Het HondenForum

Ik open maar even een nieuw topic om over de kunstjes van Guus te verhalen

Over deel één, de eerste training (voor mij dan toch, Guus was al een aantal keer met mijn pa geweest) kan ik heel kort zijn Het was een ramp Hij had volgens mij een ganse bananenplantage in zijn oren. Volg? Zit? Blijf? Af? Apport? Geen enkel commando uitgevoerd. Nul komma nul aandacht voor mij. De hele les was één grote speeltijd voor meneer. Telkens het riempje los ging (of zelfs maar slap hing) ging hij op zoek naar een speelkameraadje.
Enfin, de moed zakte me dus heeeeeel ver in mijn schoenen.

De voorbije week getraind op zoveel mogelijk verschillende plaatsen. Geprofiteerd van voorbijkomende honden om de aandacht vast te houden en oefeningen te doen. Ging best goed.

Vandaag de tweede les. Ik de bibberknieën natuurlijk. Eerst de volledige groep (een vijftiental honden, vijf lesgevers) 'volg' in wei, kriskras door mekaar. Ging prima.
Toen werden we opgesplitst in twee groepjes. Eén groepje 'gevorderden' (criterium: apporteren) en eentje euh, niet-gevorderden . Guus had altijd in het gevorderden-groepje gezeten, had met pa blijkbaar een aantal keer goed geapporteerd. Na vorige week, zag ik dit absoluut niet zitten dus vroeg ik om bij het andere groepje te mogen. Trainer stelde voor om het toch maar te proberen bij het oorspronkelijke groepje, dus toch maar geprobeerd.
Het apport lukte eerst niet. Er werd een schot gelost, dummy vrij ver opgegooid. Guus vertrekt en... draait zich om en loopt vlot de andere kant op naar de andere honden :N: Opnieuw geprobeerd, nu de dummy een stuk dichterbij en deze keer ging hij het wel vlot halen en bracht het mooi terug.
In het 'zwakkere' groepje wordt het apporteren nog aangeleerd en omdat het verre apport nog niet goed ging, werden we toen dus wel gedegradeerd
De rest van de les, in het andere groepje, verliep super. Guus volgde mooi, ook los. Bleef netjes zitten of liggen als het moest Ook het apport (dichtbij) ging prima, alleen nog wat schoonheidsfoutjes hier en daar (deze week oefenen op 'vast' dus)
.
Ik heb er dus weer zin in. En Guus ook denk ik zo. Vooral tijdens het los volgen en het apporteren had hij er duidelijk plezier in. 'Blijf' kost wel heel veel moeite. Zeker als er hier en daar een hond begint rond te rennen en al helemaal toen één van de renners voor mij kwam zitten, echt tegen mij op. En ik maar naar Guus blijven kijken en 'blijf' roepen. Hij heeft het toch een seconde of tien volgehouden toen werd het hem teveel. Vreemde honden bij het vrouwtje, dat moet natuurlijk ook van dichtbij onderzocht worden.

't Is weer een heel verhaal. Maar ik ben eerlijk gezegd superfier op dat kleine kereltje (waar ik hem vorige week wel ergens kon... ) en ik zie het weer helemaal zitten.

goed zo

oefening baart kunst

Wat leuk, ik denk dat je best blij mag zijn met je "degradatie"
Dat klinkt alsof er goed wordt gekeken door de trainers
Guus is net een jaar toch? "Blijf" is meestal best een moeilijke opdracht voor jonge staande- en continentale honden, dat wordt met de jaren wel beter, ze zijn gewoon niet goed in zich ergens op concentreren over het algemeen als ze jong zijn. Daarom zal hij waarschijnlijk ook wat moeite hebben met het markeren op afstand, als je de afstand langzaam opbouwt zal hij steeds vaker succes hebben en dus gemotiveerd zijn. Je moet er dus een beetje op letten dat hij niet te vaak "faalt" omdat jij een te ver apport probeert.
Je kunt concentratie en het zich beheersen wel oefenen overigens.
Het klinkt wel alsof hij enthousiast is, de kunst is nu om dat enthousiasme vast te houden terwijl je wat meer regeltjes op gaat leggen en het halen van het apport de uiteindelijke beloning daarvoor is, dán kan hij naar hartelust rennen. En als hij dan met z'n apportje gaat lopen patsen bij die andere honden kun je hem met een bakje voer lokken en hem zodoende leren dat het toch verstandiger is om rechtstreeks bij jou te komen

