Het HondenForum

Ik krijg het boek : Jane Fannell- De vrouw die naar honden luistert, van mijn moeder.

Wat is jullie ervaring met dit boek ?


Jane Fannell-De vrouw die naar honden luistert.

Erg goed boek maar je moet je je eigen filter er overheen leggen, zeg maar. Ik ben ook bij een lezing geweest van deze mevrouw en hoewel ik behoorlijk onder de indruk ben van haar boeken, vond ik niet alle antwoorden die ze daar gaf even overtuigend.
Ik heb trouwens al haar boeken & de DVD.

Vond het een prima boekwerk, prettig te lezen zeg maar alleen niet alles is even haalbaar maar de basisgedachte die erachter zit kun je wel van toepassing laten zijn op je eigen situatie.

Kayka schreef:Erg goed boek maar je moet je je eigen filter er overheen leggen, zeg maar.

Dat vond ik ook

Ik vind het een uitstekend boek,maar dat wist je al. Op een ander forum werd het je o.a. door mij aangeraden.
Hoeveel je er van toepast is je eigen keus, maar het geeft absoluut inzicht en handvaten om een aantal (veel voorkomende) minder leuke hondengedragingen aan te pakken.
Ik heb zelf het overdreven waakse gedrag van Rokus(stabyhoun) weten te minimaliseren....

Ma-Rianne schreef:Ik vind het een uitstekend boek,maar dat wist je al. Op een ander forum werd het je o.a. door mij aangeraden.
Hoeveel je er van toepast is je eigen keus, maar het geeft absoluut inzicht en handvaten om een aantal (veel voorkomende) minder leuke hondengedragingen aan te pakken.
Ik heb zelf het overdreven waakse gedrag van Rokus(stabyhoun) weten te minimaliseren....

Klopt, ik wist dat het o.a. door jou aangeraden werd.
Maar ik was benieuwd naar meerdere meningen

Ik ben benieuwd hoe lang het nog duurt voor het boek er is.

Ik vond het een goed boek, met inderdaad de toevoeging dat je je eigen filter er overheen moet leggen ja.

Het leest prettig weg en ik vond vooral dat het je op een andere manier inzicht kan geven over de gedragingen van je hond.

Ik vond het een interessant boek om te lezen, gewoon omdat ik het leuk vindt om de opinie van verschillende mensen te lezen. Het leest ook lekker weg, veel praktijkvoorbeelden.Ik kan me echter niet goed vinden in de methode die Jane gebruikt. Met name het negeren van de hond bij binnenkomst vind ik grote kul .

Ik vind het een uitstekend boek, waar veel zinnige dingen instaan.
Gegeven het feit dat veel mensen de boel laten verslappen houd je er over het algemeen een goede manier van omgaan met honden aan over met positief effect.

Carma schreef:Met name het negeren van de hond bij binnenkomst vind ik grote kul .

Waarom vind je dat?

Carma schreef:.Ik kan me echter niet goed vinden in de methode die Jane gebruikt. Met name het negeren van de hond bij binnenkomst vind ik grote kul .

wij zijn daar juist mee bezig omdat buster ons echt omver springt bij binnen komst

op dit moment zijn we blij dat hij blij is maar zijn wel begonnen met afbouwen
straks lig ik op mijn rug in de schuur

Marjoleine schreef:Ik vind het een uitstekend boek, waar veel zinnige dingen instaan.
Gegeven het feit dat veel mensen de boel laten verslappen houd je er over het algemeen een goede manier van omgaan met honden aan over met positief effect.

Carma schreef:Met name het negeren van de hond bij binnenkomst vind ik grote kul .

Waarom vind je dat?

Genegeerd worden door de baas is een hele grote straf voor een hond, die ik zelf nooit zou toepassen in een situatie waar de hond niets fout heeft gedaan. Ik geloof gewoon niet dat je band met je hond beter wordt door m bij binnenkomst te negeren, dit is wat Jane wel verkondigd. Het brengt alleen maar (onnodig) stress met zich mee.

fenneke schreef:

Carma schreef:.Ik kan me echter niet goed vinden in de methode die Jane gebruikt. Met name het negeren van de hond bij binnenkomst vind ik grote kul .

wij zijn daar juist mee bezig omdat buster ons echt omver springt bij binnen komst

op dit moment zijn we blij dat hij blij is maar zijn wel begonnen met afbouwen
straks lig ik op mijn rug in de schuur

Dit is een situatie waar je het negeren dus wel goed kunt gebruiken Hier doet de hond iets ongewenst en dat bestraf je door het te negeren (en vervolgens natuurlijk goed gedrag te belonen). Een hond die echter rustig zijn baasje komt begroeten met een brede kwispel ga je naar mijn mening niet negeren.

