Het HondenForum

In het kader van de hondgerelateerde discussies
Ik vroeg me af, de mensen met meer honden, hoe heb je de honden/rassen uitgekozen?

Heb je alleen rekening gehouden met je eigen wensen? Rekening gehouden met het type hond wat de hond(en) die je al had leuk vond?
Compensatie in karakter? Groot/klein?

Ik zal netjes beginnen.
Wij hadden een grote hond en wilden er een maatje bij. Bij Tsuki heb ik niet specifiek gekeken naar wat voor honden ik leuk vond, maar wat Quasar leuk vond. Kortom, een minihondje want daar kon hij mee overweg.

Verder wilde ik een hondje wat speels was maar ook pittig, zodat die dikke witte niet over haar heen zou walsen. En sociaal naar andere honden, dat laatste een beetje ter compensatie.

Ben benieuwd naar anderen

Ik heb gekeken naar wat ik leuk vond en wat er bij Saar zou passen.
Ik wilde zelf heel graag (ooit) een Golden teef Toevallig of gelukkig, of hoe het het wilt noemen , is Saar van pup af aan enorm Golden fan geweest, en dan met name Golden-teven fan (reuen vindt ze net iets te groot en 'aanwezig naar haar toe').
Saar is zelf onderdanig, staat niet op haar strepen en heeft nog nooit zelfs maar gegromd naar een andere hond, reu of teef. Een Golden teef daarbij leek mij een combinatie die erg goed zou moeten kunnen lukken.
Ook gezien Saars voorliefde voor elke Golden (teef) die we tegenkwamen.

Het formaat verschil heb ik me nooit echt zorgen om gemaakt omdat ik eigenlijk geen een Golden (teef) ken die over andere honden heenwalst.
Bij Vera was in het nest ook al duidelijk dat ze heel goed en rustig reageerde op Saars lichaamstaal. Maar ze is wel zeker genoeg om net een kleinnn beetje door te duwen, wat Saar ook nodig heeft, want ze moet echt een beetje aangemoedigd worden tot spel door de andere hond vaak

Ik val zelf erg op zachtaardige, lieve honden. En toevalligerwijs past bij zo'n zachtaardig lief hondje vaak ook wel goed nog een zachtaardige lieve hond.

Edit: had ik geen rekening hoeven/willen houden met onzeker miepje Saar dan waren er nog een aantal rassen die hoog op de lijst stonden.
Bij Saar wilde ik echter een zo groot mogelijke kans hebben op een stabiele, sociale hond, en daardoor vielen bepaalde andere rassen al af.
Ik vind zelf miepjes helemaal niet erg, maar je moet er geen twee samen hebben denk ik...

We hebben, zowel naar de karakter trekjes van Myra gekeken en naar wat we zelf leuk vinden. Myra had last van verlatingsangst. Ze blafte weliswaar niet meer, maar echt ontspannen was ze ook niet als wij weg waren. Dus moest er een stabiele rustige hond bij.
Zelf ben ik (mede door manlief) windhonden gaan waarderen. Verder wilde we weer een herplaatser een nieuw thuis geven en nadat ik op www.dierenasiels.com de ogen van Timo had gezien.... tja toen was ik verkocht.
En ze passen heel goed bij elkaar, vullen elkaar goed aan.

Om eerlijk te zijn, ligt de keuze voor een Aussie erbij vooral bij mij. Ik heb gewoon gekeken welk ras mij aanspreekt dus. De keuze voor een teef is wel vanwege Bram. Hij kan best met reuen samen, maar de kans dat ze maatjes worden, is met een teef toch een stuk groter.

