Het HondenForum

...Honden die gestresst raken en spullen vernielen wanneer ze alleen thuis zijn, hebben waarschijnlijk een pessimistisch karakter. Ze zijn bang dat hun baasje niet meer terugkomt...

Lees meer...

Flutonderzoekje? Of zit er iets in.

ok

, natte vingerwerk, ik ga heel pessimistisch duimen der er niet teveel belasting geld heen gegaan is

Pessimistisch? Welnee optimistisch! Ze kunnen namelijk in de tijd dat baasje weg is eindelijk het vreselijk interieur van hun baasjes inrichten zoals ze dat zelf graag willen.

Ik vind Saar wel een vrij pessimistisch ingesteld hondje. Die gaat een groot deel van de tijd door het leven van "oh god, ik hoop dat er niks ergs gebeurt vandaag", volgens mij
Maar om dat nou te linken aan slopen e.d, dat zie ik dan weer niet helemaal. Saar heeft nooit gesloopt

Nou er zijn zoveel oorzaken voor slopen tijdens afwezigheid van de baas dat om nou dan te zeggen dat al die honden een stal pessimistische beestjes zijn, nee, geloof er niet zo veel van.
Hier was Chic bvb een sloper, zij werd in het begin erg zenuwachtig en bang als ik er niet was, maar als er een hond niet pessimistisch is dan is zij het wel. Zij had gewoon een vreselijke start gehad bij eerste baas.
Andere hond sloopt uit verveling, derde uit verlatingsangst, weer een andere uit gewone spel, andere uit frustratie.
Daarbij vind ik pessimisme eigenlijk geen basisemotie maar meer iets waarbij een individu al naar de toekomst zit te kijken en daarin donkere wolken ziet, een hond leeft meer in het nu, en kan dus eigenlijk niet zo'n pessimistiche denkpatroon hebben.

Minna schreef:Daarbij vind ik pessimisme eigenlijk geen basisemotie maar meer iets waarbij een individu al naar de toekomst zit te kijken en daarin donkere wolken ziet, een hond leeft meer in het nu, en kan dus eigenlijk niet zo'n pessimistiche denkpatroon hebben.

Eens.

Pessimisme vind ik iets dat niet bij honden voorkomt.
Tobberigheid wel. Zoals Saar:

Moos schreef:Ik vind Saar wel een vrij pessimistisch ingesteld hondje. Die gaat een groot deel van de tijd door het leven van "oh god, ik hoop dat er niks ergs gebeurt vandaag", volgens mij

Dat vind ik dus tobberig.

Pessimisme is wat anders vind ik, dan zie je nergens de goede kanten van.
Dat soort gedrag heb ik nog nooit bij een hond gezien, tobberigheid wel.
Van die honden die voortdurend bezorgd zijn over de wereld in het algemeen en hun leven en wedervaren in het bijzonder uiteraard.

De saaie ethologen onder ons noemen dat wellicht onzekerheid.
Maar goed, ik ben wat bloemrijker van inslag

Onzin
Freek sloopte best wel wat het eerste jaar, maar kon daar vrolijk mee door gaan als ik thuis was, hij was gewoon een optimist.

Danoontje powerrr schreef:

Minna schreef:Daarbij vind ik pessimisme eigenlijk geen basisemotie maar meer iets waarbij een individu al naar de toekomst zit te kijken en daarin donkere wolken ziet, een hond leeft meer in het nu, en kan dus eigenlijk niet zo'n pessimistiche denkpatroon hebben.

Eens.

Dit zogenaamde onderzoek interesseert mij verder ook niet zoveel, maar van bovenstaande vraag ik mij wel eens af of het allemaal wel zo zwart/wit is.
Ik denk dat een hond wel degelijk anticipeert in veel gevallen bijvoorbeeld.

Flutonderzoekje, dit is met wel 24 honden gedaan dus zeer breed opgesteld
Vraag mij toch echt af of sommige mensen niets zinnigers te doen hebben

Marjoleine schreef:Pessimisme is wat anders vind ik, dan zie je nergens de goede kanten van.
Dat soort gedrag heb ik nog nooit bij een hond gezien, tobberigheid wel.

Eens. Zo zag ik het ook vanochtend bij mijn Saar. "Moet ik wéér een dag op die kleine passen , en wéér een dag op het huis passen (dat fluisteren we haar altijd in als we van huis gaan)? Oké, reken maar op mij hoor. Ik kan dat en ik doe dat!"
Maar ik vind het niét leuk hoor
En intussen gaat ze zich installeren en ergens lekker liggen, Miep ook, en dikke kans dat Pieter ze precies op die plekken heeft gevonden toen hij thuiskwam om 5 uur.

