Het HondenForum

Ik weet dat dit de meningen erg verdeeld zijn over dit onderwerp maar ik ben wel benieuwd naar de verschillende argumenten.

Ik wil mijn teefje castreren tussen haar eerste en tweede loopsheid, dat is nu bij haar als ze 1 jaar is.
Ze is een stuk rustiger en stabieler als toen ze pup was maar verder is het natuurlijk nog een jong ding
Ze vertoont de laatste periode soms wat (subtiele)dominante trekjes naar de oudere (gecastreerde) alpha teef, al gaat het de laatste week weer heel goed omdat we goed opletten om de oudere hond te steunen in haar rol.
Ik wil verder niet met haar fokker en ik wil ook liever niet dat ze de alpha leider wordt in huis, die rol is in huis al vergeven.
Toen ze loops was was ze ook bijna twee weken erg gewillig naar Buck (gecastreerd), die daar natuurlijk erg onrustig van werd Ik vind het belangrijk dat de roedel hamonieus met elkaar kunnen leven, dus geen onrust of verplicht moeten scheiden.

Het verhaal boven is voor mij de rede geweest op deze keuze te maken maar nu twijfel ik een beetje over de leeftijd....

Mijn persoonlijke mening is dat je niet moet gaan snijden in een gezond lijf. Ik vind de nadelen van "helpen" groter dan het niet laten helpen.

DAt je dan evt moet scheiden; dat had je vind ik moeten bedenken voordat je een teefje erbij zette. Dat an sich zou voor mij nooit reden tot sterilisatie zijn.

Suzanne

Wel castreren wil ook helemaal niet zeggen dat ze geen Alpha ambities krijgt en dat je in de toekomst niets hoeft te scheiden hoor, ik heb hier op 1 na alles intact, gaat prima

Maar als je dan toch wilt steriliseren zou ik iig wachten tot na de eerste loopsheid.
Verder sluit ik me bij Kit aan...

Persoonlijk zou ik minimaal tot een jaar of 2 wachten, in elk geval tot ze volledig is uitgegroeid ook geestelijk. Ik vind (te)vroeg gecastreerde teefjes vaak van die kleuters. Verder sluit ik mij ook bij Kit aan.

Suzanne123 schreef:Mijn persoonlijke mening is dat je niet moet gaan snijden in een gezond lijf. Ik vind de nadelen van "helpen" groter dan het niet laten helpen.

DAt je dan evt moet scheiden; dat had je vind ik moeten bedenken voordat je een teefje erbij zette. Dat an sich zou voor mij nooit reden tot sterilisatie zijn.

Suzanne

Ik vind de nadelen van niet castreren groter dan castreren.

Ik weet dat er ook veel tegenstanders zijn van castratie bij honden
Maar ik zou nu meer de discussie willen voeren over de beste leeftijd om te castreren bij een teefje en daar de argumenten van....

of voorbeelden...

mariaa schreef:of voorbeelden...

Hoe bedoel je?

Ik ben helemaal niet tegen castreren hoor, maar ik vind het flauwekul om te zeggen dat je gaat castreren omdat je bang bent dat je teef alpha ambities gaat krijgen of dat je de boel niet gescheiden wilt houden.

Mocht je het toch willen zou ik persoonlijk echt wachten tot je teefje helemaal is uitgegroeit, want zoals Alma zegt, blijven het soort van kleutertjes, ze hebben die hormonen hard nodig om goed te kunnen groeien, je doet haar te kort als je haar echt vroeg castreert, maar dat is mijn bescheiden mening

alm@ schreef:

mariaa schreef:of voorbeelden...

Hoe bedoel je?

Ik bedoel ervaringen vanuit de praktijk, je eigen honden.

