Het HondenForum

...een hondenmens geweest? Nou ik niet Ik heb van huis uit niet de 'waardering' en het 'respect' meegekregen voor dieren. Als een hond niet in het gezin paste,werd ie gewoon weg gedaan. Door mijn ex ben ik pas van honden gaan houden, een hond was toen geen hond meer,maar een gezinslid. Nu is het al zo ver, dat ik mijn herdertjes als kinderren zie Alleen behandel ik ze nog wel als hond Hoe zit dat bij jullie, waren jullie van thuis uit al hondenmensen, of heeft dat gevoel voor honden moetten groeien? Ben erg benieuwd

Ik ben van jongst af aan heel gek op honden. Vanaf mijn vierde liep ik met twee hollandse herders die ik altijd uit mocht laten (dan denk je niet aan gevaren). Vanaf mijn 15de werk ik ook al zoveel mogelijk in het asiel.

Helaas ben ik thuis wel de enigste die wat met dieren/honden heeft. Ik heb dus één hond en twee mag echt niet. Heb wel een grote ren met konijnen, maar als ik er niet ben dan doet niemand die dieren met plezier overnemen.
Boris wordt gewoon goed uitgelaten en krijgt voldoende beweging, maar geestelijk zal ik hem zelf bezig moeten houden.
Nu heb ik een rijbewijs, maar ook met mankementen naar de DA gaan was voorheen zeer moeilijk. Ik kon zelf niet gaan en mijn ouders vonden het vaak niet nodig
Gelukkig heb ik ook de buurhonden nog zodat ik toch lekker veel hond om me heen heb thuis. Alleen jammer genoeg geen hond waarmee ik lekker kan gaan trainen. Boris HD en te oud en de sinten zien de lol er niet van in.

boxersien schreef:Ik ben van jongst af aan heel gek op honden. Vanaf mijn vierde liep ik met twee hollandse herders die ik altijd uit mocht laten (dan denk je niet aan gevaren). Vanaf mijn 15de werk ik ook al zoveel mogelijk in het asiel.

Helaas ben ik thuis wel de enigste die wat met dieren/honden heeft. Ik heb dus één hond en twee mag echt niet. Heb wel een grote ren met konijnen, maar als ik er niet ben dan doet niemand die dieren met plezier overnemen.
Boris wordt gewoon goed uitgelaten en krijgt voldoende beweging, maar geestelijk zal ik hem zelf bezig moeten houden.
Nu heb ik een rijbewijs, maar ook met mankementen naar de DA gaan was voorheen zeer moeilijk. Ik kon zelf niet gaan en mijn ouders vonden het vaak niet nodig
Gelukkig heb ik ook de buurhonden nog zodat ik toch lekker veel hond om me heen heb thuis. Alleen jammer genoeg geen hond waarmee ik lekker kan gaan trainen. Boris HD en te oud en de sinten zien de lol er niet van in.

ik vroeg het me wel vaker af, maar over welke honden had jij het dan steeds? ook die ingeslapen zijn? ik dacht altijd dat je een aantal honden had, van jezelf, en dat er daar een aantal van ingeslapen zijn

wij hadden altijd honden thuis, al ver voor mn geboorte
voornamelijk duitse herders, met een enkele kruising rottweiler

dus ja, ben er mee opgegegroied, zou et ook niet anders willen

Ik weet niet beter of er zijn honden om mij geweest.
Onze eerste hond was een kruizing bouvier uit het asiel een scheet.
Zat wel een verhaal aan vast, mijn ouders vonden dat zij dikker en dikker werd en doordat zij uit het asiel kwam wisten ze niets van haar achtergrond...............tja dat dikke was te verklaren want een week of wat later hadden mijn ouders dus 13 honden, ze beviel van 12 gezonden pups (en ouders hadden mijn zus en ik als baby)
Deze dame is ruim 14 jaar geworden en een jaartje later kwam onze tweede hond.
Toen ik eenmaal het huis uit was, heb ik een jaar zonder hond gezeten en kwamen de kriebels voor een hondje...............daar was Spider mijn Bobtail.............
Manlief had van huis uit geen dieren dus die moest wel even wennen.......maar ondertussen zou hij er nog een dog bij willen (ik dus even niet ) onze kinderen zijn ook helemaal gek van dieren en toen ze nog klein waren sleepten ze van alles mee naar huis en hadden we klein Artis.

