Het HondenForum

Afgelopen weekend stond ik voor een situatie die ik helaas steeds vaker tegenkom.
Ik ben wel eens benieuwd wat jullie zouden doen

Ik loop in het losloopbos lekker op mijn gemakje. Zonnetje schijnt en Zoro plonst eens lekker in de sloot. Verder op een zijpad staat een vader met 2 kinderen (oudste ongeveer 7-8) en een hyperhond. Hond ziet mijn hond in het water duiken en besluit dat er eindelijk wat leuks gaat gebeuren (pa stond met de kinderen balletje over te gooien en voor de hond was geen aandacht die mocht het zelf uitzoeken).
Zoro komt het water uit en we lopen op ons gemakje verder. Helaas dacht de andere hond er ook zo over en besloot mee te komen. Vaders laat de hond meelopen en besteed er weinig aandacht aan (ik liep door het spelletje van overgooien heen omdat ik die kant op "moest" aangezien er een hondenras liep op het andere pad waar Zoro absoluut niet van gediend is). Zodra we een paar meter de hoek om zijn hoor ik eens roepen naar de hond. Paar meter verder hoor ik eens fluiten.
Hond reageert trouwens absoluut niet, hij liep toevallig de goede richting op en toen er gefloten werd draaide hij gelijk om. Toevallig nam ik een pad dat weer terug liep richting plek van vader en kinderen. Het roepen en fluiten werd wel iets drukker maar had nog niet het idee dat ze op zoek waren. Opeens kwam 1 van de kinderen uit de bosjes al roepend naar zijn vader dat de hond gevonden was. Het duurde even maar uiteindelijk had hij hem te pakken. Kindje riep gelijk naar zijn vader wat ze moesten doen, waarop ik nog net de opmerking kon inslikken van aanlijnen tot hij luistert.

Ikzelf was het ondertussen beetje zat dat andere mensen hun hond losgooien die niet luistert en met iedereen meelopen behalve hun baasje dus ik ben dit keer stug doorgelopen.

Ik ben benieuwd wat jullie doen als je een ongenodigde meeloper hebt. Doorlopen of wachten tot de baas hem gevangen heeft?

Dat vind ik ook best lastig. Ik had laatst een heel hardnekkige. Ik ben uiteindelijk toch maar blijven staan. Het was meer toeval dat hij uiteindelijk terug ging omdat hij totaal geen reactie kreeg van Bram en Izzie en ik stond stil, ook niks aan. Toen ging hij maar weer naar z'n baasje. Ik loop dus altijd eerst een stuk door, maar heb ook geen zin om met een extra hond bij de auto aan te komen

Ik wacht altijd even.
Meestal zijn het jonge honden die vergeten terug te lopen naar hun baas

Mijn vorige tekkel liep ook weleens een stukje met vreemde honden mee voor de gezelligheid. Dan was ik altijd blij als het baasje even op me wachtte

Ligt eraan; ik wil best even wachten, maar Anne bv is er niet altijd van gediend dat zo'n jonge hond (want dat is t vaak) dan nog ff met haar gaat spelen...En dan loop ik toch door.

dat hangt meer van de eigenaar af, dan van de hond

Ligt er ook een beetje aan hoe erg de baas zijn best doet de hond weer bij zich te krijgen. Als mensen heel duidelijk roepen, en aanstalten maken de hond op te komen halen, blijf ik altijd wachten totdat ze de hond weer hebben. Mijn eerste hond wilde als jonge hond ook nog weleens meelopen met anderen, en dan was ik altijd erg blij als mensen even inhielden als ze mij heel duidelijk hoorde roepen (en aan zagen komen rennen ).

Als mensen alleen wat halfslachtig roepen, maar totaal geen neiging tonen mijn kant op te komen, of als mensen helemaal niet bezig lijken met de hond, loop ik wel vaak een stuk door. Ik heb een tijdje geleden nog mijn hele ronde gelopen met een blonde Lab-reu erbij Mooiste was nog dat de baas gewoon aan het begin van het park was blijven staan, en toen ik daar weer aan was geland rustig haar hond pakte en naar huis liep. Zonder verder iets te zeggen.
Dan baal ik altijd dat ik ook niet ad rem genoeg ben, ik sta dan meer zo te kijken haha.

