Het HondenForum

Het valt mij op dat mensen hier regelmatig schrijven over 'wat te veel hond voor mij' of 'heftige/moeilijke honden' oid. En dat wordt dan vaak op grotere rassen geplakt die een zekere mate van agressie naar soortgenoten vertonen. Een aparte redenatie in mijn ogen.

Ik vind zelf bijv. een Pekinees een 'moeilijkere' hond dan een Duitse Herder in bepaald opzicht. Krijg een Pekinees maar zover dat hij naar je luistert

Ook denk ik dat het enorm afhankelijk van de persoon is wat je ligt. Iemand die goed is met een Duitse Dog, zal misschien van een Border Collie een bijtende zenuwpees maken. En iemand met Terriers krijgt misschien wel een bange Sheltie door de aanpak.

Wat mij betreft kun je dus niet spreken van 'te veel hond' of 'moeilijke honden'. Wat voor de een een moeilijke hond is, is dat voor de ander niet, en andersom.

Wat vinden jullie?

Ik denk dat je daar toch ook het formaat en het temperament van de hond bij moet zien;een stuiterende Rottweiler of Dog of zo is nou eenmaal moeilijker te hanteren als ie over de rooie gaat dan een Teckel.
De Dog en de Rottweiler gooien gewoon hun gewicht in de schaal en klaar is Kees als de baas geen overwicht heeft terwijl een Teckel toch wat makkelijker mee te trekken is

Ik ben het helemaal met je eens

het label "moeilijke" hond of "teveel hond" wordt vaak geplakt op honden die moeilijker zijn met andere honden...
An sich is dat helemaal geen drama maar wel iets om rekening mee te houden...
Ik kan me goed voorstellen dat jij bvb, je ontzettend beperkt zou voelen met een hond die niet los kan lopen en slecht reageert op andere grote honden of geslachtsgenoten...
Ik heb er niet zo heel erg veel last van, maar baal vreselijk van het nonchalante gedrag van andere hondenbazen die dat ontzettend onderschatten en vinden en denken dat je hond maar gewoon honds moet reageren wat bij dit soort mensen betekend dat ze blindelings met alle honden moeten kunnen "spelen"
En wat is dan spelen he?

Ik heb een hond die beperkingen met zich meebrengt en een hondje dat dat niet heeft.
Beiden zitten ze diep in mijn hart en ik ben met beiden onwijs gek, het vergt alleen een andere aanpak.

marian* schreef:Ik denk dat je daar toch ook het formaat en het temperament van de hond bij moet zien;een stuiterende Rottweiler of Dog of zo is nou eenmaal moeilijker te hanteren als ie over de rooie gaat dan een Teckel.
De Dog en de Rottweiler gooien gewoon hun gewicht in de schaal en klaar is Kees als de baas geen overwicht heeft terwijl een Teckel toch wat makkelijker mee te trekken is

Maar een teckel kun je bijv. weer veel lastiger los laten. Zoef zoef en weg is 'ie in een bos. Het feit dat je een hond lichamelijk de baas kan, maakt het toch geen makkelijkere hond? Ja, makkelijker om te tillen, maar dat is het dan.

ik denk dat je daar wel gelijk in hebt.
Wat de een lastig en moeilij vind in een hond is voor een ander geen probleem.
De een kan wel met bepaald gedrag overweg en de ander niet.
Ik zelf vind het enorm zelfstandige van Woopy bijv. erg moeilijk en kan er slecht mee omgaan in die zin dat ik het hem niet af heb kunnen leren (zijn drang tot het gaan zwerven tijdens een wandeling en uren uit zicht te gaan), zo'n hond zou ik niet snel weer nemen.

Maar met het agressieve van Hera kan ik weer prima overweg. Ook met een hond die agressief naar ons als baasjes zou reageren kan ik ook prima mee overweg. Of extreme hypere hondjes.
Dat zou mij dus niet weerhouden zo'n hond aan te schaffen.

Zoek stok! schreef:

marian* schreef:Ik denk dat je daar toch ook het formaat en het temperament van de hond bij moet zien;een stuiterende Rottweiler of Dog of zo is nou eenmaal moeilijker te hanteren als ie over de rooie gaat dan een Teckel.
De Dog en de Rottweiler gooien gewoon hun gewicht in de schaal en klaar is Kees als de baas geen overwicht heeft terwijl een Teckel toch wat makkelijker mee te trekken is

Maar een teckel kun je bijv. weer veel lastiger los laten. Zoef zoef en weg is 'ie in een bos. Het feit dat je een hond lichamelijk de baas kan, maakt het toch geen makkelijkere hond? Ja, makkelijker om te tillen, maar dat is het dan.