Ik heb al haar boeken en ik moet zeggen ik heb er een hoop aan gehad. Niet alles is altijd haalbaar, maar het zet je wel aan tot denken. Wat mij betreft zeker een aanrader

Carma schreef:

fenneke schreef:

Carma schreef:.Ik kan me echter niet goed vinden in de methode die Jane gebruikt. Met name het negeren van de hond bij binnenkomst vind ik grote kul .

wij zijn daar juist mee bezig omdat buster ons echt omver springt bij binnen komst

op dit moment zijn we blij dat hij blij is maar zijn wel begonnen met afbouwen
straks lig ik op mijn rug in de schuur

Dit is een situatie waar je het negeren dus wel goed kunt gebruiken Hier doet de hond iets ongewenst en dat bestraf je door het te negeren (en vervolgens natuurlijk goed gedrag te belonen). Een hond die echter rustig zijn baasje komt begroeten met een brede kwispel ga je naar mijn mening niet negeren.

Maar er zijn een heleboel momenten op een dag waarbij er geen aandacht is voor de hond en ze dus genegeerd worden, lijkt me heel normaal hoor
Bij gevalletje verlatingsangst vind ik het geen/ weinig aandacht geven bij thuiskomst bv erg nuttig. Als er geen problemen zijn vind ik het ook niet nodig en kun je best ff knuffelen/

Carmen schreef:

Carma schreef:

fenneke schreef:

Carma schreef:.Ik kan me echter niet goed vinden in de methode die Jane gebruikt. Met name het negeren van de hond bij binnenkomst vind ik grote kul .

wij zijn daar juist mee bezig omdat buster ons echt omver springt bij binnen komst

op dit moment zijn we blij dat hij blij is maar zijn wel begonnen met afbouwen
straks lig ik op mijn rug in de schuur

Dit is een situatie waar je het negeren dus wel goed kunt gebruiken Hier doet de hond iets ongewenst en dat bestraf je door het te negeren (en vervolgens natuurlijk goed gedrag te belonen). Een hond die echter rustig zijn baasje komt begroeten met een brede kwispel ga je naar mijn mening niet negeren.

Maar er zijn een heleboel momenten op een dag waarbij er geen aandacht is voor de hond en ze dus genegeerd worden, lijkt me heel normaal hoor
Bij gevalletje verlatingsangst vind ik het geen/ weinig aandacht geven bij thuiskomst bv erg nuttig. Als er geen problemen zijn vind ik het ook niet nodig en kun je best ff knuffelen/

Klopt, maar bij thuiskomst zoekt een hond op een andere manier contact met je dan als je gewoon in huis bezig bent natuurlijk. Hij is blij jou te zien, komt jou dat vertellen en vervolgens negeer je dat,....naar mijn idee volkomen onduidelijk naar je hond toe.

Carma schreef:Klopt, maar bij thuiskomst zoekt een hond op een andere manier contact met je dan als je gewoon in huis bezig bent natuurlijk. Hij is blij jou te zien, komt jou dat vertellen en vervolgens negeer je dat,....naar mijn idee volkomen onduidelijk naar je hond toe.

De clou is dat hij je natuurlijk best mag komen begroeten, graag zelfs, maar dat je daar niet altijd op reageert
Soms heb je even "belangrijker" zaken te doen. Dat is de bedoeling er van. Pure dominantie

Carma schreef:Klopt, maar bij thuiskomst zoekt een hond op een andere manier contact met je dan als je gewoon in huis bezig bent natuurlijk. Hij is blij jou te zien, komt jou dat vertellen en vervolgens negeer je dat,....naar mijn idee volkomen onduidelijk naar je hond toe.

Mja, maar over het algemeen gaat het toch over honden die hun baas ondersteboven pingpongen.