wij hadden vroeger een pekingees, toen die er niet meer was een kruising wetterhun x stabij.
Ik vond het leuk, maar het uitlaten later niet meer, want ik moest altijd
Toen gaan samenwonen, poes er bij, later kids, en pas de afgelopen jaren dat ik er wel steeds aan denk, maar manlief dus niet

Toen ben ik naar kleine hondjes gaan kijken, welk karakter bij me past, en welke ik mooi vond want eerlijk is eerlijk, het oog wil ook wat

Zo kwamen we samen op Luna uit
Maar in de tijd dat ik de hond van mn moedere vaak uit moest laten, wilde ik later toch echt geen hond :N:

Ja, er hadden heel enge foto's gemaakt kunnen worden toen ik nog klein was

wij hadden vroeger een lief klein poedeltje
die helaas maar 2 is geworden
en daarna mochten we er geen meer
wel altijd katten in huis en we hadden kippen en konijnen

mar zodra ik het huis uit was kwam er een hond

Ja Maar ook een kattenmens

ja, vroeger zei ik altijd, ik moet geen man, alleen honden hoe meer hoe liever, heb nu wel een man maar ook honden, slechts 2

Ben met duitse herders opgegroeid en van jongs af aan altijd bezig geweest met dieren, ben ook gek op katten

Ik schreeuwde vroeger alles bij elkaar als ik een hond zag :N: Vond ze doodeng, groot of klein, t maakte niet uit. Hoe t kwam, geen idee. Verder vind/vond ik alle dieren leuk. Gelukkig is t helemaal goed gekomen door de mechelse herder bij mn verzorgpaarden. Had vroeger een konijn thuis, meer mocht niet, maar ben nu sinds 1,5jaar t huis uit en haal t allemaal in met de beestenboel hur

ja, ik ben altijd al een hondenmens geweest. Vroeger thuis hadden we een hond uit het asiel vanaf m'n 11e jaar ongeveer. Ben er mee opgegroeid en daarna heb ik altijd gezegd, als ik op mezelf woon en ik heb de kans dan wil ik weer een hond. Mijn partner en ik zijn gaan samenwonen en nog geen jaar later kwam er een hond bij. Helaas hebben we haar maar 4 jaar mogen hebben (ze was al 7 toen we haar uit het asiel haalden).

En helaas komt er voorlopig geen hond meer, maar dat ligt aan de omstandigheden (werk, gezinsdrukte). Hopelijk in de toekomst weer!

Ja ik ben altijd een honden/dierenmens geweest. Helaas was ik de enige in het gezin en het enige wat ik had was een cavia.... Een paar jaar geleden vond ik een katje, die mocht toen blijven.
Maar verder helaas helemaal niks Maar dat halen we nu ruimschoots in

Ja ik ben van klins af aan opgegroeid met honden.. al hadden mijn ouder andere ideeen dan ik nu heb over het houden van honden, ik heb wel mijn liefde voor dieren mee gekregen.
We mochten ook altijd wel dieren hebben , honden, katten , cavia's en konijnen, hamsters en een geit en een kip... we hebben ze allemaal wel gehad.
Ik ben zelf nu toch meer ene honden en paardenmens.. al vind ik alle dieren wel leuk maar voor mezelf wil ik alleen honden en paarden.