Om het enthousiasme er in te houden is het erg belangrijk om nooit te straffen als Guus eens "zomaar" een dummy pakt of anderszins iets doet waar hij geen opdracht voor heeft gekregen maar wat later wél van hem wordt verwacht. Dat is een valkuil waar je instapt voordat je in de gaten hebt meestal
Op zaken die weinig met de oefeningen te maken hebben, zoals het wegsperen naar andere honden enzo kun je hem best aanspreken natuurlijk

Jaap* schreef: Om het enthousiasme er in te houden is het erg belangrijk om nooit te straffen als Guus eens "zomaar" een dummy pakt of anderszins iets doet waar hij geen opdracht voor heeft gekregen maar wat later wél van hem wordt verwacht. Dat is een valkuil waar je instapt voordat je in de gaten hebt meestal

Ga ik helemaal in mee.
Hier trainen veel jachtgroepen en gisteren was er 1 met zo'n 'kanon' bezig. Weet even de benaming niet meer. Stanley vindt dat geweldig. En ja, je raadt het al.........in plaats van met mij door het bos te gaan, vloog hij na het 'kanon' in de richting van de afgeschoten dummy.
Alle hens aan dek om Stanley terug te fluiten. Kwam netjes terug met dummy en al...........en dan vooral BELONEN, omdat hij die dummy netjes heeft voorgebracht. Heb 'm zelf maar netjes terug gebracht. Had ik op dat moment gestraft, dan kan ik weer van voren af aan beginnen met het goed afgeven van de dummy.

Leuk dat je zo enthousiast bent, Miemot. Het is een mooie sport voor je hond.

Zo'n dummy launcher bedoel je?
Dan waren die wel serieus bezig

Jaap* schreef:Zo'n dummy launcher bedoel je?
Dan waren die wel serieus bezig

Haha, ja...de dummy launcher.....ik vind het een geweldig ding.
Geen idee of dat een serieuze bezigheid is binnen de jachtsport. De groep zelf was minstens B, echt fantastisch om te zien en allemaal mooie goudgele werk Goldens. Die dummy launcher heb ik in het begin meegemaakt, sindsdien is Stanley er een beetje verslaafd aan.

Je moet er een vergunning voor hebben omdat ze onder de wapenwet vallen. De gemeente (of het politiekorps van je gemeente ) geeft die vergunning af volgens mij. Ik wil nog eens uitzoeken of dat ook betekent dat je dan alleen maar in die gemeente mag trainen.

Jaap* schreef:Je moet er een vergunning voor hebben omdat ze onder de wapenwet vallen. De gemeente (of het politiekorps van je gemeente ) geeft die vergunning af volgens mij. Ik wil nog eens uitzoeken of dat ook betekent dat je dan alleen maar in die gemeente mag trainen.

Ja klopt, je moet een vergunning hebben. En in het gebied waar wij trainen, is die vergunning afgegeven voor alle groepen die van zo'n ding gebruik maken. Vandaar dat toen wij er les mee kregen, alleen in dat gebied mochten trainen en niet zoals gepland stond ergens anders. Hoe het voor de rest in elkaar steekt, weet ik niet. Maar het was leuk om te ervaren.

Wat een mooi verhaal Veerle.
Vreselijk hé als je hond het even l;aat afweten nadat hij het met pa wel goed heeft gedaan
Aan de wijze raad van Jaap is niets toe te voegen
Heel veel plezier met die donder van je

ranetje schreef:Wat een mooi verhaal Veerle.
Vreselijk hé als je hond het even l;aat afweten nadat hij het met pa wel goed heeft gedaan

Jaha, een beetje genant Zeker als er dan opmerkingen volgen als: "Met pa luisterde hij toch beter". Gelukkig kwam dat niet van de trainers

ranetje schreef:Aan de wijze raad van Jaap is niets toe te voegen
Heel veel plezier met die donder van je

Concentratie lijkt inderdaad het probleem. Al die andere honden zijn ook zo interessant hè En dan loopt er in ons groepje ook nog eens een andere 'Guus' rond, dat maakt het voor hem niet makkelijker. Je ziet zo de verwarring op zijn kop als ik 'blijf' sta te roepen en d'er roept ergens een ander: 'Kom voor, Guus'.
Ik hoop nog een paar weken in het beginnersgroepje te mogen blijven (zal ook wel geen probleem zijn denk ik) onder andere, zoals ome Jaap al zei, om te vermijden dat hij te vaak faalt bij het apport en eerlijk gezegd ook omdat ik het gewoon leuker vind daar en Guus volgens mij ook. Eerst maar eens leren om de dingen die hij al (ongeveer) onder de knie heeft, ook uit te voeren met al die afleiding. Pas dan wil ik die stap zetten om nieuwe dingen te leren (zoals het verre apport).
Maakt ook niet uit als het wat langzamer gaat, we hebben alle tijd van de wereld. Veel van die honden worden al ingezet bij de jacht of moeten in het najaar klaar zijn, maar dat hoeft voor mij helemaal niet. Is ie klaar, fijn, dan gaan we zeker eens proberen. Is ie niet klaar, ook goed, dan trainen we nog lekker door

miemot schreef:Veel van die honden worden al ingezet bij de jacht of moeten in het najaar klaar zijn, maar dat hoeft voor mij helemaal niet. Is ie klaar, fijn, dan gaan we zeker eens proberen. Is ie niet klaar, ook goed, dan trainen we nog lekker door