Ik heb nog geen meerdere honden maar wil het wel graag, dus ik heb er wel over nagedacht hoe ik dat zou aanpakken. Dus ik reageer toch maar even
Ik zou ten eerste een hond kiezen die bij Gollum past, ik wil wel dat zij er lol aan heeft. Dat betekent in Gol's geval dat het niet een al te grote hond moet worden, hoe lief ze ook zijn, Gol word daar wat timide van. De hond moet vooral vrolijk, gek en speels zijn en niet al te dominant gedrag vertonen. Ongeveer dezelfde maat als Gol of iets kleiner.
Mijn rasvoorkeur is retriever, maar als er een 2e hond komt word dat hoogstwaarschijnlijk een volwassen herplaatser, dus dan kijk ik gewoon naar wat het beste klikt met Gol en mij.

We hadden Joey (ier) als eerste, ik wilde altijd 2 honden, mijn vriend (toen ) geen 2 grote honden, dus toen kwam Balou, niet specifiek op ras, maar mijn vriend vond die kleine witjes wel leuk.
Beertje kwam bij ons aanwaaien (maw we namen haar of ze moest het asiel in).
Na het een reeks van overledene in de familie wild ik weer positieve energie in huis, mijn gedachte op iets leuks hebben, dus kwam de 2e ier Endy.
Tja Ieren horen hier bij het meubiliar.

En toen waren er 4

De honden zijn er met name voor mij, niet voor elkaar. Met andere woorden, het is heel prettig dat ze het over het algemeen prima kunnen vinden samen, maar daar was mijn keuze niet direct op gebaseerd. Als ik daar mijn keuze op had gebaseerd waren er ook geen 3 teven geweest
Ik heb wel enigszins rekening gehouden met de anderen, Biène heb ik bv. gekozen omdat ze niet het "haantje de voorste" van het nest was, maar wel heel zelfstandig.
Qua rassen.....de boxer was mijn grote liefde dus de eerste eigen hond moest een boxer zijn.
Op de Hollandse Herder ben ik uitgekomen na een zoektocht naar een hond die op breed gebied zou kunnen sporten en qua gezondheid prima in elkaar zat.
En Biène is vooral gekomen omdat ik vreselijk verliefd was op haar moeder.

ik ben heel egoistisch geweest en ook weer niet... ofzo

stond vast dat ik een staff teef erbij wilde. was geen discussie over mogelijk.

maar ik had al een lichtelijk gestoorde staff reu.

aan de ene kant merkten we echt aan sam dat ie een maatje wilde. aan de andere kant is sam enorm onvoorspelbaar en eigenlijk dus niet 100% te vertrouwen.

het makkelijkste zou dus geweest zijn om er geen hond bij te nemen.

wel gedaan en sam aanbid lola. lola vindt sam best te nassen maar kan onzeker worden van zijn onvoorspelbare gedrag wat hem weer triggert.

uiteindelijk is het een leuk echtpaar geworden, maar we moeten het wel in de gaten houden.

samen op een groot stuk los kan dus niet (daarom ook met hekken de tuin hier in tweeen gedeeld) want dan is de ruimte te groot en verliest sam zichzelf, gaat op lola jagen en haar opjagen op een rotmanier etc. en 5 minuten later kunnen ze weer samen in de mand liggen.

ik ben met allebei zielsgelukkig maar we hebben het onszelf niet makkelijk gemaakt

Hou er met een volgende hond wel rekening mee.
Het wordt in ieder geval een reu, want dat is voor Caja denk ik toch leuker.
Daarnaast weer een middenmaatje of net wat groter.
Dan is het voor Caja wat betreft grootte wel een aardige match.
Wat voor soort/ras hond, zal toch meer afhankelijk van mij zijn.
Maar ook daar zal ik Caja zeker in mijn achterhoofd houden.
Zal wat betreft energielevel wel een beetje vergelijkbaar gaan worden, als het aan mij ligt.
Als Caja kon kiezen zou ze graag Bram willen of een tweede toller denk ik.

Begonnen met een bastaard stabij, die de emmer in moest, en ik dus heb meegenomen (veel te jong, net 6 weken, maar weinig keuze dus).
Ik stond toen al op de wachtlijst voor een ras-stabij.

