Het HondenForum

Ahh Inge wat naar!!

Arme Crunch en arme jij! Dat stilhouden lijkt me ook vreselijk, en dan helemaal zoals ze bij jou op het erf leven en spelen en doen...
En OCD is qua fokplannen ook enorm rot natuurlijk...en die operatie...he bah!!

Inge wat rot. Kan me goed voorstellen dat je als een berg tegen de revalidatie opziet. En dat fokken er niet in zit, sterkte meid.

oh inge wat een rotnieuws...

bah! heel veel succes met je meisje.. en het rustig houden achteraf...

He, wat rot.
Met name wat de lijnen betreft snap ik je helemaal.

Er is nog een piezeltje hoop: misschien is het toch geen OCD?
Het is wel vrij laat, toch, om nu naar buiten te komen?

Ik duim hoe dan ook.

Jemig Inge, wat ontzettend rot voor jullie. Kan me voorstellen dat je er tegenop ziet en duimen draaien dat alles goed gaat verlopen en zij na verloop van tijd weer lekker rondhobbeld zonder pijn

Je fokplannen vind ik zelf van een heel andere orde, die is in duigen met haar. Balen, echt balen

oh Inge wat sneu nou.. ik moest OCD even opzoeken (Elleboogdysplasie)
Maar is dit echt de diagnose.. kan het echt niet een trauma zijn van een misstap?
Succes voor Crunch en de operatie en het rustig houden van... lijkt me idd erg lastig in een roedeltje actieve energieke honden..
Ik fok zelf niet maar weet wel wat het voelt als je hond wat mankeert wat evt erfelijk kan zijn of is.. en hoe je wat voorzichtiger wordt en kijkt als ze wat vertonen op lichamelijk gebied
Hoop dat de operatie goed uitpakt, bah wat rot.

Oh bah wat naar
Ook dat je al die tijd al heen en weer geslingerd bent tussen hoop en toch weer de teleurstelling.
Is er nog een mogelijkheid dat er iets anders dan deze fok-bepalende afwijking uit de operatie komt of is dat nu al definitief?
Heel veel sterkte met alles
Marjan

Ahhhh Inge, wat een rotberichten , meid toch...
En juist bij die gekke Crunchje; ik kan me heel goed voorstellen dat je als een enorme berg tegen de revalidatie opziet
En je fokplannen, dat moet ook een enorme teleurstelling zijn...
Ik weet niets van OCD; maar aangezien je het hebt zien gebeuren, is het dan geen kwestie van een trauma, maar is het dan toch een erfelijk iets?

Nou ik ga heel hard duimen dat het toch meevalt (revalidatie dan)..
En een heb je ook wel even verdiend..

Wat een tegenslag Inge.
Je schrijft dat de OCD in de schouder zit, maar betreft dit dan ook iets erfelijks, net als wanneer het zich in het ellebooggewricht zou bevinden?
Of is het iets dat door een trauma (de botsing destijds) ontstaan is, en dus niet iets erfelijks?
Het lijkt me op zich wel erg van belang om er te proberen achter te komen of dit echt iets erfelijks is of niet, voor wat betreft je fokplannen. Het zou zonde zijn om een verder gewoon goed gezonde teef met een superfijn karakter en prima exterieur af te schrijven voor de fokkerij door iets wat door een trauma van buitenaf is ontstaan, en niet iets wat erfelijk is.

Sterkte.

Hè bah, niet iets om je op te verheugen; een operatie, het rustighouden en de fokplannen w.s. van de baan ...... Sneu hoor!!
Maar eerst de operatie maar afwachten ..... sterkte!!

Ach wat een domper
Dat wordt een vervelende tijd zo te lezen Inge, sterkte.
Zet hem op Crunch

dat is zeker een tegenvallen, sterkte met de operatie en alles wat er bij komt kijken

Ontzettend naar Inge. Ik denk nog het meest voor wat betreft je fokplannen. Zoals ik het van jou begrijp is het dus echt uitgesloten om met Crunch verder te gaan? Betekend dat dan ook dat jouw lijn via Spook, Dropje en Sette stopt? Pff... dat is wel heel zuur.

Voor wat betreft de operatie en het revalideren: ja, het is verre van prettig om je hond te moeten 'intomen', zeker als je een roedel honden hebt en je de revaliderende hond uiteraard het liefst niet weg wilt houden van de andere honden.
Maar... als de uitkomst van de operatie en revalidatie voor 100% goed is, dan weet je waar je het voor doet en vliegt de tijd ook wel weer. Crunch heeft nog een heel leven voor zich, een paar weken wat minder lol, is weg te strepen. Denk ik.

Maar al met al is het wel rot en ik leef met je mee.

Bedankt voor je nadere uitleg Inge.
Nu ik gelezen heb dat Crunch' broertje ook een OCD heeft gehad in de schouder, opgeteld bij het vaker voorkomen van OCD in de schouder bij de Hovawart, begrijp ik inderdaad dat je niet met Crunch wilt verder fokken.

Echt balen voor je vind ik dit.

Wat een tegenvaller Inge.
Het lijkt me ook een verschrikkelijk moeilijke opgave om zo'n jonge levenslustige hond rustig te houden. Heel frustrerend.
Veel sterkte voor jou en Crunch!

Ach nee toch Inge..
Wat een rotnieuws zowel voor jou als Crunchje.
Ik kan niet anders zeggen dan sterkte en een dikke voor jou.
Tsja, en hoe krijg je zo'n energiek tiepje als Crunch op rust.., moeilijk hoor.

Wat klote Inge. Sorry, weet er effe geen ander woord voor.
Sterkte voor jou en Crunchje.

