Het HondenForum

Voor een hond in de opleidingfase waarvan je nog niet helemaal zeker weet dat hij goed weet wat de bedoeling is: strips erop! Heb je die niet dan inderdaad terug naar het aantal paaltjes dat ze wel aankunnen en dat aantal langer bevestigen voor je verder gaat.

Als mijn aussie in zijn drift eens wat overslaat wegens te veel haast begin ik gewoon opnieuw, pech, (mijn commando is ''foutje'') hij weet prima wat de bedoeling is en gehaast wordt niet beloond.

Mijn flatcoated daarintegen - die ook goed weet wat de bedoeling is - laat ik doorgaans maar gewoon doorlopen. leg er vooral geen nadruk op en doe het evt. wat later nog eens met met meer begeleiding en beloon hem dan uiteraard uitbundig als het wel goed gaat. Hij voelt zich nl. snel onder druk gezet en verliest heel snel de motivatie anders. In het begin was ik best bang dat hij het dan nooit meer goed zou doen maar in de praktijk valt dat erg mee. Moet wel zeggen dat het lang geduurd heeft er zijn maanden tot wel een jaar overheen gegaan voordat hij nu nagenoeg altijd de palen goed loopt.

Ik zou er ook lekker strips op doen. Helemaal omdat ze dus wel weet wat de bedoeling is. Dan kun je die dingen heel makkelijk plaatsen daar waar ze een paal overslaat

dan steeds opnieuw laten beginnen tot ze het wel goed doen

Of even terug naar 4 palen ofzo?

Ik zou even terug gaan naar 6 of 8 paaltjes. Haar weer even vertrouwd krijgen met de beweging. Doet ze deze perfect, dan 2 palen erbij zetten en zo weer opbouwen naar de 12. Rowan had er ook een handje van om er eentje over te slaan, doordat hij door de snelheid zijn lijf dan niet snel genoeg om het paaltje kreeg. Ik gebruikte dan altijd "foutje" op het moment dat hij de paal oversloeg en zette hem opnieuw in. Liet hem niet de hele palenreeks afmaken. Deed hij ze dan allemaal, dan geweldige beloning. Ze moeten leren een ritme op te zoeken, waarbij ze de palen makkelijk kunnen nemen. Door ze er meteen uit te halen op het moment dat ze fout gaan, gaan ze zoeken hoe ze het beste de paaltjes kunnen nemen.

herkenbaar. Toya heeft dat best lang gedaan in haar haast 1 overslaan.
zou inderdaad terug gaan naar het aantal wat wel goed gaat en dan weer opbouwen met telkens 2 erbij.

Ik liep gewoon mee, dus ik haalde Rowan op het moment dat hij fout ging, uit de palen, zodat het heel duidelijk was dat dat niet de bedoeling was. Als je niet mee loopt, is dat wel lastiger inderdaad.

Ik zou overigens niet heel lang blijven hangen bij minder palen. Even terug om weer succes te hebben en dan weer snel opbouwen. Korte sessies, blijft het motiverend en ook niet zo belastend.

Inge O schreef:

*Anita* schreef:herkenbaar. Toya heeft dat best lang gedaan in haar haast 1 overslaan.
zou inderdaad terug gaan naar het aantal wat wel goed gaat en dan weer opbouwen met telkens 2 erbij.

en wat deed je dan met toya, van zodra ze de fout inging onmiddellijk een hoop paaltjes wegnemen?

neen pas als ze de derde keer weer de fout inging ben ik er weg gaan halen.
Wilde haar wel de kans geven om zelf een goed ritme te vinden want dat is bij haar het probleem.
Ze loopt zichzelf enorm voorbij. Wil snelheid niet af gaan remmen want de heeft ze uiteindelijk wel nodig.
Ik train trouwens nog regelmatig met een ander aantal zodat ik het vaker kan oefenen en ze niet onzeker wordt als ze de mist ingaat.
weet dat Toya vaak zich voorbij loopt na de vierde paal.
Palen is een toestel wat lang duurt voordat ze een goede balans hebben gevonden

Super! Dat moet je hebben, het altijd voorkomen of helpen is bij dit soort dingen niet nuttig, ze moeten het zelf ondervinden.

Sem heb ik gewoon gecorrigeerd op het moment dat hij in de fout ging...

Inge O schreef:

~Tine~ schreef:Sem heb ik gewoon gecorrigeerd op het moment dat hij in de fout ging...

ja, het aangeven dat ze fout zit doe ik uiteraard ook of wat bedoel jij met corrigeren?

Bij Sem is het corrigeerwoord meestal een boze korte "eyy". Dat en zeker die weave niet verder mogen afwerken (hij vindt de weave fantastisch). Ik wilde het gewoon maar even melden omdat ik tegenwoordig vaak merk dat corrigeren gewoon niet meer gedaan wordt. Terwijl het toch enorm belangrijk is om te geven aan je hond dat die iets fout doet, dat maakt het aanleerproces voor het juiste alleen maar korter.

Sem sloeg ook paaltjes over uit hevigheid. Terwijl hij goed genoeg wist hoe het wel moest, maar zich gewoon niet kon beheersen.

~Tine~ schreef:

Inge O schreef:

~Tine~ schreef:Sem heb ik gewoon gecorrigeerd op het moment dat hij in de fout ging...

ja, het aangeven dat ze fout zit doe ik uiteraard ook of wat bedoel jij met corrigeren?

