Het HondenForum

Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen, mijn man en ik hebben wat "problemen" met onze hond Mack.

Een eigenzinnige Friese Stabij Reu (gecastreerd sinds 2 maanden) van bijna 2 jaar oud.
We hebben hem eind maart overgenomen van een gezin wat door scheiding uit elkaar viel.

Ik heb Fibromyalgie, een vorm van reuma, en moet daardoor veel bewegen (lees: wandelen) en daarvoor is Mack in ons midden gekomen. Sowieso zijn we al hondenliefhebbers, ik ben opgegroeid met 2 Duitse Herders en mijn man met een Hoverward (schrijf je dat zo?)

Dat het niet de makkelijkste hond is, waren we ons van te voren al van bewust

Hij luistert goed naar de basis commando's, wacht netjes voor zijn eten en is heel rustig 9 van de 10 keer. Een heerlijke hond! Hij blaft niet als de deurbel gaat, is wel waaks in huis maar met andere dieren gaat het super.

En nu komt het:

Hij kan alleen zijn, geen probleem. Maar het weggaan, dat wel! Zodra hij doorheeft dat we weggaan zonder hem blaft hij de hele boel bij elkaar, let wel: Van onder de eettafel..
dit is pas sinds 2-3 weken aan de gang.

Hij bijt in de riem. Als we naar binnen gaan, als we bij bepaalde plekken buiten komen of als we stil gestaan hebben, is het feest. Bokken, gek doen, in de riem bijten. We hebben een flexi (vooral vanwege mijn ziekte) en hij heeft een halti, maar dan doet hij zijn behoefte meteen niet meer dus die laten we altijd thuis. Als hij de halti omheeft, loopt hij keurig naast ons en is het echt een geweldige, rustige hond

Als hij weet dat hij iets fout heeft gedaan of aandacht wil, begint hij te blaffen. Negeren is de beste optie, maar erg moeilijk als hij zeker 20 minuten zo door kan gaan.
Als mijn man hem wil corrigeren, duikt hij ook weer onder de eettafel.

We weten natuurlijk niet wat hij bij zijn vorige eigenaar heeft meegemaakt en hoe hij gecorrigeerd is (als dat al gebeurde) wat we wel weten is dat hij zijn vorige vrouwtje heeft gebeten toen zij voor hem stond en over hem heen boog. Volgens haar had hij baknijd maar daar hebben wij hier niks van gemerkt, de katten mogen zelfs meekijken, en grommen tegen ons doet hij niet eens.

Heeft iemand hier tips om hem te corrigeren op een goede manier en hoe we sommige van bovenstaande dingen kunnen afleren?

Over probleem 1, heeft hij een mand of een bench?
Hoe dan ook, niet weggaan, totdat hij rustig is. Anders zal dat alleen versterken als je er niet bent.
Hebben jullie het alleen zijn rustig opgebouwd met hem?

Probleem 2, kan je de halti niet gewoon gebruiken aan de lijn, en hem ergens lekker loslaten, waar hij dan zijn behoeftes kan doen?

Probleem 3, herkenbaar, negeren, blijft hij druk, even in de bench of in de gang bijvoorbeeld.

Hij heeft een eigen mand, maar daar ligt hij alleen in als hij daar echt zin in heeft, vaak s'avonds.

Het alleen zijn hebben we opgebouwd. Maar ook wij werken (ik inmiddels niet meer, maar we zijn we zijn wel eens weg natuurlijk)

Helaas mogen we hem hier in het dorp bijna nergens loslaten, en de plekken waar hij los mag liggen aan een drukke weg (!)

Als we hem in de gang zetten, krijgt hij de deur weer open (die opent van hem af)

Hoeveel lopen jullie nu met hem? Ik kan me zo wel voorstellen dat hij op die manier niet echt zijn energie kan kwijtraken, waardoor hij op andere manieren die energie gaat proberen kwijt te raken.

Ik loop in de ochtend een half uur met hem, in de middag vaak ook, s'avonds met mijn man samen de lange rondes van een uur. 3x per week gaan we naar het bos/de heide waar hij los mag rennen dan gaat de bal mee.

Misschien heel raar advies hoor.
Maar bij het eerste probleem, kunnen jullie niet gewoon vaak achter elkaar doen alsof jullie weggaan. Dus, jas aan, schoenen aan, sleutels pakken, deur open doen. Deur weer dichtdoen alles weer uit, en weer gaan zitten.

