Het HondenForum

Heb net een niet zo'n leuke les agility gehad.

Ik train nu één maal per week met Elmo, omdat het anders té hectisch wordt om te combineren met mijn huishouden/ schoolwerk (ben leerkracht secundair). Bovendien begon ik bij twee keer de week de lat te hoog te leggen (als in "je traint twee keer per week, als je iets nu nog niet kan...." Snappie?) en dat had zo zijn invloed op Elmo die niet tegen druk kan.

Enfin: vorige week had ik nog een superles. Ik had het gevoel dat Elmo en ik klaar waren voor het brevet om zo in de wedstijdklas te geraken. Hij deed toen echt alles goed en had enkel oog voor mij.

Vandaag echter... Meneer begon al met op het veld te plassen (!) en hij heeft me de hele les geen enkel parcour fatsoenlijk in het oog gehouden. Hij is enkele keren naar een andere hond gelopen om te snuffelen en te spelen. Ik kon hem telkens direct terugroepen, maar de aandacht was er duidelijk niet. We zijn héél negatief geeïndigd: ik die helemaal over mijn toeren was over zijn negeermodus en hij die onder de toenemende druk uit wou komen en dus... nog meer ging 'wandelen' (en daarbij blaffen naar mij)... Volgende keer ga ik gewoon stoppen met trainen, want op deze manier is het niet goed verder te doen. (maar ik had ook zo iets van: "hij kan het...") De trainer zei op het einde nog "ja, als hij op deze manier brevet speelt..." Leuk om te horen.

Ik begrijp het niet... De ene les is hij super en heb je echt een WAUW-gevoel en de andere les is hij er met zijn aandacht absoluut niet bij. Hij heeft ook niet minder gewandeld ofzo in vergelijking met de andere weken. Herkennen jullie dit?
Ik baal momenteel echt...

(en dan trap ik nog bij het verlaten van de plasweide in een niet opgeruimde hondendrol)

Kan er niet een loopse teef zijn geweest ?

Ik gok ook op een loopse teef als het zo wisselend is.

Dat was eigenlijk ook het eerste waar ik aan moest denken een loopse teef

Loopse teven mogen normaal niet trainen op het veld... Dus denk ik niet.

Het ging eigenlijk goed totdat een vrouw met teckel persee haar hond moest laten kennismaken met Elmo. Elmo ging in speelmodus, vanaf dat moment lette hij dus niet meer zo goed op. Maar dat zou normaal geen probleem mogen zijn, hij is immers dol op het spelletje. Hij kan vier lessen supergoed zijn en dan ineens maar half met zijn aandacht erbij zijn. Ppffft...

Hij ligt nu -zich van geen kwaad bewust - aan mijn voeten. Hoe kan je daar nu kwaad op blijven?

Chasing Clouds schreef:Loopse teven mogen normaal niet trainen op het veld...

Nee, die mogen ook niet op agilitywedstrijden starten. En toch zijn ze er. Je denkt toch niet dat elke intacte teven eigenaar drie weken thuis blijft met de loopsheid

Het kan misschien wel zijn dat er waren, maar hij liep altijd naar dat teckeltje (reutje volgens mij) en één keer naar een jack russeltje (ook reutje) en border collie (ook reutje)... Bij het teckeltje en jackje kwam hij gelijk terug naar mij toen ik hem riep, bij de border niet... Maar toen was ik al volledig over mijn toeren over zijn negeren. En Elmo voelt dat als ausje uiteraard feiloos aan.

Hij zou dan toch eerder naar het teefje op zoek gaan? Nu ging hij echt spelen met die reutjes. Moet ik me nu zorgen maken over zijn capaciteiten als toekomstige dekreu?

Neen, volgens mij is het dat echt niet.
Ik begrijp echt niet waarom hij de ene les zo goed is en de andere les met zijn aandacht er niet bij is. Hij wordt in december twee jaar, dus aan zijn 'jonge' leeftijd kan het ook niet meer liggen, toch?

