Het HondenForum

Vanochtend liepen we vroeg in de duinen. Dan kom je nooit een andere hond tegen dus Saar en Vera waren veel samen aan het spelen en snuffelen.
Op een gegeven moment was Vera een duintop opgerend, en meestal komt ze dan op dezelfde plek weer naar beneden, maar nu was ze bovenop een heel eind verder rechtdoor gelopen.
Saar stond haar dus op te wachten op de plek waar ze omhoog gegaan was, maar Vera kwam niet terug

Staart van Saar ging steeds minder in de krul hangen, en ondertussen liep ze een beetje nerveus heen en weer zo van "hoe kan dat nou??".
Toen ik aan haar ging vragen "waar is ze nou? waar is Vera dan?" werd ze helemaal nerveus (ach gossie) en samen gingen we zoeken
Gelukkig kwam Vera na een tijd in de verte weer van de duintop afgerend en Saar zoefte er helemaal gelukkig op af.

Vond het zo schattig om te zien hoe Saar reageerde. Vera snapte overigens niks van Saars blije begroeting die stond er een beetje arrogant bij te kijken

Hebben jullie honden dat ook, dat ze elkaar buiten heel erg in de gaten houden en gaan zoeken als ze elkaar niet zien?

Aah wat lief! Ik heb zelf (nog) geen honden, maar ik vind dit wel heel speciaal!

Moos schreef: Gelukkig kwam Vera na een tijd in de verte weer van de duintop afgerend en Saar zoefte er helemaal gelukkig op af.

Vond het zo schattig om te zien hoe Saar reageerde. Vera snapte overigens niks van Saars blije begroeting die stond er een beetje arrogant bij te kijken

Hebben jullie honden dat ook, dat ze elkaar buiten heel erg in de gaten houden en gaan zoeken als ze elkaar niet zien?

Hier zoeven ze ook op de hond af die uit de roedel is geweest. Maar dan niet om hem blij te begroeten maar om hem/haar even duidelijk te maken dat ie dat niet meer moet doen zonder toestemming

Drijver schreef:

Moos schreef: Gelukkig kwam Vera na een tijd in de verte weer van de duintop afgerend en Saar zoefte er helemaal gelukkig op af.

Vond het zo schattig om te zien hoe Saar reageerde. Vera snapte overigens niks van Saars blije begroeting die stond er een beetje arrogant bij te kijken

Hebben jullie honden dat ook, dat ze elkaar buiten heel erg in de gaten houden en gaan zoeken als ze elkaar niet zien?

Hier zoeven ze ook op de hond af die uit de roedel is geweest. Maar dan niet om hem blij te begroeten maar om hem/haar even duidelijk te maken dat ie dat niet meer moet doen zonder toestemming

Ja, hahaha, die ken ik ook van anderen inderdaad Hier heb ik dat nog nooit gezien.

Wij hebben het wel eens als we samen wandelen. We hebben een vijver en soms gaat reinier met Odin rechts langs de vijver en Ik met Ivan links. Moet je weten hoe nerveus de heren zijn. Ze moeten naar elkaar toe. Aan het eind van de vijver ontmoeten we elkaar weer. Ze houden elkaar helemaal in het vizier. En blij dat ze dan zijn

Wat schattig van Saartje

Ita wacht af en toe ook op Rana als ze die niet meer ziet.
Alleen wordt Rana niet blij begroet als ze er aan komt
Ita vliegt haar naar de achterpoten. Net alsof ze wil zeggen: "schietttt oppppppppppp"
Levert even een hoop herrie op en dan lopen ze weer samen verder.
Mensen denken wel eens dat ze dan vechten.......................
Dat is niet het geval

ranetje schreef:Wat schattig van Saartje

Ita wacht af en toe ook op Rana als ze die niet meer ziet.
Alleen wordt Rana niet blij begroet als ze er aan komt
Ita vliegt haar naar de achterpoten. Net alsof ze wil zeggen: "schietttt oppppppppppp"
Levert even een hoop herrie op en dan lopen ze weer samen verder.
Mensen denken wel eens dat ze dan vechten.......................
Dat is niet het geval

Hhahaah. Saars favoriete spelletje buiten is ook heel hard achter Vera aanzoeven als ze langs komt gerend, liefst blaffend en happend naar haar enkels
Vera zelf lokt dat ook uit door eerst met zo'n schuine blik naar Saar te kijken voordat ze langs komt rennen zo van "ze ziet me toch wel langskomen he?".

Moos schreef:

ranetje schreef:Wat schattig van Saartje

Ita wacht af en toe ook op Rana als ze die niet meer ziet.
Alleen wordt Rana niet blij begroet als ze er aan komt
Ita vliegt haar naar de achterpoten. Net alsof ze wil zeggen: "schietttt oppppppppppp"
Levert even een hoop herrie op en dan lopen ze weer samen verder.
Mensen denken wel eens dat ze dan vechten.......................
Dat is niet het geval

Hhahaah. Saars favoriete spelletje buiten is ook heel hard achter Vera aanzoeven als ze langs komt gerend, liefst blaffend en happend naar haar enkels
Vera zelf lokt dat ook uit door eerst met zo'n schuine blik naar Saar te kijken voordat ze langs komt rennen zo van "ze ziet me toch wel langskomen he?".