's Ochtends begroeten mijn honden mij met kwispel en ik knik ze toe, maar ga eerst andere dingen doen, en ze blijven lekker liggen tot ik ze roep.
Dat heb ik zo kunnen trainen door negeren als ze gingen stuiteren.

Volgens mij is negeren een vrij normale methode in training.
Iedereen roept dat je moet negeren als je pup opspringt bijvoorbeeld.
Wat is het verschil hiermee dan?

Ik heb het ook in huis, aangeschaft aan het begin van mijn carrière als hondenbaas. Ik vond Jan Fennell wel lekker duidelijk in haar regels voor als je een beginner bent. Dingen zoals als eerste eten werken perfect, ik heb alleen bedelende honden tijdens het eten als er visite is, want van visite krijgen ze aandacht.

En Jack heb ik ook braaf altijd straal genegeerd als ik binnenkwam, en dat heeft volgens mij ook bepaald geholpen om hem van z'n verlatingsangst af te helpen. Als ik even weg ben geweest (boodschappen doen ofzo) reageren de honden ook niet als ik weer binnen kom, hoogstens dat ze hun kop in de boodschappentassen steken.

Kom ik terug van mijn werk dan word ik wel enthousiast begroet en dat is denk ik nauwelijks te voorkomen omdat ze weten dat we dan meteen een eindje gaan wandelen.

Hanneke2 schreef:Kom ik terug van mijn werk dan word ik wel enthousiast begroet en dat is denk ik nauwelijks te voorkomen omdat ze weten dat we dan meteen een eindje gaan wandelen.

Komt me bekend voor

Dat is ook een andere trigger
Mijn honden trekken nooit, behalve als we 's morgens huiswaarts keren, want dan staat er daar eten

Maar negeren zodat je niet omver gepingpongd wordt vind ik alleen maar praktisch eigenlijk.

Dit is een situatie waar je het negeren dus wel goed kunt gebruiken. Hier doet de hond iets ongewenst en dat bestraf je door het te negeren (en vervolgens natuurlijk goed gedrag te belonen).

Negeren is niet hetzelfde als straffen hoor,

Negeren is simpelweg gelijk aan niet-bekrachtigen, in dit geval van ongewenst gedrag.

Marjoleine schreef:

Hanneke2 schreef:Kom ik terug van mijn werk dan word ik wel enthousiast begroet en dat is denk ik nauwelijks te voorkomen omdat ze weten dat we dan meteen een eindje gaan wandelen.

Komt me bekend voor

Dat is ook een andere trigger
Mijn honden trekken nooit, behalve als we 's morgens huiswaarts keren, want dan staat er daar eten

Oh dat is heel herkenbaar. Ze zouden moe moeten zijn na dik een uur rennen en stuiteren, maar zodra het stel aangelijnd is word ik het park uitgesleurd. Naar huis, vreten! Ze *moeten* van mij op de terugweg netjes naast lopen, maar dan nog vergeten ze het regelmatig. Als ik stil ga staan en roep van "Hallo! Ben ik een Eskimo op een slee?" kijken ze me over hun schouder dom aan. Ik heb domme honden.

Maar negeren zodat je niet omver gepingpongd wordt vind ik alleen maar praktisch eigenlijk.

Ja, en ik geloof niet dat ze daar nou echt minder van worden. Als ik 's ochtends beneden kom krijgen ze op z'n best een 'Goeiemorgen', en ik krijg beleefd tromgeroffel van staartjes en honden die gewoon blijven liggen waar ze liggen. Op mijn slaperige nuchtere maag wil ik geen gespring en beklikken. Daar wals ik echt finaal doorheen op weg naar een koppie thee, dat soort toestanden mogen ze bewaren voor als ik helemaal wakker ben.

Wil de hond schreef:

Dit is een situatie waar je het negeren dus wel goed kunt gebruiken. Hier doet de hond iets ongewenst en dat bestraf je door het te negeren (en vervolgens natuurlijk goed gedrag te belonen).

Negeren is niet hetzelfde als straffen hoor,

Negeren is simpelweg gelijk aan niet-bekrachtigen, in dit geval van ongewenst gedrag.

