Pagina 1 van 1
Ben ik nou zo'n aansteller?
Geplaatst: 15 mar 2009 17:24
door Morgaine
Net waren we op de hondenlosloop. Er waren niet veel mensen/honden. Er kwam een man met een franse bulldog en een staff aan. Bulletje was los en ging gezellig met Dina was crossen. Eenmaal dichterbij gekomen liet de man de staff los onder het mom: ze doet niks.
vervolgens klapte ze zo ongeveer meteen op Dina. Niet dat ze beet oid maar ze was iig flink intimiderend bezig. Veel grommen en proberen Dina op de rug te krijgen. Dina kan daar helemaal niet tegen en reageert hierop met van zich afsnauwen (oortjes naar achter, lage houding en hoge piepkef) en proberen weg te komen. Volgens de man moest ik het laten begaan want er zou niks gebeuren. Ondertussen werd Dina steeds banger en ik begon hem ook te knijpen want het keffen van Dina werkte een beetje als olie op het vuur. Ik probeerde de honden uit mekaar te krijgen maar Dina was bang en de staff luisterde echt voor geen meter. Het eindigde ermee dat we Dina hebben moeten optillen, iets waar ik zelf altijd een beetje een hekel aan heb maar ik zag geen andere manier om de situatie te onderbreken.
Mijn vriend vond dat ik me aanstelde en dat ik de honden maar gewoon moest laten begaan maar hoe leuk ik staffies enzo ook vind; ik laat ze zulke dingen liever niet zelf oplossen, zeker niet gezien het twee teefjes waren.
Ik vind het vreselijk als ik merk dat ik een beetje bevooroordeeld ben tegenover bepaalde hondenrassen want ik heb het zelf ook mee gemaakt met onze Saarloos en het is niet leuk als mensen bij voorbaat al hysterisch reageren op je hond terwijl hij niks doet, daarom gunde ik deze hond even het voordeel van de twijfel.
Ben ik nu echt zo'n aansteller?

Geplaatst: 15 mar 2009 17:26
door Moos
Ik zou dit met geen enkel ras laten gaan
Ik heb een schurfthekel aan van die types die roepen "dat zoeken ze zelluf wel uit", ongeacht welk ras erbij hoort.
Geplaatst: 15 mar 2009 17:33
door Fin
Nee, als mijn hond een ontmoeting met een andere hond niet leuk vind, grijp ik in. Niet dat ik zo bang ben dat het op vechten uitdraait, maar omdat het leuk moet blijven. Durga ziet spelen met andere honden niet altijd zitten, vandaag had ze bijv te maken met een opdringere Kooiker-reu. En wat zij geleerd heeft is dat ze dan gewoon naar mij toe komt. Ik til haar dan op, en klaar.
Ze is stabiel en sociaal genoeg om het af en toe leuk te vinden om te spelen met een vreemde hond, dat vind ik genoeg. Die keren dat ze het even niet leuk vind, komt ze bij me en dan til ik haar op. Werkt voor ons prima.

Geplaatst: 15 mar 2009 17:38
door Morgaine
durga is neem ik aan die Doberman (?) op je foto's? Krijg je dan zomaar opgetild? Ik heb al moeite met de keftekkel van 15kg hier

Supermooie naam trouwens

Geplaatst: 15 mar 2009 18:37
door _Leonie
Als ik zou zien dat mijn hond bang werd voor de ander zou ik het ook onderbreken.
Geplaatst: 15 mar 2009 18:54
door Fin
Nee, dat is mijn Shiba Inu van acht kilo. Die stop ik zonder problemen een minuut of tien onder mijn arm. Langer en het lijkt of ze lood ingeslikt heeft.
Maar het gaat niet zozeer om het optillen, het gaat erom dat je voor je hond opkomt en haar in bescherming neemt. En ook dat je haar leert dat als ze een probleem heeft met een andere hond, dat ze naar je toekomt. Of je dat nu voor elkaar krijgt door haar op te tillen, of door haar tussen je benen te zetten en de andere hond wegsnauwt.
Durga is klein en wordt snel onder de voet gelopen door andere grotere honden. Dat vind ik niet nodig, klaar. Het risico dat iets op vechten uitdraait speelt bij mij veel minder mee, wel of ze het naar haar zin heeft. Een andere hond hoeft niet haar lol te bederven.
Geplaatst: 15 mar 2009 19:25
door Mireillevdw
Als ik aan de andere hond of aan Haakon merk dat er iets niet in de haak is, haal ik Haakon meteen weg bij de andere hond.
Hij heeft ooit eens bij een staff teefje gestaan en die nam ineens een hele stijve houding aan toen Haakon in de buurt kwam.
Dat is voor mij een teken dat ik Haakon weg moet halen.
In diezelfde week kwam ik weer iemand tegen met een stafford teefje, maar zij vond het geweldig om het Haakon te spelen, dus toen heb ik m lekker zijn gang laten gaan.
Ik ben laatst wel weggegaan toen het niet zo lekker ging met Haakon en een boxer (waarvan ik eigenlijk niet zoveel verwacht).
Zo kun je vaak toch weinig zeggen van bepaalde rassen, maar als ik naar een houding of naar de blik van de andere hond kijk en het bevalt me niet, ben ik weg....

