Het HondenForum

Is het mogelijk om een goede basisverstandhouding met je hond te onderhouden als de hond niet in huis maar in een kennel wordt gehouden?
Ik ben van mening van niet. Omdat er, op het moment dat de hond uit de kennel is, er doorgaans iets van gevraagd wordt. Al is het maar voor een gewone wandeling. Ik denk dat er al gauw veel te weinig "betekenisloze" interactie is met de baas, interactie die stiekem natuurlijk helemaal niet betekenisloos is.
En kan de eventueel niet optimale baas-hond verhouding er een reden voor zijn dat er, in de cultuur van sporten waarin kennelgebruik of afzondering een grotere rol speelt, vaker gebruik moet worden gemaakt van correctiemiddelen?

Niet specifiek africhting hoor

Ik denk dat een hond in een kennel of in huis zeker iets uitmaakt voor de hond-baas-relatie. Er is meer afstand, letterlijk en figuurlijk. Daarom vind ik de adviezen van 'kennelhouders' ook vaak wat makkelijk gesteld als het gaat om opvoeding. Het maakt nogal een verschil of je een pup van vier maanden in huis hebt of dat je hem op de tijden dat je er niks mee doet in een kennel stopt. Maar dit laatste terzijde, want daar vroeg je niet naar.

Het kennelgebruik is denk ik niet de enige reden dat er naar correctiemiddelen wordt gegrepen. Het heeft met de cultuur (wat gebruikelijk is) te maken, met het soort honden dat gefokt wordt, de mensen die aangetrokken worden door sporten etc etc.

Ik denk wel dat het makkelijker is om je hond als pure sporthond te zien als je die in een kennel houdt. Ik zal bijv. nooit een hond wegdoen omdat hij niet geschikt is voor de sport, terwijl ik toch behoorlijk veel train. Juist omdat ik Bram altijd om me heen heb, ben ik aan hem heel erg gehecht, niet aan zijn sportprestaties

Hee wat een interessante stelling. Ik zie er wel wat in. Buffy en ik zijn helemaal op elkaar ingespeeld, maar dat heeft wel een paar jaar geduurd en we zijn echt heel erg veel samen. Soms lijkt het contact wel telepathisch, maar dat is het natuurlijk niet. Het is elkaar heel erg goed kennen en veelal kleine signalen herkennen.

Ik kan me niet voorstellen dat je zo'n band opbouwt als je je hond in een kennel houdt. Daarbij hebben veel mensen die hun hond in een kennel houden ook nog eens meerdere honden en het kan niet anders of zij zijn minder close dan Buffy met mij of mijn dochter.

In huis gebruik ik bijvoorbeeld eigenlijk nooit commando's, ze pikt het allemaal van te voren al op wat ik wil.


Anne

Ik vind dat totale nonsens. Ik heb mijn honden niet in een kennel maar als ik dat wel had was ik niet bang voor de verhouding tussen mij en de honden. Ik vind dat je voor het gemak een enorme hiaat in je pleidooi hebt. Jij vergeet dat juist een hond die in huis moet leven enorm onder druk kan staan. Hartstikke leuk als je mopsje niks verkeerd kan doen en nooit iets hoeft binnen. Maar als jij werkhonden binnen zet die constant in de weg lopen, je irriteren met heen en weer lopen, blaffen, druk doen, waaks zijn, in de weg liggen, onderlinge spanningen tussen honden, alleen laten in de gang, nergens op mogen bijten, op de plaats moeten etc etc dan zet je ze dus ook enorm onder druk. Irritaties naar je honden kunnen makkelijk ontwikkelen en een drukke werkhond is vaak beter af in zijn kennel waar hij zich vrij voelt.

Je kan je honden ook elke dag een paar uur uit de kennel laten, lekker met ze spelen, struinen, binnen nemen en interactie met ze hebben, met ze werken en meer en als je niks van ze wil en ze niet kan gebruiken geef je ze in de kennel de gelegenheid te rusten, niemand in de weg te lopen en geen gedwongen interactie te hebben met honden die ze bv niet goed pruimen. Daar zijn ze dus volledig ontspannen.