Goedzo, laat je niet gek maken

miemot schreef:Ik hoop nog een paar weken in het beginnersgroepje te mogen blijven (zal ook wel geen probleem zijn denk ik) onder andere, zoals ome Jaap al zei, om te vermijden dat hij te vaak faalt bij het apport en eerlijk gezegd ook omdat ik het gewoon leuker vind daar en Guus volgens mij ook. Eerst maar eens leren om de dingen die hij al (ongeveer) onder de knie heeft, ook uit te voeren met al die afleiding. Pas dan wil ik die stap zetten om nieuwe dingen te leren (zoals het verre apport). Maakt ook niet uit als het wat langzamer gaat, we hebben alle tijd van de wereld. Veel van die honden worden al ingezet bij de jacht of moeten in het najaar klaar zijn, maar dat hoeft voor mij helemaal niet. Is ie klaar, fijn, dan gaan we zeker eens proberen. Is ie niet klaar, ook goed, dan trainen we nog lekker door

Een stevige basis levert je later ook nog het meeste op hoor!
Je hebt in mijn ogen groot gelijk als je zorgt dat dat eerst in orde is.
Er zijn genoeg honden die snel, snel, klaar moesten zijn voor de praktijk en vervolgens niets meer goed uitvoerden omdat de basis te snel was gegaan en niet stevig "zat".

Zo, de derde les zit er net op. Flink gewerkt weeral. Eigenlijk zijn we nog steeds met de basisdingen bezig (volgen, blijven, apport) maar het begint stilaan leuker en leuker te worden. Vandaag een stukje 'volgen' gedaan in het bos, toch moeilijk om daar zijn aandacht vast te houden hoor. Lekkere luchtjes overal. Beekje overgestoken. Meneer vond het niet de moeite waard om zijn poten nat te maken, hij sprong er gewoon over! En vrouwtje met beide laarzen in de beek maar 'volg' roepen . 'Blijf' (met zitten) ging wat minder. Beetje lui vandaag, hij ging voortdurend liggen. Na een keer of tien heb ik hem even serieus bij zijn 'lurven' gegrepen, toen viel zijne frank toch
Het apport ging ook vlot. Wel probleempje bij het afgeven. Hij komt netjes voor me zitten... maar met zijn rug naar me toe Ik doe dan maar een stapje achteruit en probeer zijn aandacht te trekken. Lukt meestal wel, maar is dat eigenlijk ok zo? Soms laat hij het blok dan vallen. 'Vast' roepen en tegelijkertijd zijn aandacht trekken? Ik vind het moeilijk. Is er nog een andere manier om dat aan te leren? Ben het vergeten te vragen...
Op het einde van de les, eerste kennismaking met een stukje 'wild'. Lekker duifje Superinteressant, zo'n dood beest, hij nam het mooi aan (na eerst snufsnuf gedaan te hebben natuurlijk ). Het vasthouden ging nog niet, eventjes maar en dan loste hij om er weer wat aan te snuffelen, maar dat lijkt me (voor de eerste keer) zeker geen probleem. Met de blok lukt dat al vrij goed, dus zal het met wild ook nog wel in orde komen.
Vanaf deze week trainen we ook op woensdagavond Ambiance

edit: typo

Wat fijn dat het toch al aardig goed gaat ook met jou samen
Was de duif zoals hij was, of hadden ze er een netje of kous omheen gedaan?
Vooral houtduiven zijn wat moeilijker aan te leren soms met vasthouden. Ze laten de veren snel los zogezegd. Dus voor je met je ogen kan knipperen zit de hond met een bek vol veren en dan vindt hij niet echt prettig.

Het vasthouden kan je onafhankelijk van het apport oefenen door gewoon in huis een "vast" en "los" oefening te doen in de keuken.
Zo heb ik het gedaan en heel wat anderen ook.
Schoteltje lekkers op het aanrecht.
Apport in de bek geven met commando "vast" en dan weer aannemen met "los". Dan direct iets lekkers geven van het schoteltje.
Geen belangstelling? Schoteltje zichtbaar opbergen (in de koelkast bijv.) en na een uurtje nog eens proberen.