Ik was wel -door omleidingen onderweg- net op tijd, heb niet kunnen meehelpen met klaarzetten. Zou het dat zijn? Dat hij nu snel snel moest plassen in de plasweide en niet eerst met mij kon balletjes gooien? Normaal ben ik een half uur vroeger en speel ik eerst een kwartier met hem/doe ik aandachtsoefeningetjes, dan zet ik een kwartier mee het parcour klaar en dan is het knallen. Nu kwam ik aan, heb hem snel laten plassen en ben daarna direct naar de trainer gegaan (hem aan de kant vastgelegd eerst). Hij liep zijn eerste parcourtjes best goed, geen opmerkingen over. Zodra hij met het teckeltje had kennisgemaakt, is hij dus drie keer gaan buurten. (maar nogmaals: zou geen probleem mogen zijn)

Zucht... Hopelijk volgende week weer één en al aandacht voor mij.
Tegen augustus wil ik mijn brevet spelen, dus hopelijk is hij tegen dan elke les zo goed. (want echt: als hij met zijn aandacht erbij is, is hij echt geweldig goed en snel)

Ik ervaar de lessen ook heel verschillend,volgens mij hoort dit ook een beetje bij het spelletje.
Bij ligt het eigenlijk altijd aan mezelf Als ik te veel stress of druk voel dan reageert buck hier ook op en andersom.
Ik zit nu al een tijdje niet lekker in mijn vel wat best een grote invloed heeft op de sport, miss was dit bij jou deze avond ook het geval? (gevoelige) honden pikken dit op en zijn dus dan een spiegel van jezelf, dat maakt dat ik agilty dus niet altijd zo fijn vind.

Probeer de volgende keer met frisse moed het veld op te gaan, zul je zien dat het super gaat

mariaa schreef:Bij ligt het eigenlijk altijd aan mezelf Als ik te veel stress of druk voel dan reageert buck hier ook op en andersom.

Hier ook hetzelfde. Dit heeft wel 10x zoveel invloed op mijn honden als de gemoedsrust van mijn honden op mij, ten tijde van trainen. Helaas, bij stress kan ik eigenlijk net zo goed een training afzeggen; mijn honden zijn daarin niet te foppen. misschien is dit bij jou ook zo geweest?

Ik weet dat als ik gestressed ben, dat hij daarop reageert (onder andere zo), maar de afgelopen lessen waren telkens goed gegaan en ik was dus absoluut niet gestressed.

Alleen was ik dus te laat in de les, waardoor we direct moesten beginnen. Misschien onbewust toch? Na het snuffelen met de teckel (Flappie) ging hij tijdens het parcour naar de teckel toe (ze waren vergeten de bogen van de slalom te halen, waardoor hij de slalom niet goed deed ... bij tweede poging ging meneer dus weg, typisch Elmo...) maar kon ik hem er direct bij wegroepen. Toen ben ik beginnen stressen, jah... Eigenlijk had ik toen even moeten stoppen en met hem moeten spelen. In plaats daarvan verder gedaan en meneer dus ook. Op het einde ben ik echt kwaad geworden, toen kreeg ik hem niet terug geroepen. Stom stom stom... In het vervolg stop ik dan (al dan niet eventjes).

Aussies hebben toch teergevoelige zieltjes hé...

We zien wel wat de volgende les geeft (binnen twee weken, volgende week heb ik klassenraden).
Ik geef het nog tot augustus, tegen dan wil ik mijn brevet spelen. Lukt dat niet, dan gaan we -denk ik- stoppen met trainen. Gehoorzaamheid zijn we ook al mee gestopt, hoewel hij het daar héél goed deed. Dat lag meer aan de trainingsuren (van half tien tot half elf 's avonds... niet te doen!)...

Chasing Clouds schreef:Aussies hebben toch teergevoelige zieltjes hé...

Nou nee hoor, Izzie maakt het geen klap uit hoe laat we aankomen en hoe ik moet stressen om op tijd te zijn Maar goed, als jij denkt dat het daar aan ligt, zou ik er gewoon op gaan letten. Pas wel op dat je niet elke keer een excuus voor je hond verzint waarom hij z'n kop er niet bij heeft. Op zich is het ook weer niet zo heel dramatisch ingewikkeld voor een Aus om te begrijpen dat je op een trainingsveld komt om te trainen. Toch? Ik zou mezelf iets zelfverzekerder opstellen richting de hond.

Je hebt me overigens nog steeds niet overtuigd dat hij afgeleid was door een loopse teef. Ik herken dit gedrag namelijk van Bram

Ik bedoel het niet zo, ik was immers niet gestressed omdat we te laat waren.