Geplaatst: 15 mar 2009 19:32
door samantha!
Ik laat het ze ook nooit zelf uitzoeken.
Macho is helaas een hond die bijna altijd bereden wordt.
De eigenaren zeggen dan altijd: laat maar gaan als de jouwe het zat is leert die van mij het ook een keer af.
In het begin loopt Macho dan gewoon verder, maar op een gegeven moment is hij het zat en snauwt hij.
Dat is voor de andere reu vaak HET moment om er bovenop te klappen om te vechten.
Mensen zeggen dan ook van: laat ze het maar even samen uitzoeken.
Maar ik wil dat niet.
Als hun hond zo doet horen ze hem gewoon bij te houden.
Mijn hond doet helemaal niks en wil niks met andere honden.
Hij is geen Supernanny die alle jonge puberreuen even zou opvoeden, want dat doet Wacho namelijk niet

Geplaatst: 15 mar 2009 21:04
door Neeltje
Als het niet leuk is stoppen en verder gaan. Ik blijf ook niet kletsen met iemand die ik niet mag
Re: Ben ik nou zo'n aansteller?
Geplaatst: 15 mar 2009 22:33
door Ragyo
Morgaine schreef:Net waren we op de hondenlosloop. Er waren niet veel mensen/honden. Er kwam een man met een franse bulldog en een staff aan. Bulletje was los en ging gezellig met Dina was crossen. Eenmaal dichterbij gekomen liet de man de staff los onder het mom: ze doet niks.
vervolgens klapte ze zo ongeveer meteen op Dina. Niet dat ze beet oid maar ze was iig flink intimiderend bezig. Veel grommen en proberen Dina op de rug te krijgen. Dina kan daar helemaal niet tegen en reageert hierop met van zich afsnauwen (oortjes naar achter, lage houding en hoge piepkef) en proberen weg te komen. Volgens de man moest ik het laten begaan want er zou niks gebeuren. Ondertussen werd Dina steeds banger en ik begon hem ook te knijpen want het keffen van Dina werkte een beetje als olie op het vuur. Ik probeerde de honden uit mekaar te krijgen maar Dina was bang en de staff luisterde echt voor geen meter. Het eindigde ermee dat we Dina hebben moeten optillen, iets waar ik zelf altijd een beetje een hekel aan heb maar ik zag geen andere manier om de situatie te onderbreken.
Mijn vriend vond dat ik me aanstelde en dat ik de honden maar gewoon moest laten begaan maar hoe leuk ik staffies enzo ook vind; ik laat ze zulke dingen liever niet zelf oplossen, zeker niet gezien het twee teefjes waren.
Ik vind het vreselijk als ik merk dat ik een beetje bevooroordeeld ben tegenover bepaalde hondenrassen want ik heb het zelf ook mee gemaakt met onze Saarloos en het is niet leuk als mensen bij voorbaat al hysterisch reageren op je hond terwijl hij niks doet, daarom gunde ik deze hond even het voordeel van de twijfel.
Ben ik nu echt zo'n aansteller?

ik denk dat je beter 1x te veel ingrijpt dan 1x te weinig. mijn vriend vind ook vaak dat ik te moeilijk doe met mijn hond. maar Ragyo is al eens gegrepen met 2 gaten in zijn buik daardoor. zoiets wil ik echt niet nog een keer laten gebeuren... dan maar een aansteller in andermans ogen, ik ken mijn hond het beste en weet wanneer hij het echt niet trekt. zo'n situatie zoals jij hier beschrijft gaat echt niet ineens alsnog gezellig worden.
Geplaatst: 16 mar 2009 12:21
door Jess
Ik had gister ongeveer hetzelfde met mijn staff teef, ze springt bovenop pups om verschrikkelijk de baas erover te spelen. Ik heb niet ingegrepen omdat ik haar net heb en ik even wilde kijken of het daarna beter zou gaan. Arme pupje werd heel erg bang en rende gauw achter het baasje aan. Ik denk wel dat ik haar voortaan maar even aan de riem doe bij pups. Ik wil niet dat iemand anders een bange hond eraan overhoudt.
Geplaatst: 16 mar 2009 12:51
door iones
Wat is de meerwaarde ervan om "de honden te laten begaan"?
Je komt daar speciaal naartoe om je hond los te kunnen laten zodat ze kan rennen, spelen en plezier kan hebben. En dat wordt door zo'n hond die er gelijk op klapt en alleen maar bezig met met intimideren grandioos vergald. Dan kun je net zo goed naar huis gaan.
En dan heeft een ander het maar weer mooi voor je bedorven. KAn iemand mij uitleggen wat daar het nut van is??????
Neeltje schreef:Als het niet leuk is stoppen en verder gaan. Ik blijf ook niet kletsen met iemand die ik niet mag
Heel goed argument.
Re: Ben ik nou zo'n aansteller?
Geplaatst: 16 mar 2009 13:58
door kimmeke
Morgaine schreef: Eenmaal dichterbij gekomen liet de man de staff los onder het mom: ze doet niks.
Daar krijg ik het nu echt van op m'n heupen se! Het is niet omdat jouw hond niets doet dat de andere even vriendelijk terug is he! En dan is het jouw hond die gevaarlijk is en weet ik wat nog... Als ze met zo'n uitleg afkomen, dan ben ik al helemaal weg.
Ik vind helemaal niet dat je je aanstelt. Ik vind dat die ander eerst hoort te vragen hoe de andere honden reageren, wie weet loopt daar een loopse teef ofzo tussen (even ter vb he) ja, dan heb je wel prijs he als dat een reu is.
Geplaatst: 16 mar 2009 17:34
door jacq1970
Ik laat mijn honden niet zo bejagen door een andere hond en zou dus echt de andere kant oplopen...en anders idd weg met mijn hond.