Als hij met de rug naar je toe gaat zitten met het apport , is het misschien een idee om hem niet voor je te laten zitten, maar meteen naast?
Dat wil nog wel eens werken en daarmee hoef je tenminste niet tegen zijn rug aan te kijken
Het zou kunnen zijn dat hij het "jachtgebeuren" graag in het oog blijft houden.
Naast jou zittend kan dat ook

edit:typo

ranetje schreef:Wat fijn dat het toch al aardig goed gaat ook met jou samen
Was de duif zoals hij was, of hadden ze er een netje of kous omheen gedaan?
Vooral houtduiven zijn wat moeilijker aan te leren soms met vasthouden. Ze laten de veren snel los zogezegd. Dus voor je met je ogen kan knipperen zit de hond met een bek vol veren en dan vindt hij niet echt prettig.

Het vasthouden kan je onafhankelijk van het apport oefenen door gewoon in huis een "vast" en "los" oefening te doen in de keuken.
Zo heb ik het gedaan en heel wat anderen ook.
Schoteltje lekkers op het aanrecht.
Apport in de berk geven met commando "vast" en dan weer aannemen met "los". Dan direct iets lekkers geven van het schoteltje.
Geen belangstelling? Schoteltje zichtbaar opbergen (in de koelkast bijv.) en na een uurtje nog eens proberen.

Als hij met de rug naar je toe gaat zitten met het apport , is het misschien een idee om hem niet voor je te laten zitten, maar meteen naast?
Dat wil nog wel eens werken en daarmee hoef je tenminste niet tegen zijn rug aan te kijken
Het zou kunnen zijn dat hij het "jachtgebeuren" graag in het oog blijft houden.
Naast jou zittend kan dat ook

Hoe eenvoudig.
Dat ga ik ook proberen met Eva.
Vast en Smurf met een schoteltje hééél erg lekkers.
En dan losgekoppeld van het trainingsveld (waar ze in de vasthoud stress schiet).

Ennath schreef:

ranetje schreef:Wat fijn dat het toch al aardig goed gaat ook met jou samen
Was de duif zoals hij was, of hadden ze er een netje of kous omheen gedaan?
Vooral houtduiven zijn wat moeilijker aan te leren soms met vasthouden. Ze laten de veren snel los zogezegd. Dus voor je met je ogen kan knipperen zit de hond met een bek vol veren en dan vindt hij niet echt prettig.

Het vasthouden kan je onafhankelijk van het apport oefenen door gewoon in huis een "vast" en "los" oefening te doen in de keuken.
Zo heb ik het gedaan en heel wat anderen ook.
Schoteltje lekkers op het aanrecht.
Apport in de bek geven met commando "vast" en dan weer aannemen met "los". Dan direct iets lekkers geven van het schoteltje.
Geen belangstelling? Schoteltje zichtbaar opbergen (in de koelkast bijv.) en na een uurtje nog eens proberen.

Als hij met de rug naar je toe gaat zitten met het apport , is het misschien een idee om hem niet voor je te laten zitten, maar meteen naast?
Dat wil nog wel eens werken en daarmee hoef je tenminste niet tegen zijn rug aan te kijken
Het zou kunnen zijn dat hij het "jachtgebeuren" graag in het oog blijft houden.
Naast jou zittend kan dat ook

Hoe eenvoudig.
Dat ga ik ook proberen met Eva.
Vast en Smurf met een schoteltje hééél erg lekkers.
En dan losgekoppeld van het trainingsveld (waar ze in de vasthoud stress schiet).

Dat loskoppelen was voor mij ook de belangrijkste reden indertijd om dat gewoon in een andere omgeving los van elke associatie aan te leren (geen stress).

Zoals ik het zittend afgeven van een apport in het begin ook helemaal loskoppel van een apporteeroefening.

Alweer twee lessen verder intussen.
We hebben druk geoefend met wild (kraaien, de tip van ranetje indachtig ) en het apport loopt vlot. Ik blijf het zo'n prachtig zicht vinden, een hond die wegspurt en dan aan komt hobbelen met zo'n stuk in zijn bek. Mooi.

Misschien dat dat de reden is waarom ik toch graag wil dat hij voor me zit om het af te geven. Ik kreeg van één van de trainers (niet mijn favoriet trouwens) de tip om als hij bijna bij me is, een stap vooruit te zetten en het commando zit te geven. Geprobeerd, maar Guus schok zich telkens een ongeluk en maakte dan gewoon een bochtje om me heen Enfin, lossen we nog wel op denk ik.

