Het HondenForum

Ik zat nog eens na te denken over Bram en een afstandsstart. Ik heb dat denk ik altijd verkeerd geinterpreteerd. Hij gaat vaak snuffelen en loopt zelfs wel eens weg. Bijna altijd start ik daarom op training gelijk met hem. Spelen en gaan.

Nu deed ik vorige week bij de GG lijnapport en hij blijft dan wel zitten, maar de trainster zei dat hij enorm zat te tongelen. Ik moest terug en belonen voor het zitten.

Ik denk nu dat het snuffelen en weglopen geen desinteresse is, maar hij voelt te veel druk en reageert daar op deze manier op.

Op wedstrijden is het erg handig om een afstandsstart te doen. Ik probeer het te omzeilen, maar dat lukt niet altijd. Bram start dan langzaam.

Zijn er dingen die jullie weten om de spanning er af te halen? Teruglopen om te belonen, ga ik doen. Maar andere dingen om het leuker voor hem te maken? Bijvoorbeeld belonen na de eerst genomen hindernis?

Roef voelt ook heel veel druk bij de start. Alle blaffende honden om haar heen, ze wil dolgraag rennen (maar ze mag nog niey ). Maar het voornaamste is alle drukte waar zij geen grip op kan krijgen. Roef uit haar stress door te blaffen, loopt naar achter (blaffend).

Ik probeer de start zo eenvoudig mogelijk te houden en vooral voorspelbaar mogelijk. Zodat Roef gaat leren en gaat weten wat van haar verwacht wordt. Mijn start begint eigenlijk direct vanaf het moment dat ik Roef uit de auto of bench haal. Ik wil elke keer hetzelfde programma aflopen zodat het een routine wordt en dus zeer voorspelbaar voor Roef wat er gaat gebeuren. Ik denk dat zij daardoor meer zeker vanzichzelf wordt.

Schema ongeveer op deze manier:
Haal haar uit de bench / auto. Op een rustige plek loop ik haar in en doe een aantal oefeningetjes die ze goed kent (touch, zit, lig enzo). 5 honden voor de start loop ik naar een rustige plek bij de start. Klets de hele tijd met niemand, ben echt alleen met Roef bezig. Op het rustige plekje laat ik haar liggen (helemaal plat). Zelf ga ik ook op de grond zitten. Ik ben dan alleen maar met haar bezig. Ik zit niet zenuwachtig naar het parcours te kijken of te denken aan mijn rondje. Wij alleen met zijn 2-en in een klein wereldje. Zit tegen haar te kletsen over dat wij een mooi rondje samen gaan lopen. Ondertussen krijgt ze nog een aantal beloningsnoepjes. Als wij aan de beurt zijn...loop ik op mijn dooie gemakje het parcours in. Voorheen wilde ik altijd dat roef tussen mijn benen kwam staan...maar ik merkte dat elk extra commando haar meer en meer druk gaf. Dus ik doe haar tuig af en til haar op richting haar plek om te starten. Roef loop nml altijd blaffend naar achter en die krijg ik niet op haar plaats anders, tenzij ik veel druk ga zetten en dat wil ik niet. Het enige dat zij moet doen is zitten, maar ik moet haar kont rustig naar beneden duwen, want zitten dat wil ze ook echt niet. Daarom ben ik nu aan het oefenen of zij gewoon vanuit staan kan starten. Ik loop weg naar de plaats waar ik wil starten en gebruik ready..... steady.....go. ready steady moet voor haar het teken worden dat het gaat beginnen en dat ze zich kan focussen. Dit laatste ben ik nu met haar aan het oefenen in het bos. Zet haar ergens neer...loop weg en zeg ready..steady ...GO!!!

Onze start is bij lange na niet vlekkeloos. Ze wil nog wel eens te vroeg weg gaan. Dat is niet ondeugendheid...maar echt het niet meer vol kunnen houden om te blijven bij de start.

Misschien een beetje lang verhaal geworden maar door het inbouwen van een vaste routine, samen afsluiten van de rest en zo min mogelijk commando's maakt denk ik de situatie voor een hond duidelijker wat van hem wordt verwacht en dat verlaagd denk ik de spanning. Het kan natuurlijk zijn dat jij je routine hele andere elementen in moet bouwen om Bram meer te ontspannen of die hij juist erg fijn vindt.