De definitie van de hond in de kennel is dus absoluut niet zo vaststaand als veel mensen denken. Ik heb geen kennels en mijn honden slapen in de slaapkamer. Ik heb wel bezoek, soms erger ik me aan de honden als ze lopen te klooien en soms denk ik dat het best wel even lekker zou zijn voor mij en de honden zelf als ze buiten konden liggen en daar lekker op een runderknie konden kauwen ipv dat ze rondjes om te tafel lopen, weggestuurd worden en steeds in de weg lopen. Een hond is ook niet altijd blij met hoe hij moet zijn en wat hij moet doen om aangepast in huis te zijn. Dat is ook druk op de hond en kan ook veel stress geven. Dus wat mij betreft zijn er genoeg honden die baat hebben bij een kennel en de rust en vrijheid die dat geeft. De relatie met hun baas kan daar zelfs beter door worden.

Hoeveel verschil zit er eigenlijk tussen werken en je hond alleen laten in huis en minder werken of niet werken en de interactie met je hond meerdere keren per dag aangaan en hem tussendoor in de kennel doen? Je kan een kennelhond ook in de avond binnen halen. Hij kan dan toch ook zonder dat hij iets moet op de bank komen liggen? Of je daarna naar boven en naar bed gaat of hem naar zijn kennel brengt en dan naar bed gaat maakt geen enkel verschil in mijn ogen. Je kan met een kennel juist regelen dat de hond geen irritaties opwekt, niet onder druk hoeft te staan als er meer wordt gevraagd dan hij kan omdat hij nu eenmaal in huis en onder de mensen MOET zitten.

Verder kan het in mijn ogen ook heel erg fijn zijn om te weten of hij volledig rust heeft of iets kan moeten. Als ik een film kijk wil ik niet dat de honden over de bank raggen. Zou het niet juist fijn voor ze zijn als ze dan lekker buiten in hun kennel wel kunnen raggen? Lijkt mij best wel ontspannend voor de honden eigenlijk.

@ Linda & Nanna: Ik doel er eigenlijk meer op dat ik vind dat je geen grote verwachtingen moet/mag hebben als je daarnaast geen doorlopende interactie met je hond hebt over "kleine dagelijkse" zaken.

Jaap* schreef:@ Linda & Nanna: Ik doel er eigenlijk meer op dat ik vind dat je geen grote verwachtingen moet/mag hebben als je daarnaast geen doorlopende interactie met je hond hebt over "kleine dagelijkse" zaken.

En ik vind dat veel mensen hun honden overvragen juist in de kleine dagelijkse dingen. Kleine dagelijkse zaken zijn volledig irrelevant voor honden en juist die kleine dingen kunnen dus grote gevolgen hebben op de baas-hond relatie. Kun je die uitsluiten of op gecontroleerde momenten uitvoeren zou dat heel erg goed werken.

Stel dat je een hele werklustige drukke werkhond hebt, denk je dat die niet liever de hele middag in de kennel zit dan af en blijf en donder eens op en hou je kop in huis? Dat laatste verziekt dus juist de relatie. Het is niet voor niets dat echt goed opgeleide honden zelden 24/7 interactie hebben met een baas. De echte werkers en zelfs geleidehonden krijgen hun trainingen zonder full-time contact om de situatie absoluut te controlleren. Een hond uit de meute kan luisteren, koop je een hound en hou je die binnen dan is hij zelden in staat iets te leren omdat hij de hele dag al kansen ziet om je te ondermijnen en meer.

Zolang je niet zelf de hele dag met je hond bezig wil zijn, waarom dan de hond blootstellen aan jou tijdens periodes dat jij geen oog voor hem hebt.
Sommige werkhonden doen het niet goed op genegeerd worden in huis. Die willen interactie en dat geeft gezeik. Slecht voor de relatie dus.

kan wel een heel stuk gaan typen, maar ben het met beide reacties van Marc eens, dus hou het hier maar bij....