Heb je gelijk in,maar ik heb ook het idee dat mensen bij "moeilijke" honden inderdaad de grote rassen in de top 10 zetten vanwege het formaat.
En niet te vergeten het uiterlijk
Max bijvoorbeeld schijnt met zijn zwarte kop veel meer indruk te maken dan Bente met haar bruine terwijl madam toch als het er opaan komt ook niet voor de poes is en je een Drent moet kunnen handlen.
Aan de andere kant heb ik het idee dat mensen met een flinke hond meestal vanaf het begin al weten wat ze aan kracht in handen hebben en daar met de opvoeding rekening mee houden.
Is mijn idee tenminste

Ik ken honden die ik zelf moeilijke honden zou vinden in verschillende maten.
Van jack tot rottweiler en in allerlei soorten en maten.
Het is inderdaad wat je zelf ook maar prettig vind.
Er zijn vast zat mensen die helemaal gek van Caja zouden worden.
Terwijl ik honden die moeilijk zijn naar andere honden erg moeilijk in de omgang vind.

mercedes2803 schreef: Ik kan me goed voorstellen dat jij bvb, je ontzettend beperkt zou voelen met een hond die niet los kan lopen en slecht reageert op andere grote honden of geslachtsgenoten...

Klopt, ik ben zo gewend aan een hond die daar vrij makkelijk in is, dat ik erg veel moeite zou hebben met een hondagressieve hond. Het zal best wennen, maar ik zou er nooit voor kiezen.

marye schreef: Er zijn vast zat mensen die helemaal gek van Caja zouden worden.

Zo van papier en foto en een keer zien, zou de gemiddelde hondeneigenaar Caja niet als moeilijke hond bestempelen, maar toch denk ik dat een groot deel zich inderdaad geen raad zou weten met Caja.

Zoek stok! schreef:

marye schreef: Er zijn vast zat mensen die helemaal gek van Caja zouden worden.

Zo van papier en foto en een keer zien, zou de gemiddelde hondeneigenaar Caja niet als moeilijke hond bestempelen, maar toch denk ik dat een groot deel zich inderdaad geen raad zou weten met Caja.

Is inderdaad denk ik wel zo, ze ziet er een stuk makkelijker uit dan dat ze is.
Maar gelukkig is ze bij mij goed op haar stekkie, of andere dat mensen dat nu met me eens zijn of niet

marian* schreef: en je een Drent moet kunnen handlen.

Ik vind een Drent prachtig, maar zou er nooit eentje nemen. Ik zie te veel mensen die er helemaal niet mee om kunnen gaan. Terwijl ze er toch zo schattig uitzien, niet bijzonder groot zijn en hond-hond-contacten ook niet een mega probleem zijn

Een hond met een enorm jachtinstinct die er regelmatig vandoor gaat, zou ik bijv ook een hele moeilijke hond vinden.
Terwijl jachthonden nou niet snel als moeilijk bestempeld worden.

Ja kan het niet over het algemeen zeggen, maar wel 'teveel hond voor mij' bijvoorbeeld.
Als je een Maltezer gewend bent, kan bv een Rottweiler 'teveel hond' voor iemand zijn, maar voor een ander is dit niet zo.

Ik lees ook weleens op dit forum dat mensen een Rottweiler te moeilijk vinden en dan denk ik stiekum eigenlijk dat een Rottweiler (ook veralgemeniseerd) helemaal geen moeilijke hond is. Kaya is supermakkelijk.... behalve dan met andere honden. Maar ze was totaal niet moeilijk op te voeden.

Toch zeg ik bij een Beauceron 'teveel hond voor mij', want daar lijkt mij veel meer energie en wil in te zitten en een flink graadje moeilijker dan een Rottweler. Wellicht onterecht hoor, maar mijn mening is dan 'teveel hond'.

marye schreef:Een hond met een enorm jachtinstinct die er regelmatig vandoor gaat, zou ik bijv ook een hele moeilijke hond vinden.
Terwijl jachthonden nou niet snel als moeilijk bestempeld worden.

