Het HondenForum

Afgelopen zaterdag hoorde ik een gesprek met de schrijver Koos van Zomeren op radio 1. link naar fragment

Hij zei daarin iets wat me al een paar dagen dwarszit.

Hij zei (en ik quote even een aantal uitspraken) dat "als je een hond hebt weet je dat die hond je uiteindelijk verantwoordelijk zal stellen voor dat hij oud wordt en pijn in z'n gewrichten heeft."

Vervolgens vertelt hij over een hond die onder een auto was gekomen en er levend onderuit gekomen.
"Ik denk dat die hond dacht 'wat heb ik nou toch fout gedaan en waar heb je opeens een auto vandaan gehaald om mij te straffen.'. Want ik denk dat dat de wereld van de hond is. Jij belichaamt God, jij belichaamt Almacht. Alles wat goed is komt op jouw conto, maar alles wat fout gaat komt ook op jouw conto."

En hij gaat verder "Je ziet heel vaak dat als honden een fout maken, dat ze zich generen tegenover hun baas. Als een hond ziek is, dan zie je een soort schaamte tegenover de baas. Bewustzijn van tekortschieten."

Het zit me echt dwars. Ik vind het idee dat ik in de ogen van mijn hond verantwoordelijk ben voor alles wat er kan gebeuren heel naar. En dat vind ik ook van het idee dat een zieke of ouder wordende hond zich zou schamen.

Kortom, ik kreeg hier een vervelend gevoel van.

Wat vinden jullie?

Ik vind dat die man zit te zwetsen. Laat dat fragment maar zitten.

persoonlijk lijkt het me de grootst mogelijke flauwekull, ik geloof niet dat een hond zo denkt , ik dnek dat een hond de dingen neemt zoals ze komen zonder te denken aan oorzaak en gevolg

Het eerste wat mij zo even te binnen schiet is dat ik bij Moos die toch 1.5 jaar echt ziek is geweest, nooit ook maar iets van schaamte tegenover mij ofzo gezien heb hoor. Dus dat herken ik totaaaaal niet. Nu ga ik ook niet zo met mijn honden om dat ze enorm op hun kop krijgen ofzo als ze 'tekort schieten', wellicht dat dat er nou mee te maken heeft volgens deze meneer?

De stelling dat de hond denkt dat jij iets met zo'n auto ofzo te maken zou hebben vind ik wel interessant zo op het eerste lezen, zonder verder te denken . Alleen, je kan een hond foppen door in de puppytijd bijvoorbeeld een werpketting of een blikje knikkers toe te gooien zonder dat ze zien dat het van jou komt. Dan leggen ze de link dus niet met jou als baas, en zullen ze het gedrag over het algemeen gewoon niet meer vertonen, ook niet als je weg bent, omdat ze denken dat er dan 'zomaar' een blik knikkers om de oren komt gevolgen.

Bij die stelling ga je er van uit dat een hond oorzaak en gevolg kent en dat is niet zo. Honden doen gewoon dingen en denken niet als ik dit doe dan gebeurt er dat.

Nanna schreef:

Frenk schreef: Hij zei (en ik quote even een aantal uitspraken) dat "als je een hond hebt weet je dat die hond je uiteindelijk verantwoordelijk zal stellen voor dat hij oud wordt en pijn in z'n gewrichten heeft."

Het is vermenselijken, en nog op een rare manier ook.
Alsof wij onze ouders verantwoordelijk zouden stellen als we eens een fikse griep hebben

Ja, deze stelling vind ik ook uitermate vreemd

Ik vind het ook gelul en vermenselijking

Dat is nou het fijne van honden, die kletsen niet zo uit hun nek

Gelukkig, ik ben dus niet de enige die vind dat deze 'gerenommeerde' schrijver over dieren (waarvan ook nog eens gezegd wordt "Bij de schrijver gaat het altijd om het dier in het dier en niet - zoals zo vaak - om het menselijke in het dier.") uit z'n nek zit te kwaken.

Ik herkende het namelijk echt niet En precies wat Moos ook zei over het corrigeren met een bakje knikkers of bijvoorbeeld een plantenspuit is nou juist omdat ze het niet aan "de baas" linken...