Tobben gaat over dubben over de toekomst. En de heel nabije toekomst kunnen honden wel begrijpen denk ik. Ow, vrouwtje gaat knuffen en zegt iets over "goed op de kleine passen". Ze gaat dus weg. We worden dus alleen gelaten.
En dan is ze het vergeten denk ik. Dan worden ze pas weer wakker als Pieter thuis komt, en dan is het feest.

Marjoleine schreef:Van die honden die voortdurend bezorgd zijn over de wereld in het algemeen en hun leven en wedervaren in het bijzonder uiteraard.

De saaie ethologen onder ons noemen dat wellicht onzekerheid.
Maar goed, ik ben wat bloemrijker van inslag

Ja, dat is Saar Toen Moos nog leefde heeft een vriend het eens heel typerend gezegd. "Moos denkt de hele dag "wat zouden we vandaag voor leuks gaan doen ", en Saar denkt "oh god, ik hoop dat er niks ergs gebeurt vandaag "".
Dat klopt(e) wel zo ongeveer ja.

Danoontje powerrr schreef:
Minna schreef:
Daarbij vind ik pessimisme eigenlijk geen basisemotie maar meer iets waarbij een individu al naar de toekomst zit te kijken en daarin donkere wolken ziet, een hond leeft meer in het nu, en kan dus eigenlijk niet zo'n pessimistiche denkpatroon hebben.
Eens.
Dit zogenaamde onderzoek interesseert mij verder ook niet zoveel, maar van bovenstaande vraag ik mij wel eens af of het allemaal wel zo zwart/wit is.
Ik denk dat een hond wel degelijk anticipeert in veel gevallen bijvoorbeeld.

Anticiperen vind ik wat anders, dan zijn er in het nu tekenen dat er iets gaat gebeuren. Pessimistiche inslag vind ik meer iets hebben van "oh gut morgen zal het weer een slachte dag zijn, en overmorgen ook, en volgende week ook..."
Anticiperen vind ik meer iets van de hond ziet bepaalde signalen die erop kunnen wijzen dat de baas het huis gaat verlaten (tas klaarmaken, boodschappentas pakken, klok kijken, schoenen pakken of zoiets) en daardoor raakt een hond in passieve stress.
Of in actieve stress. Maar als de baas gewoon op de bank ligt lekker boek te lezen geloof ik nie dat een hond al gaat doemdenken van "oh misschien gaat baas vanavond nog weg".

ik vind pessimisme en optimisme juist wel een karaktertrek. dus ja, ik geloof wel dat er honden zijn die pessimistisch of optimistisch ziijn ingesteld.

alhoewel ik ``slopen``of verlatingsangst niet meteen zal scharen onder het karakter van de hond. maar soms zijn er honden die blijven slopen, wat en hoe je ook traint. deze honden kunnen dan wel pessimistischer zijn dan de doorsnee hond. dat kan ik best geloven.

Jaap* schreef:

Danoontje powerrr schreef:

Minna schreef:Daarbij vind ik pessimisme eigenlijk geen basisemotie maar meer iets waarbij een individu al naar de toekomst zit te kijken en daarin donkere wolken ziet, een hond leeft meer in het nu, en kan dus eigenlijk niet zo'n pessimistiche denkpatroon hebben.

Eens.

Dit zogenaamde onderzoek interesseert mij verder ook niet zoveel, maar van bovenstaande vraag ik mij wel eens af of het allemaal wel zo zwart/wit is.
Ik denk dat een hond wel degelijk anticipeert in veel gevallen bijvoorbeeld.

Pessimisme is doemdenken en in mijn ogen een menselijk iets.
Ik geloof wel dat honden verschillende karakters hebben.
Maar dan zie ik het bv. meer als zeker, onzeker, zelfstandig, gevoelig etc. aangelegd.

Ik vind het in eerste instantie ook nogal knullig allemaal. Maar als je even doordenkt, en van mening bent dat een hond kan anticiperen, impliceert dat volgens mij automatisch dat een hond verwachtingen kan hebben.

En dat de ene hond er vanuit gaat dat de bak wel leeg zal zijn, en de andere hond hoopt op een volle bak, kan ik me eigenlijk nog wel een beetje voorstellen.

Al die vermenselijkende termen en linken naar angsten e.d. hoeven er van mij niet bij, maar om het nou ijskoud als complete onzin af te doen gaat me ook weer wat te snel