Ik zou sowieso de eerste loopsheid afwachten en het liefst ook de 2e loopsheid. Dan zijn ze, zoals eerder aangegeven, volledig uitgegroeid. Om welk teefje gaat het? Jij hebt langharige honden, hè?
Hou er dan wel rekening mee dat de vacht flink kan veranderen. Ten nadele dan. Langharige honden krijgen vaak een zgn. castratenvacht. Dat wil zeggen: de ondervacht wordt dikker, wolliger en klitterig en de rui komt vaak niet goed meer op gang. In de praktijk betekent het dat je niet 1 of 2x per jaar een rui hebt, maar dat de vacht het hele jaar door ruit.
En verder vind ik dat als je goed heb nagedacht over je redenen om te castreren, je het dan ook moet doen. Ik vind het soms een beetje flauw dat mensen die hun hond willen castreren op het forum heel veel bagger over zich heen krijgen. Er wordt soms gedaan alsof het dierenmishandeling is.

Ik heb sind 6 weken een herplaatsertje in huis en volgens de vorige eigenaren is ze met 1 jaar gecastreerd. Ik vind haar nu nog een puppenuitstraling hebben. Dan kan ook komen omdat haar vacht gekortwiekt is.
Ook haar gedrag vind ik wat puppy achtig maar dat kan weer komen door haar voorgeschiedenis. Lastig dus
Ik denk dat ik zelf zou kiezen om een teefje 2 keer loops te laten worden, ik denk dat ze dan wel echt volwassen zijn qua geest en lijf.

na de eerste of tweede loopsheid. in ieder geval niet ervoor. je teef kán er juist pittiger van worden, hou daar wel rekening mee.

ben niet voor castreren, maar wij hebben pupmensen die hun teefje willen castreren, de DA had gezegd voor de 6 maanden ik vind dit veel en veel te vroeg, ik heb ze aangeraden, als ze toch willen castreren (liever neit natuurlijk) ze het beste kunnen wachten tot de teef volwassen is, maar aangezien dat bij een DC pas met 3 a 4 jaar is en ze ook geen ongelukken willen, word ze gecastreerd na de 2e loopsheid

bij Jänta in de klas op de hondenschool, loopt een bruine labrador van 7 maanden, die 2maanden terug gecastreerd, is hij de "hevigste" van de klas
qua luisteren gaat het allemaal wel redelijk (toch voor een jonge hond) maar qua gedrag is hij precies een pup van 8 weken, hij is veel "losgeslagener" dan de rest van de pubers (jeugdklasse is van 6 tot 9 maanden hier), al de rest (best veel, maar word in 2 groepen gesplitst) is een heel pak "rustiger", oke ze hebben nog puppy/puberstreken qua luisteren en zo, maar toch springt die ene labrador er echt uit

ik zou het niet doen, ik zou wachten tot minstens na haar 2e loopsheid, liever nog tot ze volwassen is
hier is trouwens niets gecastreerd (3 teven en 2 reuen)

O ja, je vroeg voorbeelden: mijn eerste hond Robyn liet ik op 8-jarige leeftijd nog castreren i.v.m. een baarmoederontsteking. Haar vacht werd mooier en zij werd stabieler. Daarvoor was ze nogal gauw angstig en onderdanig. Na de operatie was ze even lief, maar liet zich niet meer onderschoffelen door andere honden.
De honden daarna heb ik intact gelaten, tot mijn huidige drie honden.
Kyra (gecastreerd vanwege een gesloten baarmoederontsteking op 5-jarige leeftijd) is totaal niet veranderd. Nog even lief, rustig en stabiel als daarvoor. Lyndie (op 3-jarige leeftijd gecastreerd omdat ze zoveel last had van haar loopsheden) is wel veranderd. Van een tamelijk zenuwachtig, labiel hondje is ze nu een stuk evenwichtiger en weer even vrolijk als ze was voor ze zoveel last van haar loopsheden had.

Overigens hebben beiden een vreselijke nare vacht gekregen. Lyndie erger maar ook Kyra is een ramp. Gek genoeg is mijn reu ook gecastreerd en zijn vacht is nog steeds even mooi. Maar goed, dat vind ik het enige nadeel van de castratie.

mariaa schreef:

alm@ schreef:

mariaa schreef:of voorbeelden...

