Het HondenForum

Ik hoor regelmatig dat mensen alles uit de kast moeten halen en de hulp van de buurt moeten inschakelen voor het geven van bijvoorbeeld oog- of oordruppels, het bekijken van een zere poot, etc.
Als je alleen al kijkt naar de pijnlijke plek, of het zalfje tevoorschijn haalt, zit de hond al 3-hoog op de kast.
Wat zeggen jullie, "schuld" van de baas of zit dat echt in een hond?

Luna is bij de DA een mietje, maar als ik zeg "wacht" en bij haar ga staan, zal ze alles toelaten wat hij doet.
En thuis al helemaal. Oren schoonmaken, ogen druppelen, nagels knippen, gaat allemaal prima.
Heeft dat te maken met vertrouwen? Of heb ik gewoon twee makkelijke honden?

ik weet niet waar dat mee te maken heeft. Ik had ook zo'n makkelijke hond..

Ik kan hier alles doen met de honden

Ditch bedacht zich laatst dat hij met zn 4 jaar nu wel eigenlijk geen pup meer is en probeerde door te grommen er onderuit te komen.
Helaas voor hem ben ik daar totaal niet van onder de indruk, en na een verhaaltje was dat dan ook meteen klaar.

Maar .... van een vreemde zullen ze het niet altijd pikken. ( al ligt dat dan ook wel aan de omstandigheden en wat er gedaan moet worden )

misschien dat het er ook mee te maken heeft hoe de baas het doet?
Guapa en Zena vinden er geen reet aan, dat ik hun nagels knip, maar ze hebben op dat moment niet veel te willen, gewoon plat liggen en mij laten doen trekken ze 20keer hun poot weg, hebben ze pech, maar dan duurt het veel langer
terwijl het bij Darko en Jänta op 2mim (bij wijze van) gebeurd is, omdat ze stil blijven liggen

ook bij de DA laten ze alles wel toe, alleen hebben Guapa en Zena wel een muilkorf aan als ik er alleen mee ben is Jan er bij dan hoeft dat om de 1 of andere reden niet , Guapa omdat ze het niet altijd waardeert dat er een vreemde man aan haar lijf zit en Zena omdat zij van de "pijn" (aanstellertje bij de DA) KAN bijten

Macho is ook echt ontzettend makkelijk overal in, ik kan werkelijk alles met hem en andere mensen ook.
Laatst zijn er nog lastige rontgenfoto's gemaakt van zijn schouders en ellebogen in een aantal richtingen, niks geen roesje, hij bleef gewoon keurig liggen en liet alles met zich doen.
Ik kan bijvoorbeeld ook gewoon in mijn eentje bloed afnemen bij hem, hij blijft gewoon exact in de positie waarin ik hem neerzet
Als de dierenarts het doet ook geen enkel probleem, hij vindt al die aandacht wel leuk
Bij Macho heeft het denk ik wel met vertrouwen te maken, hij vertrouwd mij volledig en als ik zeg dat het goed is kan ik (of wie dan ook) alles met hem.

Ik kan bij mijn honden ook gewoon alles doen, mijn terrier heeft één keer gehapt tijdens het plukken maar dat is niet acceptabel hier in huis. Als er iets moet dan gebeurt het ook gewoon zonder al teveel gedoe (hooguit het stilstaan is weleens lastig)

Kan en mag alles doen bij Nick.
Ook de DA kan en mag alles bekijken, bevoelen etc.
Erg makkelijk dus

Kells schreef:Zelf kan ik alles met mijn hond doen, maar vreemden mogen haar niet zomaar aanraken. Dus de dierenarts helaas ook niet!

Opzich vind ik dat ook helemaal niet kwalijk. Dat honden bij de dierenarts niet allemaal rustig staan te wachten tot het leed geleden is.
Maar als jij als eigenaar zelf niet je eigen hond kan behandelen (tegen bijvoorbeeld oormijten o.i.d.) omdat hij dan helemaal panisch wordt, dat zou niks voor mij zijn.

Xavi had in het begin een gruwelijke hekel aan nagels knippen. Hij vond het geluidje eng en gedroeg zich alsof ik zijn poot aan het amputeren was.
Inmiddels heeft hij door dat hij beter gewoon kan meewerken, dan is het is 2 tellen klaar.

Wij kunnen alles bij Bo doen. En de da ook.
Nu heeft ze bv oordruppels, elke keer als ze dat potje ziet rilt ze van ellende en heeft ze de oren in de nek. Maar als ik haar vraag om te komen dan kom ze, hoe onleuk ze het ook vindt.