Het apport laat hij ook nog steeds vallen. We hebben geoefend met het blok (weer met behulp van de gouden tip van ranetje ) en dat gaat prima. Ik kan het nu vastnemen, zonder dat hij het loslaat. Pas als ik het commando geef laat hij los. Met wild zijn we nog lang zo ver niet, dat laat hij nog steeds gewoon vallen als hij bij me is. Komt ook nog wel, ben al heel blij dat het apporteren zo goed gaat (het verre ook nu).

Gisteren trouwens geleerd, dat éénmaal het commando apport geven echt wel genoeg is (zelfs bij het verloren apport, dat nog niet zo vlekkeloos verloopt trouwens). Voorheen dacht ik altijd dat je hem best wel mocht aanmoedigen, dat dat hielp, maar blijkt dus nergens voor nodig. Gewoon blijven staan en wachten, die hond doet dat prima in zijn eentje.

Af en toe, tijdens de blijfoefeningen of als het riempje af gaat, maakt hij er nog wel een potje van. Speeltijd voor meneer, je ziet het echt in die ogen blinken dan, de schelm. Ik krijg dan van alle kanten commentaar. Dat hij verwend is, dat ik niet streng genoeg ben, dat ik eens goed moet schreeuwen op hem, hem wat harder aanpakken (lees: pijn doen)

Gelukkig zijn de meeste trainers niet dezelfde mening toegedaan. Alleen die éne, die ik al eerder vernoemde. Hij is meer van de harde aanpak. Allemaal goed en wel, zal zeker ook wel werken, maar ik hou er niet van. Niet dat ik zo'n teer hartje heb of zo, maar ik vind het gewoon een verkeerde redenering.
Ik wil niet dat mijn hond doet wat ik zeg omdat hij bang is voor me. Ik hou er niet van als honden zo bang zijn dat ze bijna kruipen als het baasje ze voor roept. Guus is een superenthousiaste hond (beetje te soms ) die gewoon graag werkt (vooral voor de beloningen vrees ik ) en dat wil ik zo houden.

En jullie denken hier hopenlijk hetzelfde over, daarom dat ik dit allemaal even post. Na zo'n training ben ik vaak weer wat onzeker, begin ik te denken dat ze misschien wel gelijk hebben enzo... Vandaar dat ik hier wat steun kom halen

Maak je niet ongerust, de meesten hier zijn zeker niet van de harde hand

Als hij aankomt met wild laat hij het voor je vallen zeg je.
Steek je je handen naar hem uit in een poging om het wild op te vangen?
Dat is iets dat je n.l. beter niet kan doen.
Ik weet niet of je thuis met wild kunt oefenen, maar ik weet drie mogelijkheden om dit te verbeteren zonder stress, zoals ik dat heb toegepast.
1. ga zo laag op je hurken zitten (of op een krukje) dat de hond het zo ongeveer in je schoot kan leggen.
2. stop het wild eerst in een sok zodat het net iets meer op een dummy lijkt.
Dat wil ook nog wel eens helpen. En dan steeds meer gaten in de sok knippen naarmate het beter gaat.
3. Net als bij de dummy het wild op de grond leggen in de keuken, een schoteltje met worst op het aanrecht en Guus het wild op laten pakken en aan jou geven.
Geeft hij, dan is er worst, laat hij het steeds vallen, dan gaat de worst de koelkast in en het wild ook. Jammer dan en over een uurtje nog eens proberen.

Zorg in ieder geval dat je niet over hem heen buigt, maar iets door je knieën zakt als je het apport aanneemt

Misschien heeft Jaap* ook nog wat ideeën

Een stap vooruit zetten om Guus zittend te laten afgeven is dus geen geslaagd idee.
Dat weet je nu, dus dat zou ik niet meer doen.
Als hij schrikt kan hij de volgende keer het apport misschien helemaal niet meer durven brengen en dan ben je, met een beetje pech, maanden teruggezet.

De blijf oefening gaat misschien te snel voor Guus?
Rustiger opbouwen. De tijd kort houden en kijk naar hem (niet aankijken, maar kijken) Je kunt aan zijn houding zien of hij zal gaan opstaan. Dat kan je dan net vóór zijn zodat je nog kunt belonen voor een goede blijf.
Dus dichter in de buurt blijven en met kleine stappen steeds een stukje verder weg als het op een bepaalde afstand echt goed gaat en niet eerder.
Als hij niet blijft niets zeggen, maar hem rustig terug brengen naar de plek waar hij moest blijven (dus niet ergens anders) en opnieuw de oefening doen.
De tijd en afstand iets korter houden en belonen voor het blijven.
Uiteindelijk wordt Guus daar beter steady van