Maar zodra hij één keer ging buurten werd ik onzeker (heb je dus gelijk in).
En die eerste keer buurten was omdat de oefening werd afgebroken omdat ik -te laat- zag dat de bogen nog rond de slalom hingen: Elmo ging er al in en toen riep ik "oh neen, de bogen"... Hij kwam daardoor luid blaffend uit de slalom richting mij. Toen hij er terug in moest, liep hij dus richting teckeltje. En dat is wél typisch voor mijn ausje (rastypisch weet ik natuurlijk niet): zodra hij het niet meer goed weet, wat er gevraagd wordt, gaat hij OF blaffen/ happen in mijn arm OF loopt hij van mij weg.

Waarom gaat een reu dan spelen met een andere reu als er een loops teefje zou zijn? Niet dat ik je niet geloof, maar het lijkt me zo raar? Dat hij twee keer geplast heeft op het plein (en hij weet het donders goed dat het daar niet mag), lijkt me daarin logischer.

Enfin: maakt niet uit wat het is, hij moet onder welke omstandigheden ook op mij blijven letten. Toen er op onze school wedstrijden werden georganiseerd stonden er de training ervoor al hekken (die er dus normaal niet staan). Toen was hij erg onzeker en liep om de haverklap tijdens het rondje naar zo'n hek om te zien of het echt niets erg was. Laat staan dat hij zich het laatste half uur -toen de deelnemers een kijkje kwamen nemen - goed heeft geconcentreerd. Hij vond dat zooooo vreemd. Mijn schuld: ik heb hem nog nooit naar een ander trainingsveld meegenomen. Ik ben van plan dat volgende lente wel te doen, zodat hij kan wennen aan verschillende velden/ vreemde honden rondom hem enz.

Ik zou ook gewoon op het trainingsveld niet laten kennismaken of spelen met andere honden. Vanaf 1 stap op het trainingsveld is het trainen en niet spelen met andere honden, tenzij na het lesuur je de hond vrij geeft, ik zou dat echt proberen van gescheiden te houden.

En om hem te laten wennen aan andere terreinen en honden kan je wedstrijden opzoeken. Bij de gehoorzaamheid is het zo dat je na de wedstrijd mag rondlopen en oefenen op de terreinen van die hondenschool, daar staan dan natuurlijk geen agility toestellen, maar om te wennen is dat wel heel fijn. Doe ik met Dino nu ook. Met Kai heb ik dat nooit gedaan omdat ik dat niet wist dat het mocht en hij is altijd op wedstrijd wat extra op zijn hoede.

Zoek stok! schreef:

Chasing Clouds schreef:Aussies hebben toch teergevoelige zieltjes hé...

Nou nee hoor, Izzie maakt het geen klap uit hoe laat we aankomen en hoe ik moet stressen om op tijd te zijn

Buck wil ook altijd gaan met die banaan, hij is altijd gemotiveerd! maar mijn stress heeft wel zeker invloed om hem, we maken dan extra fouten omdat ik de dingen niet goed aangeef en dat heeft weer invloed op mijn gemoedstoestand, en deze gemoedstoestand heeft weer invloed op buck waardoor hij bv gefrustreerd raakt, hij wil het mij zó naar de zin maken
miss dat stress bij elmo juist ervoor zorgt dat hij ervan wil weglopen? (soort kalmeren) dat is hoe ik het bedoel.....

mijn ma zegt dan altijd; honden zijn nu eenmaal geen machientjes, soms hebben ze hun dag wel en soms niet... niet overal iets achter zoeken en vooral niet gaan stressen, onzeker worden en jezelf opnaaien (heb je jezelf en de hond alleen maar mee)
Escha presteert de ene training ook veel beter als de andere, so be it... jij als mens presteert ook niet altijd goed

Ik ga nu ook echt met hem andere pleinen enz opzoeken waar wedstrijden enz georganiseerd worden. Hij is die drukte niet gewoon (enkel dus op onze hondenschool, maar zodra er iets 'vreemds' is, is hij op zijn hoede). Voor zijn brevet ga ik op enkele andere hondenscholen enkele lesjes meedoen. Ik mag al bij twee andere scholen even meedraaien. Maar dat is voor de maanden voor zijn brevet natuurlijk, nog wel even wachten.