MARC_S schreef:Ik vind dat totale nonsens.

Nou, totale nonsens is het niet. Het is iets wat ik mij afvraag.
Ik probeer al heel lang een acceptabele reden te vinden die het gebruik van correctiemiddelen voor sprtief gebruik rechtvaardigd.
Ik heb wel eens gevraagd of het misschien iets te maken zou kunnen hebben met de vraag naar honden met steeds meer drift of passie, maar dat wordt dan in alle toonaarden ontkent.
Ik heb ook wel eens gevraagd of het misschien iets te maken zou kunnen hebben met de cultuur waarin e.e.a. zich afspeelt, maar ook dat schijnt niet het geval te zijn.
Toch moet er een reden zijn die verklaart waarom het in sommige sporten nodig is om vaker dan gemiddeld correctie middelen in te zetten.
Dat intrigeert mij, en dan ga ik op zoek naar verbindende factoren. Voor jou mag het nonsens zijn, voor mij is het dat niet.

MARC_S schreef: Je kan je honden ook elke dag een paar uur uit de kennel laten, lekker met ze spelen, struinen, binnen nemen en interactie met ze hebben, met ze werken en meer en als je niks van ze wil en ze niet kan gebruiken geef je ze in de kennel de gelegenheid te rusten, niemand in de weg te lopen en geen gedwongen interactie te hebben met honden die ze bv niet goed pruimen. Daar zijn ze dus volledig ontspannen.

Ik ben het wel met je eens Marc. Wij hebben de 2 herders in kennels, maar ze komen er echt niet alleen uit om naar de club te gaan of een pies-en poeprondje. Eigenlijk elke dag wordt er met hen geoefend, en daarnaast hebben ze gewone wandelingen. Ze gaan mee naast de fiets, zeker nu het sneller donker wordt en je 's avonds maar kort kunt trainen. Ze mogen ook tijden op het erf rondlummelen, waarbij ze vrij zijn om een flink partijtje te ravotten met elkaar (goed voor hun koppie en goed voor hun reactievermogen ook nog eens, en voor ons leuker dan tv-kijken). En daarbij is er zeker wel interactie met ons, aan de ene kant is er "knuffel-en aandachttijd" en daarnaast doen wij gewoon onze dingen waarbij ze wel mogen kijken maar niet lopen zaniken.

Nanna schreef:
O, jawel hoor. Van al die 120 honden hadden ze allemaal genoeg aan een knik of een blik. Ze kenden allemaal hun naam en bijnaam en ieder had zo zijn grappige dingetjes. We kenden iedere hond van haver tot gort en zij wisten precies wat ze aan ons hadden.
Ze zaten uiteindelijk alleen maar 's avonds en 's nachts in die kennel, dat zal gerust schelen.
Er zijn natuurlijk ook kennels waar ze er dag en nacht in moeten zitten, en dát zal al heel anders zijn.

120 honden en allemaal van haver tot gort kennen, net zo goed als ik Buffy ken? Sorry, je kan me veel wijsmaken, maar dat niet ik vind dat je nu een beetje aan het opscheppen bent.

Anne

Ik heb heel erg moeten wennen toen Kelly kwam en ze buiten in haar kennel zat. Ik dacht vroeger ook heel anders over kennels dan dat ik er nu over denk.

Maar nu ik het ruim een jaar gewend ben en zie hoe het gaat. Prima, ik zou haar nu echt niet binnen willen hebben. (gaat niet met m'n eigen honden, maar dat terzijde) Misschien als ze met pensioen is, en m'n eigen honden zouden er niet meer zijn.

