Jachttraining in de Gouden Jachthoorn
Geplaatst: 21 sep 2009 11:50
Hoi,
Ik ga al een tijdje een gehoorzaamheidscursus doen in een school, alleen voor retrievers. Er is een puppycursus (met zo´n tiental pups), een gehoorzaamheid (tussen de 10 en 20 mensen, die vaak in twee groepen opgedeeld worden), en beginner en gevorderde jachttraining. Toen ik voor het eerst in de school kwam, vond ik het leuk zoveel retrievers bij elkaar te zien, alsook het bordje tegen de muur van het clublokaal "Fysiek straffen verboden". Ik dacht dat dat toch al een goed teken was en dat ze positief zouden trainen. Dat viel me even tegen.
Eerst en vooral moest ik al een jachtlijntje kopen want met gewoon een halsband met een riem aan, daar zou mijn hond nooit mee leren volgen (deed ze al bijna perfect, maar kom). Er werd mij geïnstrueerd dat ik maar een flinke ruk aan de lijn moest geven als ze niet goed luisterde. Mijn hond is 1 keer overgenomen door een leerkracht "om te laten zien hoe het moet", om het zo te zeggen. Hij sleurde haar echt het veld over...Ze luisterde fantastisch, dat staat buiten kijf, omdat ze echt schrik had van die vent en wat hij met haar van plan was. Ze ging zo gelijk ineengedoken en fanatiek kwispelend naast hem ´kruipen´. Ik wist echt niet wat ik moest doen. Er stonden zoveel mensen naar te kijken, en die vonden het allemaal maar normaal, dus dacht ik, zal wel normaal zijn zeker?
Gelukkig is het daarbij gebleven wat mijn hond betreft, die is niet meer door iemand anders gecorrigeerd, ze is gelukkig ook nogal slim dus hoeven de trainers er niet tussen te komen. Maar wat ik daar soms met andere honden zie (en vergeet niet dat het allemaal retrievers zijn!) vind ik toch echt te gek voor woorden. Gisteren nog zag ik vanuit mijn ooghoek dat een hond in een andere gehoorzaamheidsgroep niet ging apporteren, maar er gewoon helemaal vandoor ging, naar de nabijgelegen vaart toe. De leraar deed teken naar de baas dat zij daar moest blijven, gromde tegen de hond en zei dat die moest blijven, wat de hond deed. Hij liep er heel voorzichtig naartoe om het beest niet weg te jagen. Ik heb dan iets van "De hond bleef toch toen je dat vroeg, dus dat is goed, nee?". Blijkbaar niet. Van zodra de leraar (en hij is echt wel de ergste van de hoop) dicht genoeg genaderd was greep hij de hond vast en tilde hem recht de lucht in! Zo aan zijn nek! Het beest hing maar wat wanhopig te zwaaien en probeerde zo goed en zo kwaad als het ging zijn achterpoten op de grond te houden... Gelukkig zijn de meeste instructeurs niet zo, ik hoop elke week dat ik hém niet krijg, stel dat dat mijn hond geweest was...
Ik vertelde tegen een klasgenoot dat ik het wel héél hard vond, zoals die kerel het deed en dat ik het niet zou pikken als hij dat met mijn hond zou doen. Ze knikte, dat ze het wel begreep, maar vond het blijkbaar niet zo schokkend. Ze zei wel dat ze het geen goed idee vond van het zo te doen, ten eerste is het heel moeilijk om precies op het goeie moment te gaan straffen, als je dan toch gaat straffen, en ten tweede was het ook niet bepaald slim als iemand anders dan de baas de correctie uitdeelde. Op haar vorige school is haar hond eens gestraft geweest door een instructeur en die (de hond dan) loopt sindsdien met een grote boog om de instructeur heen. Niet het bedoelde effect waarschijnlijk.