Groetjes
Nanda

Met Tess heb ik dat ook heel erg gehad toen ik net met haar begon. Zij zat ook te tongelen en had niet het geduld om te wachten waardoor ik steeds achter de feiten aanliep omdat ze er dan als een speer vandoor ging.

Met haar heb ik de afstandstart getraint door steeds als ze ook maar een seconde bleef zitten gaf ik een go commando en tegelijk een balletje naar haar toe te gooien en vervolgens even kort te spelen samen. Om het voor haar leuk en spannend te houden gooide ik de bal de ene keer voor haar voeten neer, de andere keer weer achter haar zodat ze zich echt om moest draaien om de bal te halen. En weer een andere keer mocht ze starten maar wel pas op mijn go. De tijd dat ze moest blijven zitten heb ik langzaam opgebouwd.
Nu blijft ze redelijk goed wachten tot ze mag starten zonder te tongelen of zenuwachtig te zijn.
Succes met je training.

Ja die vaste patronen herken ik. Ik doe dat ook. Maar wat fout gaat, is dat ik toch wel vaak redelijk gespannen ben en dat komt er bij Bram uit. Ik ga de Tunmatis wedstrijd gebruiken om te oefenen om niet zo gek te gaan doen ineens Tillen vindt hij vreselijk en in al mijn zenuwachtigheid doe ik dat wel eens Ik denk dat ik ook eerder moet aflijnen. Dan hoef ik helemaal niet meer aan hem te zitten.

Ready steady go vind ik een goeie. Dat ga ik oefenen! Bram kent het uit de GG en vindt het machtig mooi. Waar andere honden in stress niet blijven zitten en er als een speer vandoor gaan, gaat Bram dus juist niet meer starten of heel langzaam. Dit is heel lang verkeerd geinterpreteerd.

Waarom ben jij zo gespannen voor de start? Waar ligt dat aan? Waar denk je aan?...is er een manier om dat minder te laten zijn?

Sepp schreef:Waarom ben jij zo gespannen voor de start? Waar ligt dat aan? Waar denk je aan?...is er een manier om dat minder te laten zijn?

O dat is heel duidelijk. Ik ben als de dood dat Bram het niet doet. Hij heeft mij natuurlijk best een aantal keer flink laten zitten en dat is echt niet leuk. Dat je hond gewoon niet vooruit komt. Het gaat nu al een tijd goed, dus het vertrouwen komt weer terug. Maar ik blijf er 'bang' voor. Jan zegt altijd 'vertrouw op je hond'. Dat moet bij mij nog weer groeien. Voor fouten of een disk ben ik totaal niet bang. Dat interesseert me maar weinig. Als we maar lekker lopen. De jacht naar het U'tje op het VP heeft ook geen goed gedaan trouwens. Daarvoor voelde ik ook heel veel druk. Dat hoeft in de B in ieder geval niet meer

het gedrag wat je beschrijft is de onzekerheid bij Bram, aan jou de taak om hem duidelijkheid te bieden. Dus afstand start moet leuk zijn en altijd bevestigd worden!

janinca2002 schreef:het gedrag wat je beschrijft is de onzekerheid bij Bram, aan jou de taak om hem duidelijkheid te bieden. Dus afstand start moet leuk zijn en altijd bevestigd worden!

Teruglopen en belonen tussendoor? Weet je nog andere dingen?

Ik denk dat belonen na de eerste hindernis weinig zal veranderen aan de stress bij het wachten. Ik zou de afstandsstart inderdaad appart gaan trainen door weg te lopen en te belonen bij het terugkomen. Zodra Bram meer duidelijkheid krijgt in wat van hem verwacht wordt zal hij minder stress ervaren en dan komt je snelheid (denk ik) ook terug.
Hoe doet hij de "blijf oefening" in de GG? tongelt hij dan ook?

Carma schreef:Ik denk dat belonen na de eerste hindernis weinig zal veranderen aan de stress bij het wachten. Ik zou de afstandsstart inderdaad appart gaan trainen door weg te lopen en te belonen bij het terugkomen. Zodra Bram meer duidelijkheid krijgt in wat van hem verwacht wordt zal hij minder stress ervaren en dan komt je snelheid (denk ik) ook terug.
Hoe doet hij de "blijf oefening" in de GG? tongelt hij dan ook?

Hij kan prima snel starten, want zonder afstandsstart lukt het wel. Daarom wil ik wel echt in gaan investeren. We doen de blijf oefening niet vaak. En doen we het wel, dan wordt hij ook tussendoor beloond. Ik zit hard te denken, maar volgens mij vindt hij het dan ook spannend inderdaad.