Ik zou als je weggaat hem een lekkere kong met smuldier oid geven. Hiermee leid je hem af zodat het hem minder uitmaakt dat je weggaat hij is immers bezig. Daarnaast zou ik erop letten wat je precies doet voor je weggaat. Make up, haren kammen tanden poetsen? Dit kunnen triggers zijn, ik zou dan dat soort dingen regelmatig doen en dan weer rustig op de bank gaan zitten.
Hoe corrigeert jouw man hem voor het blaffen?

Op dit moment alleen door zijn stem te verheffen en "klaar" te zeggen. Hij heeft hem 1 keer een tik op zijn neus gegeven, was het meteen over maar wij voelen ons beide niet prettig bij "lijfstraffen"

De trigger die er trouwens is, is het feit dat we de katten de woonkamer uit zetten. Dat maar vaker doen dus.

Within schreef:Op dit moment alleen door zijn stem te verheffen en "klaar" te zeggen. Hij heeft hem 1 keer een tik op zijn neus gegeven, was het meteen over maar wij voelen ons beide niet prettig bij "lijfstraffen"

De trigger die er trouwens is, is het feit dat we de katten de woonkamer uit zetten. Dat maar vaker doen dus.

Ja en ik zou iets van voedsel geven zodat hij afgeleid is als jullie weggaan en hij het linkt aan een positieve gebeurtenis.
Ik zou als correctie gewoon een heel rustig uitgesproken "Nee" zeggen.
Daarnaast zou ik wat meer leuke dingetjes samen doen zoals speuren of trucjes leren zodat hij ook geestelijk bezig is.

Within schreef:Hij kan alleen zijn, geen probleem. Maar het weggaan, dat wel! Zodra hij doorheeft dat we weggaan zonder hem blaft hij de hele boel bij elkaar, let wel: Van onder de eettafel..
dit is pas sinds 2-3 weken aan de gang.

Hij wil niet dat jullie weggaan, en laat dat luidkeels weten.
Dat kan een aantal oorzaken hebben, en vanaf hier kan ik niet beoordelen wat het bij hem is.

Maar waarom het weggaan niet leuk maken voor hem?
Ik geef de hond hier een kong wobbler: zie filmpje
Als ze doorheeft dat we weggaan omdat ik dat ding aan het vullen ben (gedroogde visjes, in stukjes gesneden gedroogde long, beloningssnoepjes) kan ze me de deur wel uitkijken
Als allerlaatste voordat we de deur uitgaan geef ik de wobbler aan haar.

Hij bijt in de riem. Als we naar binnen gaan, als we bij bepaalde plekken buiten komen of als we stil gestaan hebben, is het feest. Bokken, gek doen, in de riem bijten. We hebben een flexi (vooral vanwege mijn ziekte) en hij heeft een halti, maar dan doet hij zijn behoefte meteen niet meer dus die laten we altijd thuis. Als hij de halti omheeft, loopt hij keurig naast ons en is het echt een geweldige, rustige hond

Ik ben niet zo van de halti's, helemaal niet in combinatie met een flexlijn.
Maar wat je beschrijft klinkt als redirectie. Zichzelf afreageren op de riem.
Ik zou daar een speeltje voor gaan inzetten. Iets waar hij zich wel op af mag reageren.

Als hij aandacht wil, begint hij te blaffen. Negeren is de beste optie, maar erg moeilijk als hij zeker 20 minuten zo door kan gaan.
Als mijn man hem wil corrigeren, duikt hij ook weer onder de eettafel.

Ik negeer dat afdwingende gedrag niet.
Ik zou hem leren dat niet te doen, en dat lukt lang niet altijd met negeren.
Kent hij het woord 'klaar'? Dat zou ik gebruiken (of aanleren).

Bedankt voor de tips!!

Het is echt een enorm lieve hond, hij ligt nu ook heel lief naast me op zijn bot te kauwen op de grond, maar sommige dingen worden we echt gek van (vooral dat geblaf dus)

Ja, daar zou ik ook knettergek van worden
Mijn commando is trouwens 'kop dicht' als er doorgeblaft wordt na een 'klaar', maar dat klinkt niet zo vriendelijk natuurlijk

Within schreef: Hij kan alleen zijn, geen probleem. Maar het weggaan, dat wel! Zodra hij doorheeft dat we weggaan zonder hem blaft hij de hele boel bij elkaar, let wel: Van onder de eettafel..
dit is pas sinds 2-3 weken aan de gang.