Rana heeft ook zo'n schuine blik, maar dan meer van: "Nee hé niet weer!!"

Ze vind het echt niet prettig, maar daar laat Ita zich niets aan gelegen liggen

edit:typo

ranetje schreef: Rana heeft ook zo'n schuine blik, maar dan meer van: "Nee hé niet weer!!"

Ze vind het echt niet prettig, maar daar klaat Ita zich niets aan gelegen liggen

Da's niet aardig hoor Ita

Het gaat hier ook veel rustiger zeg maar. Vera komt langszoeven, Saar rent erachteraan, hapt 1 of 2 keer een beetje in een achterpoot of in haar flank, blaft eens wat, en dat was het dan. 8 van de 10 keer komt er niet eens een reactie van Vera (die dan doorloopt met een houding van "voelde ik daar een vlo" ), de andere keren zoekt ze een stok en gaat Saar uitdagen om die af te pakken

Moos schreef:

ranetje schreef: Rana heeft ook zo'n schuine blik, maar dan meer van: "Nee hé niet weer!!"

Ze vind het echt niet prettig, maar daar laat Ita zich niets aan gelegen liggen

Da's niet aardig hoor Ita

Het gaat hier ook veel rustiger zeg maar. Vera komt langszoeven, Saar rent erachteraan, hapt 1 of 2 keer een beetje in een achterpoot of in haar flank, blaft eens wat, en dat was het dan. 8 van de 10 keer komt er niet eens een reactie van Vera (die dan doorloopt met een houding van "voelde ik daar een vlo" ), de andere keren zoekt ze een stok en gaat Saar uitdagen om die af te pakken

Ita lokt ook graag mee met een stok in haar bek, maar Rana is daarin niet geïnteresseerd.
Dus dat doet ze dan wel met andere honden.
Vooral afpikken van stokken vindt ze erg leuk en dan snel weghollen
De BC's van de overkant zijn vaak de klos. En die vinden het niet leuk als hun stok wordt ingepikt, maar ze doen Ita niets. Kijken alleen hun stok wat beteuterd na....................
Ita mag nog steeds heel veel van honden hier in de buurt.
En ze weet precies waar ze het beter niet kan proberen

ranetje schreef: Ita lokt ook graag mee met een stok in haar bek, maar Rana is daarin niet geïnteresseerd.
Dus dat doet ze dan wel met andere honden.
Vooral afpikken van stokken vindt ze erg leuk en dan snel weghollen
De BC's van de overkant zijn vaak de klos. En die vinden het niet leuk als hun stok wordt ingepikt, maar ze doen Ita niets. Kijken alleen hun stok wat beteuterd na....................
Ita mag nog steeds heel veel van honden hier in de buurt.
En ze weet precies waar ze het beter niet kan proberen

Hihi, ja ze weten vaak heel goed wat ze bij wie kunnen maken
Saar is ook niet zo van de stokken, maar ze gaat wel vrijwel altijd in op Vera's lokpogingen ermee. Saar begint nu zelfs soms zelf met een stokje rond te lopen, waarbij ik zo sta te kijken
Ik heb het idee dat Vera de stok bij andere honden voornamelijk in zet als ze een beetje onzeker is of er wel of niet wild gespeeld kan worden. Ze doet het ook voornamelijk bij andere kleine hondjes, net alsof ze weet dat ze op die manier geen plet-risico hebben ofzo

Lief! Nora is iets minder emotioneel, ze zou wel zoeken maar als hij dan terug kijkt ze zo van 'En nou in de buurt blijven, mafkees! We kunnen natuurlijk niet blijven zoeken!'

dat hebben ze zelfs in huis
rond oud&nieuw lieten we de honden apart uit.
ik kwam terug met max en tosca was weg, pas na een kwartier zoeken vond ik haar achter de bar en max was nog boven aan het zoeken.
hij was helemaal blij en heeft een uur voor de bar liggen slapen en tosca zat er nog steeds achter

Ja. Hoewel Dingo en Quinto lange tijd aan elkaar hebben moeten wennen (zo'n 2 jaar) Is het nu zo dat ze elkaar in de gaten houden. Bekt een andere hond tegen Quinto, dan zal Dingo het eens even opknappen en andersom. Hel erg leuk om te zien. Het heeft heel wat moeite gekost. Ik kan daar intens van genieten
:smile1:

Miah doet het ook bij Tommie. Maar niet zo lief als Saartje. Miah geeft hem eerder op zijn flikker omdat hij het waagde om zonder haar weg te gaan.