Hoe bedoel je?

Ik bedoel ervaringen vanuit de praktijk, je eigen honden.

Ik weet niet of dit is wat je bedoeld hoor maar ik zet het wel even neer hoe dat hier zit.

Ik heb drie teven, tot vorig jaar september alle drie intact, leeftijden: 1 van bijna 7 en 2 van bijna 4 ( ook nog eens nestzusjes)
De oudste teef was altijd de Alpha, en deed dat hier op een heel nette manier, vorig jaar september kreeg zij een acuute baarmoeder ontsteking, daardoor is zij gecastreert ( had ze dat niet gehad, was ze nog intact geweest)
Lilo, de alpha is door deze operatie ontzettend opgeknapt, erg vrolijk en speels.
Langzaam maar zeker geeft zij het stokje door aan Danne die nu echt volwassen is geworden ( geestelijk), zij laat Danne vaker de klussen opknappen en Danne heeft een strikte hierarchie ontwikkelt, zo gaat het en anders niet ( heeft ze van dr moeder geloof ik LOL).

Alpha ambities krijgen hoeft dus helemaal niet gepaard te gaan met geweld, hier gaat dat heel soepeltjes en fair, Hayley wil nog wel eens uit proberen hoe ver ze kan gaan, maar dan wordt haar a la minuut te verstaan gegeven dat ze moet ophouden met die flauwekul en zelfs dat gaat heel soepel en subtiel, zonder grommen of vechten, de zusjes blijven dus intact ( mits zij medische problemen krijgen natuurlijk).


Ik wil er maar mee zeggen dat de leider binnen een roedel, mits deze stabiel is, helemaal niet met geweld onttroont hoeft te worden, Zen heeft als enige kerel hier ( met ballen overigens) niks te vertellen De dames regelen alles heel netjes onderling, er wordt hier nooit geknokt of lelijk gedaan.

Kit schreef:Ik ben helemaal niet tegen castreren hoor, maar ik vind het flauwekul om te zeggen dat je gaat castreren omdat je bang bent dat je teef alpha ambities gaat krijgen of dat je de boel niet gescheiden wilt houden.

Mocht je het toch willen zou ik persoonlijk echt wachten tot je teefje helemaal is uitgegroeit, want zoals Alma zegt, blijven het soort van kleutertjes, ze hebben die hormonen hard nodig om goed te kunnen groeien, je doet haar te kort als je haar echt vroeg castreert, maar dat is mijn bescheiden mening

Oke

Ik denk ook niet dat gecastreerde teven in het algemeen geen ambities meer hebben om alpha te worden, maar in roedel denk ik wel dat de rangorde duidelijker blijft als beide dames niet meer vruchtbaar zijn.

Wat bedoel je precies met kleuters, uiterlijk of gedrag? Heb je dit ervaren bij je eigen honden of gezien bij andere?

mariaa schreef:

alm@ schreef:

mariaa schreef:of voorbeelden...

Hoe bedoel je?

Ik bedoel ervaringen vanuit de praktijk, je eigen honden.

Mijn eigen hond is door de vorige eigenaar nét voor of nét na de 1e loopsheid gecastreerd, dat is mij nooit helemaal duidelijk geworden. Zij is een iewat onzekere, geestelijk wat kleuterachtige hond.

lieke schreef:Ik zou sowieso de eerste loopsheid afwachten en het liefst ook de 2e loopsheid. Dan zijn ze, zoals eerder aangegeven, volledig uitgegroeid. Om welk teefje gaat het? Jij hebt langharige honden, hè?
Hou er dan wel rekening mee dat de vacht flink kan veranderen. Ten nadele dan. :