En of de band met Leon goed is? Zeker te weten van wel! Kelly aanbidt hem, hij is heilig voor haar.
Als ik met haar ga lopen vind ze prima, leuk, ze vind me ook heel leuk.
Maar als ze merkt dat ze met Leon mee mag, s'nachts om te werken, wordt ze dol. Dát is waar zij voor leeft. Of als ze merkt dat ze mee mag om te trainen, dán geniet ze!
En dat moet je zo'n hond ook geven lijkt me.

Oja, en het gebeurt regelmatig dat Kelly er uit mag, dat onze honden even binnen moeten blijven. Dan dolt ze een poosje in de tuin. Of met Leon of met mij. Gewoon niets moeten, gewoon voor de gezelligheid.

Ik denk dat kennel (werk)honden het best goed kunnen hebben, als ze maar contact met elkaar kunnen hebben. Het is niet mijn ding, heb liever de honden in huis. Goed contact of niet? Het ligt er aan wat je zelf voor doelstelling hebt. Ik ken jachthonden (Goldens) die in huis leven en enkel maar van de lijn komen als er 'gewerkt' moet worden. Het doelloos rond slenteren in de natuur is er niet bij. Ik ken kennelhonden van hetzelfde ras die dagelijks uren over de hei slenteren, komen van de lijn zonder er ook maar iets voor te hoeven doen. Alle honden hebben dezelfde will to please en eager naar de baas. Misschien omdat dat in dat ras zit? Geen idee, mijn honden horen niet in kennels, maar liggen erg graag buiten. Op dit moment na hun zwempartij al zo'n 2,5 uur. Een hekel heb ik aan mensen die willens en wetens een kennel door de hond zijn strot duwen, terwijl ze zien dat het geen kennelhond is en ook nooit zal worden. In dat geval denk ik dat je zo'n band dan voor het leven hebt verknald.

Jaap* schreef:

MARC_S schreef:Ik vind dat totale nonsens.

Nou, totale nonsens is het niet. Het is iets wat ik mij afvraag.
Ik probeer al heel lang een acceptabele reden te vinden die het gebruik van correctiemiddelen voor sprtief gebruik rechtvaardigd.
Ik heb wel eens gevraagd of het misschien iets te maken zou kunnen hebben met de vraag naar honden met steeds meer drift of passie, maar dat wordt dan in alle toonaarden ontkent.
Ik heb ook wel eens gevraagd of het misschien iets te maken zou kunnen hebben met de cultuur waarin e.e.a. zich afspeelt, maar ook dat schijnt niet het geval te zijn.
Toch moet er een reden zijn die verklaart waarom het in sommige sporten nodig is om vaker dan gemiddeld correctie middelen in te zetten.
Dat intrigeert mij, en dan ga ik op zoek naar verbindende factoren. Voor jou mag het nonsens zijn, voor mij is het dat niet.

Voor mij is het inderdaad nonsense om te zeggen dat een correctiemiddel ook maar iets met een kennel te maken heeft. Lijken mij 2 keuzes die alles met de baas te maken hebben en niets met elkaar. Als ik kies voor een kennel heeft dat in niets iets te maken met de keuze om meteen een TT om te doen.

Ik vraag me eigenlijk ook af waar staat dat hoge driften en de noodzaak voor een correctiemiddel los van elkaar staan? Juist hoge jachtdrift, buitdrift etc wordt toch als argument aangevoerd om een correctiemiddel in te zetten?

Ik kan me op zich wel voorstellen dat het contact tussen baas en hond anders is als een hond in een kennel wordt gehouden.
Alleen al omdat er meer gecommuniceerd wordt wanneer je hond/honden in huis leven. Hij of zij moet bijvoorbeeld even uit de weg als je stofzuigt, hij of zij blaft als de bel gaat (en jij reageert daar weer op), je eet een boterham en je hond mag niet schooien (of doet dat wel), je aait 'm even over zijn kop omdat hij of zij zo lekker ligt te slapen. Allemaal kleine contact-momenten die niet (of iig veel minder) voorkomen als je je hond in een kennel houdt.
Maar of het houden van een hond in een kennel te maken heeft met het wel of niet gebruik van correctie-middelen zou ik niet kunnen zeggen. Het zal, zoals Linda/Zoek Stok ook zegt, met de 'cultuur' rondom sport- en werkhonden te maken hebben.