Kita laat alles toe en zolang ik erbij ben ook van iedereen. Ze zal hooguit een keer miepen en een pootje wegtrekken oid, maar dan vertel je haar even dat dat niet de bedoeling is en dan is het goed. Pol gromt heel gevaarlijk als je ergens aan wil zitten, maar laat het eigenlijk wel bij grommen. Behalve als ik zijn anaalklieren leeg, dan moet vriend hem toch maar even vasthouden

Wat ik laatst bij Macho trouwens gedaan heb is zijn gebit reinigen (het was niet echt vies maar gewoon om het weer even bijgewerkt te hebben) met het ultrasone apparaat en daarna heb ik gepolijst
Ik leg hem dan op de gebittafel op zijn zij en laat hem een prop handdoek in de bek houden zodat zijn bek open is en ik overal bijkan.
Zo kon ik mooi even alles reinigen met het ultrasone apparaat en daarna polijsten.
Hij bleef keurig liggen ondanks het ongetwijfeld rare gevoel en vervelende geluid in zijn bek, hij heeft gewoon liggen slapen

Zowel bij Carlos als Flow kan ik alles doen. Carlos vertrouwt mij denk ik gewoon en Flow vanaf dat ze bij mij binnenkwam laten wennen aan alles. Gebit bekijken oren bekijken etc. De dierenarts kan ook alles bij ze. Bij carlos moet ik er wel bij zijn anders kan ie nog wel eens anders uit de hoek komen.
Leuk is anders natuurlijk maar ja ik ga liever ook niet naar dokter. Eerlijk gezegt hebben ze ook weinig te willen, wat moet dat moet!

Oei oogdruppels bij onze witte herder....... das even lastig.

En met onze retriever naar de dierenarts is ook niet leuk. Voor de rest maakt het niet zoveel uit.

Ik weet niet of dat aan de eigenaar ligt hoor. Ik heb hier honden die allemaal verschillend reageren.
Van Hera die alles toelaat ondanks dat ze staat te trillen van angst en die het nooit in haar kop zal halen om iemand te bijten tot Cash die de DA met grommen alvast duidelijk maakt dat hij op afstand moet blijven.
En dan Woopy die vanuit angst reageert met bijten.

Maarrrr, zelf kan ik alles doen. Ik kan ze ook bij de DA prima zelf in mijn eentje in bedwang houden.

Ik doe wel alles bij ze maar soms wel onder dwang.

Hier kan ik alles doen bij de hondjes...is het iets heel vreemds is het even doorpakken.
Voordeel is wel dat ik alles op tafel doe en ze van alles gewend zijn.
Zelf vind ik het nagelsknippen vervelend, allebei zwarte nagels, dus daar doe ik er altijd maar een paar van en dan de andere keer weer wat. Bij de DA zijn ze heel braaf .

Irisz schreef:Ik hoor regelmatig dat mensen alles uit de kast moeten halen en de hulp van de buurt moeten inschakelen voor het geven van bijvoorbeeld oog- of oordruppels, het bekijken van een zere poot, etc.
Als je alleen al kijkt naar de pijnlijke plek, of het zalfje tevoorschijn haalt, zit de hond al 3-hoog op de kast.
Wat zeggen jullie, "schuld" van de baas of zit dat echt in een hond?

Luna is bij de DA een mietje, maar als ik zeg "wacht" en bij haar ga staan, zal ze alles toelaten wat hij doet.
En thuis al helemaal. Oren schoonmaken, ogen druppelen, nagels knippen, gaat allemaal prima.
Heeft dat te maken met vertrouwen? Of heb ik gewoon twee makkelijke honden?

Als wij erbij zijn kan alles. Wil een vreemde alleen maar kijken hoe ze aan de lijn loopt gaat dat niet. Mijn ouders kennen ze heel erg goed, maar is de nood aan de man en moeten mijn ouders ze uitlaten dan is het wel eens lastig. Ze willen dan gewoon niet mee.

Er is 1 ding wat mij niet lukt met Noah. Noah over bewegende dingen laten lopen, met name de wip bij behendigheid. Totale paniek, niet te bereiken helaas Bij de rest vertrouwd zij mij wel maar de wip is echt een stap te ver.
Als ze iets mankeert, bv castratiewond, mag ik ernaar kijken maar ze ontloopt me dan wel, is meer op haar hoede die week

Yuna is over het algemeen makkelijk, bij mij in iedergeval. Behalve nagels knippen, daar heeft ze een hekel aan. Als ze het schaartje ziet gaat ze onder de bank zitten. Haar vader heeft er trouwens ook een hekel aan.

