Het HondenForum

poeh das schrikken...wel een mooie gedachte trouwens

Ach....lieve Vlammetje.......

Dan schrik je wel even! Gelukkig dat alles nog goed met haar gaat. Hopelijk kunnen jullie nog heel lang van haar genieten!

Kan me voorstellen dat je dan schrikt!!

Nou wonen mijn honden niet in een bos, maar Osa hoort het ook allemaal niet meer als ligt te slapen of ergens geconcentreerd mee bezig is. Maar des te meer geniet je er van als ze je wel hoort en naar je toe komt. ( anders ga ik naar haar toe )

Oeps, dat was inderdaad schrikken.
Ik hoop echter dat het voorlopig nog helemaal niet haar tijd is.

Ach gos, ik zie het helemaal voor me hoe je haar bekkie dan omschrijft

Ik kan het me zó voorstellen; hinkend op twee gedachten...
Met lood in je schoenen de bosjes in :N: , maar aan de andere kant; de mooiste dood die je je hond zou wensen...
En ook; zo vertederend zo'n oud hondje die voor een groot deel in haar eigen wereldje leeft

Ik heb het overigens met Dante ook twee keer meegemaakt (dat hij me niet kwam begroeten :N: ). Waarschijnlijk sliep hij toen heeel diep. Ik sloop toen ook met zwaar lood in mijn schoenen de kamer in (epilepsie; status epilepticus??:N: :N: ). Maar gelukkig werd hij dan met zeer verkreukelde en verbaasde kop wakker. Pffffoe......

pffft, gelukkig niets aan de hand! ik schrok ook van de titel.

huts is ook doof (aan het worden), ik kan soms op 2 meter afstand schreeuwen tegen haar en ze hoort niets. als ik haar dan aantik schrikt ze en dan is het ook hey baas, leuk!

Wat lijkt me dat schrikken! Gelukkig dat het Vlammetje goed ging en ze lekker aan het snuffelen was. Een dikke knuffel voor jouw Vlammetje!

Inge O schreef:
Hutsje schreef:pffft, gelukkig niets aan de hand! ik schrok ook van de titel.
daarom had ik er nog extra een : -) achteraan gezet .

jaha, maar toch, soms doen mensen rare dingen als ze intens verdrietigf zijn :N:

huts is ook doof (aan het worden), ik kan soms op 2 meter afstand schreeuwen tegen haar en ze hoort niets. als ik haar dan aantik schrikt ze en dan is het ook hey baas, leuk!
het is vaak moeilijk in te schatten wat ze nog wel en niet horen - vlammetje was altijd degene die al reageerde met vrolijk blaffen als ze hoorde dat ik me klaarmaakte om buiten te komen - dat doet ze nog steeds, maar ik ben nu wel zeker dat ze dat doet omdat ze de andere honden blij ziet reageren .

ja, ik verdenk haar er ook wel van er misbruik van te maken hoor, en dan krijgt ze een wat hardere tik op haar kont

.
en huts wordt ook idd erg schattig, alhoewel ze ook erg kan zeuren sinds een tijdje. dat deed ze vroegah nooit. en zij hoeft ook veel minder dan de andere honden, niet meer zitten voor het eten of voor een koekje ed

Dat is schrikken.
Gelukkig was het vals alarm.
Haar tijd is gewoon nog niet gekomen

dorst nauwelijks te lezen, maar ik voel wel precies hoe je dat beleefd moet hebben

gelukkig is ze er nog in redelijke goede gezondheid

Inge O schreef:neenee, er is niks mis met haar - nog niet - maar ze liet me vandaag wel eens stevig schrikken :N: .

als ik 's avonds thuiskom staan de honden al een poos op wacht, horen ze mijn auto aankomen en komen ze allemaal (met veel lawaai) naar het hek gestormd. kom ik in de loop van de dag terug, dan horen ze me vaak pas als ik al de oprit ben opgereden en komen ze me (weer met veel lawaai ) tegemoet gevlogen.

dit laatste was vanmiddag het geval, maar al wie zie ik niet ? vlammetje . oeps, misschien ligt ze binnen te slapen en heeft ze het wat later gehoord? ik stap uit : geen vlammetje - ga naar binnen : geen vlammetje :N: . nu weet ik wel dat ze steeds minder goed hoort, maar het orkaangebulder van de enthousiaste bende, daar kan je toch niet aan voorbij??
snel laarzen en jas aan en verder ons bos(je) in, misschien liep (of lag ) ze daar wel?

ik was pas 20 meter het bos in toen ik haar wat verder rond zag schuifelen - roepen : niks - schreeuwen : nog niks , tot ze me plots zag : meteen die oortjes in de krul, komt ze op me af schommelen, hé, baasje, jij ook hier, wat leuk !!

lieve, ouwe, debielerige vlammetje - ze gaat hard achteruit maar geniet nog zó met volle teugen, echt aandoenlijk om haar te zien. zorgen heeft ze niet meer, horen doet ze nog amper, eten kan ze des te beter en genieten van knuffeltjes nog veel beter.

maar het was voor het eerst dat ik mezelf, na de eerste angst, erop betrapte te denken dat het ook wel iets moois zou hebben, als ze zachtjes in haar eigen bos was ingeslapen......
maar dat is ze nog niet .

Zoals je dat beschrijft, zo herkenbaar. Dat doet mij weer aan de laatste jaren van Silly denken. Zo doof en ook zo dement als een deur. Maar ook o zo aandoenlijk op die momenten. En die angst inderdaad van in ons geval of thuis komen of beneden komen dat ze er in haar slaap is overleden. Tja nou zo met jou verhaal komt alles weer helemaal terug. Gatver ik mis haar ineens weer heel erg wat zit een mens toch raar in elkaar soms.