Jacqueline

Ja, als kind opgegroeid met een boxer, waar ik stapelgek op was. Vanaf een jaar of 8 liet ik haar ook gewoon uit.
Bij mijn opa en oma liep ik ook regelmatig met hun hond.
Vanaf mijn 13e waren we "hondloos" en alle jaren dat we dat waren (bijna 10 jaar) ben ik blijven zeuren om een hond. Ik las alles over honden. In de laatste 14 jaar zijn er 5 honden in mijn leven gekomen, eerst Snoepie en Danco bij mijn ouders en daarna Nika, Marouck en Biène bij mijzelf.

ik ben opgeroeid met honden, wij hadden altijd honden herders, en een keer een kruising groenedalerxbriard
(was niet de bedoeling moest een groenedaler zijn maar bleek toch wat anders op gezeten tehebben, maar door je fouten leer je, daarna altijd een hond met stamboom, maar ze is wel 13 jaar geworden bij ons!)

daarna weer een duitse herder, en nu heb ik mijn eigen duitse herder!

ja, ik weet niet anders of er waren dieren bij ons in huis, zowel katten als honden, toen wij wat ouders werden wat konijntjes, cavia's en hamsters. regelmatig kwamen er nestje kittens die we opvingen vanuit het asiel of een hondje die een "resocialisatie" nodig had.

Ja, alsongewenstkind, zijn dieren altijd heel belangrijk voor me geweest

Ja, altijd, niet alleen honden, maar alle dieren.
Thuis hebben we een Golden Retriever gehad en ook nijnen.
M'n tante had 2 toy poedeltjes en een Duitse Herder die ik als twaalfjarige mocht uitlaten :N:
Die herder was ook echt mijn 'beste vriend'.

Toen ik samen ging wonen vanuit huis had m'n toenmalige vriend een bouvier en later is er nog een beauceron bijgekomen die helaas maar heel kort heeft geleefd.
Na haar dood wilde ik geen andere hond meer en toen het weer ging 'kriebelen' waren de omstandigheden niet goed genoeg en heb ik gewacht tot het wel weer kon.

Naast honden en nijnen heb ik 12 jaar paard gereden en daarvan 6 jaar op m'n eigen pony en later paard.

Dus ja, de liefde voor dieren zat er wel vroeg in, al waren mijn ouders niet direct ontzettend gek met dieren. Nu wel, de honden zijn ook hun kleinkinderen

ben een dierenmens geboren in een dierentuin zeiden mensen vaak
er zijn altijd honden om me heen geweest poedel,pekinezen,duitse herder
de eerste jaren ook katten veder konijnen, parkieten, pappegaaien ,duiven ,kraaien,cavia s,schildpadden en joost mag weten wat allemaal

het enige waar ik nooit zonder ben geweest is een hond ja ooit 3 maanden maar ik voelde me gewoon incompleet

Jaap* schreef:Ja, er hadden heel enge foto's gemaakt kunnen worden toen ik nog klein was

Van mij ook, ik heb er nog wel een paar Bij onze Afghaan in de mand bijvoorbeeld, als peuter M'n oma had ook Afghanen en zei dat ik als enige "vreemde" bij de honden mocht komen om ze te aaien.

Doodeng als je er achteraf over nadenkt, maar ik leef gelukkig nog Ik ben dus altijd gek op honden geweest, al is er een grote hondloze periode in m'n leven geweest.

Ja ben opgegroeit met honden om me heen en nog wel veel meer andere beesten denk ook wel dat dat de reden is geweest dat ik dierverzorging ben gaan doen
Ik weet eigenlijk niet beter en zie mijn huisdieren gewoon als mijn kindjes..

Ja ik ben altijd al gek op dieren geweest.
Altijd in elke vakantie naar mn oma toe die beheerster van een asiel in Middelburg was, prachtig vond ik dat.
Thuis altijd buurhonden uitgelaten, na school haalde ik gelijk ergens een hond vandaan om te wandelen.

Een hond/poes vonden mijn ouders nooit geen goed plan. Ze waren bang dat ik het leuk zou vinden voor 3 weken en dat het beestje dan thuis weg zou kwijnen omdat niemand er wat mee zou doen.Ook met vakanties zagen ze het niet zitten. Op zich natuurlijk heel verstandig maar ik heb ze wat vervloekt als ik weer 'Nee Estelle, als je later op jezelf woont neem je maar zoveel honden als je wilt maar nu niet' te horen kreeg.