Maar ik heb eigenlijk niet zo vaak plakkers. Als Vera eens gaat spelen met een vreemde hond (doet ze heel weinig) dan blijf ik zelf ook altijd wel even staan, dus kan een hond niet met ons meelopen. En verder negeren ze allebei vreemde honden heel snel, en meelopen met honden die doen alsof je lucht bent blijkt vaak niet erg spannend te zijn, dus dan keert zo'n hond vrij snel om.

Het ligt eraan.
Als ze aanstalte maken om hem te komen halen dan wacht ik wel, anders loop ik door.

Dat hangt ZO af van de omstandigheden en van de gang van zaken tussen honden onderling en baasjes onderling.

Het gebeurt mij wel 's dat er een hondje aansluit en als dat hondje geen problemen geeft laat ik het even en dan probeer ik met een "ga terug" "zoek baasje" ofzo de hond weer weg te krijgen.
Maar, als het een probleem gaat worden (en dat is al snel als het reuen zijn.. in verband met Merlijn) roep ik van verre al wel naar de baas in kwestie 'graag bij je houden, de mijne bijt' (is niet altijd waar, maar is wat korter roepen dan "wilt u zo vriendelijk zijn uw hond bij u te roepen, tenminste als het een reu is, want mijn hond vind dat niet gzellig en zou eventueel kunnen aanvallen".
Ik blok wel 's af met een "nee, ga terug" en op het standaard "maar hij doet niets" kan ik doorgaans zeggen "de mijne wel" ;-(

Gelukkig is het nog nooit tot langdurig meelopers gekomen....

Maar, omgekeerd ben ik Tristan ook wel 's even kwijt als we even hebben staan praten en Tris denkt dat de andre honden leuker zijn dan ik.... doorgaans zijn dat dan de mensen waar het geen probleem is, want ik begin al met "even kijken of hij meekomt en wach u anders even alstublieft?" en dat gebeurd omgekeerd ook wel.
Nog steeds is dat niet de bedoeling maar om dat nu een probleem te maken.. nee... Alles gaat in goede harmonie op zo'n moment.
En natuurlijk zijn dit soort momenten ook de momenten dat "Fikkie' achter ons aan kan komen. Dan maak ik daar ook geen punt van.. ik loop even door en probeer dan "terug te bonjouren" naar eigen baasjes die dooraans ook roepen.
Dit zijn geenszins probleemmomenten, noch voor de ene, noch voor de andere partij.

Ik heb het gelukkig nog niet meegemaakt dat een hond hinderlijk en lang meeliep. Wel komen honden soms hinderlijk en storend op ons af... ook dat is tot nu altijd goed afgelopen.

Suzanne

Moos schreef:Ligt er ook een beetje aan hoe erg de baas zijn best doet de hond weer bij zich te krijgen. Als mensen heel duidelijk roepen, en aanstalten maken de hond op te komen halen, blijf ik altijd wachten totdat ze de hond weer hebben.

Ik moet ook wel toegeven dat als een baas moeite doet zijn hond terug te krijgen ik ook altijd wel wacht hoor.
Hoewel de laatste keer dat ik dat deed was in de stromende regen, man heeft de hond te pakken, lijnt hem aan, ik loop door en 200 meter verder komt de hond weer aangerend. Moet bekennen dat ik toen dus wel ben doorgelopen.

Ik bedenk me ineens dat ik een tijdje terug de gehele wandelronde in t bos een schapedoes meehad. Een reu. Geen baasje te zien, en t beest was gecharmeerd van Anne en Fenna. Na 2x een grauw van Anne had de hond een heilig ontzag voor haar en leek t wel een 3-eenheid. 5 km verder bij de parkeerplaats eindelijk een baasje gevonden...

Maar waarom moet jij dan door het spelletje overgooien heen lopen omdat er een hondenras loopt waar jouw hond niet mee om kan gaan. Had je dan daar zelf niet even kunnen wachten om daarna door te lopen was de andere hond waarschijnlijk ook niet mee gelopen.

jeanet01 schreef:Maar waarom moet jij dan door het spelletje overgooien heen lopen omdat er een hondenras loopt waar jouw hond niet mee om kan gaan. Had je dan daar zelf niet even kunnen wachten om daarna door te lopen was de andere hond waarschijnlijk ook niet mee gelopen.