M.a.w., ik begin een beetje mijn bedenkingen te krijgen bij deze school en het plaatje aan het clublokaal. Als dit dan niet fysiek straffen is, wat is het dan wél? :sst:
Ik ga al een tijdje een gehoorzaamheidscursus doen in een school, alleen voor retrievers. Er is een puppycursus (met zo´n tiental pups), een gehoorzaamheid (tussen de 10 en 20 mensen, die vaak in twee groepen opgedeeld worden), en beginner en gevorderde jachttraining. Toen ik voor het eerst in de school kwam, vond ik het leuk zoveel retrievers bij elkaar te zien, alsook het bordje tegen de muur van het clublokaal "Fysiek straffen verboden". Ik dacht dat dat toch al een goed teken was en dat ze positief zouden trainen. Dat viel me even tegen.
Eerst en vooral moest ik al een jachtlijntje kopen want met gewoon een halsband met een riem aan, daar zou mijn hond nooit mee leren volgen (deed ze al bijna perfect, maar kom). Er werd mij geïnstrueerd dat ik maar een flinke ruk aan de lijn moest geven als ze niet goed luisterde. Mijn hond is 1 keer overgenomen door een leerkracht "om te laten zien hoe het moet", om het zo te zeggen. Hij sleurde haar echt het veld over...Ze luisterde fantastisch, dat staat buiten kijf, omdat ze echt schrik had van die vent en wat hij met haar van plan was. Ze ging zo gelijk ineengedoken en fanatiek kwispelend naast hem ´kruipen´. Ik wist echt niet wat ik moest doen. Er stonden zoveel mensen naar te kijken, en die vonden het allemaal maar normaal, dus dacht ik, zal wel normaal zijn zeker?
Gelukkig is het daarbij gebleven wat mijn hond betreft, die is niet meer door iemand anders gecorrigeerd, ze is gelukkig ook nogal slim dus hoeven de trainers er niet tussen te komen. Maar wat ik daar soms met andere honden zie (en vergeet niet dat het allemaal retrievers zijn!) vind ik toch echt te gek voor woorden. Gisteren nog zag ik vanuit mijn ooghoek dat een hond in een andere gehoorzaamheidsgroep niet ging apporteren, maar er gewoon helemaal vandoor ging, naar de nabijgelegen vaart toe. De leraar deed teken naar de baas dat zij daar moest blijven, gromde tegen de hond en zei dat die moest blijven, wat de hond deed. Hij liep er heel voorzichtig naartoe om het beest niet weg te jagen. Ik heb dan iets van "De hond bleef toch toen je dat vroeg, dus dat is goed, nee?". Blijkbaar niet. Van zodra de leraar (en hij is echt wel de ergste van de hoop) dicht genoeg genaderd was greep hij de hond vast en tilde hem recht de lucht in! Zo aan zijn nek! Het beest hing maar wat wanhopig te zwaaien en probeerde zo goed en zo kwaad als het ging zijn achterpoten op de grond te houden... Gelukkig zijn de meeste instructeurs niet zo, ik hoop elke week dat ik hém niet krijg, stel dat dat mijn hond geweest was...
Ik vertelde tegen een klasgenoot dat ik het wel héél hard vond, zoals die kerel het deed en dat ik het niet zou pikken als hij dat met mijn hond zou doen. Ze knikte, dat ze het wel begreep, maar vond het blijkbaar niet zo schokkend. Ze zei wel dat ze het geen goed idee vond van het zo te doen, ten eerste is het heel moeilijk om precies op het goeie moment te gaan straffen, als je dan toch gaat straffen, en ten tweede was het ook niet bepaald slim als iemand anders dan de baas de correctie uitdeelde. Op haar vorige school is haar hond eens gestraft geweest door een instructeur en die (de hond dan) loopt sindsdien met een grote boog om de instructeur heen. Niet het bedoelde effect waarschijnlijk.
M.a.w., ik begin een beetje mijn bedenkingen te krijgen bij deze school en het plaatje aan het clublokaal. Als dit dan niet fysiek straffen is, wat is het dan wél? :sst:
.