Edit: vertypingen

ik heb dus 1 hond, ondanks alle adviezen 2 jaar lang binnen gehouden omdat ik dat zo zielig vond... een kennel... altijd hijgen, onrustig, wilde altijd al naar buiten etc. etc. etc.
2 jaar geleden was het vrij warm, oke... in het voorjaar kennel gebouwd mag hij overdag naar buiten en 's nachts haal ik hem binnen... dat ging dus niet gebeuren...want meneer wilde helemaal niet meer naar binnen... hij is veel rustiger geworden, veel hanteerbaarder, hij heeft het daar prima naar zn zin.
Zo af en toe is hij weleens binnen maar langer dan een half uur zul je niet redden want dan is hij zelf al weer vertrokken....

Nu heb ik er inmiddels 2 buiten zitten, omdat ik het geknok in de tent zat was... en dat gaat ook uitstekend, ook deze hond is vele malen rustiger geworden en doet het veel beter sinds hij daar zit.
Hij blijft wel wat langer binnen maar ook hij loopt na een uurtje weer weg, dan heeft ie het wel weer gezien.

En idd. zijn het honden als je ze allemaal los hebt lopen waar je zelf gillend gek tussen wordt... kan ook niet dan krijg je een grote knokpartij dus dan moet ik ze om de beurten in de bench doen. Dan kunnen ze net zo goed in de kennel, hebben ze veel en veel meer ruimte en niet te vergeten rust. Zeker als mn teef loops is, nu ze buiten zitten merk ik zo goed als niks meer aan ze.

In de jacht wordt ook veel met kennels gewerkt.
Daar heb ik het nu dus ook over, want daar heb ik ervaring mee, met andere sport-en-kennelgebruik niet.

Ik ben er geen voorstander van omdat ik zie dat kennelhonden weliswaar heel goed werken, maar ook veel minder blij zijn.
Ze doen hun werk, ze doen het goed, maar bij honden die anders gehouden worden is de band anders.

Ik ken ook enkele werkers die wel in huis worden gehouden en waar dagelijks in de praktijk mee wordt gewerkt.
Die honden werken niet voor hun baas, maar mét hun baas.
Dat is een wereld van verschil en dat zie je ook in het werken terug.

Aan de andere kant zijn er veel honden (sport of niet) die in huis overvraagd worden.
Want dat honden een groot deel van de tijd gewoon genegeerd kunnen worden en daar zeer wel bij varen, dat is iets waar niet veel hondenbezitters aan willen. Want ja, daar hebben ze die hond niet voor. Die hebben ze om de godganse dag tegenaan te kletsen.

naar mijn mening staan kennelgebruik en correctiemiddelen niet met elkaar in verband.
Onze honden slapen in de kennel en zijn als we beiden werken zijn ook in de kennel. Anders zijn ze bij ons.
Het ligt aan het kennelgebruik hoe de band is met de hond denk ik. Als de hond inderdaad dag en nacht in de kennel zit en er uit gehaald wordt op het moment dat er iets "moet gebeuren" dan is de band mogelijk anders. Hoeft niet slechter te zijn overigens.
Maar mijn band met mijn honden is volgens mij net zo sterk als dat ze binnen zouden slapen.

MARC_S schreef:

Jaap* schreef:

MARC_S schreef:Ik vind dat totale nonsens.