Ik weet niet of we ooit klaar zullen zijn voor wedstrijden, hij zou nochtans niet slecht zijn: hij is na vijf maanden al behoorlijk snel en heeft nog nooit een raakvlak gemist, de paaltjes gaan ook steeds beter en vanuit al heel wat invalshoeken. En meestal is hij dus erg gefocused op mij. Zijn bochten worden ook steeds beter. Alleen word ik heel onzeker als hij dan ineens zoals gisteren niets van mij aantrekt (ok, nu overdrijf ik een beetje...)
Maar ik geef het dus nog een goed jaar (ook om de basis echt wel onder de knie te hebben). Daarna zal ik van mijn trainer echt wel eens moeten meedoen met het brevet (je kan nu immers niet eeuwig als beginnertje getraind worden, als je hond klaar is, wordt je vriendelijk verzocht door te schuiven en plaats te maken voor echt nieuwe honden )

Ik fiets ook met hem en laat hem veel zwemmen om zijn conditie op peil te houden en zijn gewrichten soepel te houden. Een echt atleetje, hoor, die Elmo van mij.

Normaal laat ik hem dus niet snuffelen en spelen met andere honden tijdens de training, maar deze vrouw heeft me overhaald omdat haar teckeltje constant op Elmo reageerde (blaffen en uithalen). Ze dacht dat het na even kennis te maken zou stoppen. Haar teckeltje stopte daarna dus niet en sindsdien wou Elmo er dus wel constant naar toe om te spelen. Maar dat is niet normaal voor hem: normaal vindt hij het spelletje met mij leuker dan spelen met een andere hond. (hij kan zelfs snauwen als ik met hem speel en een andere hond wilt er tussen komen)

mariaa schreef:

Zoek stok! schreef:

Chasing Clouds schreef:Aussies hebben toch teergevoelige zieltjes hé...

Nou nee hoor, Izzie maakt het geen klap uit hoe laat we aankomen en hoe ik moet stressen om op tijd te zijn

Buck wil ook altijd gaan met die banaan, hij is altijd gemotiveerd! maar mijn stress heeft wel zeker invloed om hem, we maken dan extra fouten omdat ik de dingen niet goed aangeef en dat heeft weer invloed op mijn gemoedstoestand, en deze gemoedstoestand heeft weer invloed op buck waardoor hij bv gefrustreerd raakt, hij wil het mij zó naar de zin maken
miss dat stress bij elmo juist ervoor zorgt dat hij ervan wil weglopen? (soort kalmeren) dat is hoe ik het bedoel.....

Natuurlijk heeft jouw stemming invloed. Jij weet bijvoorbeeld dat Izzie gaat bijten als ik onzeker wordt

Maar dat vind ik wat anders dan dit:

Chasing Clouds schreef: Vandaag echter... Meneer begon al met op het veld te plassen (!) en hij heeft me de hele les geen enkel parcour fatsoenlijk in het oog gehouden. Hij is enkele keren naar een andere hond gelopen om te snuffelen en te spelen. Ik kon hem telkens direct terugroepen, maar de aandacht was er duidelijk niet.

Wel, ik werd onzeker na zijn eerste keer weglopen (en die keer liep hij weg omdat ik niet duidelijk genoeg was: ik onderbrak hem toen hij eigenlijk goed bezig was en toen ik het daarna opnieuw liet doen, blafte hij en was weg) en daarop reageerde hij, denk ik. Hoe onzekerder ik = hoe meer Elmo wegloopt.

Ik klets niet gezellig tussen de parcours door, normaal doe ik dan aandachtsoefeningen of gehoorzaamheidsoefeningetjes, of ik speel even met Elmo. Nu wou die ene vrouw persee haar hondje laten snuffelen aan Elmo, omdat haar hondje constant naar hem aan het blaffen was. "Na kennismaking zou dat gedaan zijn". Had ik gewoon niet mogen doen, want erna was Elmo dus erg afgeleid.

Ben niet meer gaan trainen (had klassenraden deze week). Volgende week dinsdag nog eens en dan kan ik weer niet (oudercontacten). In oktober maar twee keer getraind, pffft... Wel veel met Elmo bezig geweest, maar geen trainingen. Ik ben eens benieuwd...

vandaag eindelijk nog eens kunnen gaan trainen...

Er was spijtig genoeg maar één trainer en véél honden. Dus maar drie parcourtjes gelopen. Voor de rest veel aandachtsoefeningetjes en gehoorzaamheid tussendoor gedaan.