Nou....
Als Jakko te lang is weggeweest naar mevrouw d'r zin dan krijgt ie op zijn lazer. :N: .
Joh, dan staat ze hem op te wachten met haar koppie tussen de poten in de aanvalstand.
Dan komt Jakko in eerste instantie aangestormd en dan stopt ie ineens en dan komt de koningin hem achterna en word ie genadeloos in de billen en poten gebeten door een grommende Lola .
Daarna volgt meestal een een soort van *pakkertje* spel, mekaar goed achterna zitten.

Maar even gezegd Marloes, wat een mooi verhaal van Saartje die zo blij was haar zussie weer te zien. .

Rinne Roos vindt het niet goed van orpa en geeft haar op d'r kop.
Orpa daarentegen is alleen maar heel bezorgd als er een hond achterblijft.

Orpa is dus nooit zoek, de rest soms wel, daar zal het verschil wel in zitten

Als je denkt dat orpa zoek is, blijkt ze altijd 100 meter verderop midden op het pad te staan, met een gezicht van: Waar blijven jullie nou?

anica schreef:dat hebben ze zelfs in huis
rond oud&nieuw lieten we de honden apart uit.
ik kwam terug met max en tosca was weg, pas na een kwartier zoeken vond ik haar achter de bar en max was nog boven aan het zoeken.
hij was helemaal blij en heeft een uur voor de bar liggen slapen en tosca zat er nog steeds achter

Dat vind ik niet zo 'zelfs' hoor Vind het eerder vrij logisch dat ze zeker in huis toch verwachten dat die ander daar dus ook is als ze hem daar hebben achtergelaten

Af en toe gaat Zowie even alleen op avontuur en dat weet Does. Als ze samen zijn beschermt Zowie, Does tegen andere honden. Zij speelt dan als afleider. Does is snel geintimideerd door grote honden en dan komt Zowie altijd even kijken en gaat dan met die grote hond spelen. Misschien is het toeval maar wij denken graag dat ze dat doet om Does uit de wind te houden. Ze kunnen heel goed met elkaar overweg en dat is vertederend om te mogen aanschouwen.

Ahhhh wat lief

Kaya kan niet gescheiden worden van Puchu buiten. Tenminste, niet als ze samen wandelen (uiteraard kan ze wel apart uitgelaten worden).
Kaya is dan niet mee te krijgen, kan ook niet meer loslopen, want ze zou direct naar de plek rennen waar ze 'uit elkaar zijn gehaald'.

Puch is wat minder honkvast (of roedelvast). Hij vindt het allemaal al snel best. Wel wacht hij keurig op Kaya als zij wat achteraan loopt, dat dan weer wel.

Hier letten ze niet echt op elkaar. Beide hun eigen dingen buiten. Maar als Taro te lang of te ver weg is, dan krijgt hij het wel even te horen van Sita. Net als hij andere honden iets te veel aandacht geeft. Dan is Sita echt een jaloers krengetje :N:

Drijver schreef:

Moos schreef: Gelukkig kwam Vera na een tijd in de verte weer van de duintop afgerend en Saar zoefte er helemaal gelukkig op af.

Vond het zo schattig om te zien hoe Saar reageerde. Vera snapte overigens niks van Saars blije begroeting die stond er een beetje arrogant bij te kijken

Hebben jullie honden dat ook, dat ze elkaar buiten heel erg in de gaten houden en gaan zoeken als ze elkaar niet zien?

Hier zoeven ze ook op de hond af die uit de roedel is geweest. Maar dan niet om hem blij te begroeten maar om hem/haar even duidelijk te maken dat ie dat niet meer moet doen zonder toestemming

Dit is bij mij heel herkenbaar. Gina pikt het ook niet als Cody achterblijft of eens elders gaat snuffelen. Néé, meneer moet bij de roedel blijven anders wordt mevrouw boos en gaat hem ophalen. Een paar keer zelfs met zijn oor tussen haar tandjes geklemd .
Bij Kyra en Lyndie is dat niet nodig want die blijven keurig bij het vrouwtje .
Ik vind het wel aandoenlijk van Saartje .

Hier merk ik wel dat ze elkaar goed in de gaten houden. Als ik naar het strand ga rent Jody in één rechte lijn naar de zee en Cindy blijft altijd even in de duinen snuffelen. Ik zie dan wel dat Jody aan het zoeken is waar Cindy blijft, maar ze is dan niet overdreven blij ofzo als ze Cindy weer ziet. Zodra ze Cindy weer in zicht heeft, draait ze zich snel om, om weer met haar eigen ding verder te gaan Cindy weet dat Jody altijd bij het water te vinden is, dus die hoeft nooit lang te zoeken. Op wandelingen waar geen water is, zijn ze nooit ver van elkaar vandaan, dus zijn ze elkaar ook nooit 'kwijt'.

Wel superlief, die reactie van Saar