Het HondenForum

Ik krijg nog altijd veel commentaar op het feit dat wij een hond hebben genomen terwijl we ook nog midden in de kleine kinderen zitten

Wij hebben twee meiden van 5 en half en 2 en half. Toen onze jongste net 2 was hebben wij Winx (Six hebben wij omgedoopt naar Winx) onder onze hoede gekregen. Men zegt dat we beter hadden kunnen wachten totdat onze jongste dochter een jaar of 10 is. Tjonge, waar bemoeien ze zich mee

Mensen hebben vooral de mond vol over dat het met 2 kleine kinderen toch al druk genoeg is, en dat ze het gevaarlijk vinden bovendien. Winx was een herplaatser en destijds 9 maanden oud. Ze is ontzettend lief met de kids maar het is natuurlijk altijd opletten. En verder vind ik 'r alleen maar een aanwinst!

Wie van jullie hebben ook kleine kinderen, en krijgen jullie ook regelmatig commentaar?

Nee, sorry hier geen kinderen.
Wèl veel commentaar gehad:
'oh, nu je een Dobermann hebt genomen, kun je geen kinderen meer nemen he, want een Dobermann kan niet bij kinderen.. Zonde!'

mijn vorig hondje was 4 dat de eerste zich aandiende, altijd goed gegaan, ook nooit geen commentaar gehad, denk dat mijn omgeving wel wist dat het toch geen effect had

Dat is voor iedereen anders denk ik.
Bij jou gaat het heel goed, dan is er niets tegen vind ik.
Zolang je goed nadenkt en rekening houdt met het feit dat de kinderen klein zijn en dat hond en kind niet alleen samen kunnen zijn, prima.

Dat moet iedereen voor zich zelf weten... ik zal het als iemand het aan mij vraagt als ze kleine kinderen hebben en een pup willen wel afraden... tis enorm veel werk.
Ik heb dit weekend de kleinzoon van mijn vriend telogeren hij is nu 1 en een beetje... daarbij 2 volwassen honden en 1 jonge hond van 8 maanden.... en mijn vriend stond vast in duitsland en komt dus ipv vrijdag middag zaterdag middag thuis.... beetje boel drukjes dus voor mij
De jack russel moet ik vreselijk goed in de gaten houden want die heeft een klepperbek.... Samara rent de hele dag heen en weer want die vind hem erg eng... Bowie is wel lief maar jong dus erg onstuimig, nog niet 100% zindelijk dus om de raarste niet handigste tijden geeft ze aan dat ze naar buiten moet...en ja dan zal je toch naar buiten moeten.
Ik ben heel erg blij dat ik geen kinderen heb... en ook erg blij dat het super mooi weer is dus de deuren open en de honden liggen leker buiten dus Samara is ook lekker relax!

Jacqueline

Herkenbaar..
Toen onze oudste werd geboren leefde onze Joep nog( een syberische Husky) en vooral onbekende mensen reageerd met opmerkingen als...oeeee laat hem maar niet bij de kleine komen of hoe doe je dat nu? zo'n hond moet toch heel veel beweging krijgen... tja, zei ik dan, dáár hebben ze nu kinderwagens voor uitgevonden
Familie en vrienden hebbem nooit een negatieve opmerking gemaakt.

Vorig jaar winter, Joep was alweer 2 jaar geleden overleden en ondanks het feit dat we hadden besloten geen hond meer te nemen, miste we het meer en meer. Dus toen de kogel eenmaal door de kerk was en we er toch weer voor wilde gaan Besloten we voor een herplaatser/asielhond te gaan. Nog geen seconde spijt van die beslissing gehad en Myra doet het perfect met de kinderen. En ook dit keer van bekenden geen onvertogen woord. Onbekende mensen lopen nogal eens tegen het vooroordeel aan dat Myra zo'n "enge hedder"is

Toen mijn kinderen klein waren had ik 2 Duitse doggen en een Duitse herder .Commentaar kreeg ik genoeg maar daar heb ik me nooit iets van aangetrokken boehjuhhh moet je tcoh lekker helemaal zelf weten

Klinkt raar maar toen ik geboren werd kreeg ik van mijn ouders als welkoms kado een pup
Ik ben opgeroeid tussen de honden en heb mijn ouders daar nog nooit over horen klagen.

Wij willen over ongev 1,5 jaar nog een hond erbij, mocht ik tegen die tijd zwanger zijn dan is dat voor mij geen reden om geen hond te nemen.

Ik vind dus dat mensen dat helemaal zelf moeten weten.
Wat ik wel anders vind is als je, je eerste kindje krijgt en ook je eerste pup, dan zou ik het wat moeilijker vinden omdat je van beide niet echt weet wat je kan verwachten.
Maar anders totaal geen probleem.
Geniet van je kids en de honden

wij hebben eerst een poes genomen toen de kids klein waren.Nu zijn ze 12 en 15.Toen de poes overleden was,hebben we een hond gekozen.De zonen kunnen het prima vinden,en het werk dat een puppy meebrengt gaat ons goed af.

Ik heb die opmerking nog nooit naar mijn hoofd geslingerd gekregen, maar ik heb dan ook bewust gewacht met het nemen van een hond en een pup in het bijzonder. Niet alleen met de leeftijd van mijn zoon (inmiddels 5), maar ook met de overige omstandigheden. Mijn financiën laten het nu toe, ik kan Jip overal mee naar toe nemen, etc. etc.

