Tollingworkshop met Nilo
Geplaatst: 01 apr 2013 19:48
Vandaag de dag samen met Nilo in Sevenum doorgebracht voor een Tollingworkshop. De allereerste tollingworkshop die in Nederland wordt georganiseerd dus daar wilden we heel graag bij zijn! In Belgie is het al wel een paar keer georganiseerd en daar hebben ze ook al tollingtests gehouden, in Zweden en Denemarken zijn de Tollingtests al heel gewoon en ook erkend door de kennelclubs daar.
Tijdens deze workshop kregen we eerst een theorie uitleg over het tollen zelf, welke karaktereigenschappen belangrijk zijn hierbij en hoe de tollingtests in z'n werk gaan en de bijbehorende reglementen. Daarna hebben we in kleine groepen een aantal oefeningen uitgevoerd: tollen zowel op land als bij het water maar ook wat algemene apporteeroefeningen zoals het markeerapport en een zoek apport. Want de Toller heeft een unieke manier van werken, maar is daarnaast ook echt Retriever
Het tollen zelf bestaat uit drie onderdelen: toenadering, tollen en retrieverwerk. Tijdens de tests boots je zo goed mogelijk het echte werk na, ook al hebben we vandaag gewerkt met dummies. Bij de toenadering moeten handler en hond richting het net (in de praktijk zou dat een rietkraag of struik zijn) sluipen zonder het waterwild achter het net te verjagen. De hond moet dus dicht bij de eigenaar blijven en zijn rust bewaren.
Eenmaal achter het net gaat de handler zo zitten dat die uit het zicht is van het wild. De hond blijft in eerste instantie ook uit het zicht. Vervolgens begint het actieve gedeelte van het tollen. De handler gooit links of rechts een speeltje van de hond, langs de waterkant die de hond enthousiast ophaalt en direct terug brengt. Het idee is dat de eenden in het water het gespeel en gespartel zien en horen, maar niet herkennen wie of wat het is. Omdat eenden van nature nieuwsgierig zijn zullen ze worden aangetrokken door de hond. Die verdwijnt dan weer achter het riet en de jager kan de eenden schieten. De hond moet dus zo uitbundig mogelijk spelen maar ook direct weer terug komen achter het riet. Dit zorgde bij Nilo wel even voor wat verwarring. Hij is een druktemakter dus de gehele training is bij hem gericht op rust. Dat lukt aardig maar dan vraag ik hem ineens om te gaan spelen, met een balletje!
Nouja, dat speel gedeelte ging nog wel. Daarna vlot terug komen achter het net en daar rustig blijven (het passieve gedeelte) voor een tijdje had hij meer moeite mee 
Actief:
Passief (eigenlijk zou hij wat dichter bij het net moeten liggen):
Na dit een aantal keer herhaald te hebben worden er eenden geschoten, of in geval van een tolling test een schot laten horen en dummies/wild in het water gegooid Dan moet de hond wisselen van spelen/tollen naar het echte apporteerwerk. De hond komt achter het net vandaan en wordt uitgestuurd om het geschoten wild te apporteren. Steadiness is hierbij niet zo extreem belangrijk als bij bijvoorbeeld KNJV proeven. Inspringen is niet gewenst maar wordt ook niet hard bestraft, belangrijk is dat de hond vlot en efficient apporteerd en het wild niet beschadigt.
(Netjes afgeven werken we nog aan
)
Later die dag hetzelfde nog eens geoefend bij water, hierbij was het passieve gedeelte een nog grotere uitdaging voor Nilo Daar ligt duidelijk onze uitdaging, het actieve doet hij heel netjes en vol enthousiasme en passie zoals ze graag willen zien. Het wisselen tussen actief en passief is nog best pittig merk ik, ze gaan van uitbundig en speels naar geduldig en rustig.
Verder nog wat apporteeroefeningen gedaan. Dit vond ik ook een belangrijk onderdeel, ik heb de afgelopen maanden best wat getraind met Nilo maar aangezien we niet in een groep trainen is het maar afwachten of hij nu ook goed zou presteren. En ik moet zeggen dat ik heel tevrede was!
In het begin was hij erg onrustig, zeker als hij andere honden ziet werken laat hij wel van zich horen Maar toen we zelf eenmaal aan het werk mochten wist hij zich toch te concentreren en liet keurig volgwerk zien. Afzonderlijk van de groep hebben we steadiness geoefend, een keer ging hij de fout in maar toen hij weer wist dat inspringen geen dummies oplevert heeft hij heel netjes gewacht tot ik hem uitstuurde om te apporteren. Steadiness is ons grootste struikelblok dus ik was trots!
Daarna nog een oefening gedaan waarbij hij dummies moest zoeken die verspreid lagen in het veld. Hij had er twee zien vallen en moest de overige drie zelf opzoeken in het gebied. Ik roep altijd heel hard dat Nilo mijn ogenhond is, die neus zit er voor de sier op
Maar ik moet mijn woorden terug nemen, echt..Nummer een, twee en drie kwamen als een speer binnen! Daarna had hij wat aanmoediging nodig, we trainen niet vaak op zoveel apporten achter elkaar dus hij twijfelde iets. Maar na wat aanmoediging kwamen ook dummy vier en vijf binnen! 