Nou, totale nonsens is het niet. Het is iets wat ik mij afvraag.
Ik probeer al heel lang een acceptabele reden te vinden die het gebruik van correctiemiddelen voor sprtief gebruik rechtvaardigd.
Ik heb wel eens gevraagd of het misschien iets te maken zou kunnen hebben met de vraag naar honden met steeds meer drift of passie, maar dat wordt dan in alle toonaarden ontkent.
Ik heb ook wel eens gevraagd of het misschien iets te maken zou kunnen hebben met de cultuur waarin e.e.a. zich afspeelt, maar ook dat schijnt niet het geval te zijn.
Toch moet er een reden zijn die verklaart waarom het in sommige sporten nodig is om vaker dan gemiddeld correctie middelen in te zetten.
Dat intrigeert mij, en dan ga ik op zoek naar verbindende factoren. Voor jou mag het nonsens zijn, voor mij is het dat niet.

Voor mij is het inderdaad nonsense om te zeggen dat een correctiemiddel ook maar iets met een kennel te maken heeft. Lijken mij 2 keuzes die alles met de baas te maken hebben en niets met elkaar. Als ik kies voor een kennel heeft dat in niets iets te maken met de keuze om meteen een TT om te doen.

Ik vraag me eigenlijk ook af waar staat dat hoge driften en de noodzaak voor een correctiemiddel los van elkaar staan? Juist hoge jachtdrift, buitdrift etc wordt toch als argument aangevoerd om een correctiemiddel in te zetten?

Ik denk dat je mijn punt mist. Als honden alleen nog kunnen doen waar ze ooit voor bedoeld zijn met behulp van een correctiemiddel is er in mijn ogen iets aan de hand.
En dat intrigeert mij.
Mijn ervaring is dat de verhouding die je op basaal niveau met je hond hebt, het zwaarst meeweegt als factor in de uiteindelijke resultaten die je met een hond boekt.
Als je nu door middel van afzondering of kennelgebruik een situatie creeert waarin je minder contact met de hond hebt zou dat toch van invloed kunnen zijn op de mate waarin de hond je serieus neemt?

Want het heeft schijnbaar, volgens eerder discussie's, niet te maken met de cultuur of fokken op de eigenschappen die leiden tot een hoge belastbaarheid.

Jaap* schreef:Mijn ervaring is dat de verhouding die je op basaal niveau met je hond hebt, het zwaarst meeweegt als factor in de uiteindelijke resultaten die je met een hond boekt.
Als je nu door middel van afzondering of kennelgebruik een situatie creeert waarin je minder contact met de hond hebt zou dat toch van invloed kunnen zijn op de mate waarin de hond je serieus neemt?

Dat is wel wat ik heb gezien bij jachthonden.
Kennelhonden worden veel harder aangepakt dan honden die in huis leven.
Ik heb altijd gedacht dat het anders zat:

Ik dacht dat mensen die hun hond in de kennel houden en hem er voor het werk uithalen, een andere (niet per se mindere) band hebben met die hond: ze zien hem als gereedschap, min of meer.
Die hond moet gewoon luisteren en verder geen flauwekul.
Bij die mensen heb ik TT gezien en andere, in mijn ogen best heftige correctiemiddelen en aanleermethodes.

Bij de mensen die hun hond in huis hebben, lijken die honden veel makkelijker op het ongesproken woord te reageren.
Correcties zijn milder en domweg minder nodig omdat die honden veel meer opletten op de voorjager letten om te zien wat er verwacht wordt, terwijl de kennelhonden vooral op het werk zelf gefixeerd lijken.

Dat zijn de verschillen die ik zie, maar wat de kip is en wat het ei, dat weet ik niet.

MARC_S schreef: Ik heb wel bezoek, soms erger ik me aan de honden als ze lopen te klooien en soms denk ik dat het best wel even lekker zou zijn voor mij en de honden zelf als ze buiten konden liggen en daar lekker op een runderknie konden kauwen ipv dat ze rondjes om te tafel lopen, weggestuurd worden en steeds in de weg lopen.