Het gaat om Sybil, het is een australian shepherd, ze heeft een vrij korte/halflangharige vacht.
Ik hoop dat de vachtverandering mee gaat vallen, we hebben er al ervaring mee met Dolly ( bij haar vind ik het ook best een nadeel)

Pemba schreef:Ik heb sind 6 weken een herplaatsertje in huis en volgens de vorige eigenaren is ze met 1 jaar gecastreerd. Ik vind haar nu nog een puppenuitstraling hebben. Dan kan ook komen omdat haar vacht gekortwiekt is.
Ook haar gedrag vind ik wat puppy achtig maar dat kan weer komen door haar voorgeschiedenis. Lastig dus
Ik denk dat ik zelf zou kiezen om een teefje 2 keer loops te laten worden, ik denk dat ze dan wel echt volwassen zijn qua geest en lijf.

idd lastig om goed te beoordelen.
Ik heb ook een herplaatster gehad die vrij vroeg gecastreerd is maar het is moeilijk om te analyseren welk gedrag nu daadwerkelijk waar mee te maken heeft

mariaa schreef:

Ik denk ook niet dat gecastreerde teven in het algemeen geen ambities meer hebben om alpha te worden, maar in roedel denk ik wel dat de rangorde duidelijker blijft als beide dames niet meer vruchtbaar zijn.

Wat bedoel je precies met kleuters, uiterlijk of gedrag? Heb je dit ervaren bij je eigen honden of gezien bij andere?

Met je bovenste zinnetje ben ik het niet eens eigenlijk, het is namelijk geen garantie dat je teef er rustiger van wordt, of minder ambities krijgt, zoals ik eerder schreef, alles was hier tot vorig jaar intact en dat liep en loopt gewoon super bij elkaar.

Met kleuters bedoel ik dat een jong gecastreerde hond, of dat nou een reu of een teef is, maakt niet uit, vaak niet uitzwaart en niet de uitdrukking krijgt die een volwassen en uitgegroeide hond heeft, ze hebben dus vaak een wat slungelige "pupperige" uitstraling. Zelf heb ik het idee ( kan het compleet mishebben hoor) dat jong gecastreerde honden niet de meest stabiele honden zijn.

ik denk ook dat het totaal geen effect gaat hebben op het leiderschap in je roedel onderling, dus als je het enkel daarom doet zou ik het je afraden.

maar het scheiden van honden kan voor sommige mensen wel een probleem zijn, dus wat dat betreft snap ik je keuze wel.

Ik persoonlijk zou wachten tot 2 jaar oud en dan tussen de loopsheden in laten doen. Ieder heeft zo zijn eigen reden tot castratie en wat een ander daar ook van vindt, het is jouw besluit. Ik heb besloten om Akira niet te laten castreren, ten eerste ben ik bang voor de narcose en de reden dat ik het wilde was dat ik bang was voor een bm ontsteking. Een keuze uit twee angsten dus, nu ga ik er maar vanuit dat ze geen bm ontsteking gaat krijgen. Mocht dat onverhoopt wel gebeuren ga ik er vanuit dat het bij haar goed komt.

mariaa schreef:Ik denk ook niet dat gecastreerde teven in het algemeen geen ambities meer hebben om alpha te worden, maar in roedel denk ik wel dat de rangorde duidelijker blijft als beide dames niet meer vruchtbaar zijn.

Wat bedoel je precies met kleuters, uiterlijk of gedrag? Heb je dit ervaren bij je eigen honden of gezien bij andere?

Nee, dat klopt niet. Mijn gecastreerde Kyra is altijd alpha geweest. Ook toen intacte Gina en intacte Liesje er bij kwamen. Wat wel grappig was is dat Lyndie altijd de omega is geweest en als er een nieuwe teef bij kwam, zakte zij automatisch een plaatsje naar beneden.
Maar Kyra handhaaft haar positie zonder veel poespas. Ze hoeft maar een wenkbrauw op te trekken of het spul zit weer in het gareel.
Ik heb maar één keer meegemaakt dat ze echt boos werd. Toen Liesje loops werd, was ze verschrikkelijk loops. Ze besprong alles wat maar bewoog (tot de kat aan toe ). Na anderhalve week het gehops van Liesje te hebben getolereerd, kreeg Kyra er ineens genoeg van. Ze heeft met opgetrokken lip Liesje door de hele huiskamer gejaagd. En dat hielp: de rest van haar loopsheid heeft Liesje niet eens meer naar Kyra dúrven kijken.