Inderdaad handelingen alsof je weggaat en dan toch niet weggaan. Ik wil daarbij toevoegen: niets zeggen als je weggaat; geen afscheid nemen of geruststellende "Tot straks"zeggen, maar gewoon zonder wat te zeggen weggaan. ( Jane Fennel)

Within schreef:Hij bijt in de riem. Als we naar binnen gaan, als we bij bepaalde plekken buiten komen of als we stil gestaan hebben, is het feest. Bokken, gek doen, in de riem bijten.

In plaats van vervangen door iets waar hij wel zijn opwinding op uit mag leven, kan je ook eens kijken wat er gebeurd als je "bevriest"op dit gedrag. Stokstijf blijven staan en niets tegen de hond zeggen en niet naar de hond kijken tot hij ophoudt.
Dit om te voorkomen dat hij er een spelletje van maakt: als het hém uitkomt gaat 'ie gek doen en hij wordt beloont met aandacht en een bal of i.d. Stabijtjes zijn nogal slim en kunnen héé'l goed mensen naar hun pootjes zetten.

Wthin schreef: Als hij weet dat hij iets fout heeft gedaan of aandacht wil, begint hij te blaffen. Negeren is de beste optie, maar erg moeilijk als hij zeker 20 minuten zo door kan gaan.
Als mijn man hem wil corrigeren, duikt hij ook weer onder de eettafel.

Ik zou zeker niet fysiek corrigeren, de meeste stabijtjes kunnen dat niet goed verdragen, net als schreeuwen. Ik zou je wel willen aanraden om het gedrag te negeren. Het zal dan in eerste instantie zelfs verergeren, voor dat het ophoudt. Zoiets heet een extinction burst
http://www.marcelshondenpagina.nl/basis ... tion_Burst

Weet je dat er een apart stabij- en wetterhoun forum is? Daar kan je ook goed je vragen stellen.

Die Kong Wobbler heeft mijn hond ook! Geweldig vind ze die Kun je fietsen met je ziekte? Misschien zou je dan kunnen proberen met hem te fietsen! Krijgt hij extra veel beweging. Voor dat je weg gaat eerst met de hond fietsen, dan de Kong Wobbler (of een andere voerbal, of een gewone Kong gevuld met lekkers) gevuld geven en dan weg gaan.

Er spelen verschillende dingen dus.
Is hij nog bij de vorige eigenaar gecastreerd, weet je de reden?
Is er iets veranderd sinds hij moeilijker alleen kan blijven? Dit kan van alles zijn!

Flexi en een halti is een zeker no-go om maar meteen met de deur in huis vallen. Dergelijk middelen om trekken te voorkomen/af te leren moeten aan een normale lijn, zodat er ook een drukverschil is, daar gaat het immers om. Dus bij geen trekken, geen druk, bij trekken komt er druk op de neus. Bij aan flexi is er altijd druk, omdat de riem altijd strak staat. Dat kan prima met een halsband, maar niet met een corrigerend middel dus. Daarbij heb je zoveel speling, dat als de hond even eens wat harder gaat, zichzelf veel te hard corrigeerd en hierdoor zeer gemakkelijk een ernstige nekblessure kan oplopen. Je zult nu dus een keuze maken, of flex enkel in combinantie met een gewoon tuig, of halti met normale lijn.

Of het redirectie is of niet vind ik moeilijk te beoordelen. Het hoeft geen agressie te zijn namelijk in de riem happen. Ik heb Kay zelfs bepaald gedrag juist afgeleerd door er een redirectiereactie van te maken(autos was najagen en is nu spelen(met riem). Het kan ook gewoon zijn dat de hond heel duidelijk deze manier heeft aangeleerd om zijn baasje duidelijk te maken dat hij bang, enthousiast of wat dan ook is.

Ik zou inderdaad het weggaan gaan begeleiden met voer.
Maar ook het corrigeren gaan combineren met aanleren wat hij wel moet doen. Heel veel mensen corrigeren, wat het ongewenste gedra stoppen is, maar vertellen hun hond niet wat ze dan wel moeten doen. Sommige honden kunnen daar onzeker van worden en kan lijken op het beschreven gedrag van jullie hond.

Waarom hebben jullie hem laten castreren?
Ik neem tenminste even aan dat jullie dat hebben laten doen?
Je hebt hem drie maanden als ik goed reken en hij is twee maanden geleden gecastreerd.

Als hij weet dat hij iets fout heeft gedaan of aandacht wil, begint hij te blaffen. Negeren is de beste optie, maar erg moeilijk als hij zeker 20 minuten zo door kan gaan.
Als mijn man hem wil corrigeren, duikt hij ook weer onder de eettafel.

Wat doet hij op dat moment fout en hoe weet je dat hij weet dat hij iets fout doet?
Hoe corrigeren jullie (of je man).