Misschien moet ik hem laten staan bij de start? Het kan zijn dat het zitten hem extra dwars zit.

Het poedeltje van een vriendin van mij voelt ook veel druk bij een afstandstart en gaat daardoor net als Bram niet snel van start. (dit probleem is alleen op de wedstrijden, op de trainingen is ze meteen heel snel). Hoe is Bram op trainingen met afstandstarten, sneller dan op de wedstrijden?
Zij laat haar hondje nu niet meer zitten bij de start maar laat haar ontspannen staan, geen druk erop dmv zitten. Verder doet ze het een beetje volgens de ready, steady en go principe. Dus het spannend maken, en zelf in een houding staan om weg te sprinten, en dan go.
Bij haar gaat het een stuk beter, maar het is lastig te oefenen want het is echt alleen op de wedstrijden dat ze langzamer start. Ze is ook op de wedstrijd 20 dec. kan je zien hoe zij het aanpakt.
Zelf doe ik het ook zo, alleen hebben ze bij mij allebei geen moeite met afstandsstarten. Celtic laat ik staan want hij gaat moeilijk zitten bij de start en hij wil niet dat ik hem aanraak. Fenja moet zitten van mij anders heb ik het gevoel dat ik (nog) niet voldoende controle over haar heb. Haar kan ik zonder moeite nog vastpakken of aan haar zitten vindt ze niet erg.

Zoek stok! schreef:

janinca2002 schreef:het gedrag wat je beschrijft is de onzekerheid bij Bram, aan jou de taak om hem duidelijkheid te bieden. Dus afstand start moet leuk zijn en altijd bevestigd worden!

Teruglopen en belonen tussendoor? Weet je nog andere dingen?

een keer over de 1e hindernis laten gaan en dat belonen, jackpot

Zo is er ook een trainingsmethode waarbij je dmv een geluidje aangeeft of je hond het goed doet.
Je bouwt dat op naar een jackpot. Weet alleen de naam van die methode niet meer.

Vergelijk het maar met het warm of koud zijn bij het kinderspelletje waar je iets moet zoeken.
warm ................ warm ........warm ...warmer, .. heet.. gloeiend heet ..jackpot.
Wat die jackpot dan moet zijn (snoepje, balletje of een "go") dat kan je zelf het beste inschatten.

Ergens een keer ergens gelezen dat je dan bijvoorbeeld het woord ex gebruikt
Dus als ze de oefening goed doen krijg je: ex....ex....ex..ex..ex..ex.ex.exexexexexexex goedzooo! (lekkers/spel/start)
Als het ergens mis gaat: exexexexexex.... niets meer, zo weet de hond waar hij de mist in gaat.
Je bouwt dan zelf de spanning op - Bram weet niet wat en welke beloning er gaat komen, maar weet wel dat hij het goed doet. En wie weet wordt je start daardoor misschien nog wel explosiever.

Maar ik zou het in het allereerste begin wel loskoppelen van een start en die start later weer gaan introduceren (met bijvoorbeeld een beloning na de 1e horde).

Hier ook problemen met de afstandstart.
Ga dat ready steady go ook proberen.

Charles vd B schreef:Zo is er ook een trainingsmethode waarbij je dmv een geluidje aangeeft of je hond het goed doet.
Je bouwt dat op naar een jackpot. Weet alleen de naam van die methode niet meer.

Vergelijk het maar met het warm of koud zijn bij het kinderspelletje waar je iets moet zoeken.
warm ................ warm ........warm ...warmer, .. heet.. gloeiend heet ..jackpot.
Wat die jackpot dan moet zijn (snoepje, balletje of een "go") dat kan je zelf het beste inschatten.

Ergens een keer ergens gelezen dat je dan bijvoorbeeld het woord ex gebruikt
Dus als ze de oefening goed doen krijg je: ex....ex....ex..ex..ex..ex.ex.exexexexexexex goedzooo! (lekkers/spel/start)
Als het ergens mis gaat: exexexexexex.... niets meer, zo weet de hond waar hij de mist in gaat.
Je bouwt dan zelf de spanning op - Bram weet niet wat en welke beloning er gaat komen, maar weet wel dat hij het goed doet. En wie weet wordt je start daardoor misschien nog wel explosiever.