Precies, een jachthond zou ik ook echt niet willen hebben: te moeilijke hond voor mij

Zoek stok! schreef:

marian* schreef: en je een Drent moet kunnen handlen.

Ik vind een Drent prachtig, maar zou er nooit eentje nemen. Ik zie te veel mensen die er helemaal niet mee om kunnen gaan. Terwijl ze er toch zo schattig uitzien, niet bijzonder groot zijn en hond-hond-contacten ook niet een mega probleem zijn

Dat bedoel ik
Voor veel mensen zal een BC ook dé hond zijn,maar ik zou gillend gek worden van dat eyen,terwijl bijvoorbeeld een Kooiker voor mij weer te lichtgeraakt is
Een Rottweiler vind ik een prachtige hond maar aangezien ik die niet kan handlen zal er nooit een komen hier;te sterk.

Caro. schreef:Ja kan het niet over het algemeen zeggen, maar wel 'teveel hond voor mij' bijvoorbeeld.
Als je een Maltezer gewend bent, kan bv een Rottweiler 'teveel hond' voor iemand zijn, maar voor een ander is dit niet zo.

Ik lees ook weleens op dit forum dat mensen een Rottweiler te moeilijk vinden en dan denk ik stiekum eigenlijk dat een Rottweiler (ook veralgemeniseerd) helemaal geen moeilijke hond is. Kaya is supermakkelijk.... behalve dan met andere honden. Maar ze was totaal niet moeilijk op te voeden.

Toch zeg ik bij een Beauceron 'teveel hond voor mij', want daar lijkt mij veel meer energie en wil in te zitten en een flink graadje moeilijker dan een Rottweler. Wellicht onterecht hoor, maar mijn mening is dan 'teveel hond'.

Dan bedoel je dus met 'te veel hond' de eigen wil die ze hebben? Maar een Beagle heeft bijv. toch ook een enorme eigen wil en die noem je niet 'te veel hond' toch? Ik zeur even door hoor, maar ik ben echt benieuwd wat 'te veel hond' nou eigenlijk echt betekent.

Ik vind een Harzer Fuchs de mooiste hond die bestaat, maar ik durf het niet aan gezien de mens- en hondagressie die ik in het ras heb gezien. Zou dat dan 'te veel hond' voor mij zijn in jouw ogen? Maar het zijn wel heel trainbare honden...

Zoek stok! schreef:
Dan bedoel je dus met 'te veel hond' de eigen wil die ze hebben? Maar een Beagle heeft bijv. toch ook een enorme eigen wil en die noem je niet 'te veel hond' toch? Ik zeur even door hoor, maar ik ben echt benieuwd wat 'te veel hond' nou eigenlijk echt betekent.

In tegenstelling tot mijn vroegere Duitse herder met enorme will to please, behoeft onderdeur Noa met uitgesproken eigen wil en nul will to please meer intensieve opvoeding. In dat opzicht is Noa veel 'meer hond' dan mijn oude Arras... Moeilijk voor te stellen, dat wel...

Nanna schreef: Ik vind een hond moeilijk als ie onberekenbaar is.

Eens!

Nanna schreef:Ieder ras heeft zo zijn eigenaardigheden. Als de rasvertegenwoordiger die je hebt die trekjes ook vertoont, vind ik dat geen moeilijke hond. Je kunt er nl. op anticiperen.
Ik vind een hond moeilijk als ie onberekenbaar is.

Helemaal mee eens.

Ik denk dat dit te maken heeft met je eigen competenties en voorkeuren.
Ik vind Lola helemaal geen moeilijke hond terwijl vele haar wel die stempel zullen geven.
Voor mij is een moeilijke hond bv een Border Collie.
Omdat ik daar dus niet de juiste competenties of voorkeur voor heb.

Als ik zeg dat een hond te veel hond voor mij is bedoel ik daarmee dat ik daarvoor meer kennis of ervaring zou moeten hebben dan ik nu heb. Zoals Buck bijvoorbeeld was veel te veel hond voor mij toen ik hem kreeg. Dat wilde ik toen niet zien, en ik heb er veel van geleerd, dat wel. Het heeft ook te maken met de mate van driften die de hond heeft, en de zelfverzekerdheid. In combinatie met te weinig ervaring en kennis, kan een dan hond te veel hond voor mij zijn. En het is voor mij ook zo dat dat erger is bij een grote hond dan een kleine, omdat je een kleine hond veel meer kunt stoppen omdat je die fysiek aan kunt. Een grote hond moet je puur op overwicht onder controle hebben.