Maar goed, de beste man krijgt mooi wel de ruimte om in de meest aansprekende kranten en tijdschriften te publiceren of dit op radio 1 uit te storten, zonder enig weerwoord :N:

nance schreef:Bij die stelling ga je er van uit dat een hond oorzaak en gevolg kent en dat is niet zo. Honden doen gewoon dingen en denken niet als ik dit doe dan gebeurt er dat.

Daar ben ik het ook weer niet helemaal mee eens. Anders zou een hond niet trainbaar zijn, dat gaat toch echt wel van 'als ik luister krijg ik een koekje'

Jacksel schreef:

nance schreef:Bij die stelling ga je er van uit dat een hond oorzaak en gevolg kent en dat is niet zo. Honden doen gewoon dingen en denken niet als ik dit doe dan gebeurt er dat.

Daar ben ik het ook weer niet helemaal mee eens. Anders zou een hond niet trainbaar zijn, dat gaat toch echt wel van 'als ik luister krijg ik een koekje'

dat is geconditioneerd gedrag, maar uit zichzelf redeneert een hond niet zo heel veel hoor.
iets doen is prettig of niet prettig, en dan komt er ongeveer een punt

Wat een tenenkrommende nonsens.

Sinds wanneer heeft van Zomeren verstand van honden en hondengedrag?

Hoe dan ook: hij bewijst hier dat hij dat dus niet heeft, ook al denkt hij en daarmee zijn omgeving en uitgever wellicht van wel.
Valt me toch vies van hem tegen eigenlijk.

Kortom: nee, ik herken het niet.
En wij hebben ons deel van hondenleed helaas meegemaakt, dus gebrek aan ervaring kan het niet zijn.

Gos schreef:Dat is nou het fijne van honden, die kletsen niet zo uit hun nek

Helemaal mee eens!

Nonsens volgens mij.

Het enige wat ik 'herken' is dat je regelmatig leest en hoort dat een oudere hond die incontinent word beschaamd (weet even geen beter woord) is tegenover zijn baasje en/of zichzelf. Maar dat lijkt me eerder een gevolg van de vroegere zindelijkheidstraining?

Marie-Josée schreef:Wat een tenenkrommende nonsens.

Nou, inderdaad.
Als ik ook maar hálf een vermoeden had dat honden, of dieren in het algemeen, zo zouden denken was ik er nooit aan begonnen. :N:

Paddle schreef:Nonsens volgens mij.

Het enige wat ik 'herken' is dat je regelmatig leest en hoort dat een oudere hond die incontinent word beschaamd (weet even geen beter woord) is tegenover zijn baasje en/of zichzelf. Maar dat lijkt me eerder een gevolg van de vroegere zindelijkheidstraining?

Daar heb ik bij Bruno weinig van gemerkt, hij was onzindelijk aan het worden juist omdat hij het niet meer voelde gaan.Dus om die reden kon hij ook nooit beschaamd zijn.Ik denk dat ook dat iets is wat bazen vaak op hun hond projecteren én het wordt vaak als reden gegeven om de hond uiteindelijk te laten inslapen.

geen mens weet wat een hond denkt

Vermenselijking inderdaad. Schuldgevoelens en emoties als 'schaamte' kent een hond - gelukkig! - niet.

Het zal wel eens voorkomen dat iets vervelends gelinkt wordt aan de baas, maar dan moet het wel duidelijk zijn. Als ik op Buffy's poot sta denkt ze dat ik haar straf, dat wel. Nou sta ik een keer per jaar op haar poot, maar haar gedrag is hetzelfde als na een "nee".

Ik heb ook wel het idee dat ze vroeger naar me keek van: "Hee kun jij die regen dan alsjeblieft uitzetten", maar inmiddels zal haar conclusie zijn dat het de ene keer regent en de andere keer droog is en kan ze geen enkel verband zien.

Anne

ik denk wel dat honden oorzaak en gevolg kunnen zien tot op zekere hoogte, maar dat ze een beeld hebben van zoiets abstracts als schuld en verantwoordelijkheid lijkt me stug. ik denk dat honden de dingen gewoon nemen zoals ze zijn.