De foto's zijn niet van geweldige kwaliteit maar ik wilde toch een impressie geven van deze leerzame dag!
Tijdens deze workshop kregen we eerst een theorie uitleg over het tollen zelf, welke karaktereigenschappen belangrijk zijn hierbij en hoe de tollingtests in z'n werk gaan en de bijbehorende reglementen. Daarna hebben we in kleine groepen een aantal oefeningen uitgevoerd: tollen zowel op land als bij het water maar ook wat algemene apporteeroefeningen zoals het markeerapport en een zoek apport. Want de Toller heeft een unieke manier van werken, maar is daarnaast ook echt Retriever
Het tollen zelf bestaat uit drie onderdelen: toenadering, tollen en retrieverwerk. Tijdens de tests boots je zo goed mogelijk het echte werk na, ook al hebben we vandaag gewerkt met dummies. Bij de toenadering moeten handler en hond richting het net (in de praktijk zou dat een rietkraag of struik zijn) sluipen zonder het waterwild achter het net te verjagen. De hond moet dus dicht bij de eigenaar blijven en zijn rust bewaren.
Eenmaal achter het net gaat de handler zo zitten dat die uit het zicht is van het wild. De hond blijft in eerste instantie ook uit het zicht. Vervolgens begint het actieve gedeelte van het tollen. De handler gooit links of rechts een speeltje van de hond, langs de waterkant die de hond enthousiast ophaalt en direct terug brengt. Het idee is dat de eenden in het water het gespeel en gespartel zien en horen, maar niet herkennen wie of wat het is. Omdat eenden van nature nieuwsgierig zijn zullen ze worden aangetrokken door de hond. Die verdwijnt dan weer achter het riet en de jager kan de eenden schieten. De hond moet dus zo uitbundig mogelijk spelen maar ook direct weer terug komen achter het riet. Dit zorgde bij Nilo wel even voor wat verwarring. Hij is een druktemakter dus de gehele training is bij hem gericht op rust. Dat lukt aardig maar dan vraag ik hem ineens om te gaan spelen, met een balletje!
Nouja, dat speel gedeelte ging nog wel. Daarna vlot terug komen achter het net en daar rustig blijven (het passieve gedeelte) voor een tijdje had hij meer moeite mee Actief:
Passief (eigenlijk zou hij wat dichter bij het net moeten liggen):
Na dit een aantal keer herhaald te hebben worden er eenden geschoten, of in geval van een tolling test een schot laten horen en dummies/wild in het water gegooid
Dan moet de hond wisselen van spelen/tollen naar het echte apporteerwerk. De hond komt achter het net vandaan en wordt uitgestuurd om het geschoten wild te apporteren. Steadiness is hierbij niet zo extreem belangrijk als bij bijvoorbeeld KNJV proeven. Inspringen is niet gewenst maar wordt ook niet hard bestraft, belangrijk is dat de hond vlot en efficient apporteerd en het wild niet beschadigt.(Netjes afgeven werken we nog aan
)Later die dag hetzelfde nog eens geoefend bij water, hierbij was het passieve gedeelte een nog grotere uitdaging voor Nilo
Daar ligt duidelijk onze uitdaging, het actieve doet hij heel netjes en vol enthousiasme en passie zoals ze graag willen zien. Het wisselen tussen actief en passief is nog best pittig merk ik, ze gaan van uitbundig en speels naar geduldig en rustig.Verder nog wat apporteeroefeningen gedaan. Dit vond ik ook een belangrijk onderdeel, ik heb de afgelopen maanden best wat getraind met Nilo maar aangezien we niet in een groep trainen is het maar afwachten of hij nu ook goed zou presteren. En ik moet zeggen dat ik heel tevrede was!
In het begin was hij erg onrustig, zeker als hij andere honden ziet werken laat hij wel van zich horen Maar toen we zelf eenmaal aan het werk mochten wist hij zich toch te concentreren en liet keurig volgwerk zien. Afzonderlijk van de groep hebben we steadiness geoefend, een keer ging hij de fout in maar toen hij weer wist dat inspringen geen dummies oplevert heeft hij heel netjes gewacht tot ik hem uitstuurde om te apporteren. Steadiness is ons grootste struikelblok dus ik was trots!Daarna nog een oefening gedaan waarbij hij dummies moest zoeken die verspreid lagen in het veld. Hij had er twee zien vallen en moest de overige drie zelf opzoeken in het gebied. Ik roep altijd heel hard dat Nilo mijn ogenhond is, die neus zit er voor de sier op
Maar ik moet mijn woorden terug nemen, echt..Nummer een, twee en drie kwamen als een speer binnen! Daarna had hij wat aanmoediging nodig, we trainen niet vaak op zoveel apporten achter elkaar dus hij twijfelde iets. Maar na wat aanmoediging kwamen ook dummy vier en vijf binnen! De foto's zijn niet van geweldige kwaliteit maar ik wilde toch een impressie geven van deze leerzame dag!
Ik had er ook nog nooit van gehoord, maar het ziet er leuk en interessant uit! Klinkt als een leuke dag!