Zoek stok! schreef:

Caro. schreef:Ja kan het niet over het algemeen zeggen, maar wel 'teveel hond voor mij' bijvoorbeeld.
Als je een Maltezer gewend bent, kan bv een Rottweiler 'teveel hond' voor iemand zijn, maar voor een ander is dit niet zo.

Ik lees ook weleens op dit forum dat mensen een Rottweiler te moeilijk vinden en dan denk ik stiekum eigenlijk dat een Rottweiler (ook veralgemeniseerd) helemaal geen moeilijke hond is. Kaya is supermakkelijk.... behalve dan met andere honden. Maar ze was totaal niet moeilijk op te voeden.

Toch zeg ik bij een Beauceron 'teveel hond voor mij', want daar lijkt mij veel meer energie en wil in te zitten en een flink graadje moeilijker dan een Rottweler. Wellicht onterecht hoor, maar mijn mening is dan 'teveel hond'.

Dan bedoel je dus met 'te veel hond' de eigen wil die ze hebben? Maar een Beagle heeft bijv. toch ook een enorme eigen wil en die noem je niet 'te veel hond' toch? Ik zeur even door hoor, maar ik ben echt benieuwd wat 'te veel hond' nou eigenlijk echt betekent.

Ik vind een Harzer Fuchs de mooiste hond die bestaat, maar ik durf het niet aan gezien de mens- en hondagressie die ik in het ras heb gezien. Zou dat dan 'te veel hond' voor mij zijn in jouw ogen? Maar het zijn wel heel trainbare honden...

Hmm, nee de 'eigen wil' bedoel ik daar eigenlijk ook niet mee. Meer de eigenschappen waar ik niet mee om zou kunnen gaan. Daar zou dus idd de Beagle ook onder vallen of een jachthond, maar dat zou ik dan weer anders omschrijven dat die het juiste karakter niet heeft voor mij.

Klopt idd dus niet helemaal de uitdrukking (en de tv staat hier keihard om de klappen op te vangen, dus echt nadenken kan ik nu ook niet )

Baily schreef:Als ik zeg dat een hond te veel hond voor mij is bedoel ik daarmee dat ik daarvoor meer kennis of ervaring zou moeten hebben dan ik nu heb. Zoals Buck bijvoorbeeld was veel te veel hond voor mij toen ik hem kreeg. Dat wilde ik toen niet zien, en ik heb er veel van geleerd, dat wel. Het heeft ook te maken met de mate van driften die de hond heeft, en de zelfverzekerdheid. In combinatie met te weinig ervaring en kennis, kan een dan hond te veel hond voor mij zijn. En het is voor mij ook zo dat dat erger is bij een grote hond dan een kleine, omdat je een kleine hond veel meer kunt stoppen omdat je die fysiek aan kunt. Een grote hond moet je puur op overwicht onder controle hebben.

Grotendeels mee eens en wat ik ook bedoel, ook al vallen voor mij wat kleinere rassen of middelmaten ook onder (bv een echte jachthond).

Een hond moet voor mij niet te 'moeilijk' zijn en voor mij is 'moeilijk' zijn bv een enorm jachtinstinct, of afgrijselijk eigenwijs/zinnig (bv Beagle), of zéér sterk (bv Boerboel of Rottweilerreu).

Ik vind dat je wel kan spreken van teveel hond bij sommige honden. Wuilus was echt veel hond, kan er niet meer van maken. Dat was een hond die echt onder controle moest staan. Ik moest haar altijd bij me houden en zeer goed leren luisteren. Ze was superlief, daar gaat het niet om. Maar als iemand ineens ergens op de grond ging stampen, Martijns vader bv die ze best goed kende, dan werd ze wel giftig. Geen gestamp in HAAR huis.

Verder was ze heel beschermend naar mij toe en als iemand de weg wilde vragen in het donker moest ik meteen graaien naar de hond en haar eerst laten weten dat het goed was. Deed ik dat niet dan werd ze best wel link.