Negeren heeft een akelige bijklank, maar wat je zegt, het is geen straffen. Het is gewoon duidelijk maken dat jij de situatie niet boeiend genoeg vindt om in mee te gaan. Je doet maar lekker je best met wat je doet, maar ik heb iets anders te doen. Ik negeer Jack als hij zijn kussen loopt te verkrachten (dagelijks, na het eten ), en ik negeer Lilo als ze hysterisch voor de tuindeur staat te gillen omdat er een vreemde kat over de schutting loopt. Daar zit ook niks van straf in. En mij begroeten omdat ik vijf minuten op de plee heb gezeten, dat negeer(de) ik dus ook bij Jack toen hij nog aan mijn hielen vastgeplakt zat. Kom op zeg, ik weet dat ik popi ben, maar niet overdrijven.

Jack wil nog steeds wel eens met vier poten de lucht in als ik eenmaal schoon en aangekleed beneden kom 's ochtends, en daar loop ik ook dwars doorheen. Ja, we gaan lekker wandelen dalijk, maar misschien wil ik toch nog een bakkie thee voor we weg gaan.

Carma schreef:

fenneke schreef:

Carma schreef:.Ik kan me echter niet goed vinden in de methode die Jane gebruikt. Met name het negeren van de hond bij binnenkomst vind ik grote kul .

wij zijn daar juist mee bezig omdat buster ons echt omver springt bij binnen komst

op dit moment zijn we blij dat hij blij is maar zijn wel begonnen met afbouwen
straks lig ik op mijn rug in de schuur

Dit is een situatie waar je het negeren dus wel goed kunt gebruiken Hier doet de hond iets ongewenst en dat bestraf je door het te negeren (en vervolgens natuurlijk goed gedrag te belonen). Een hond die echter rustig zijn baasje komt begroeten met een brede kwispel ga je naar mijn mening niet negeren.

Jan Fennell geeft die adviezen over het algemeen aan mensen waar een probleem is.
O.a. doordat de baas omver gestuiterd wordt en nog zo een paar zaken.

Het is als met veel dingen die je leest.
Het zet je aan het denken als je een probleem hebt en dan kan dit "negeren" een oplossing zijn.
Geen probleem? Lekker doen waar je je goed bij voelt

Ik vind het best een goed boek.
Je kunt er echt wel wat aan hebben

Marjoleine schreef:

Carma schreef:Klopt, maar bij thuiskomst zoekt een hond op een andere manier contact met je dan als je gewoon in huis bezig bent natuurlijk. Hij is blij jou te zien, komt jou dat vertellen en vervolgens negeer je dat,....naar mijn idee volkomen onduidelijk naar je hond toe.

Mja, maar over het algemeen gaat het toch over honden die hun baas ondersteboven pingpongen.

's Ochtends begroeten mijn honden mij met kwispel en ik knik ze toe, maar ga eerst andere dingen doen, en ze blijven lekker liggen tot ik ze roep.
Dat heb ik zo kunnen trainen door negeren als ze gingen stuiteren.

Volgens mij is negeren een vrij normale methode in training.
Iedereen roept dat je moet negeren als je pup opspringt bijvoorbeeld.
Wat is het verschil hiermee dan?

Ik begreep uit het boek juist dat Jane de methode voor alle honden gebruikt, ook de probleemloze (of honden met totaal andere problemen dan bijvoorbeeld opspringen). Ik zeg dus ook niet dat ik het negeren op zich afkeur, maar wel de situaties waarin zij het gebruikt, namelijk altijd.

Wil de hond schreef:

Dit is een situatie waar je het negeren dus wel goed kunt gebruiken. Hier doet de hond iets ongewenst en dat bestraf je door het te negeren (en vervolgens natuurlijk goed gedrag te belonen).

Negeren is niet hetzelfde als straffen hoor,

Negeren is simpelweg gelijk aan niet-bekrachtigen, in dit geval van ongewenst gedrag.

Negeren wordt wel degelijk door de hond als een straf ervaren, in de zin van dat het niet leuk is. Waarom zou het anders zo goed werken Overigens zit er aan het woordje straf juist vaak een negatieve bijsmaak, wat natuurlijk niet altijd nodig is.

Carma schreef:Negeren wordt wel degelijk door de hond als een straf ervaren, in de zin van dat het niet leuk is. Waarom zou het anders zo goed werken Overigens zit er aan het woordje straf juist vaak een negatieve bijsmaak, wat natuurlijk niet altijd nodig is.

Dat is niet hoe ik zie dat mijn honden het ervaren, hoor.