Inge O schreef:

Rami schreef:Ontzettend naar Inge. Ik denk nog het meest voor wat betreft je fokplannen. Zoals ik het van jou begrijp is het dus echt uitgesloten om met Crunch verder te gaan? Betekend dat dan ook dat jouw lijn via Spook, Dropje en Sette stopt? Pff... dat is wel heel zuur.

als het goed is niet, ik heb met sette nog een nest in de planning voor zomer 2010, maar ja, dat is natuurlijk ook nog allemaal af te wachten hoe en wat dus het risico dat de lijn stopt zit er wel in.

Daar moet je toch niet aan denken als fokker... Ik hoop zo dat de plannen met Sette voor 2010 helemaal rond zullen komen.

Inge O schreef: ik zou het met al mijn honden al erg gevonden hebben, maar met crunch wel supererg : zij leeft echt om gek te doen, te rennen, te vliegen, te crossen, te spelen en dat het liefste uren en uren na elkaar.
dat die beweging beperken naar is daar weet jij ook al alles van, jammer genoeg, alleen zit ik hier nog met de factor van de roedel waar ze niet meer in mag, tenzij kort aangelijnd, ook op haar eigen erf, nou dat wordt een rampje, vermoed ik. zij doet normaal niks op een normaal tempo dus 1 meter loslaten houdt al een groot risico in.

Ik snap het. Dat is toch wel anders dan met Billy. Hij is wel (nog steeds!) een fanatiekeling maar het feit dat het natuurlijk geen jonge hond meer is en er geen roedel om 'm heen is maakt het al ietsje makkelijker.
Misschien een heel gek idee maar ik opper 'm toch: kan Crunch niet bij iemand anders logeren? Iemand die maar één rustige hond heeft. Zodat ze niet weggesloten hoeft te worden maar gewoon bij iemand in huis is en dagelijks aangelijnde wandelingen kan maken?

Ach Inge wat jammer nou dat al je plannen zo in het duigen moeten vallen.
Ik kan me voorstellen dat je heel erg tegen de revalidatie opziet ,zeker gezien Crunch haar leeftijd en levendig karakater.
Heel veel sterkte voor jullie en een welgemeende

je bent wel heel verantwoordelijk bezig mbt het verdere fokken.. daar zouden heel wat fokkers van bepaalde rassen een voorbeeld aan kunnen nemen...(mijn stokpaardje is de lsi nu..)
Neemt niet weg dat dit echt een domper is ook mbt je verdere fokken, maar ook omdat je afgezien van de fok ook de hond moet gaan beperken zij het voor een bepaalde periode.. nogmaals veel sterkte.

Getver Inge, wat vervelend. Zo'n revalidatie is al rot genoeg, maar je fokdromen in duigen zien vallen wel helemaal

Wat een rotberichten Inge Heel veel sterkte met de operatie en de revalidatie. 6 weken is lang voor zo'n jonge hond :N:

Afschuwelijk voor jullie Inge
Ik hoop dat het je lukt om Crunche een beeeeeeeetje rustig te houden.
De genezing zal vast wel goed gaan.

Is OCD door een trauma ook fokuitsluitend?
Heel erg jammer.
Dan hoop ik maar dat Sette nog een keertje heel veel succes heeft

Jemig Inge, dat is wel hele vette pech. Arm Crunche. Heeft ze er veel last van en pijn? En wat superzonde van de fokplannen met haar. Ik kan me voorstellen dat je het niet aandurft maar een teleurstelling is het absoluut wel. Sterkte jullie beiden!

Wat een rotnieuws zeg, zowel voor jou als voor Crunch. 6 weken is dan ineens een hele lange tijd.

Jeetje zeg, wat een droevige geschiedenis. Zowel voor de kleine Crunch die nog niet half weet wat haar te wachten staat als voor jouw fokplannen.
En dat na zo'n heerlijk nest, en net de felbegeerde officiële stambomen weer binnen handbereik...
Zuur hoor.
Ik hoop allereerst dat het je gaat lukken die kleine wildebras voldoende in te tomen, je weet hoe moeilijk ik dat met Yanthe al vond. Het was echt een drama. Maar ze is verder sterk en jong en gezond, méde door al dat rennen en vliegen, en dat ze aanvankelijk toch leek te herstellen totaan het acute loskomen geeft al een beetje aan dat de drukke dame wel herstellen zal na de operatie, óók als dat soms met een beetje te wild gedoe gepaard gaat en wellicht wat langer duurt. Ze heeft straks profijt van haar door onbeperkte beweging opgebouwde spieren en kracht!

Maar van je fokplannen is het intens verdrietig. Ik kan me wel helemaal in je beslissing vinden maar kan ook invoelen hoeveel verdriet je daarover moet voelen.

Oef, wat naar zeg. Voor chruch maar ook voor jou, wat betreft het fokken.

Het zal wel niet zijn, maar aangezien ik geen verstand heb van zulke medische zaken: is er geen mogenlijkheid om tijdens de operatie ofzo te zien of de OCD door een trauma komt of toch erfelijk?

Wat sneu voor Crunch zèg. Bah.
Ontzettend balen van je fokplannen. Ik vind het juist zo geweldig hoe jij fokt en dat je zo secuur bent. Het zou heel erg zonde zijn als de lijn hier zou stoppen. Hopelijk kan het nestje met Sette iig doorgaan.
Heel veel sterkte voor Crunch en voor jou ook. Vind het echt heel erg sneu voor je.

Wat ontzettend beroerd, om alle redenen die je zelf al noemt!

Zo'n lange revalidatie/rustperiode is allerbelabberdst, maar je hebt weinig keus. Tijd om "hard" te zijn tegen jezelf, ze gaat er niet haar hele verder leven over zitten mokken en je zult dubbel en dwars genieten als ze wel weer aan de boemel mag!