Die kwam, daarmee gaan fokken, en zo groeide de roedel, er komt eens wat bij, er valt eens wat af.
IK ben dol op de waterhondengroep en zo kwam er een pwd, maar dat temperament was geen succes met stabijs samen. Eens maar nooit meer, dus. Helaas.
En later kwam er een wetter. Omdat die toch zo leuk zijn, omdat ik toen anders ging wonen en omdat ik ze eigenlijk al zolang leuk vind.
En omdat er veel mensen in de RV die combi hebben, wist ik al dat dat goed past.

Lobke was de eerste en een geweldig leuke hond, helaas niet oud geworden.
Rinne Roos is de tweede.
Geweldig leuke honden en enorme clowns.

Ja, en die stabijs, die horen dus bij het meubilair inmiddels.

Maar misschien komt er nog wel een keer zo'n klein harig dingetje bij

Marjoleine schreef: IK ben dol op de waterhondengroep en zo kwam er een pwd, maar dat temperament was geen succes met stabijs samen. Eens maar nooit meer, dus. Helaas.

Op welke manier paste dat niet? (ben niet nieuwsgierig ).

monky is erg onvoorspelbaar en heb daarom 4 jaar gewacht voor een hond erbij toen speciaal voor een ast teefje erbij gegaan omdat monky vanwege zijn problemen met vooral zichzelf, vondt hij zijn eigen ras altijd helemaal geweldig die konden wel tegen een stootje van monky monster, monky & amy zijn een hecht stel

toen kwam Iza, ik wilde een teef die wel pittig is ze moest namelijk "klappen" kunnen opvangen, leuk kunnen omgaan met M & A, maar wel een iets minder risico factor voor knokken hebben of doorslaan in knokken , aangezien ik de honden liever niet gescheiden houdt, iza is in huis een pittige meid die niet over zich heen laat lopen en voor de rest zo gek als een deur (past dus goed met staff's)

toen kwam Sara, een oudere teef was ons voorkeur ivm met A & I, ik wilde dus een "moederfiguur" voor hun ivm omstandigheden waren A & i en tijdje uit elkaar en toen ze weer samen kwamen botste dat een beetje dus zocht ik een zachtaardige, lieve teef die in een roedel geleefd had, en aangezien mijn vriend gek is op GR wilde ik dat het liefst voor hem het had geen betere keuze kunnen zijn

de volgende of dat een pup wordt of herplaatser weet ik niet maar dat wordt een "zachtaardige" hond , ivm met monky en amy maar er zullen altijd 2 staff's blijven reu & teef, en aangezien ik een heleboel rassen leuk vindt, is er voor mij en de honden altijd wel een passend puzzel stukje te vinden

Patries, mijn eerste hond, was een triest geval waar ik tegen aan ben gelopen. Omdat bij Patries geen volwassen hond kon worden geplaatst, is Juul als pup erbij gekomen. Patries overleed na 14 jaar, net toen ik in de bemiddeling zat voor Sun (Patries was toen al 15 en stukken milder, dus indmiddels kon dat). Wel bewust voor een reu gegaan toen omdat het er niet naar uitzag (ondanks de hoge leeftijd) dat Patries snel zou overlijden. In de tijd dat ik op Sun aan het wachten was (asielhond uit Spanje) overleed Patries en had ik er weer twee toen Sun was gearriveerd...Sun is heel speels en aanhankelijk en gék op andere honden en Juul niet, die is meer op zichzelf maar wel makkelijk met wat erin huis komt, daarom besloten we (en omdat we het zelf natuurlijk heel leuk vinden) om voor een flinke lobbes erbij te gaan, als dikke vriend voor Sun en dat is Bono geworden, ook een herplaatser. Bij het kijken voor Bono hebben we natuurlijk Sun en Juul meegenomen om te kijken hoe het klikt, en dat was vanaf het eerste moment helemaal goed

