Training vandaag
Geplaatst: 30 nov 2008 19:00
Bluh...wat een rotweer was het vandaag. Koud en nat, geen fijne combinatie.
Begonnen met het zoeken vanmorgen.
De eerste 2 voorwerpen waren zo gevonden, met de derde had ze heel veel moeite. Ze was wat minder geconcentreerd dan anders, liet zich nogal afleiden door de shetlandpony's die achter het hek stonden waardoor ik haar een paar keer een extra commando zoeken moest geven. Dan zocht ze wel steeds weer goed door, maar ze kwam er niet uit. Uiteindelijk een stukje met haar het zoekveld ingelopen en haar zo gesteund en geholpen, toen was ook het derde voorwerp gevonden.
Daarna haar door de tunnel gestuurd. Keurig wachten op het commando en aan het einde ook netjes af.
Hierna gaan volgen. Om anticiperen te voorkomen probeer ik veel variatie aan te brengen. Tempowisselingen, op verschillende plaatsen omzetten naar de andere kant, veel wendingen. Ze was er netjes bij en reageerde vlot.
Af tijdens het volgen gaat steeds sneller. Het vooruitsturen ging als een speer. Tegenwoordig ligt er niets meer bij de pion maar krijgt ze haar beloning (bal) van mij na de uitvoering van de oefening. Ze ging vlot vooruit en netjes af op commando bij de pion. Op haar afgelopen, samen gespeeld met de bal en haar toen weer bij de pion af gelegd, waarna ik weer naar de andere kant van het volgterrein gelopen ben. Van daaruit haar bij me geroepen. Biène heeft wat moeite de rem te vinden bij het hierkomen
dus vlak voor ze bij me was zit geroepen, waarna ze keurig bij me ging zitten.
Na het volgen heeft een clubgenoot het breekijzer en het geweer voor me in de bosrand weggegooid voor het voorwerprevieren. Ik doe dat af en toe ook doordeweek na de wandeling en ze begint nu echt de bedoeling te snappen. Ze maakte nette slagen in het bos en was zo bij het eerste voorwerp (breekijzer) die ze keurig verwees door te gaan liggen. Haar bij me geroepen, een paar passen laten volgen en opnieuw het bos ingestuurd. Wederom maakte ze nette slagen en ook het geweer werd dus snel gevonden en goed verwezen. Haar opgehaald bij het geweer en flink beloond! Nu ze de oefening goed begrepen lijkt te hebben kunnen we de afstand op gaan bouwen.
Door naar de springoefeningen. Haag sprong ze vrij, schutting was een makkie en ook de kuil sprong ze netjes.
Na de koffie zijn we gaan manrevieren in een stuk bos waar clubgenoten vantevoren kistrevieren hadden gedaan en balletjes hadden weggelegd om te laten zoeken door hun honden (vuil bos). Twan een oude deken meegenomen zodat hij een beetje droog kon zitten en met hem vantevoren doorgesproken hoe ik het bos wilde laten afzoeken.
Biène liet zich netjes sturen door het bos, liet zich ook goed terugroepen en was duidelijk aan het zoeken. Ineens had ze Twans lucht in haar neus en ging ze in een rechte lijn naar hem toe. Helaas blafte ze niet goed, maar achteraf was dat onze eigen schuld. Omdat Biène af en toe nog ontwijkt had Twan voer meegenomen als beloning (naast de bal) maar ja....Biène is nogal voedselgevoelig en was dus alleen nog maar bezig met dat lekkers te pakken te krijgen, het blaffen vergat ze.
Op zich niet heel erg, want ze klom over Twan heen op zijn schoot etc...ontwijken deed ze dus totaal niet. Maar volgende keer toch maar geen voedsel meer mee. 
Terwijl mijn clubgenoten verder gingen met manrevieren, jas bewaken etc ben ik een spoor uit gaan leggen op een nabij gelegen weiland.
Speuren was echter bagger. Ze zwalkte verschrikkelijk op de eerste strek, op de tweede strek ging ze een wildspoor op (en deed dat zo overtuigend dat ik niet eens door had dat we niet meer op het spoor zaten
), pas op de derde strek ging het iets beter.
Nu hebben we door de sneeuw en de vorst de laatste 2 weken eigenlijk ook niet meer gespeurd, dus me maar weer voorgenomen om deze week een paar keer extra te speuren, volgens mij heeft Biène die regelmaat (nog) wel nodig.
Voor vandaag had ze weer genoeg gedaan dus haar lekker in de auto gelegd en gaan helpen bij het stelwerk van mijn clubgenoten. Het was niet druk dus we waren op tijd klaar en aangezien de pakwerker nog lucht had Biène nog een keer uit de auto gehaald om te laten bijten.
Maar weer eens op afstand laten gaan, oefening schot en werpvastheid. Haar aanval was heel overtuigend, ze zat op de goede plek en had een hele volle beet.
Even lekker laten bijten en toen laten lossen. Haar inbeet bij de werp was iets minder vol, maar ze bleef goed vasthouden. Het lukte de helper echter niet haar te raken, ze gooide haar lijf steeds net opzij. Weer laten lossen en een stukje transport laten lopen met een vlucht. Weer goed ingebeten, even flink gesteund en bij laten pakken, lekker laten bijten dus.
