekomen omdat ik nu eenmaal een zwak heb voor de wat grotere hond. Dat Djazz waaks is in huis en s'avonds buiten ook een soort van veilig gevoel geeft, is mooi meegenomen. Gelukkig is Djazz niet overdreven waaks en blaft niet om elk geluid dat ze hoort, want dat zou ik dan ook weer niet prettig vinden.
Over het algemeen genomen voel ik me veilig genoeg met mezelf...

Ik loop regelmatig laat op de avond, 's nachts met Maddox. Ik heb me inderdaad ook wel eens afgevraagd wat te doen als... want van mijn hondebeest hoef ik het niet te hebben.
Die laat me hooguit de kortste en snelste route terug naar huis zien!

Nee ik heb ze daar niet op uitgekozen, Gizmo (Arg. dog X Am Akita) heb ik bij toeval gekregen en ja ze is wel heel waaks en er hoeft ook echt niemand mij aan te raken of andere familie, voordeel is dat ik me wel super veilig voel met haar s'nachts op straat. Vito (AST) tja is niet waaks die knuffeld eerder iedereen dood, ik weet niet wat hij doet als ik wordt aangevallen en ik hoop er ook nooit achter te komen.

Wel
Kaya, Rottweiler, is niet als hoofdreden hiervoor uitgekozen (we vonden het gewoon mooie en fijne honden), maar ik vind het zeker een prettige bijkomstigheid. Met haar naast me, ben ik niet bang 's avonds in het donker.
Als ik alleen ben, vind ik het ook heel fijn dat zij er is.
Trouwens, ook Puchu is behoorlijk waaks (alleen niet zo sterk natuurlijk), maar qua huis beschermen is hij volgens mij ook al afdoende. Alleen mij verdedigen buiten?? Geen flauw idee, ik denk het eigenlijk niet. Wellicht als hij wat ouder wordt.

ik heb geen grote hond nodig om me veilig te voelen, ik voel me veilig en ben van mezelf al levenslink

Ik heb de ideale combinatie Een herder die huis en haard bewaakt, en Rottweiler Kali zou haar leven voor mij geven. Ze is vriendelijk tegen vreemden maar als je slechte bedoelingen met me hebt, moet je eerst langs haar, en dat gaat je niet lukken. Ik vind het wel een fijn idee.

Wij hadden eerst Zenda een Caveliertje, erg lief achteraf doodziek.
Zenda sloeg nooit aan we schroken eigenlijk als ze een keertje blafte als ze een koekje kreeg. Tijden haar aanwezigheid hebben ze de werkbus van mijn man leeggehaald en een maand later een dure radio/navigatie systeem uit onze nieuwe auto gejat. Kortom toen Zenda kwam te overlijden liep ik meteen met het idee, dat als we weer een hond zouden nemen deze wel wat groter moest zijn. En nu hebben we Joy en ze doet het goed. Me man komt net thuis met een werknemer en ze blaft alsof er een inbreker binnenkomt
En ik weet zeker dat als ik buiten zou lopen en jou situatie zou meemaken dat Joy diegene aanvalt.

ik loop meestal met 4 kleine terriers over straat en wanneer er een hond eentje van hen pakt komen de andere 3 helpen, zelfs bij ongure types die iets zouden doen naar me wil ik de gevolgen niet zien. da zullen wel een kapotte broek en een castratie zijn

Hoewel ik mijn honden niet om die reden heb uitgezocht, vind ik het toch wel een prettige bijkomstigheid dat ze groot zijn en daardoor mogelijk mensen met minder goede bedoelingen afschrikken. Met name Catootje wordt nog weleens met argusogen bekeken, terwijl zij juist iedereen even aardig vindt. Belle schrikt niet af met haar witte, lange haar. Of een van beide iets zal doen als ik lastig gevallen wordt, weet ik niet (heb ik gelukkig geen ervaring mee), maar het idee dat ik twee grote honden bij me heb, is voor mij al genoeg om me veilig te voelen.

ik moet eerder mijn stafford verdedigen dan andersom
ligt dus ook aan karakter, vooral engelse stafford teefjes zijn niet echte beschermers

Nanna schreef:Een hond nemen voor de veiligheid zou ik nooit doen. Soms kiezen mensen een "enge hond" omdat ze zich onveilig voelen en doen ze dat dus omdat ze eigenlijk die hond zèlf ook een beetje eng vinden. Met alle gevolgen van dien.