Ik kies niet echt bewust voor een ras maar val wel heel duidelijk op een bepaald type hond en dat zijn doggen/molossers en terriers. Ik heb eigenlijk maar één eis, en dat is dat ze absoluut sociaal met andere honden/dieren zijn. Dit omdat ik ook Patries heb gehad en dat wilde ik dus niet meer. Doggen/mollossers en terriers zullen hier ook altijd wel blijven rondlopen met in de toekomst misschien nog een greyhound of podenco erbij. Ik ga wél heel bewust voor "tweedehandjes" en daarin is, naar mijn mening, voldoende keus om een hond te zoeken die bij je past

Toen Floor was overleden moest er weer een maatje voor Benno komen. En dat betekende een niet te grote hond. Nu scheelt het dat ik ook meer van de niet al te grote honden ben, maar ik wil ook geen hele grote verschillen in grootte tussen mijn honden. Maar qua karakter heb ik wel gezocht naar een hondje waar ik mee kan sporten enzo. Nu zijn Benno en ik allebei gelukkig

Mijn man wilde graag een hond, ik niet.
Maar omdat we nogal afgelegen wonen, hij alleen in het weekend thuis was door zijn werk, en ik een werkplaats achter het huis heb waar veel leuks te jatten valt leek het me toch ook wel prettig om een hond te hebben. Heel foute reden, weet ik.
Op zoek naar een hond dus. Op internet een site gevonden waar je een hele lijst vragen in kon vullen om te kijken welk ras het best bij je past en daar kwam het ras bullmastiff uit.
Ik had er nog nooit van gehoord. Diezelfde middag raakte ik in gesprek met de krantenman en vertelde hem dat we op zoek gingen naar een bullmastiff, een herplaatser.
Toen zei hij : wij hebben er een, en daar zoeken we al een hele tijd een goed huis voor omdat ze niet meer door 1 deur kan met onze andere hond. Er moet er 1 weg, en we hebben ervoor gekozen de liefste te herplaatsen, de andere is niet te vertrouwen.
Zo kwam Raisa in ons leven. Een kanon van een beest en zooooo lief !
We hadden haar nog geen 5 weken toen ze baarmoederontsteking kreeg.
Na de operatie werd ze steeds luier, ze lag het liefst de hele dag op de bank. Dus een maatje voor haar gezocht, dat werd Engelse bull Boe. Geweldig stel samen, dikke maatjes.
Toen raakte ik helemaal verliefd op het ras Engelse bulldog en we wilden er eentje bij, van Boe.
Boe kreeg een nestje en daar hebben we Trudy van gehouden.
Omdat ik graag verder wilde met fokken hebben we Agnes gekocht bij een bevriende fokker, en we hebben Boe nog een nestje laten krijgen.
Maar fokken is toch niks voor mij. Ik blijf te veel betrokken bij de pups die weg gaan én ik sta niet meer achter het ras.
Inmiddels zijn Raisa en Boe overleden.
Twee honden die we gefokt hebben zijn bij ons terug gekomen door persoonlijke omstandigheden bij de baasjes, dat zijn Francien en Bloem.
Dus nu hebben we Trudy, Agnes, Francien en reutje Bloem.
Het is niet de meest ideale roedel, Francien en Trudy zijn zussen met 1 jaar verschil in leeftijd, en die kunnen niet meer bij elkaar, die houden we strikt gescheiden.

Nou, dat is dus mijn roedel

Ik vind het belangrijk dat de honden onderling goed met elkaar overweg kunnen, daar probeer ik dan ook zoveel mogelijke mijn keus wbt andere hond op te baseren.

Tja ik vind duitse herders gewoon leuk Ik heb weinig met reuen dus vandaar dat er teven hier leven.
Nanni is erg makkelijk in de omgang met eigen honden, maar wel tikkeltje dominant. Tuana was altijd lief voor Nanni en andersom, Noah idem dito. Hoe dat verloopt geen idee Op dit moment doet Noah soms dominant, gaat ze boven Nanni staan. Meestal staat Nanni dan opeens op en dan word Noah opeens heel onderdanig

Owja, ik heb mijn keuze van Noah puur laten vallen op bloedlijn en karakter ouders. Sociale werklustige honden zijn het

Ik vind het ook belangrijk dat de honden goed met elkaar overweg kunnen, daarom baal ik zo dat Francien en Trudy niet met elkaar door 1 deur kunnen. Gelukkig gaat het gescheiden houden prima, en ze komen geen aandacht tekort.