Maar je kan ze dan toch ook in huis die runderknie geven, of dat kauwbot?
Als hier bezoek is, of als de honden meegaan op bezoek, krijgen ze allebei een penskluif (voor Saar totaal overbodig, maar Vera krijgt er eentje dus zij lekker ook ), en dan liggen ze lekker te kluiven zonder iemand in de weg te lopen.
Is de kluif op dan komen ze even een aai halen, vinden ze leuk, en dan gaan ze lekker liggen slapen. Niks rondjes om de tafel rennen enzo. Ze zouden er niks aan vinden om weggelegd te worden als er bezoek komt. In hun eentje al helemaaaal niet.

Verder kan het in mijn ogen ook heel erg fijn zijn om te weten of hij volledig rust heeft of iets kan moeten. Als ik een film kijk wil ik niet dat de honden over de bank raggen. Zou het niet juist fijn voor ze zijn als ze dan lekker buiten in hun kennel wel kunnen raggen? Lijkt mij best wel ontspannend voor de honden eigenlijk.

Het zal misschien ook met het type hond te maken hebben dan hoor, maar mijn honden kunnen in huis prima volledige rust vinden. Binnenshuis gebeurt er ook bar weinig, en worden ze zo ook uren genegeerd terwijl ze heerlijk liggen te slapen en Vera soms een beetje op de nylabone knaagt of met een speeltje speelt.
Ze gaan niet over de bank raggen als ik een film kijk Er wordt lekker gewandeld elke dag en verder liggen ze bijna 95% van de tijd gewoon te liggen/dutten.
Ze mogen van mij binnen raggen zoveel als ze willen overigens, en dat doen ze dan dus die 5%, voorderest kiezen ze er zelf voor om volledig hun rust te nemen.

Dan kom je volgens mij trouwens ook een beetje op het punt of ze dan maar gewoon moeten mogen doen wat ze willen wanneer ze het willen?
Als er eens over de bank geragt wordt terwijl jij dat niet wil, is dat aangeven niet ook iets wat bij de baas/hond relatie hoort?

Jaap* schreef:

MARC_S schreef:Ik vind dat totale nonsens.

Nou, totale nonsens is het niet. Het is iets wat ik mij afvraag.
Ik probeer al heel lang een acceptabele reden te vinden die het gebruik van correctiemiddelen voor sprtief gebruik rechtvaardigd.
Ik heb wel eens gevraagd of het misschien iets te maken zou kunnen hebben met de vraag naar honden met steeds meer drift of passie, maar dat wordt dan in alle toonaarden ontkent.
Ik heb ook wel eens gevraagd of het misschien iets te maken zou kunnen hebben met de cultuur waarin e.e.a. zich afspeelt, maar ook dat schijnt niet het geval te zijn.
Toch moet er een reden zijn die verklaart waarom het in sommige sporten nodig is om vaker dan gemiddeld correctie middelen in te zetten.
Dat intrigeert mij, en dan ga ik op zoek naar verbindende factoren. Voor jou mag het nonsens zijn, voor mij is het dat niet.

ik zie werkelijk de link niet tussen kennel en TT... toen mijn reuen nog binnenzaten liepen ze ook met TT om op het veld... dus dat blijft hetzelfde. Nogmaals ik denk dat ze juist makkelijker zijn geworden sinds ze buiten zitten... wat minder snel op hun teentjes getrapt.

MARC_S schreef:
Stel dat je een hele werklustige drukke werkhond hebt, denk je dat die niet liever de hele middag in de kennel zit

Nee dat denk ik niet. Ik heb 2 van die drukke types (laat dat werken maar even weg want dat doen we momenteel niet me ze) maar kennelijk krijgen ze voldoende lichamelijke en geestelijke uitdaging om zich normaal in huis te gedragen zonder mij in de weg te liggen, te slopen of over de bank te gieren. Als de deurbel gaat, vliegen ze elkaar van opwinding even aan en af en toe word ik opgewonden blaffend even 'gehaald' omdat er volgens hun groot gevaar achter de schutting is maar dat zijn voor mij geen redenen ze dan maar weg te sluiten.