Ik lees t nu een paar maal maar kan er geen touw aan vastknopen...

Zolang ik Django heb zal dit niet zo spelen, die duldt echt geen meelopers en de meeste honden snappen dat heel best

jeanet01 schreef:Maar waarom moet jij dan door het spelletje overgooien heen lopen omdat er een hondenras loopt waar jouw hond niet mee om kan gaan. Had je dan daar zelf niet even kunnen wachten om daarna door te lopen was de andere hond waarschijnlijk ook niet mee gelopen.

Omdat de hond al kleefde voor ik door het spelletje heen liep.
En als er 2 paden zijn waar ik uit kan kiezen kies ik inderdaad degene waar geen hond loopt waarvan ik weet dat de mijne ervan over de zeik kan gaan.

Hangt af van hond/baasje, maar ook van de locatie. In losloopgebied ben ik milder dan op straat of in een woonwijk. Daar wil ik gewoon ergens kunnen lopen zonder dat er een loslopende vreemde hond in Otto's nek loopt te hijgen. Dan loop ik dus steevast door. In losloopgebied kijk ik even hoe het gaat. Meestal als ik doorloop gaat de andere hond wel weer terug naar zijn baasje of baasje pakt zijn hond bij de halsband als er bananen in de oortjes zitten.

Van de week een loslopende Rottweiler die ik niet kende, midden op straat op Otto af. Geen baasje te zien. Op zeker moment zag ik iemand die de hond riep en die naar mij riep dat het zijn hond niet was. Ook lekker

Ligt eraan of de baas ook probeert zijn hond terug te roepen. Maar als deze helemaal niks doet, dan loop ik gewoon door. Maakt me dan ook echt niet meer uit of ik straten oversteek of zo, moeten ze hun hond maar bij zich houden.

Neeltje schreef:Ligt eraan of de baas ook probeert zijn hond terug te roepen. Maar als deze helemaal niks doet, dan loop ik gewoon door. Maakt me dan ook echt niet meer uit of ik straten oversteek of zo, moeten ze hun hond maar bij zich houden.

Dat maakt mij voor de bazen niet uit, maar voor de hond wel. Dat vind ik het vervelendste aan niet luisterende loslopende honden in woonwijken. Dan zadel je mij op met jouw stuiterbal, want ik ga dus niet andermans hond mogelijk onder een auto laten lopen

Dat ligt echt aan de baasjes en aan mijn humeur op dat moment. Hier op de hei hebben ze er nog wel een handje van om lekker te blijven staan en maar op dat fluitje te blazen, terwijl vrolijke lab of Vizsla nul reactie geef. Dan loop ik dus gewoon door. Zie ik dat de baas zelf ook aanstalten maakt om de hond te komen halen, dan wacht ik even totdat hond weer bij baasje is. Als deze vervolgens na 10 seconden weer bij mij is, dan is mijn geduld wel op en brul ik zelf naar de hond dat die op moet zouten.

Sita schreef:Als deze vervolgens na 10 seconden weer bij mij is, dan is mijn geduld wel op en brul ik zelf naar de hond dat die op moet zouten.

Dat zou ik ook wel willen, maar dat is het teken aaaaaanvaaaaallllllluuuuuhhhh voor mijn honden

Zoek stok! schreef:

Sita schreef:Als deze vervolgens na 10 seconden weer bij mij is, dan is mijn geduld wel op en brul ik zelf naar de hond dat die op moet zouten.