Hier ook wel bewust nagedacht over hoe of wat.
Daisy was een bewuste keuze voor dit ras, toen bewust een reu erbij omdat dat over het algemeen toch het beste gaat.

Birdy was ook een héle bewuste keuze als teef. En een hondje wat toch wat onderdanig was. Heb ik toen heel duidelijk aan gegeven. En dat is ook goed gekomen.

Waarom een teef als derde hond?
Omdat ik m'n eigen honden wel zo inschatte dat dat het beste zou gaan.
Daisy heeft niet echt problemen met andere honden, ook teven niet, zolang ze maar niet al té dominant zijn vind zij het best.
Spike daartegen houdt absoluut niet van andere reuen. En mijn ervaring was dat hij met kleine teefjes eigenlijk best overweg kon.
Ze kunnen grommen naar hem, maar hij lijkt ze uit te gaan staan lachen.
Vandaar dat onze derde hond een teef was.

En het bleek ook heel goed uit te pakken. Daisy heeft één keer Birdy verteld dat ze van iets niet gediend was en verder nooit geen problemen meer gehad.
Spike heeft een paar weken lopen te mopperen. En absoluut niet richting Birdy, maar meer in zichzelf, dat hij even niet wist hoe nu verder.

Maar ook dát is goed gekomen hoor.

Kelly is geen bewuste keuze. We wisten dat Leon met een hond ging werken. En iedereen weet ook wel dat dat niet altijd de makkelijkste honden zijn met andere honden. Zéker omdat ze net zo oud zijn ongeveer. Maar gelukkig hebben we mogelijkheden zat om het spul gescheiden te houden, geen probleem.

Toen we naar een asielhond op zoek waren, waren we wel op zoek naar een reu, maar hadden weinig eisen, ook omdat Osa heel makkelijk is. Labrador was ook geen bewuste keuze, het kwam gewoon zo uit

Baco, is eenhele tijd een soort droom geweest, ik moest en zou een bulldog , en toen hij er eenmaal was , was hij precies zoals ik gehoopt had .
ook een hond die eenhoop positieve aandacht nodig heeft, , dus vriendej erbije, en bij Baco had ik alles kunnen zetten, maar de bullzit in mijn bloed, dus bull erbij
en de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het een draak van een hond is :N: , maar wel dikke maatjes met Baco.8 poten op een buik
dus lekker zo

maar als baco ooit wegvalt zal ik een stuk nauwkeuriger moeten zoeken naar een maatje voor Ducain, want daar past zo ongeveer niets bij

Ik heb niet bewust voor mijn allereerste hond gekozen. Ik wilde een hond en in 1985 had ik niet van bewust fokken/broodfokkers gehoord. Keek in de krant naar nestjes en ging dus naar een (naar later bleek beruchte) broodfokker in het oosten van het land. Die bood een stuk of 20 rassen aan en ik viel op een schattig lichtbruin teddybeertje met donkere amandelvormige oogjes. Heb haar uitgekozen en betaald en nog wel even gevraagd wat voor ras het was . Bleek dus een collie te zijn.
Gelukkig bleek het de meest perfecte hond voor mij te zijn en heb dus vele jaren later nog steeds collies. Lyndie heb ik als pup gekocht met de bedoeling om een jaar later een tweede collie aan te schaffen (één collie is geen collie ). En een paar weken later belde de fokker op met de vraag of wij haar moeder Kyra wilde hebben. Dolgraag dus .
Toen hadden wij er twee. Op een colliedag zag ik een paar jaar later een blue merle pupje en werd direct verliefd, dus kwam al snel een blue merle reutje ons roedeltje versterken. Mijn eerste reu (en nu weet ik zeker dat ik in het vervolg alleen maar teefjes wil ) maar ik ben toch dol op Cody en ik zou hem niet meer willen missen.
2 jaar later zag ik Gina bij Collie in Nood en werd verliefd op haar foto. Dus honden meegenomen naar Duitsland om kennis te laten maken en onder de voorwaarde dat het zou klikken, zouden we haar meenemen.
En het klikte geweldig tussen alle vier.
Gina is dus eigenlijk de enige hond wiens komst afhing of het zou gaan met de andere honden, maar in principe neem ik een hond voor mezelf, niet voor de andere honden.