Dat honden van anderen (of zelfs wildvreemden) niet alles accepteren, vind ik heel normaal. Dan zou je ook wel heel veel van ze vragen.
Maar ik vind wel dat, wanneer het nodig is, ik bij hen "alles" moet kunnen doen.

Met Indy kan ik alles doen. Met Mike kan ik eigenlijk ook best veel. Pas had hij een wondje boven zijn oog, moest gezalfd en meestal ben ik van zalven enzo. Maar hij vond het, na heel even tegenstribbelen best oké.

Bij de da is Mike makkelijk. Indy moet echt een muilkorf om anders zit ze vast. Combinatie van het eng vinden en netigheid.

Ik kan bij Diesel alles, behalve nagels knippen. Je zou denken van hup, geen gezeur, hier met die poot. Maar zo makkelijk is het niet. Hij loopt weg, trekt zijn poten terug, schopt, krabt, gilt, bijt. Ik heb een muilkorf en een tweede persoon nodig om hem in bedwang te houden. Nochtans heb ik hem er nooit pijn mee gedaan want hij gedraagt zich al zo als ik de nagelknipper boven haal.

Misschien heeft zijn vorige eigenaar hem pijn gedaan of niet goed aangeleerd. Ik ga de strijd ook niet meer aan, ik loop wel een extra rondje over asfalt, dan slijten ze vanzelf kort.

Oh en bij de DA is hij ook een bangebroek. Sinds hij een thermometer in zijn reet gekregen heeft wil hij alleen nog maar zitten op de tafel. Hij gilt en gromt en hapt wel als hij pijn heeft, verder gedraagt hij zich voorbeeldig. Ik kan hem dus ook zo meegeven voor foto's of een ander onderzoek.

Met de honden kan ik alles doen. Wel was het zo dat Beetle, toen ze ouder werd, het niet meer leuk vond als ik én haar nagels moest knippen, én de haren onder haar pootjes ging knippen. Dat vond ze te veel en had ze een hekel aan. Als jongere hond was het geen enkel probleem.
Bij Vincent moet het ook niet te lang duren, als ik aan het kammen en knippen ben, dat vindt hij onplezierig.

Ik mag alles doen bij Sem.
Al heeft hij een wond van 10 cm mag ik al zonder verdoving er aan zitten.
Maar dat doe ik natuurlijk niet.
Alles mag.
Oog druppels enzo is prima. Hij heeft zo iets van het zal wel goed zijn.
Die baasjes van mij sporen af en toe gewoon niet

Toots is heel moeilijk daar in. natuurlijk onder protest lukt het allemaal wel.
maar om een voor beeld te geven met zijn teentje nu.
weet hij dat daar iets is. als ik wil kijken begint hij te grommen.
en hij bijt dan ook net zo lief hoor. maar ja het moet dus het lukt.

Gelukkig is het zoon klein hondje denk ik dan maar.
als ik een grote hond zou hebben met zijn karakter.
ik denk dat ik niet zou weten waar ik het zoeken moest.

sTefaniA schreef:"Hij loopt weg, trekt zijn poten terug, schopt, krabt, gilt, bijt."

"Hij gilt en gromt en hapt wel als hij pijn heeft, verder gedraagt hij zich voorbeeldig."

Nanna schreef:

toots schreef: zoon klein hondje

Heeft ie ook een zoon dan?

Waarschijnlijk is dat ook de oorzaak, dat het 'zoon klein hondje' is

Nanna schreef:

toots schreef: zoon klein hondje

Heeft ie ook een zoon dan?

Zo. Scherp op de late avond, haha.

Neuh Shelly is een ontzettende miep met alles eigenlijk. Dus doen we alles alleen als het echt moet. Zoals dat humbertus klauwtje of hoe heet dat ding. Die moet wel want die slijt niet, pff wat een gedoe. Ik moet haar altijd een beetje foppen om het gedaan te krijgen. Had ze laatst een teek precies op het stukje kraakbeen in haar oor. Moest drie-vier keer trekken voor alles eruit was.

Bruno is veel makkelijker, behalve met in zijn bek kijken, dat vind ie niks. Bij de dierenarts is ie een voorbeeldig patient, die is onder de indruk van hoe lief en rustig Bruno is.

Irisz schreef:

sTefaniA schreef:"Hij loopt weg, trekt zijn poten terug, schopt, krabt, gilt, bijt."

"Hij gilt en gromt en hapt wel als hij pijn heeft, verder gedraagt hij zich voorbeeldig."

Ja ik weet het

Hij laat alles toe zolang je niet met een thermometer of een nagelknipper afkomt.