Dat zou ik ook wel willen, maar dat is het teken aaaaaanvaaaaallllllluuuuuhhhh voor mijn honden

Hier staan ze mij alleen maar stom aan te kijken. Zeker Rowan en Sita vinden het meestal wel gezellig een ander hondje erbij. En Taro die houdt zich met hele andere dingen bezig. Die denkt hoogstens dat hij bij mij moet komen

Dat ligt aan een aantal factoren. Meestal wachten we even tenzij Tomas door het wachten spanning op gaat bouwen. Als er wegen in de buurt zijn wacht een van ons of probeert de hond terug te sturen.
Als er geen baas in de buurt is dan lopen we gewoon door. Helaas hebben we ooit meegemaakt dat een enorme Duitse dog de hele ronde meeliep maar toen we onze honden wilden aanlijnen, op een van hun dook en die begon dood te schudden.
Gisteren liep er een zeer lompe maar lieve lab mee vanaf een boerderij en kennelijk gebeurde dat vaker, we hebben niet gewacht aangezien we midden in de natuur waren en de hond geen risico liep.

Ik wacht áltijd. Als ik namelijk ga doorlopen met een vreemde hond die aan mijn hond begint te snuffelen gaat dat niet goed komen.

Hier kom ik altijd 2 Airedale Terriërs tegen.. Baas doet niets, dan roepen terwijl ik hier sta met een aangelijnde hond..
Vorige x kromp mijn hond in elkaar en ik kreeg die andere hond ook niet bij der reet vandaan.
Ben der maar tussen gaan zitten.

Laatst ook een hond (los) die bleef staren naar die van mij (vast).
Baas liep gewoon door en keek niet om, riep hem een keer en liep weer door zonder te kijken.
Die hond liep recht op ons af..

Ze zien toch dat mijn hond vast is...

Het kan mij niet zoveel schelen, meestal wijs ik de hond naar de roepende baas of ik roep tegen die baas dat hij felix beter kan roepen. Dan gaat die andere wel mee meestal
Het zijn bijna altijd jongen honden of honden die zich opperbest vermaken, wat hindert mij dat nou.
Bij bazen die geen oog voor hun hond hebben doe ik niks, dan loopt hij maar lekker mee en wacht ik wel even om een hoekje tot de paniek uitbreekt
Als het vervelende opdringerige honden zijn sis ik ze venijnig weg.

Neeltje schreef:Ligt eraan of de baas ook probeert zijn hond terug te roepen. Maar als deze helemaal niks doet, dan loop ik gewoon door. Maakt me dan ook echt niet meer uit of ik straten oversteek of zo, moeten ze hun hond maar bij zich houden.

een échte dierenvriend

Wij hebben niet zo veel meelopers, hoewel we laatst wel een jonge stabijeu mee hadden lopen. Onzettend vrolijk en vriendelijk diertje, Hades vond 'm ook wel gezellig, maar luisteren naar z'n baas? Neuh . We zijn eerst een meter of 100 doorgelopen, maar toen hondje écht niet terug wilde heb ik 'm maar even teruggebracht, aangezien z'n baas ook niet dichterbij kwam . Hij volgde me trouwens keurig, en toen hij z'n baas weer zag vloog hij netjes daarheen .

Hangt van de hond en van de situatie af. Meestal is er sprake van een jonge hond die wil spelen, dan wacht ik vaak wel even en soms loop ik zelfs een stukje terug naar de mensen toe.

Ik wacht altijd tot de baas zijn hond roept of ik loop terug.

Martijn schreef:Ik loop door. Dan heb je het minste risico op gedoe.
Daarnaast hoef ik niets met het feit dat anderen hun hond niet opvoeden.
Als het om welke reden dan ook niet gaat lijn ik zelf de hond aan en wacht ik.

Op die manier straten oversteken vind ik ronduit imbeciel gedrag. Daar heb ik geen goed woord voor over. Totaal geschift.
Al heb je geen medegevoel met die hond dan is er nog het verkeer wat gevaar loopt.

Dan maar imbeciel. Moeten ze maar niet zo imbeciel zijn om een hond die niet luistert los te laten lopen in een woonwijk. En ik heb het dan niet over jonge honden of zo. Ze laten hun hond hier gewoon los en meters voor zich uit de straat over vliegen. Ze kunnen dan totaal niet zien of er een auto aan komt en menig auto die al bovenop de rem heeft moeten staan, omdat baasje amper het pad van het woonhuis af is en de hond al op het veldje is.