Nu heb je een kopstoot gehad en ik kan me voorstellen dat je bang en razend bent en dat je wraakgevoelens hebt, maar stèl dat je een Mastino aan je zijde had gehad die fors toegepakt zou hebben, dan waren je problemen nog véél groter geweest.

Een busje pepperspray doet ook wonderen wat dat aangaat.

Ja je hebt ook wel gelijk hoor, dat je niet zit te wachten op een hond die aanvalt.. dat brengt alle ellende van dien met zich mee.
Maar ik hoop wel dat het afschrikt en daardoor moeilijkheden voorkomt.. want eer dat ik mijn busje pepperspray uit mijn tas heb..

Niet voor de veiligheid, maar het is wel prettig dat ze er staan mocht er iets zijn.

Groetjes Els

Nee ik heb mijn honden daar niet op uitgezocht. Saffie ziet heel er schattig uit, ze is wel waaks en wantrouwend naar vreemden maar dat had ik liever wat minder gezien.
Boy is hardstikke lief naar iedereen. Hij is wel wat groter en sommige mensen vinden hem eng door zijn ene blauwe oog, maar hij is de grootste schat die er is. Of hij echt zou ingrijpen als ik bedreigd wordt weet ik niet. Hier in huis kan hij niet tegen onrust, als mijn vriend en ik voor de grap gek tegen elkaar doen wil hij zich ermee bemoeien, maar ik denk als een complete vreemdeling mij bedreigd dat hij er kwispelend bij staat. Saffie zou de longen uit haar lijf blaffen, maar durft verder denk ik ook niets te doen.

Bubbles schreef:T mindere vind ik dat veel mensen met hun hond oversteken als wij komen aanlopen om 10 meter verder weer over te steken, net als of Bubbles hun hond zou opeten

Dat doe ik ook en zouden van mij meer mensen mogen doen.
Ik heb gewoon geen zin in gedoe met 2 honden aan een lijn en passerende honden.

Geen bewuste keuze, maar achteraf bezien vind ik het wat indrukwekkende uiterlijk (voor velen althans) van Ferro en zijn niet al te geringe stemgeluid soms best een prettige bijkomstigheid.

Als hij dat geluid opzet op het moment dat ik al lig te slapen, Ferro naast me ligt te maffen en baasje thuiskomt vind ik het soms minder - gegarandeerd wakker worden met een verdrievoudigde hartslag alleen vanwege het geluid en de schrikreactie al...

Duidelijk ook geen bewuste keuze trouwens wat betreft de andere twee want als we het daar van moeten hebben schiet het niet op
Moya blaft in het geheel niet en Vigo komt niet verder dan een klaaglijk woe-woe.

Bubbles schreef:T mindere vind ik dat veel mensen met hun hond oversteken als wij komen aanlopen om 10 meter verder weer over te steken, net als of Bubbles hun hond zou opeten

misschien helpt het om je realiseren dat dat soms ook wel eens kan zijn vanwege hun eigen hond, en niet de jouwe...

overigens nog een klein persoonlijk verzoek: zou je misschien in normaal lettertype kunnen posten i.p.v. altijd alles vet? Het staat zo schreeuwerig en is verder geheel onnodig - je wordt echt wel even goed gelezen (wellicht zelfs beter... )

Maylala schreef: nu vraag ik me dus af; in hoeverre hebben jullie nagedacht over de veiligheid die een hond biedt in je keuze voor een bepaald ras? of was het gewoon een mooie bijkomstigheid?

Ik heb nooit aan die veiligheid gedacht bij de keuze van mijn rassen maar het is natuurlijk wel een prettige bijkomstigheid.

Niet, Caja ziet er totaal niet afschrikwekkend uit

Mijn kruising Jack Russell ziet er niet erg eng uit
Mijn keeshond is een middelgrote hond, en ziet er ook niet eng uit, maar hij kan af en toe wel fel zijn. Hij is afstandelijk naar vreemden, en hij is erg waaks. Ook als ik s'avonds buiten loop, en hij ziet iets wat in zijn ogen niet klopt, dan kan hij aanslaan.
Maar ik denk niet dat mensen schrikken van mijn keeshond met zijn wollige vacht
Ik heb mijn keeshond dan ook niet gekocht als waakhond, maar als gezinshond, en omdat ik gek ben op het ras en de karakter eigenschappen