Ik heb het met Rana zo gedaan en zij was vaak in de jonge honden groep de enige die bleef liggen, ook al was de rest allang aan het spelen

Hou je taai en zet door dan komt het heus wel goed

Ow ja, eigenlijk gewoon dezelfde oefening als met het blok. Ik heb wat kraaien in de diepvries liggen (lekker :N: ) dus daar kunnen we fijn mee aan de slag. Bedankt
Mijn handen uitsteken doe ik niet, denk ik tenminste. Misschien toch maar eens wat meer op mijn eigen lichaamstaal gaan letten tijdens het aannemen. Over hem heen buigen doe ik dan weer wel, anders kan ik niet aan het apport (omdat hij met zijn rug tegen mijn benen komt zitten hè). Ook wat om aan te werken.

Wat het blijven betreft, hij begrijpt het commando, doet het bij het oefenen prima, alleen met al die afleiding op de training hè..
Maar ik denk dat je gelijk hebt, ik hoef hem helemaal niet zolang te laten liggen als de andere honden. Volgende keer dus wat sneller terug bij hem gaan om te belonen en van daar uit verder uitbouwen. Dat heb ik dus verkeerd gedaan. Je kan goed aan hem zien als het dreigt mis te lopen, hij begint dan wat te piepen en te geeuwen enzo en dan peert hij hem Er zijn ook trainingen geweest dat hij wel bleef zitten of liggen hoor.. maar erg steady kan je hem nog niet noemen.
Hem zonder iets te zeggen terugbrengen naar hetzelfde plekje deed ik al. Daarop kwamen zondag die reacties trouwens. Hij was gaan lopen (heel eventjes maar), ik riep hem voor en hij kwam netjes dus ik geef hem een vlugge aai over zijn bolletje (komen is altijd braaf, toch?) en ik laat hem terug gaan liggen op diezelfde plaats. Geen correcties verder en ik denk dat dat net is wat de anderen graag gezien hadden. Of zelf gedaan zouden hebben. Ik ga er dan maar niet op in en knik zomaar wat Bij ons zeggen ze dan: "ich doe alsof ich nol heet"

Ja op training is veel meer afleiding dat wanneer je zelf met hem oefent.
Ga ook zelf op een iets moeilijker plekje oefenen als je daar kans toe ziert.

Ik denk dat ik geen vlugge aai had gegeven toen hij bij je kwam nadat hij zelf was weggegaan uit de blijf
Alleen tevreden tonen dat hij gekomen is en verder terugleggen op de plek waar hij hoorde.
Correcties geef ik ook niet in zo'n geval.

Heet jij voorlopig maar Nol

Intensief getraind deze week. We gaan intussen al over het water, met het blok of de dummy Doet hij best goed, prachtig zicht ook.
Het verloren zoeken loopt nog altijd niet zo vlot. Hij vertrekt wel, zoekt even en komt dan als het ware hulp vragen. Daar zullen we nog wat aan moeten werken, denk dat ik het apport wat meer in het zicht ga leggen, zodat hij makkelijker succes boekt.
Vandaag op training ging het wel even helemaaaaal mis. Pa was voor de les begon even goeiedag komen zeggen en was toen weer naar huis gegaan. Training begonnen, wat oefeningskes gedaan, alles ok. Toen het verloren apport dus. Ik doe het lijntje af... hij blijft mooi zitten... "zoek apport" ... en meneer schiet achter mij door en sjeest door het veld naar de parking, op zoek naar papa
Markeren doet hij prima, zit er altijd recht op. Terugbrengen ook, meestal toch dan Vandaag ging dat ook één keer helemaal de mist in. Hij vond het nodig om wat te gaan paraderen met de eend :M: . En intussen maar schudden :N: Uiteindelijk kwam hij ze toch netjes brengen.
Jaha, netjes, want hij houdt ze intussen (meestal) goed vast en gaat ook mooi voor/langs zitten (zo'n beetje halverwege ). 't Is nog niet altijd even mooi afgewerkt, soms laat hij het apport nog net iets te vroeg vallen, maar we komen er zeker wel
Nog bedankt voor de tips trouwens!

Je gaat toch met stapjes lekker vooruit

Misschien kan je voor de verloren zoek wat hulp krijgen? (helaas zal Pa afvallen als hulpje want dan heb je kans dat Guus de dummy ook naar hem brengt )
De dummy wat dieper leggen en iemand er achter in de bosjes om een lokgeluidje te maken als Guus aarzelt, zodat hij juist wat dieper gaat zoeken en toch zo succes kan halen.
Als je de dummy meer in het zicht gaat leggen zou hij lui kunnen gaan worden
Let als je zelf oefent ook goed op de windrichting.
Liefst eerst laten zoeken met zijwind en dan onder de wind inzetten (zodat hij het apport beter kan ruiken omdat de wind met de geur zijdelings naar hem toe waait).