Eersteklas onzin. Makkelijk om zo onwetende mensen een schuldgevoel aan te praten zeg
Dit is voor mij een vorm van eersteklas vermenselijken van een hond. En als hij gelijk zou hebben he, waarom zijn er dan zoveel honden loyaal naar hun baas toe, terwijl zij hun hond kapot slaan en verwaarlozen? Deze honden zouden dan in zijn ogen boos moeten en zijn en niet blij staan kwispelen als de baas toch weer thuis komt.

Ik vind het grote onzin.

Er is hier al vaak kul voorbij gekomen, maar zo erg als dit heb ik het nog nooit gelezen.

nou met 1 ding heb ik wel herkenning

bob schoot de weg over
en ik riep heel hard BOB HIER

meteen kwam de klap
hij is 4 meter weggeslingert
maar stond direct op
en kijk mij aan of ie wilde zeggen
vrouwtje wat doe je nu
zo erg was het toch niet wat ik deed

die blik is me lang bijgebleven
en hij zal ook nooit die kans meer krijgen

Volgens mij projecteert die man zijn eigen gevoelens (van schaamte) op zijn hond. Moet hij niet doen , hij kan beter in therapie gaan.

Bijna alles vind ik kul, máár bv in het geval van de auto zou het kunnen dat de hond het koppelt aan een vorm van straf gegeven door de baas.
Het ligt er maar net aan op welk moment het gebeurt en of je erbij bent.
Dat kunnen situaties zijn waaraan de hond het kan koppelen aan de baas, tenminste.... lijkt mij zo.

Verder heb ik nooit iets van schaamte gemerkt bij ziekte en ook niet dat Kaya mij verwijtend aankijkt voor haar rottige pijnlijke gewrichten

Ik vind dat die vent straal overdrijft, maar er zijn wel situaties waarin ik iets van zijn theorie herken. Mijn honden (en dan vooral Jack), zijn ervan overtuigd dat ik complete controle heb over het klimaat. Ik krijg verwijtende/vernietigende blikken als het blijkt te storten als we naar buiten gaan, en als het halvewege een wandeling gaat hagelen komt Jack ook bij me informeren of ik gek geworden ben, wat is dat voor ongein.

De keer dat hij door een herder werd gepakt (lang geleden, gelukkig) durfde hij eerst niet bij me te komen en kwam toen echt *kruipend* naar me toe met alles laag, nog net niet piesend van onderdanigheid, en deinsde zelfs weg van de eerste aanraking. Echt er van overtuigd dat hij iets fout had gedaan.

Ik kan me ook voorstellen dat een hond een link legt tussen NEEE! van de baas en de pijn van het ongeluk wat daar op volgt.

Maar ziekten en gebreken... nee, daar ziet Jack me volgens mij nooit als veroorzaker. Jack is na zijn operatie en tijdens de revalidatie geen seconde 'schuldbewust' geweest. Ook toen hij zijn teen brak, en ook op andere momenten dat hij effe iets mankeerde, in een doorntje gestapt en dat soort dingen, heeft hij wel de hoop/verwachting dat ik dat weer snel goed kan maken.

Lilo komt bij schrik sowieso meteen bij me, die zou ook echt niet achter mijn benen gaan staan schuilen als ik alle enge dingen op de wereld veroorzaakte.

Dus: volgens mij wel een kern van waarheid in het verhaal, maar klok en klepel en dat soort dingen.

zat net nog te denken

ik ben bij baukje geweest met dr operatie
ik heb haar daar naar toe gebracht en daar gebleven
toen ik haar weer mee naar huis nam
heeft ze mij 3 dagen genegeerd

pammetje schreef:zat net nog te denken

ik ben bij baukje geweest met dr operatie
ik heb haar daar naar toe gebracht en daar gebleven
toen ik haar weer mee naar huis nam
heeft ze mij 3 dagen genegeerd

de labrador van een collega heeft haar ook een paar dagen genegeerd na zijn castratie. Bij sien nooit iets van gemerkt.

Overigens kunnen honden zich niet schamen : het daarvoor noodzakelijke vermogen zichzelf door de ogen van een ander te zien, hebben ze niet.