Biène was moe en voldaan in ieder geval.
Begonnen met het zoeken vanmorgen.
De eerste 2 voorwerpen waren zo gevonden, met de derde had ze heel veel moeite. Ze was wat minder geconcentreerd dan anders, liet zich nogal afleiden door de shetlandpony's die achter het hek stonden waardoor ik haar een paar keer een extra commando zoeken moest geven. Dan zocht ze wel steeds weer goed door, maar ze kwam er niet uit. Uiteindelijk een stukje met haar het zoekveld ingelopen en haar zo gesteund en geholpen, toen was ook het derde voorwerp gevonden.
Daarna haar door de tunnel gestuurd. Keurig wachten op het commando en aan het einde ook netjes af.
Hierna gaan volgen. Om anticiperen te voorkomen probeer ik veel variatie aan te brengen. Tempowisselingen, op verschillende plaatsen omzetten naar de andere kant, veel wendingen. Ze was er netjes bij en reageerde vlot.
Af tijdens het volgen gaat steeds sneller. Het vooruitsturen ging als een speer. Tegenwoordig ligt er niets meer bij de pion maar krijgt ze haar beloning (bal) van mij na de uitvoering van de oefening. Ze ging vlot vooruit en netjes af op commando bij de pion. Op haar afgelopen, samen gespeeld met de bal en haar toen weer bij de pion af gelegd, waarna ik weer naar de andere kant van het volgterrein gelopen ben. Van daaruit haar bij me geroepen. Biène heeft wat moeite de rem te vinden bij het hierkomen
dus vlak voor ze bij me was zit geroepen, waarna ze keurig bij me ging zitten.Na het volgen heeft een clubgenoot het breekijzer en het geweer voor me in de bosrand weggegooid voor het voorwerprevieren. Ik doe dat af en toe ook doordeweek na de wandeling en ze begint nu echt de bedoeling te snappen. Ze maakte nette slagen in het bos en was zo bij het eerste voorwerp (breekijzer) die ze keurig verwees door te gaan liggen. Haar bij me geroepen, een paar passen laten volgen en opnieuw het bos ingestuurd. Wederom maakte ze nette slagen en ook het geweer werd dus snel gevonden en goed verwezen. Haar opgehaald bij het geweer en flink beloond! Nu ze de oefening goed begrepen lijkt te hebben kunnen we de afstand op gaan bouwen.
Door naar de springoefeningen. Haag sprong ze vrij, schutting was een makkie en ook de kuil sprong ze netjes.
Na de koffie zijn we gaan manrevieren in een stuk bos waar clubgenoten vantevoren kistrevieren hadden gedaan en balletjes hadden weggelegd om te laten zoeken door hun honden (vuil bos). Twan een oude deken meegenomen zodat hij een beetje droog kon zitten en met hem vantevoren doorgesproken hoe ik het bos wilde laten afzoeken.
Biène liet zich netjes sturen door het bos, liet zich ook goed terugroepen en was duidelijk aan het zoeken. Ineens had ze Twans lucht in haar neus en ging ze in een rechte lijn naar hem toe. Helaas blafte ze niet goed, maar achteraf was dat onze eigen schuld. Omdat Biène af en toe nog ontwijkt had Twan voer meegenomen als beloning (naast de bal) maar ja....Biène is nogal voedselgevoelig en was dus alleen nog maar bezig met dat lekkers te pakken te krijgen, het blaffen vergat ze.
Op zich niet heel erg, want ze klom over Twan heen op zijn schoot etc...ontwijken deed ze dus totaal niet. Maar volgende keer toch maar geen voedsel meer mee. Terwijl mijn clubgenoten verder gingen met manrevieren, jas bewaken etc ben ik een spoor uit gaan leggen op een nabij gelegen weiland.
Speuren was echter bagger. Ze zwalkte verschrikkelijk op de eerste strek, op de tweede strek ging ze een wildspoor op (en deed dat zo overtuigend dat ik niet eens door had dat we niet meer op het spoor zaten
), pas op de derde strek ging het iets beter.Nu hebben we door de sneeuw en de vorst de laatste 2 weken eigenlijk ook niet meer gespeurd, dus me maar weer voorgenomen om deze week een paar keer extra te speuren, volgens mij heeft Biène die regelmaat (nog) wel nodig.
Voor vandaag had ze weer genoeg gedaan dus haar lekker in de auto gelegd en gaan helpen bij het stelwerk van mijn clubgenoten. Het was niet druk dus we waren op tijd klaar en aangezien de pakwerker nog lucht had Biène nog een keer uit de auto gehaald om te laten bijten.
Maar weer eens op afstand laten gaan, oefening schot en werpvastheid. Haar aanval was heel overtuigend, ze zat op de goede plek en had een hele volle beet.
Even lekker laten bijten en toen laten lossen. Haar inbeet bij de werp was iets minder vol, maar ze bleef goed vasthouden. Het lukte de helper echter niet haar te raken, ze gooide haar lijf steeds net opzij. Weer laten lossen en een stukje transport laten lopen met een vlucht. Weer goed ingebeten, even flink gesteund en bij laten pakken, lekker laten bijten dus.Biène was moe en voldaan in ieder geval.