Niet handig van Pa om even langs te komen voor de training
Dat schudden met de eend is niet leuk :N:
Er zijn speciale dummy's waar aan beide kanten iets aan hangt. Als de hond gaat schudden geeft hij zichzelf een draai om de oren

Maar je kunt, als hij goed wil dragen ook een stukje aangelijnd met hem oplopen en bij elke poging om te schudden even waarschuwen dat dat niet mag.
Zo heb ik het bij Rana gedaan, want die wilde heel in het begin ook nog wel even met de kop bewegen als ze een eend vast had.
Met de dummy heeft ze het nooit gedaan.

Als hij wil paraderen, is dan een rammeldoosje met lekkers een oplossing om hem meteen en zonder paraderen bij je te krijgen?
Als hij dan meteen komt, zonder grapjes, mag hij het doosje lekkers helemaal leeg eten

ranetje schreef: Als hij wil paraderen, is dan een rammeldoosje met lekkers een oplossing om hem meteen en zonder paraderen bij je te krijgen?
Als hij dan meteen komt, zonder grapjes, mag hij het doosje lekkers helemaal leeg eten

Ik had er vanmorgen heel veel spijt van dat ik geen doosje bij had want ik stond daar maar te roepen en te zwaaien met dat koekje in mijn hand. Maakte niet zoveel indruk denk ik Woensdag dus zekers een doosje in de dummytas gooien

Kan het schudden gelinkt zijn aan het paraderen? De volgende eend bracht hij heel mooi, zonder schudden bij mij. Met een dummy of een blok schudt hij ook niet, kraai trouwens ook niet. 't Was ook wel de eerste keer dat hij zo ging rondparaderen en eigenlijk ook de eerste keer dat ik hem zag schudden. Aan de andere kant... 't was ook voor het eerst een eend. Dus of het nou aan die eend lag of aan die zelfverworven vrijheid

miemot schreef:
Kan het schudden gelinkt zijn aan het paraderen? De volgende eend bracht hij heel mooi, zonder schudden bij mij. Met een dummy of een blok schudt hij ook niet, kraai trouwens ook niet. 't Was ook wel de eerste keer dat hij zo ging rondparaderen en eigenlijk ook de eerste keer dat ik hem zag schudden. Aan de andere kant... 't was ook voor het eerst een eend. Dus of het nou aan die eend lag of aan die zelfverworven vrijheid

Een eend heeft een vrij lange nek. Er bungelt dus wat aan het apport.
Dat geeft in het begin soms een extra stimulans om te schudden.
Misschien "hielp" dat paraderen ook nog hoor, dat weet ik niet. Zou ik moeten zien

Ik heb dat indertijd geoefend met Rana door aan de dummy met een touwtje een zakje zand te hangen.
Daardoor wende ze aan het bungelen van de eendekop

ranetje schreef:Maak je niet ongerust, de meesten hier zijn zeker niet van de harde hand

Als hij aankomt met wild laat hij het voor je vallen zeg je.
Steek je je handen naar hem uit in een poging om het wild op te vangen?
Dat is iets dat je n.l. beter niet kan doen.
Ik weet niet of je thuis met wild kunt oefenen, maar ik weet drie mogelijkheden om dit te verbeteren zonder stress, zoals ik dat heb toegepast.
1. ga zo laag op je hurken zitten (of op een krukje) dat de hond het zo ongeveer in je schoot kan leggen.
2. stop het wild eerst in een sok zodat het net iets meer op een dummy lijkt.
Dat wil ook nog wel eens helpen. En dan steeds meer gaten in de sok knippen naarmate het beter gaat.
3. Net als bij de dummy het wild op de grond leggen in de keuken, een schoteltje met worst op het aanrecht en Guus het wild op laten pakken en aan jou geven.
Geeft hij, dan is er worst, laat hij het steeds vallen, dan gaat de worst de koelkast in en het wild ook. Jammer dan en over een uurtje nog eens proberen.