Ik ben 1 keer de weg op gerend omdat ik vreesde voor het leven van Dapper. Er liep bij ons in Amsterdam een verslaafde met een kruising pitbull x Duitse dog oid. Een hond van 60 kilo en 90 cm hoog die heel erg hondagressief was. Hij liep er alleen midden in de nacht wel eens. Een keer zag ik die verslaafde op zijn plaat gaan, hond sleurde hem de weg over en greep een man die zijn hond optilde in de arm. De verslaafde lag in een deuk. De gegrepen man schreeuwde om hulp omdat die hond zijn pincher uit de armen wilde trekken. Ik liep een keer met Dapper die ineens woest blafte. Stond verdorie die verslaafde aan de overkant met die hond. Hij weer omgevallen, stukje meesleuren, riem losgelaten en daar kwam de hond. Over de brug, keihard op mij en Dapper af. Dat is de enige keer dat ik de drukke weg op gerend bent tussen de auto's door die echt moesten remmen. Ik dacht, heel heel heel misschien steekt die hond niet over. En dat was gelukkig ook zo. Ik ben weggerend door steegjes en onder een brug door. Verder zou ik zoiets nooit doen maar in dit geval wist ik echt niet wat ik anders moest doen. Dat was vlak nadat ik een grote hond een kleine op diezelfde plek zag doodmaken. Waar wij woonden waren veel honden absoluut geen lieve honden. Kangals die al grommend op je af kwamen met lachende kleine baasjes erachteraan sleurend. Rottweilers die losrukte, hondjes doodmaakte en nog veel meer van dat soort honden. Dus dan loop en ren je jezelf wezenloos met een klein hond-agressief blufterriertje als Dapper. Voor je het weet wordt hij kapot gebeten

Maar om nu klakkeloos om een loslopend hondje de weg over te steken vind ik bezopen. Ik ben juist bij ons altijd heel bang dat mensen hun hond bij het vakantiepark loslaten en dat die dan over de weg op mij af rennen. Dan ren ik zelfs op die mensen af om te zorgen dat hun hond niet platgereden wordt. Dat wil je toch helemaal niet meemaken? Ongeacht wat die mensen verkeerd doen. Ik zie mezelf al staan bij een rollende hond die krijst en gilt. Tja....had je je hond maar bij je moeten houden. Wat is dat nu weer voor nonsens. Of iemand die tegen een paal aanknalt omdat er een hondje achter mij aanloopt. Pats! Rolstoel. Kan mij het rotten, moet iemand maar op zijn hond letten....Sorry, dat vind ik echt vreemd.

Dus Neeltje, ik begrijp jou soms totaal niet. Gewoon een loslopend hondje mee de weg op nemen omdat je te beroerd bent om te wachten. Denk je dan wel aan de gevolgen? De keer dat ik het deed vreesde ik serieus voor het leven van mijn hond en nog zou ik dat de volgende keer niet weer doen. Want als er een ongeluk was gekomen had ik me nog steeds verantwoordelijk gevoeld. Ik trek immers willens en wetens een loslopende hond mee het verkeer in. :N:

Het hangt bij mij af van een aantal factoren; baas, hond en omgeving. Ik heb wel eens een loslopende stafford reu achter me aangehad die Gol de hele tijd wilde bespringen. Baas was nergens te bekennen en we liepen in een woonwijk waar auto's rijden die echt niet voor honden stoppen. Die heb ik dus maar even aan Gollums lijn gedaan (Gol volgde netjes los achter me, was allang blij dat ik die reu vast had denk ) en richting het park gelopen. Daar zag ik op een paar honderd meter afstand een grote stoere man roepen en wuiven, 'laat maar los, hij komt wel' riep hij. Ik was wel in voor een lolletje dus ik laat de hond los die natuurlijk om Gol heen bleef hangen en helemaal geen aanstalten maakte om naar zijn baas te gaan en juist wegrende toen zijn baas hem wilde ophalen
Tja, ik had hem best even willen vasthouden hoor, eigenwijs
In het bos heb ik wel eens een hele wandeling met een gezellige lab gelopen die had besloten dat wij leuker waren. Baas besloot heel hard door te lopen en dacht dat haar hond wel zou volgen. Niet dus, en ik ging geen meter harder lopen hoor