Of een teef de baas gaat worden heeft niet te maken met wel of niet gecastreerd, hoor.
Hooguit is de niet-gecastreerde teef wat onderhevig aan hormonale schommelingen en daardoor de ene keer anders dan de andere.
Dat is wat ik hier zie. PMS-en noemen wij het voor het gemak Niet dramatisch overigens maar je merkt het soms wel. Overigens nooit naar de andere honden hier, alleen naar vreemde honden.
De onderlinge verstandhouding hier veranderde ook niet als er een teef gecastreerd werd (hier alleen om medische redenen).

Castratie heeft wel invloed op wel of niet behoorlijk uitgroeien. En inderdaad moet je rekening houden met castratenvacht. Dan is vasectomie misschien handiger? Dan verlies je wel de vruchtbaarheid maar niet de hormonen.

Als je wel castreert zou ik wachten tot na de 3e loopsheid. Dit in verband met zowel fysiek als mentaal uitgroeien.
En ja, die ervaring heb ik zelf ook. Laat castreren betekent echt meer stabiliteit in het karakter.

mariaa schreef:

alm@ schreef:

mariaa schreef:of voorbeelden...

Hoe bedoel je?

Ik bedoel ervaringen vanuit de praktijk, je eigen honden.

Wat dat betreft geen ervaring met (vrij vroeg) castreren van teven. Tessa is onze eerste teef en zij is gecastreerd toen ze bijna 2 was. Was niet de bedoeling, maar Luuk was ons te snel af toen ze loops was .

Wel ervaring met wel/niet castreren van reuen. Onze eerste 2 reuen hebben we laten castreren toen ze 9 maanden waren. Wij hadden nog weinig ervaring met honden bij de eerste hond en hij ging met 10 weken al achter een loopse teef aan .
Op zich is dat ons toen goed bevallen. Nauwelijks meer gezeur als er loopse teven in de buurt waren, luisterde beter etc. en vooral het idee dat hij (mocht hij losbreken) niet voor nakomelingen kon zorgen, vonden wij wel zo plezierig. Vandaar dat we onze 2e reu ook rond die leeftijd hebben laten castreren.
Luuk was al 2 jaar toen hij hier kwam en nog (steeds) intakt. Ik zie echt verschil tussen de 2 gecastreerde reuen en Luuk. Luuk is volwassener en heeft ook een beter uitgegroeid lijf.
Ik ben niet tegen castreren, maar ik ben inmiddels wel zover dat ik ook niet meer voor ben. Eea moet je per hond en situatie bekijken, maar wacht alsjeblieft totdat de hond volwassen is. Dan pas kan je zien hoe je hond uitgroeid.

Alvast bedankt voor alle praktijk voorbeelden, daar kan ik zeker wat mee... ( piekeren en wikken en wegen )

Zoals ik al eerder beschijf is het een optelsom van meerdere dingen, het gaat zeker niet alleen om de rangorde.

Andere reacties zijn natuurlijk nog steeds welkom.

mariaa schreef:Ik weet dat dit de meningen erg verdeeld zijn over dit onderwerp maar ik ben wel benieuwd naar de verschillende argumenten.