Bij Sem is het corrigeerwoord meestal een boze korte "eyy". Dat en zeker die weave niet verder mogen afwerken (hij vindt de weave fantastisch). Ik wilde het gewoon maar even melden omdat ik tegenwoordig vaak merk dat corrigeren gewoon niet meer gedaan wordt. Terwijl het toch enorm belangrijk is om te geven aan je hond dat die iets fout doet, dat maakt het aanleerproces voor het juiste alleen maar korter.

Sem sloeg ook paaltjes over uit hevigheid. Terwijl hij goed genoeg wist hoe het wel moest, maar zich gewoon niet kon beheersen.

Ja.. je kunt pas corrigeren als je zeker weet dat je hond de palen echt goed beheerst.
Maar dan nog zal ik er voorzichtig mee zijn. Keer op keer een correctie kan ook ten koste van de motivatie gaan...

Inge O schreef:
dan heb je het topic waarschijnlijk niet goed gelezen want ik geef wel degelijk aan dat ze een fout maakt, alleen doe ik het niet boos - dat kan misschien werken bij een goed geroutineerde hond maar toch niet bij een hond die pas twee dagen haar 12 paaltjes doet?

Ik doe dat dus wel "boos". Het is mijn manier van werken. Ik geef liever duidelijk aan waar het misgaat. Mijn honden doen daarna dan ook hun uiterste best om het goed te doen omdat ze weten dat er dan een superbeloning komt. Liever dat dan wachten tot het eens een keer goed gaat, waarbij de hond zich dan elke keer afvraagt waarom er geen beloning komt.

Ik heb liever dat ze dan even wat rustiger weaven zodat ik dan goed kan belonen en daarna de snelheid terug kan opdrijven.
Nu ja, ik weet dat ik daarin van mening verschil met de meeste mensen op dit forum. Maar ik zie dat het werkt bij mijn honden.

Ik denk dat het afhankelijk van je hond is. Als ik op 1 van mn honden boos wordt is hij al zijn motivatie kijkt en krijg ik een dikke vette middelvinger. Doe het dan maar lekker zelluf zegt ie

Inge O schreef: als ik me tijdens het aanleerproces boos maak hoef ik zelfs niet meer te belonen want dan is het over en out met trainen.

dat jouw honden die druk aankunnen wil niet zeggen dat boos worden tijdens training een goede strategie is, hooguit dat de rassen die jij hebt die druk aankunnen.

en ja hoor, ik ben voor de rest een méér dan duidelijke corrigeerster, neem dat maar van me aan.
maar niet tijdens het aanleren van oefeningen, nooit.

En aangeven dat het niet goed gaat, hoeft ook helemaal niet boos. Ik heb Rowan tijdens de aanleerfase nog nooit boos aangesproken. Het woord "oeps foutje" is voor hem genoeg om te snappen dat ik iets anders wil dan dat hij op dat moment laat zien.

Inge O schreef:

Sita schreef: En aangeven dat het niet goed gaat, hoeft ook helemaal niet boos. Ik heb Rowan tijdens de aanleerfase nog nooit boos aangesproken. Het woord "oeps foutje" is voor hem genoeg om te snappen dat ik iets anders wil dan dat hij op dat moment laat zien.

voor de mijne (zeker relax) is een 'mis' of 'oei' zelfs al een straf, zij vindt(en) dat erg frustrerend dus dat is al méér dan 'straf' genoeg.

Taro heeft dat ook, die slaat dan helemaal dicht. Rowan is daarin veel belastbaarder. Maar ook bij hem moet ik oppassen dat het wel motiverend genoeg blijf. Het is niet makkelijk honden trainen

Een goeie ontwikkeling dat ze zelf gemerkt heeft dat ze het paaltjes nemen anders moet aanpakken.
Ik zou het aantal palen voorlopig ook af gaan wisselen Inge, zo moet ze echt alert blijven op haar beweging maar torn niet aan haar motivatie. Ik denk dat 'foutje' of 'nee' je van de regen in de drup helpt.

Ik herken erg dat je geenszins moet 'uhuhen', 'foeien' of 'nee'en'. Da's lastig bij dit soort gevoelige typetjes/rassen.
motivatie vasthouden en opbouwen is het meest belangrijke. Ze hebben echt de neiging bij druk er met de pet naar te gooien. Alhoewel ik vermoed dat Vonk wel meer power heeft dan Huette en wellicht ook meer druk kan incasseren.

Ter illustratie: Huette vindt apporteren helemaal super-de-luxe geweldig en gaat hier ook helemaal in op. Ik heb tot dit seizoen haar bij het opgooien van het apporteervoorwerp aan de halsband vastgehouden. Ik merkte gaandeweg dat de druk op de halsband minder krachtig werd en vond de tijd rijp haar los te laten zitten bij het opgooien totdat ik haar het commando gaf het voorwerp op te halen. De eerste paar keer, niks niet inspringen, netjes blijven zitten dus ik werd wat lakser denk ik en afgelopen training kon ze zich niet inhouden en sprong in. Ik heb haar te ferm teruggeroepen wat niet lukte maar de opgooier heeft snel het apport weggepakt, ze had dus geen succes met haar actie maar ze was wel dusdanig onder de indruk dat ze de hele verdere les minder fel was op het apport. Je moet echt goed blijven nadenken bij het trainen van honden en zeker bij van die gevoelige typetjes.