En als ik eens goed kijk naar ze zouden Kyra en Cody het allebei geweldig vinden om 'enig kind' te zijn onder het motto 'hoera, dan hebben we alle aandacht voor onszelf' .
Lyndie en Gina zouden daarentegen denk ik wegkwijnen zonder andere honden om zich heen. Lyndie omdat ze heel graag speelt met andere honden en Gina omdat ze zich zekerder voelt tussen andere honden.

Wij hebben zowel gekeken wat voor ras we zelf wilden en of deze dan bij Timo zou passen. Het was wel al duidelijk dat het een teefje moest worden omdat wij de combi reu/teef toch het veiligst vinden. Nu achteraf vinden wij dat we de juiste keuze hebben gemaakt, ze zijn echt elkaars maatjes

Ik heb pas 2,5 jaar een roedeltje of liever een 'setje', van roedel spreek ik eigenlijk pas als het om drie honden of meer gaat.
Billy is dus lang enige hond geweest. Nu woonde ik die eerste jaren pal aan een singel/park waar heel veel honden werden uitgelaten en er waren dus veel leuke (en ook minder leuke ) hondencontacten.
Een tweede hond kwam pas in beeld na een verhuizing. Toen ik én wat meer tijd en we ook meer ruimte hadden.
Wat ik heel zeker wist: het moest iig een wat pittige, speelse volwassen teef zijn, dat is altijd de beste combi met Bill. En ik wilde graag een volwassen hond (leuke bastaard) uit een buitenlands asiel. Mijn wens en wat goed bij Bill zou passen bleek goed te combineren.
Dus ja, Sil is een heel bewuste keus.
Billy trouwens niet. Ik had al contacten met een fokker van Engelse cockers - ik wilde graag een zwarte cockerspaniel reu - toen Bill ongeveer letterlijk in mijn schoot geworpen werd (en dat viel niet mee, hij woog toen ook al een kilo of 25/30... ).

Met 4 honden hebben ook wij inmiddels een echte roedel en omdat fokken nog steeds een wens is, is er vooral op die manier gekeken naar wat er bij komt. Guus is zowel op uiterlijk als voor wat betreft gezondheid geschikt als dekreu en daar hebben we Perla bij uitgezocht (heeft de fokster voor ons gedaan). Op papier passen ze in de toekomst prima bij elkaar en ook wat karakter betreft. Of ze ooit daadwerkelijk samen een nestje krijgen zal de tijd moeten leren en is vooral afhankelijk van hoe Perla zich verder ontwikkelt.
Ik zou het graag willen maar het is geen must.

Daisy is erbij gekomen vanwege haar goeie afstamming en ook wel een beetje omdat het een halfzusje van Guus is. Moeders heeft al meerdere goeie nakomelingen gegeven met geweldige karakters en dat is uiteindelijk toch het belangrijkst. Ook met haar hoop ik ooit een nestje te fokken maar ook hier weer geen must. Het lieve en aanhankelijke karakter gaat voor.