Maar ik zou het in het allereerste begin wel loskoppelen van een start en die start later weer gaan introduceren (met bijvoorbeeld een beloning na de 1e horde).

Ja dat ex ex ex is mij wel eens uitgelegd. Maar zou dat wel te combineren zijn met clickeren? Bram is gewend dat de oefening afgelopen is bij een click. Ik vraag me af of hij het niet heel gek vindt dat ik tegen hem sta te babbelen.

Wij trainen een afstandsstart ook regelmatig door weg te lopen en een speeltje achter hem te gooien, het is dan onvoorspelbaar voor de hond of er gestart gaat worden of gespeeld. Dit kan ook wat druk van de ketel halen.
Mijn Bram start ook wat trager bij een afstandsstart, ik laat hem dan middels mijn stem weten dat hij het heel goed doet (enthousiast go go).

Zoek stok! schreef: Ja dat ex ex ex is mij wel eens uitgelegd. Maar zou dat wel te combineren zijn met clickeren? Bram is gewend dat de oefening afgelopen is bij een click. Ik vraag me af of hij het niet heel gek vindt dat ik tegen hem sta te babbelen.

Wat is dan bij jou de oefening ? Is dat het blijven zitten ?
En wat is dan de beloning na de click ?

Met dat ex ex kan je wel de aandacht vasthouden en dan als het goed gaat een click en bal achter hem gooien tenminste als dat je oefening is.

Zoek stok! schreef:Ja dat ex ex ex is mij wel eens uitgelegd. Maar zou dat wel te combineren zijn met clickeren? Bram is gewend dat de oefening afgelopen is bij een click. Ik vraag me af of hij het niet heel gek vindt dat ik tegen hem sta te babbelen.

Het is bedoeld om je hond houvast te geven, een soort omgekeerde negatieve bekrachtiging.
Bij negatieve bekrachtiging wordt een costante negatieve prikkel opgeheven bij een goede prestatie, bij dit "exxen" (waar ik de naam ook even van kwijt ben) doe je het omgekeerde. Het is een constante positieve prikkel zolang het goed gaat.
Bij vooruit sturen kun je de hond zo bijvoorbeeld ondersteunen door regelmatig "vooooruit" te blijven roepen.
Het is dus, per definitie, géén beloning. Het is geen vervanging voor een click.
Die click kan eventueel volgen als je de hond succesvol door een oefening hebt heengebrabbelt

Jaap* schreef:

Zoek stok! schreef:Ja dat ex ex ex is mij wel eens uitgelegd. Maar zou dat wel te combineren zijn met clickeren? Bram is gewend dat de oefening afgelopen is bij een click. Ik vraag me af of hij het niet heel gek vindt dat ik tegen hem sta te babbelen.

Het is bedoeld om je hond houvast te geven, een soort omgekeerde negatieve bekrachtiging.
Bij negatieve bekrachtiging wordt een costante negatieve prikkel opgeheven bij een goede prestatie, bij dit "exxen" (waar ik de naam ook even van kwijt ben) doe je het omgekeerde. Het is een constante positieve prikkel zolang het goed gaat.
Bij vooruit sturen kun je de hond zo bijvoorbeeld ondersteunen door regelmatig "vooooruit" te blijven roepen.
Het is dus, per definitie, géén beloning. Het is geen vervanging voor een click.
Die click kan eventueel volgen als je de hond succesvol door een oefening hebt heengebrabbelt

SATS (SYN ALIA TRAINING SYSTEMS) heet dat.
Zou het kunnen helpen als je twee verschillende commando's gaat gebruiken? Eentje voor het blijven in de GG (volledig stil liggen en pas weer opheffen als baas terug is en opheffingscommando geeft) en eentje voor het wachten aan de start (betekenis: startklaar blijven staan/zitten/liggen). Op deze manier geef je Bram heel veel duidelijkheid en voorspelbaarheid. Misschien sla ik compleet de plank mis hoor, maar zit me af te vragen waar zijn onzekerheid vandaan zou kunnen komen en toen bedacht ik me dat het misschien de definitie van blijven zou kunnen zijn in dit geval, als je begrijpt wat ik bedoel

Okay duidelijk! Ik ga er even over nadenken, want ik wil op een wedstrijd niet steeds moeten babbelen. Dan ben ik al buiten adem voordat ik begin

Ik heb gisteren ready steady go gedaan en Bram wist niet hoe snel hij erbij moest zijn. De belofte was namelijk dat hij kaas zou krijgen.