alm@ schreef: Als de deurbel gaat, vliegen ze elkaar van opwinding even aan en af

zo begon het hier ook tot er eentje dat niet meer accepteerde en maar vond dat de ander dan maar van deze aardbodem moest verdwijnen...
sinds die tijd kunnen ze niet meer samen en zou ik dat ook nooit maar accepteren van mn honden.

malinois schreef:

alm@ schreef: Als de deurbel gaat, vliegen ze elkaar van opwinding even aan

zo begon het hier ook tot er eentje dat niet meer accepteerde en maar vond dat de ander dan maar van deze aardbodem moest verdwijnen...
sinds die tijd kunnen ze niet meer samen en zou ik dat ook nooit maar accepteren van mn honden.

Dat kan altijd. In de 2 jaar dat mijn honden nu samen zijn, heb ik nooit hoeven ingrijpen. Kennelijk een goede match

Rami schreef:Ik kan me op zich wel voorstellen dat het contact tussen baas en hond anders is als een hond in een kennel wordt gehouden.
Alleen al omdat er meer gecommuniceerd wordt wanneer je hond/honden in huis leven. Hij of zij moet bijvoorbeeld even uit de weg als je stofzuigt, hij of zij blaft als de bel gaat (en jij reageert daar weer op), je eet een boterham en je hond mag niet schooien (of doet dat wel), je aait 'm even over zijn kop omdat hij of zij zo lekker ligt te slapen. Allemaal kleine contact-momenten die niet (of iig veel minder) voorkomen als je je hond in een kennel houdt.
Maar of het houden van een hond in een kennel te maken heeft met het wel of niet gebruik van correctie-middelen zou ik niet kunnen zeggen. Het zal, zoals Linda/Zoek Stok ook zegt, met de 'cultuur' rondom sport- en werkhonden te maken hebben.

Er zal ook wel verschil zijn in het contact hond-baas als de baas altijd bij de hond thuis is of niet. Onze honden die in kennels zijn, moeten ook aan de kant als er geveegd wordt en gestofzuigd (en dat is niet minder dan ze zouden meemaken als ze in huis zouden wonen), als we buiten zijn gaat de bel ook (die nemen we mee naar buiten) en er komen ook mensen door de tuin naar binnen, we eten geregeld buiten, dus het zal misschien in iets mindere mate voorkomen dan als we in huis zouden zijn met z'n allen, maar ze ervaren het wel. De 2 herders zijn allebei in kennels opgegroeid (bij anderen) en hebben totaal andere aanpak van training nodig, dus dat verband zie ik er echt niet bij terug.

Ik wil er nog even aan toevoegen dat de redenen bij ons voor het kennelgebruik van beide herders het volgende is:
Noeska: is voor ze bij ons kwam, altijd al een kennel gewend geweest en kan niet samen met ons oude hondje. Laika: zal waarschijnlijk na het behalen van haar PH1 niet blijven maar gaan werken als er een geschikte plek gevonden wordt. Afgezien van het oude hondje, zou ik het ook niet eerlijk vinden om haar nu in huis te hebben en haar later terug te moeten laten zetten in een kennel.

Zoek stok! schreef:Ik denk wel dat het makkelijker is om je hond als pure sporthond te zien als je die in een kennel houdt. Ik zal bijv. nooit een hond wegdoen omdat hij niet geschikt is voor de sport, terwijl ik toch behoorlijk veel train. Juist omdat ik Bram altijd om me heen heb, ben ik aan hem heel erg gehecht, niet aan zijn sportprestaties

mijn ventje gaat ook nooit weg hoor, ook al zit hij buiten... het is mijn maatje en daar is geen 2e van
Overigens vraag ik me af of gebruik van correctiemiddelen aan de sport gerelateerd is, Xena is nooit met TT afgericht en heeft alles gehaald wat ze kon halen....zij had het simpelweg niet nodig, was een hele makkelijke hond.
Mn reuen zijn veel lastiger wat dat betreft en hebben een hele andere manier van trainen nodig.