Ik herken het, heb het met Ferro ook wel. Dan roep ik hem om uit te gaan, of bij het thuiskomen.. moet ik al echt naar boven en hem aanraken anders snurkt ie gewoon door. hij wordt ook knap doof en slaapt ook dieper dan voorheen.

Inge O schreef: ze wordt steeds schattiger, omdat ze zo heerlijk ongecompliceerd wordt . luisteren, wat was dat alweer ? oh ja, baasje zei iets en dan moet ik dat doen......of zo ? continu blaffen, mag dat niet ? goh, zeg dat dan, is echt het eerste dat ik ervan hoor . had ik net al een knuffeltje gahad?? neueueueu, niks van, dat kan ik me niet meer herinneren hoor, doe maar een nieuwtje .

Ah... lief en ontroerend, hoe je Vlammetje beschrijft. Afbeelding

En ik kan me je schrik goed voorstellen (en ook de opluchting dat ze gewoon lekker stond te te dagdromen in het bosje

).

ai wat moet je dan enorm schrikken en dan idd dat bos inlopen met in je achterhoofd dat je haar misschien wel levenloos ergens ziet liggen.
Aan de andere kant zou het idd een hele mooie dood zijn, zo in het bos, je eigen bos.

Agossss.... ik zie het zo helemaal voor me en dan dat koppie op het laatst

Lief en sneu tegelijk

Wat kunnen die ouwetjes je dan laten schrikken he?
Ik raak er nu een beetje aan gewend dat Max me niet altijd meteen meer begroet,maar in het begin dacht ik ook dat ie dood in zijn mand zou liggen of zo :N:

Jaaaaaaaaa ach....zo herkenbaar

Het vlammetje van Vlammetje is nog een mooi waakvlammetje die hopelijk nog een mooie tijd mag branden. Wie anders moet het bezoek dan liefkozende hapjes geven

Alhoewel ik Vlam niet op de manier ken zoals jij haar beschrijft

kan ik me haar levendig zo voorstellen, dat lieve koppie met die oogjes van haar zoals ze dan naar jou kan kijken. Prachtig!

Als haar tijd is gekomen zou het wel heel mooi en fijn zijn als ze in haar eigen bos rustig mag inslapen. Dan blijft ze voor altijd over het erf waken

:N:

Aan de ene kant zul je geschrokken zijn, maar aan de andere kant kan het inderdaad niet mooier. Niks niet wegbrengen naar de da als haar tijd er is, maar gewoon thuis....

Annabel mijn vorige basset is ook overleden thuis op de bank. Op het moment schrik je je rot, maar achteraf gezien is er geen mooiere dood....

Wat heb je dat mooi omschreven Inge.

De liefde voor elkaar spat eraf, gelukkig was alles oké met Vlammetje.

Inge O schreef: ik was pas 20 meter het bos in toen ik haar wat verder rond zag schuifelen - roepen : niks - schreeuwen : nog niks , tot ze me plots zag : meteen die oortjes in de krul, komt ze op me af schommelen, hé, baasje, jij ook hier, wat leuk !!.

Een beschrijving waar ik een slik moment van krijg

Ik wens dat vlammetje nog lang in haar bos mag struinen.

Aandoenlijk en roerend ....
Onze oudjes....wat zitten ze onder je huid.

herkenbaar

onze basco had dat ook

gelukkig kun je nog lekker doorgenieten van vlam

lekker in haar bos

Ach die Vlammetje. Ik zit acuut met tranen in mijn ogen. " Direct de oortjes in de krul"

. Zo'n lekker oud dametje, zoooooo lief!

Ik hoop dat ze nog héél lang rond mag struinen in haar bos(je) en dat haar einde snel en zacht zal zijn, in jouw armen, of jullie eigen bos(je). Wat kun je nog meer wensen?

Maar wat zal jij geschrokken zijn!

Ach, wat een aandoenlijk verhaal. Die Vlammetje. Ik zie het ook helemaal voor me.
Ik hoop dat je nog een poos van haar mag genieten

ach gossie......

Mooi beschreven Inge en herkenbaar, ik heb met Freek ook wel eens van die dingen.

Groetjes Els

Moos schreef:Ach gos, ik zie het helemaal voor me hoe je haar bekkie dan omschrijft

Ja, ik zag het ook meteen helemaal voor me

Inge O schreef:ik was pas 20 meter het bos in toen ik haar wat verder rond zag schuifelen - roepen : niks - schreeuwen : nog niks , tot ze me plots zag : meteen die oortjes in de krul, komt ze op me af schommelen, hé, baasje, jij ook hier, wat leuk !!

lieve, ouwe, debielerige vlammetje - ze gaat hard achteruit maar geniet nog zó met volle teugen, echt aandoenlijk om haar te zien. zorgen heeft ze niet meer, horen doet ze nog amper, eten kan ze des te beter en genieten van knuffeltjes nog veel beter.

Aaaaach wat aandoenlijk

Fijn dat ze nog zo heerlijk bij jou kan rondscharrelen, voor hoelang het duurt...

Stel dat ze wel was weggegleden daar in dat fijne bosje, zouden je andere honden dan net zo enthousiast en opgewonden bij het hek hebben gestaan? Of juist wel, en extra opgewonden? Hoe zouden ze daarop reageren, heb je daar enig idee van? Hoe dat werkt in zo'n roedel?

Het HondenForum

ouwe, lieve, 'debiele' vlammetje :-)

Re: ouwe, lieve, 'debiele' vlammetje :-)

Re: ouwe, lieve, 'debiele' vlammetje :-)

Re: ouwe, lieve, 'debiele' vlammetje :-)