Carma schreef: Zou het kunnen helpen als je twee verschillende commando's gaat gebruiken? Eentje voor het blijven in de GG (volledig stil liggen en pas weer opheffen als baas terug is en opheffingscommando geeft) en eentje voor het wachten aan de start (betekenis: startklaar blijven staan/zitten/liggen). Op deze manier geef je Bram heel veel duidelijkheid en voorspelbaarheid. Misschien sla ik compleet de plank mis hoor, maar zit me af te vragen waar zijn onzekerheid vandaan zou kunnen komen en toen bedacht ik me dat het misschien de definitie van blijven zou kunnen zijn in dit geval, als je begrijpt wat ik bedoel

Dat is wel een goeie inderdaad. Om twee verschillende commando's te gebruiken. Wat ik kan doen, is dat ik tussen zeg en dat hij dan weet dat hij tussen m'n benen moet gaan zitten en blijft wachten totdat ik ready steady go zeg. Ik zeg nu terwijl ik wegloop nog 'blijf'. Het kan best zijn dat hij dat als druk ervaart.

Zoek stok! schreef: Dat is wel een goeie inderdaad. Om twee verschillende commando's te gebruiken. Wat ik kan doen, is dat ik tussen zeg en dat hij dan weet dat hij tussen m'n benen moet gaan zitten en blijft wachten totdat ik ready steady go zeg. Ik zeg nu terwijl ik wegloop nog 'blijf'. Het kan best zijn dat hij dat als druk ervaart.

Bij Izzie geef je inderdaad ook nog een extra blijf commando (inclusief handbeweging) als je wegloopt.

Sepp schreef:

Zoek stok! schreef: Dat is wel een goeie inderdaad. Om twee verschillende commando's te gebruiken. Wat ik kan doen, is dat ik tussen zeg en dat hij dan weet dat hij tussen m'n benen moet gaan zitten en blijft wachten totdat ik ready steady go zeg. Ik zeg nu terwijl ik wegloop nog 'blijf'. Het kan best zijn dat hij dat als druk ervaart.

Bij Izzie geef je inderdaad ook nog een extra blijf commando (inclusief handbeweging) als je wegloopt.

Dat doe ik bij Bram ook. Het is meer een houwvast voor mezelf denk ik. Dat handje zou wel eens vervelend kunnen zijn voor Bram. Hij kan soms heftig reageren op kleine dingen die ik doe, in mijn ogen. Izzie kan het geen klap schelen, die gaat toch wel.

Ik gebruik inderdaad ook een ander commando (stay).
Ready steady go vind Caja ook erg geinig.
Heb vanmorgen voor mijn werk even met 2 sprongen geoefend.

Bij Mable gebruik ik helemaal geen commando, niet met mijn hand en niet verbaal. Ze weet dat ze moet blijven zitten (ik zet haar wel neer voor de start) tot ik haar oproep net als bij de raakvlakken.

Zoek stok! schreef:Zijn er dingen die jullie weten om de spanning er af te halen?

Het resultaat zelf minder belangrijk gaan vinden, zodat de hond niet zoveel spanning voelt om te 'moeten' presteren.

Trixi schreef:Bij Mable gebruik ik helemaal geen commando, niet met mijn hand en niet verbaal. Ze weet dat ze moet blijven zitten (ik zet haar wel neer voor de start) tot ik haar oproep net als bij de raakvlakken.

Hier ook voor de jongste, Sepp. "Sepp Start" is het allomvattende commando voor: "kom hier en ga tussen mijn benen staan, verroer je niet meer (geen mm), je baas loopt weg en pas wanneer zij "GO" roept mag je weer bewegen". Ik heb er bewust voor gekozen het zo simpel mogelijk te houden, geen extra blijf, tussen, ff wachten commando.

Met Izzie gisteren ook ready steady go geprobeerd. Heb wel het idee dat ze dan iets relaxter is.

Heb de hele week dagelijks ready steady go geprobeerd.
Vandaag eens op de training kijken wat het effect er van was.
Nou ze bleef veel stabieler zitten en startte veel scherper
Het gillen erbij nemen we maar even voor lief

marye schreef:Heb de hele week dagelijks ready steady go geprobeerd.
Vandaag eens op de training kijken wat het effect er van was.
Nou ze bleef veel stabieler zitten en startte veel scherper
Het gillen erbij nemen we maar even voor lief

Gilt ze harder dan Linda?