Negeren kun je denk ik verdelen in actief en passief negeren.
Actief (dus apart zetten na een fout) is negatief, maar passief (gewoon niet reageren als je je hond ziet of tegenkomt) vind ik niet negatief.
Ik reageer ook niet voortdurend als ik mijn kinderen zie, en dat vinden ze ook doodnormaal. Anders kun je wel aan de gang blijven.

En als straf geen negatieve bijsmaak heeft, hoe is het dan toch straf?
Dat begrijp ik niet helemaal. Als straf leuk is, is het geen straf.

Inge O schreef:ik vond het een redelijk boek, maar was er ook niet echt kapot van. je pikt uit alle boeken wel iets op, maar dit was me te 'regeltjesachtig' - nee, niet mijn manier van omgaan met mijn honden.

Ik heb het nooit helemaal uitgelezen om dezelfde reden
Ik snap wel dat iemand die er vers instapt qua honden behoefte heeft aan hele duidelijke "regels" omdat dat lekker veel houvast biedt.
Maar het is wel saai en een negatieve houding ligt snel op de loer als je er niet goed om denkt

Inge O schreef:voor jaar was er een student die dit boek presenteerde in de les (moeten als taak allemaal gedragsboeken lezen) en ik heb er toen achterna echt de bemerking moeten bij maken dat ze (de toehorende studenten) het met een korreltje zout moesten nemen qua regels en regeltjes en zo - ik werd er een beetje niet goed van en zag al helemaal voor me hoe ze daarna allemaal naar knopjes op hun hond zouden gaan zoeken die er niet opzaten .

Ik vind het juist erg weinig regels geven eigenlijk.

Heb ik iets gemist dan?

Marjoleine schreef:

Carma schreef:Negeren wordt wel degelijk door de hond als een straf ervaren, in de zin van dat het niet leuk is. Waarom zou het anders zo goed werken Overigens zit er aan het woordje straf juist vaak een negatieve bijsmaak, wat natuurlijk niet altijd nodig is.

Dat is niet hoe ik zie dat mijn honden het ervaren, hoor.

Negeren kun je denk ik verdelen in actief en passief negeren.
Actief (dus apart zetten na een fout) is negatief, maar passief (gewoon niet reageren als je je hond ziet of tegenkomt) vind ik niet negatief.
Ik reageer ook niet voortdurend als ik mijn kinderen zie, en dat vinden ze ook doodnormaal. Anders kun je wel aan de gang blijven.

En als straf geen negatieve bijsmaak heeft, hoe is het dan toch straf?
Dat begrijp ik niet helemaal. Als straf leuk is, is het geen straf.

Ik bedoelde hiermee meer te zeggen dat er mensen zijn die straf als iets heel ergs negatiefs zien, zo erg dat ze het amper durven te gebruiken. Snap je wat ik bedoel

Inge O schreef:

Jaap* schreef:

Inge O schreef:ik vond het een redelijk boek, maar was er ook niet echt kapot van. je pikt uit alle boeken wel iets op, maar dit was me te 'regeltjesachtig' - nee, niet mijn manier van omgaan met mijn honden.

Ik heb het nooit helemaal uitgelezen om dezelfde reden
Ik snap wel dat iemand die er vers instapt qua honden behoefte heeft aan hele duidelijke "regels" omdat dat lekker veel houvast biedt.
Maar het is wel saai en een negatieve houding ligt snel op de loer als je er niet goed om denkt

voor jaar was er een student die dit boek presenteerde in de les (moeten als taak allemaal gedragsboeken lezen) en ik heb er toen achterna echt de bemerking moeten bij maken dat ze (de toehorende studenten) het met een korreltje zout moesten nemen qua regels en regeltjes en zo - ik werd er een beetje niet goed van en zag al helemaal voor me hoe ze daarna allemaal naar knopjes op hun hond zouden gaan zoeken die er niet opzaten .

Dat bedoel ik dus eigenlijk ook een beetje te zeggen met het negeren bij binnenkomst: mij bekroop een beetje de angst dat mensen dus maar hun hond gingen negeren, omdat dat nu eenmaal een van de regels is. Daar houd ik niet van. Elke hond is anders, elke baas is anders, elke combinatie is anders en het is m.i. niet zo zwart wit als Jane Fannell het stelt.