Ik ben niet echt met honden opgegroeid maar wel met liefde voor dieren. Toen ik nog heel klein was hebben mijn ouders een bouvier en een duitse herder gehad (waar ik me niks van kan herinneren) en toen ik uit huis was kregen mijn ouders opnieuw honden. Mijn eigen interesse in honden kwam ergens in mijn tienerjaren en Vegas kwam uiteindelijk toen ik 25 was.

ik heb leren lopen aan de hond haar oren,zij ging liggen,ik om haar hoofd heen hangen en dan ging ze zitten en stond ik rechtop.
met het lopen hield ik me altijd aan haar vast,het beestje vond het allemaal maar goed ook......
dus ja,honden zitten in mijn bloed,katten trouwens ook en eigenlijk alle dieren wel.

vanaf dat ik een jaar of 1 was, kwam onze hond
toen ik een jaar of 4/5 was liet ik hem al zelf uit
tussendoor hebben we nog katten, kippen, konijnen, cavia's en hamsters gehad
op mijn 15e overleed pukkie de hond, we hadden toen nog wel een kat
op mijn 15e ging ik weg bij m'n moeder en met een omweg kwam ik bij m'n vader terecht met de poes, toen ik daar een maand of 3 woonde, heb ik casper gekregen, tussendoor nog 2 vogeltjes met de hand groot gebracht, de poes heb ik moeten herplaatsen, omdat ik op kamers ging wonen.
en nu deel ik mijn kamers met casper
als ik eenmaal in een eigen huisje woon, met een tuintje wil ik er wel een tweede hondje bij

ik ben opgegroeid tussen dieren. Mijn ouders waren er gek op en ik merkte ook al snel, dat mijn liefde voor dieren aangeboren was.
Deze liefde is alleen maar sterker geworden naargelang ik ouder werd.
Sterker nog geef mij het dierenrijk maar boven het mensdom!!!!

Ik ben ook opgegroeid tussen dieren. Mijn vader was bang voor honden, maar omdat mijn moeder zo gek was op duitse herders, kwam die lieverd mooi wél met een afgerichte duitse herdershond thuis. En mijn vader was gek op katten, mijn moeder minder, maar goed, een kat kwam er dus ook bij .
Ik heb vijf broers en een zus die ook allemaal gek op dieren waren en ook nog allemaal wel eens met zwervertjes en zielepootjes thuiskwamen. Dan mopperde mijn moeder wel 'dat zij al een beestenbende met zeven kinderen had ', maar ach, uiteindelijk bleven de meeste zwervers wel hangen.
En, op mijn oudste broer na (die hebben alleen een konijn en een parkiet ), hebben we allemaal een eigen beestenbende thuis. Veel katten, honden, cavia's, konijnen, vissen...
En één van mijn broers heeft, naast vijf kinderen/2 honden/3 parkieten, ook nog een eigen cattery (maine coons). En een andere broer van me, vangt, naast vier dochters in de leeftijd van 1-10 jaar, zwerfkatten op (heeft er dus nu 7) en een andere broer vangt samen met zijn vriendin ook zwerfkatten op (zitten nu op een getal van 6 permanente katten).
Hoewel ik met vier honden wel de meeste honden heb .

Ik was als peuter al dol op honden. Thuis hadden we er geen omdat m'n moeder er bang voor was en m'n vader er geen zin in had.
Vaak vertelden mijn ouders hoezeer ze geschrokken waren toen ik me op straat ineens lostrok om naar een grote, als "vals" bekendstaande herder te rennen en die om de hals te vallen. Het beest was stomverbaasd en deed me niks. Ja, likjes geven. Ik was toen een jaar of drie.
Later ging ik de honden van buren en oudere mensen in de straat uitlaten. En toen ik eenmaal uit huis was, heb ik op verzoek van een vriendin twee pups in huis genomen, die anders godweetwaar terecht waren gekomen. Sindsdien ben ik helemaal verkocht