Elmo is twee keer naar een andere hond gelopen, maar op een "Elmmooooooo" kwam hij direct terug. Ik was deze keer absoluut niet gestressed en ben heel kalm gebleven. Vandaar dat hij waarschijnlijk braaf terug kwam en verder goed trainde. Hij liep telkens naar een hond dat op dat moment aan het spelen was... Geen aanleiding dus, hij moet leren dat hij met mij moet spelen . Op zich is hij graag met mij bezig, maar spelende honden... daar kan ik écht niet tegenop. (terwijl hij gisteren wél liever met mij speelde, dan met de loopse teef van de buren , raar beest)

Op zich ben ik dus best blij, ik denk echter wel dat ik mijn wedstrijd ambitie maar moet opbergen.
Zolang hij af en toe wegloopt, durf ik niet deelnemen aan een wedstrijd, hoe goed hij ook is voor de rest.

De trainer ziet het probleem niet zo. ja, hij is stout als hij wegloopt, maar zolang hij dan goed terugkomt en alsnog het parcourtje vol overgave loopt, vindt hij dat ik me druk maak om niets. Hijzelf heeft een teef die na twee jaar ooknog altijd wegloopt, maar niet met geode bedoelingen zoals Elmo.

Enfin, ik zie wel...

Leg de lat niet te hoog voor jezelf Natuurlijk is het niet echt de bedoeling dat hij tussendoor wegloopt maar als hij weer snel terug komt dan is het toch best goed? Als je dit gedrag te zwaar oppakt dan leg je misschien onnodig druk op jezelf en Elmo.
Als hij het verder goed doet en je hebt er zelf plezier in dan zou ik gewoon wedstrijden gaan lopen, dan zie je wel hoe het verder loopt.

Gisteren weer gaan trainen, hoewel ik niet meer op donderdags ging. Hij heeft op de lessen donderdags immers een aartsvijand die aangeblaft moet worden. Ik schaamde me dood altijd.

Maar omdat binnenkort het winteruur van toepassing is en de lessen dinsdags wegvallen dacht ik het toch nog maar eens te proberen. Er zijn dan ook lessen zondagmorgen, maar dan heb ik vaak al iets anders aan de hand.

Enfin: hij deed het supergoed! Eén keer uitgehaald naar die andere hond en daarna keek hij niet eens meer. Zelfs niet toen die hond een parcourtje liep! Ook andere honden werden genegeerd, hij kon zelfs samen lopen met een andere hond (twee trainers, dus liepen er steeds twee honden tegelijkertijd en er staan hier geen hekken... Was soms echt naast elkaar)
Elmo heeft zijn parcourtjes netjes gelopen, ze waren wel moeilijk en erg lang, maar op foutjes van de handler na , ging het héél goed! Mijn knappe jongen toch! Hij keek ook constant naar mij, helemaal in love! Zo ken ik hem weer!

Nu kan ik twee weken niet trainen, maar erna vliegen we er weer met volle moed in! En we laten ons niet meer doen als hij eens een slechte les heeft, dan stop ik gewoon en ga naar huis...

Chasing Clouds schreef:Gisteren weer gaan trainen, hoewel ik niet meer op donderdags ging. Hij heeft op de lessen donderdags immers een aartsvijand die aangeblaft moet worden. Ik schaamde me dood altijd.

Maar omdat binnenkort het winteruur van toepassing is en de lessen dinsdags wegvallen dacht ik het toch nog maar eens te proberen. Er zijn dan ook lessen zondagmorgen, maar dan heb ik vaak al iets anders aan de hand.

Enfin: hij deed het supergoed! Eén keer uitgehaald naar die andere hond en daarna keek hij niet eens meer. Zelfs niet toen die hond een parcourtje liep! Ook andere honden werden genegeerd, hij kon zelfs samen lopen met een andere hond (twee trainers, dus liepen er steeds twee honden tegelijkertijd en er staan hier geen hekken... Was soms echt naast elkaar)
Elmo heeft zijn parcourtjes netjes gelopen, ze waren wel moeilijk en erg lang, maar op foutjes van de handler na , ging het héél goed! Mijn knappe jongen toch! Hij keek ook constant naar mij, helemaal in love! Zo ken ik hem weer!

Nu kan ik twee weken niet trainen, maar erna vliegen we er weer met volle moed in! En we laten ons niet meer doen als hij eens een slechte les heeft, dan stop ik gewoon en ga naar huis...

fijn dat het zo goed ging! ook honden hebben weleens hun dag niet