Ik wil mijn teefje castreren tussen haar eerste en tweede loopsheid, dat is nu bij haar als ze 1 jaar is.
Ze is een stuk rustiger en stabieler als toen ze pup was maar verder is het natuurlijk nog een jong ding
Ze vertoont de laatste periode soms wat (subtiele)dominante trekjes naar de oudere (gecastreerde) alpha teef, al gaat het de laatste week weer heel goed omdat we goed opletten om de oudere hond te steunen in haar rol.
Ik wil verder niet met haar fokker en ik wil ook liever niet dat ze de alpha leider wordt in huis, die rol is in huis al vergeven.
Toen ze loops was was ze ook bijna twee weken erg gewillig naar Buck (gecastreerd), die daar natuurlijk erg onrustig van werd Ik vind het belangrijk dat de roedel hamonieus met elkaar kunnen leven, dus geen onrust of verplicht moeten scheiden.

Het verhaal boven is voor mij de rede geweest op deze keuze te maken maar nu twijfel ik een beetje over de leeftijd....

Ik moet eerlijk zeggen dat ik je redenen om haar te castreren, niet echt handig vind.
Je zegt dat ze al 'dominante' trekjes vertoont naar de oudere teef. Dit neem je echt niet weg als je een teef castreert. Gecastreerde teven kunnen juist vinniger worden dus ik vraag me af of je daar wat mee opschiet.
Je kan wel willen dat ze de alpha-teef niet wordt maar dat zullen de meiden toch echt onderling uit moeten maken. Als jij de oudste gaat voortrekken terwijl de jongste eigenlijk boven haar staat, kun je grote problemen krijgen. Je gaat nu juist de onrust creëeren die je wilt voorkomen.

Noah word over 2 weken 3 jaar, ze is meerdere keren loops geweest. Volgende maand gaat ze onder het mes, omdat ze behoorlijk miepig is met schijnzwangerschap. Verder vind ik het ook niet nodig om tot het eind haar loops te laten worden, aangezien de kans op baarmoederontsteking dan behoorlijk groot is. Ik heb gekozen om tot minimaal 2 jaar te wachten, zodat ze lichamelijk en geestelijk volwassen genoeg zijn, in de hoop om gedragsveranderingen minimaal te houden.

stefanie schreef:

mariaa schreef:Ik weet dat dit de meningen erg verdeeld zijn over dit onderwerp maar ik ben wel benieuwd naar de verschillende argumenten.

Ik wil mijn teefje castreren tussen haar eerste en tweede loopsheid, dat is nu bij haar als ze 1 jaar is.
Ze is een stuk rustiger en stabieler als toen ze pup was maar verder is het natuurlijk nog een jong ding
Ze vertoont de laatste periode soms wat (subtiele)dominante trekjes naar de oudere (gecastreerde) alpha teef, al gaat het de laatste week weer heel goed omdat we goed opletten om de oudere hond te steunen in haar rol.
Ik wil verder niet met haar fokker en ik wil ook liever niet dat ze de alpha leider wordt in huis, die rol is in huis al vergeven.
Toen ze loops was was ze ook bijna twee weken erg gewillig naar Buck (gecastreerd), die daar natuurlijk erg onrustig van werd Ik vind het belangrijk dat de roedel hamonieus met elkaar kunnen leven, dus geen onrust of verplicht moeten scheiden.

Het verhaal boven is voor mij de rede geweest op deze keuze te maken maar nu twijfel ik een beetje over de leeftijd....

Ik moet eerlijk zeggen dat ik je redenen om haar te castreren, niet echt handig vind.
Je zegt dat ze al 'dominante' trekjes vertoont naar de oudere teef. Dit neem je echt niet weg als je een teef castreert. Gecastreerde teven kunnen juist vinniger worden dus ik vraag me af of je daar wat mee opschiet.
Je kan wel willen dat ze de alpha-teef niet wordt maar dat zullen de meiden toch echt onderling uit moeten maken. Als jij de oudste gaat voortrekken terwijl de jongste eigenlijk boven haar staat, kun je grote problemen krijgen. Je gaat nu juist de onrust creëeren die je wilt voorkomen.

nee het is een optelsom van meerder redenen