Zorg in ieder geval dat je niet over hem heen buigt, maar iets door je knieën zakt als je het apport aanneemt

Misschien heeft Jaap* ook nog wat ideeën

Alle bovenstaande
En zelf achteruitlopen als Guus bijna bij je is en op het punt staat het apport te laten vallen. Als je dan even een klein stukje achteruit loopt is de reflex meestal om je te volgen. Dan maak je jezelf klein en neemt het apport aan. Braaave hond

Felix was overigens ook een echte "paradeerder" in het begin. Iedereen moet wachten en één hond haalt het apport. Wat is er dan leuker dan even lekker uitdagend de victorieronde te maken
Hij "schudde" dan niet echt met het apport, maar slingerde wel met z'n kop zoals je dat ook wel eens tijdens spelen ziet, dat deed hij dan als hij langs de rij wachtende honden liep. Een dikke pestkop was het
Door middel van lokken had hij al vrij snel in de gaten dat meteen afgeven winstgevender was, het paraderen behoort sindsdien tot het verleden

Weer twee lessen verder en ook weer wat vooruitgang geboekt

Het verloren apport loopt steeds beter. Vorige woensdag moest ik nog een stukje meewandelen, maar afgelopen zondag heeft hij het helemaal in zijn uppie gevonden Het afgeven gaat nog steeds niet helemaal perfect, maar er wordt aan gewerkt. Ik heb geduld

Het water vindt hij geweldig. Volgens mij is het stiekem een retriever, maar dan in de huid van een heidewachtel En zo mooi om naar te kijken, als hij teruggezwommen komt (wel met veel geproest, net een stoomboot)

En dan het markeerapport. Markeren op zich is prima, zit er altijd recht op, maar het terugbrengen... Dat paraderondje blijft een probleem. De koekendoos werkt bij het oefenen wel, maar op de les jammer genoeg niet. Hij heeft er gewoon schijt aan Zondag had ik er salami ingedaan (ruikt zo lekker, doet ie alles voor), maar zelfs dat was niet interessant genoeg, 't vrouwtje uitdagen is veel leuker . Voor die draak is de hele wereld gewoon één grote speeltuin
In overleg met één van de trainers maar besloten om hem volgend keer de lange lijn aan te doen (gewoon laten slepen). Dan heb ik toch wat controle als hij weer vertrekt...

Dat proesten verdwijnt met de tijd waarschijnlijk, als hij er handigheid in krijgt
Misschien is het een idee om de beloning al te laten zien als je de opdracht tot apporteren geeft, op voorhand dus. En dan eens kijken of hij nog steeds tijd heeft om de man uit te hangen
En je zult jezelf behoorlijk moeten aanstellen als Guus op de terugweg is, eventuele schaamtegevoelens over je malloterige gedrag over boord zetten dus
Dat het wel goed gaat als je zelf aan het oefenen bent komt waarschijnlijk omdat er dan geen andere honden bij zijn. Je kunt ook oefenen met een voerdummy, een dummy waar lekkers in zit en die Guus moet ophalen en bij je brengen om er iets uit te krijgen. Als je hem niet helemaal vertrouwd knoop je er eerst een stuk touw aan zodat je hem altijd nog binnen kunt halen

Proest Guus tijdens het zwemmen met het apport in de bek?
Of onderweg naar het apport toe.
Voor de rest sluit ik me aan bij Jaap

Als Guus die vertoning ondanks alles toch blijft geven zou ik er wel een lange lijn aan doen.
Hij moet er liever geen gewoonte van maken

ranetje schreef:Proest Guus tijdens het zwemmen met het apport in de bek?
Of onderweg naar het apport toe.
Voor de rest sluit ik me aan bij Jaap

Alleen op de terugweg, met het apport in de bek. Het lijkt me inderdaad zo dat hij er nog wat handigheid in moet krijgen, zoals Jaap zegt.
Of niet?

ranetje schreef:Als Guus die vertoning ondanks alles toch blijft geven zou ik er wel een lange lijn aan doen.
Hij moet er liever geen gewoonte van maken

Ik denk dat ik zondag die lange lijn maar ga aandoen ja. Voor alle zekerheid...
En de beloning op voorhand laten zien, dat is misschien ook een goed idee. Een dik stuk worst onder zijn neus duwen
Oefenen met de voerdummy lijkt me niet echt nodig, als we doordeweeks oefenen gaat het immers allemaal goed. 't Is echt enkel en alleen op training en dan ook nog alleen bij het markeren (verloren apport wordt wel vlot gebracht, een gewoon apport van dichtbij ook) en alleen als er wild in het spel is...
Schaamtegevoelens heb ik al lang niet meer Woensdag stond ik tegen de anderen te verkondigen dat ik DE oplossing gevonden had, voor het paraderen De koekentruukendoos!! De reacties toen het niet werkte....
Maar ach, dat ze allemaal omhoog schijten . Ik moet tenminste mijn hond geen twintig keer omhoogrukken met de riem voor hij gaat zitten (zo zit er echt eentje tussen, zo triest) Of hem een stamp verkopen als hij niet wil volgen (al even triest)