Ik vind dus dat er wel degelijk meer en minder hond bestaat. Je kiest er bewust voor en als zo'n "veel hond" ergens zit waar ze niet met zulke honden kunnen omgaan is het vragen om problemen.

Als ik te beroerd was om op te letten of om haar teveel vrijheid te geven dan was ze er denk ik niet eens meer geweest

Dat naast het feit dat ze absoluut niet bij teven kon en ook geen teven in haar buurt kon verdragen. Ga er maar aan staan bij een hond van in haar top meer dan 40 kilo die alles ziet en hoort. Ik zeg niet dat dat knap van mij was oid maar ik moest wel behoorlijk wat moeite doen en mijn leven echt anders inrichten anders kon ze er niet zijn

Dapper en Cleo zijn veel makkelijker. Meer hond betekend voor mij zeker ook niet beter oid. Eerder lastiger en veel meer werk en verantwoordelijkheid. Ik vind niet los kunnen, jagen of bv vechten met andere honden totaal niet in verhouding staan met extreme beschermdrift en bv hele dominante inslag binnen het gezin en naar de baas. Dat laatste vind ik van totaal andere orde en dat maakt voor mij een hond "meer hond". Die honden vragen iets anders dan gewoon niet loslaten of bij honden weghouden. Je kan moeilijk je hond bij mensen weghouden en andersom.

Ik vind moeilijke honden,honden die ik niet kan lezen,dan begrijp ik ze niet

Pepie schreef:Ik vind moeilijke honden,honden die ik niet kan lezen,dan begrijp ik ze niet

Wat kun je er dan niet aan lezen?
Ik heb dat bijvoorbeeld weleens met gecoupeerde honden

Ik ben het helemaal met je eens. Het is de combinatie baas/ hond wat maakt of het een moeilijke hond is.
Veel mensen die ik ken vinden Pardoes geen makkelijke hond omdat hij zo overdreven gevoelig kan zijn voor correcties en behoorlijk neurotisch kan doen. Voor mij is hij denk ik toch wel de ideale hond en is hij ook de makkelijkste hond die ik ooit gehad heb. Zou hij bij iemand wonen die een rustig huishondje wilde zou hij denk ik serieus een moeilijke hond geweest zijn.

mijn vorige hondje,(8 kilo zwaar vuilnisbakkie) was echt voor mij bijna teveel hond.
absoluut geen will to please, hond agressie, eigen gereid, en als je ff niet oplette had ie de kuierlatten gepakt, en daarnaast ook nog een zenuwe pees van nature , en toch was het mijn moppie.

nu heb ik honden die me wel liggen(denk dat bijna iedere molosser me wel zal liggen)gewoon het willen luisteren en willen werken, het rustige zelfvertrouwen, maakt het hele makkelijke honden voor mij.

dus ik denk dat een eigen gereide zenuwe pees, voor mij net ff teveel hond is om leuk te zijn. (weet ik uit ervaring )

Het ligt volgens mij vooral aan de combinatie baas-hond als een hond als "moeilijk" wordt ervaren. Hier kun je dat goed zien met de twee broeders. Ikzelf vind rustige, gemoedelijke honden "gemakkelijk". Maakt niet uit of ze 8 kg of 50 kg wegen. Dus voor mij is Jerry een gemakkelijke hond. Bennie is drukker, alerter en ook af en toe hond-agressief en da's voor mij best wel eens moeilijk. Maar ook heel leerzaam....
Mijn vriend vindt Jerry "moeilijk" omdat-ie in zijn ogen te traag reageert en vindt Bennie gemakkelijker omdat die wél snel reageert op commando's etc. Zo zie je maar

Grappig wat iedereen hier aan verschillende invalshoeken heeft over moeilijk of makkelijk. Het moet, denk ik, inderdaad gewoon bij je passen. Ik vind terriërs erg leuk en ben absoluut verliefd op ze (en dan natuurlijk met name mijn terreurtje, wat toch erg lijkt op het 8 kilo vuilnisbakkie van Sandra ) , maar een herder als Toby is veel makkelijker te lezen. Toch vind iedereen Yentie zo'n makkelijk hondje en kijkt daarbij voornamelijk naar de grootte van de hond. Toby is maar een lastige hond die direct reageert op situaties, dat vindt men maar niks, dat herderachtige. Ik vind hem juist makkelijker.