Mijn zoon is om het weekend bij zijn vader en vakantie om en om. Ik heb duidelijk met hem afgesproken dat hij Jip met rust moet laten als hij in zijn mandje of zijn bench zit èn als hij aan het eten is. Verder wil ik niet dat hij hem achterna loopt, hij moet hem bij zich roepen. HIj mag hem géén eten geven, niet optillen, etc.

Een kind van 2,5 kan je dat inderdaad moeilijker aan het verstand brengen, maar zowel de hond als een kind van die leeftijd moet je toch constant in de gaten houden.

Martijn schreef:Iedereen moet dat zelf weten.
Het lijkt me heel druk maar ook heel leuk.

Verstandig vind ik het niet maar wanneer is een hond nemen ooit gebaseerd op verstand?

bij mij wel

mijn eerste hond moest afgemaakt toen ik net zwanger was van onze jongste en derde kind dus ...hoe graag we ook weer een hond wilden op dat moment niet want dat leek mij niet verstandig een van beide zou niet de aandacht krijgen die nodig zou zijn

dus toen sanne een jaar werd en iedere hond om de nek wou vliegen vond ik het weer tijd worden voor een eigen hond

Ik kreeg Pepper toen de jongste 1 was ( de oudste bijna 3) en ik raad dat niemand aan....nu was Pepper wel een superdrukke hond en liep ik met kinderwagen en nog een kleuter aan de hand door de duinen, alles ging door, maar druk had ik het er zeker mee.
Maar als iemand niet om mijn mening vraagt, zal ik hem zeker niet geven. Dan moeten ze het, net als ik, zelf maar ondervinden dat het niet zo leuk is als het klinkt....
het is allemaal goedgekomen hoor

Ik heb nog geen kinderen, maar wil ze wel heel graag. Voor mij is dat nog een paar jaar wachten. Maar dan weet ik zeker dat Jola nog leeft ik heb zelfs op de planning staan er nog een hond bij te nemen ook voor de tijd dat ik een kind zal krijgen. Maar tegen die tijd zal ook deze hond al volwassen zijn. Ik zou zelf wel noit een pup nemen tijdens mijn zwangerschap (of het moet echt toevallig in die eerste paar weken zijn, maar dan nog liever niet) Een jonge pup en een baby lijkt me voor mijzelf gewoon veel te zwaar maar volwassen honden en een baby daar zie ik echt geen problemen in hoor.

Bij mijn ouders is denk ik de redenatie juist andersom geweest. Juist toen ik klein was (ik was om en nabij 1 toen de hond kwam, mijn broer was 5) moest mijn moeder toch heel veel thuis aanwezig zijn en kon de hond er dus makkelijk bij. Toen zowel ik als de hond oud genoeg waren kon ze daarna weer deeltijd gaan werken.

Overigens scheelt het wel dat onze hond natuurlijk een superschatje was . Ik denk dat ik haar vanaf mijn 7e of 8e rustig zelf kon uitlaten. Vandaar dat ik ook de grens van 12 vaak wat overdreven vind. Ik moet er wel bij zeggen dat we een groot park naast de deur hadden, met nagenoeg geen verkeer, dat scheelt ook hiervoor.

Nu hebben we een hondje van bijna 5 en zullen we denk ik als er kinderen komen deze nemen terwijl de hond er nog is (Linda is 26, ik 30). Maar ook met Yèti verwacht ik geen echte problemen.

Onze Winx was 9 maanden toen we haar kregen. Nog wel jong maar geen echte pup meer. 't Leek juist af en toe eerder een oud wijfie
Nu voelt ze zich hier helemaal thuis en is ze een stuk energieker en af en toe zelfs lekker ondeugend

Het enige wat wel eens lastig is is het uitlaten wanneer het regent en de jongste moet dan mee in de kinderwagen. Maar goed, dan is het een kwestie van plu op en regenpak aan en dan maar lekker baggeren.

Als je genoeg tijd vrij maakt voor je hond zie ik geen bezwaar en iedereen moet het lekker voor zichzelf uitmaken

ik heb het ook gedaan, mijn jongste kind was anderhalf, en ik kon echt niet meer wachten.
Ik raad het niemand aan, ik vond het lastig wandelen met een weerbarstige en tegen de draad in peuter die niet meer in een buggy wilde, maar het is wel gelukt, ik wilde het gewoon echt heel graag.


martijn schreef

Iedereen moet dat zelf weten.
Het lijkt me heel druk maar ook heel leuk.Verstandig vind ik het niet maar wanneer is een hond nemen ooit gebaseerd op verstand?

Daar sluit ik me geheel bij aan.

Als het gaat om honden spelen verstandige keuzes een ondergeschikte rol. Als je alleen al kijkt naar raskeuzes......
En dan kijk ik naar mijzelf, ik ben als een blok gevallen voor het karakter van de mastiff. Maar qua formaat zijn ze in noodgevallen, en dat hebben wij recent ervaren, heel onhandig.

Wij hebben hier 3 kids een dochter van 9 en 2 jongens van 4 en nee heb er nooit geen commentaar op gehad hoor.

Hier een knul van bijna 5 jaar en een meisje van ruim 2 jaar en sam kwam (vandaag op de dag af ) een jaar geleden, en ook hier nooit negatieve opmerkingen gehad, wel eens vragende blikken

Wel heb ik inderdaad OA om de reden dat het beiden nu eenmaal veel tijd kost, niet voor een pup gekozen, en dat is een van de redenen hoor, durf niet zeker te zeggen dat als ik geen kleine kinderen had gehad er dan wel een pup gekomen was, maar zag me niet met een pup, op een onmogelijk tijdstip, 2 kleine kinderen schoenen jasjes aan doen, naar buiten gaan met de pup, had veeeuwl te laat geweest waarschijnlijk