Ik weet dat 3 teven in veel gevallen misschien niet de voorkeur heeft maar gezien de ervaring van de fokster ( met nog veel meer teven bijelkaar) verwacht ik eigenlijk geen problemen in de toekomst.
Dit ras staat niet bekend om problemen met sexegenoten, hoewel ik natuurlijk niet zou gaan voor de omgekeerde situatie ( 3 reuen en 1 teef).

ik wilde bij ongecastreerde spok een teef die tevens een kameraad voor hem kon zijn.

Ik was niet echt op zoek naar een hond met problemen, maar het werd sien, die wel de nodige angst-gerelateerde problemen had. Na lang aarzelen.

Toen leerde ik Tineke kennen, en kwamen er drie honden bij ( orson, rio en micron ) waarvan ik er twee nooit zelf had uitgezocht, namelijk de twee FB -'s Geweldige honden, ik ben helemaal om

Zo kregen we een allegaartje van eerst vijf en nu vier honden die toch wel in wisselende samenstelling met elkaar en met ons in harmonie leven.

Het kan verkeren

wij hebben demi erbij genomen voor harley,omdat ik het sneu vond dat ie geen speelmaatje had terwijl hij juist zo speels is.
mijn man wilde een grote hond maar dat gaat gewoon niet in ons huisje dus werd het een fr.bulldogje,puur op uiterlijk gekozen maar geslacht en de keuze an sich is echt speciaal voor harley gemaakt.

Leentje kwam bij mij omdat ik al met haar trainde en de vorige eigenaar haar weg wilde doen.
Ze was al zo aan me gehecht dat ik het niet over mn hart kon verkrijgen om haar naar een vreemde nieuwe eigenaar te laten gaan.
En ik had ook al mn hart aan haar verloren

Dat zij en Roan goed met elkaar overweg konden , dat was alleen maar mooi.
Die 2 waren echt dikke maatjes.

Toen ging ik weer op mezelf en Roan bleef bij mn ouders ( hun hond ) en Leentje ging mee.
Ik merkte dat ze een maatje miste en een reutje werd bestelt bij een bevriende fokster. En dan met name van die ene teef waar ik helemaal weg van ben.

Dat reutje werd geboren, maar helaas is hij met 2 wkn overleden.
Dus kwam zn zusje Kenji hier wonen.

Het ging heel goed tussen Leentje en Kenji, tot Kenji 4 mnd was.
Toen was het bekeken, en na 3 knokpartijen wil je ze wel uit elkaar houden.

Maar ze zijn beiden gelukkig zo, ze zien elkaar wel maar kunnen niet bij elkaar komen en dat vinden ze prima

Tyra zou het liefst een rustige stabiele ouwe vent in huis willen. Ik denk wel een staffie oid. Heeft zij even pech dat ze straks een hyper puppie in huis krijgt Ik neem wel bewust een reu, en ook eentje die wat pittiger kan zijn. Hopelijk kan zij zich straks wat aan hem optrekken, en staat hij gewoon op een fijne en rustige manier boven haar.
Tyra is geen geboren leider, een te onderdanige hond zou zij boven proberen te staan terwijl ze dat niet kan dus weer onzeker zou worden. Daar hou ik wel rekening mee

Moos schreef:

Marjoleine schreef:IK ben dol op de waterhondengroep en zo kwam er een pwd, maar dat temperament was geen succes met stabijs samen. Eens maar nooit meer, dus. Helaas.

Op welke manier paste dat niet? (ben niet nieuwsgierig ).

Stabijs zijn felle donders die zich niet onder laten sneeuwen.

Wetters laten dat gedoe over zich heen komen en trekken zich er niks van aan, maar een PWD gaat protesteren, en dan heb je heibel in de tent.

Ik denk dus dat je bij druktemakers als Stabijs het beste superstabiele honden kunt hebben, die zich van al die flauwekul niks aantrekken en als het ware denken: Lamaarlullen
Die als ze een snauw krijgen, denken: O, nou, dan niet.

Ik denk dat een wat groter verschil in temperament het beste is, zelfs in hetzelfde ras, maar zeker in verschillende rassen gecombineerd.