Onderstaand artikel + foto staat vandaag in Dagblad De Limburger.
Echt verschrikkelijk.....
Driedubbele pech voor Duitse herder Jurek
Hond verdrinkt voor ogen baasje
Er zijn van die dagen dat alles tegenzit. Ook in een hondenleven. Daar weet Bas
Frencken, die zijn Duitse herder Jurek voor zijn ogen zag verdrinken, alles van.
door Hans Straus
Het scenario zou alleen door een thrillerauteur als Stephen King geschreven kunnen zijn.
De hoofdpersonen in dit scenario zijn de Duitse herdershond Jurek en diens baasje Bas Frencken uit
Maasbracht. De dagelijkse wandeling van het tweetal voert meestal langs de
grindplas van Aqua Terra bij het Essentterrein in het dorp. Zo ook gistermiddag.
De plas is zo goed als bevroren. Voor de Duitse herder Jurek is dat geen probleem, volgens
Bas Frencken. „Die springt altijd het water in. Bij dertig graden in
de zomer of bij min tien. Dat maakt hem niets uit.”
Pechgeval nummer één. De ijslaag is nog te dun en houdt de vier jaar oude Jurek niet. „Na dertig meter
op het ijs zakte hij er doorheen.” Bas belt meteen de brandweer in
Roermond. Die rukt uit met een wagen. Ondertussen gooit Bas stenen naar het ijs rond de hond in de
hoop dat het breekt en Jurek terug kan zwemmen. Dat lukt niet. De stokken die Bas naar Jurek gooit,
klemt het dier in zijn bek. Zo blijft hij tenminste drijven.
Pechgeval nummer twee. Bas hoort van een vriend die hij inmiddels heeft gebeld dat de brandweerwagen
die Jurek moet redden betrokken is geraakt bij een ongeluk op de Rijksweg bij Herten. „Mijn
vriend zit daar direct achter. Hij ziet het gebeuren. ‘Dat gaat nog
even duren’, zegt hij.”
Pechgeval nummer drie. De tweede brandweerauto - met boot -
komt in de file achter de verongelukte brandweerwagen terecht. De
mannen helpen eerst hun kameraden. Een van hen zit bekneld. Ondertussen
zit Jurek al drie kwartier in het water. De hond is ijzersterk,
maar verdrinkt langzaam. Baas Bas heeft het niet meer. Hij moet door
de brandweer van Thorn - die geen boot bij zich heeft en wacht op de
collega’s uit Roermond - tegen gehouden worden. „Ik wilde het water
in om mijn hond te helpen.”
De ogen van Bas Frencken zijn roodomrand; zijn stem is hees. Hij
heeft zijn hond die hij als pup al kende, voor zijn ogen zien sterven.
„Ik verwijt de brandweer niets. Zij hebben eerst hun mensen geholpen
en mensen gaan voor dieren.” Verwijt Bas zichzelf dat hij zijn
hond los heeft laten lopen? „Nee, dat deed ik altijd. Dat was die hond
gewend. Dit is gewoon pech. Als de brandweer geen ongeluk had gekregen,
was mijn hond gewoon gered.
Ik weet wel dat ze mij met nog geen 10.000 man tegen hadden kunnen houden om het water in te gaan.