Het HondenForum

Mijn hond heeft een hele dikke vacht, kammen en borstelen is allemaal geen probleem dus ze heeft geen klitten enzo. Ze zwemt meestal 2 keer op een dag en wordt eigenlijk alle dagen vies. Ze stinkt vaak enorm, bijna altijd eigenlijk. Een tijdje terug ben ik bij een trimster geweest. Mijn hond heeft geen ondervacht en verliest geen haren.
De trimster wilde haar scheren maar dat wilde ik niet omdat ik had gelezen over verandering van de vachtstructuur etc. maar dat was volgens de trimster niet waar. Ze is toen geknipt en de vacht is flink uitgedund. Maar vanwege het elke dag vies worden en bijbehorende stank zou mij het wel wat lijken om haar kort te scheren maar de verhalen over vachtverandering weerhouden me, maar ik kom er niet achter wat er nu precies zo slecht is aan scheren? Is het niet zo dat het gewoon weer aangroeit? Het is geen rashond en het maakt ons niet echt uit hoe ze er uit ziet.

Ik ken een DH die elk jaar geschoren wordt en die heeft kwa vacht nergens last van. Beest is oud en zijn vacht is vreselijk. Beest besterft het zomers en is dolblij zonder vacht. In de winter zit die er weer aan en ik ken de hond al jaren. Je ziet er eerlijk waar niks van. Gewoon een onder en bovenvacht en echt geen gedrocht oid. Dus ik denk dat het prima kan. Zelfs met stokhaar.

Als de dierenarts een hond half scheert voor een operatie zie je er na een paar maanden toch ook niks meer van? Ongeacht de vacht.

Ik laat mijn honden elk jaar voor de zomer scheren en zij vinden het heerlijk. Het meeste van de ondervacht komt er met borstelen wel uit want dat blijf ik wel doen als ze kort zijn.
Een vachtverandering zie ik niet.

Wat voor vacht heeft je hondje, op welk ras lijkt het?
Als er geen of weinig ondervacht is maakt knippen of scheren geen verschil, beide is inkorten.
Bij honden met een stokharige vacht levert scheren problemen op doordat de vachten daarna verkeerd aangroeien. Normaal gesproken is er een korte, dikke ondervacht en langere haren die de bovenvacht vormen. Als je scheert kort je alles in op één lengte waarna het op één lengte zal aangroeien. Dan groeien beide vachten dus door elkaar en krijg je een dikke problematische vacht die juist erg broeierig kan zijn.

Maar bij Poedels, Shih-Tzu's, Maltezers etc is dit niet van toepassing. Met stokharig moet je denken aan Retrievers, Duits Herder, Mechelse Herder etc.

De kruising Havanezer - Spaniel? lekker scheren, het lijkt me een nachtmerrievacht. Laat ons eens een foto zien van hem/haar? Laatst kreeg ik een aanvraag voor een kruising Tibetaan - Soft Coated Wheaten (hoi baasje marije!) en die vacht viel me op de foto ook alles mee. Live kan het nog tegen vallen natuurlijk, maar het was niet zo dicht, dik en watterig als waar ik bang voor was.

Bij dit vachttype hoef je niet bang te zijn voor verandering na het scheren, trouwens. Ruwharige vachten (schnauzer, fox terrier enz) gaan altijd ontkleuren en van structuur veranderen, en vachten als van Keeshonden en Berners enzo kunnen clipper alopicia krijgen en heel lelijk weer aangroeien.

Bedankt voor de reacties. Ze is een kruising tussen een engelse cocker spaniel en een havanezer en heeft geen ondervacht. Dan laat ik haar lekker kort scheren, dat lijkt me voor haar zelf ook veel fijner, ze blijft nu zo lang nat.
@Rosita Compagner ik zag je reactie na dit bericht pas, idd die kruising:-) De vacht is wel goed klitvrij te houden etc. maar zo dik! In combinatie met haar liefde voor water, rollen in zand en sloten is dat niet zo handig. Al lukt het al aardig om haar uit de sloten te houden want die stinken het ergst. Maar het is een heerlijk beestje al stikt ze:-) Nooit geweten en begrepen hoe fijn het is een hond te hebben!

Ze heeft wel ondervacht hoor, heel veel zelfs. Lincey van de Leeuwhondjes heeft daar mooie foto's van

Rosita Compagner schreef:Ze heeft wel ondervacht hoor, heel veel zelfs. Lincey van de Leeuwhondjes heeft daar mooie foto's van

Hier raak ik dan weer door in verwarring. Hoe zie ik die ondervacht dan? Ze verhaard ook helemaal niet of is ze daar dan nog te jong voor? Ze is 10 maanden.
En de hierboven gemaakte opmerking: Als je scheert kort je alles in op één lengte waarna het op één lengte zal aangroeien. Dan groeien beide vachten dus door elkaar en krijg je een dikke problematische vacht die juist erg broeierig kan zijn. Gaat dat niet op voor deze vacht?
Zojuist de foto's van Lincey opgezocht en mijn hond bekeken en gevoeld maar ik voel en zie geen verschil.

Ze heeft een baard, bearded heet dat. Dat soort vachten ruit niet.
De opmerking van hierboven geldt voor vachten die wél ruien, en dat zijn altijd honden zonder baard (golden is een duidelijk voorbeeld).

Jouw hondje heeft voornamelijk ondervacht en veel minder bovenvacht, én het is een vacht die niet ruit. Dat geeft dus een heel ander effect.

Mijn berner sennen is gisteren geschoren en ze vindt het heerlijk, weg met die broeierige, jeukende vacht.
Tis al een oud besje en nog gecastreerd ook.
Het boeit me niet al zou haar vacht veranderen, ze hoeft niet meer naar shows of zo.
En op de een of andere manier is het heel aandoenlijk zoń kale hond.

De enige reden waarom ik er niet happig op ben om vachten zoals die van een Golden of Berner te scheren is dit:



Deze hond is ruim een half jaar voordat hij bij mij kwam geschoren bij een andere trimmer. Dit is het resultaat. In eerste instantie leek er niks aan de hand, maar het is zo weer aangegroeid. Nu zijn we weer een half jaar verder en het ziet er niet meer zo uit, maar mooi is het nog lang niet. Ik heb dit ook regelmatig gezien in de trimsalon waar ik stage liep, daar werden veel Labradors en Goldens geschoren en niet zelden kreeg je dit effect. Misschien dat iemand (Rosita?) weet waarom dit gebeurd?

Dit verhaal geldt niet voor de hond van ts. Die zal ik lekker laten scheren.

Ik wou net dezelfde afbeelding plaatsen als Shima

Oké, maar wel vreemd dan dat dierenartsen adviseren om te scheren.

kooi schreef:Oké, maar wel vreemd dan dat dierenartsen adviseren om te scheren.

dierenartsen zijn nu eenmaal ook geen experten als het aankomt op vachtstructuur.
Bovendien kijken die naar het welzijn van de hond, eerder dan naar het uiterlijk

Ik begrijp de theorie achter het isoleren door een vacht. Echter, als jij een oude herder hebt met een dikke castratenvacht dan is het dus in de praktijk absoluut niet waar dat de hond het warmer heeft na scheren. Ik ken die hond goed, die hond heeft nergens puf voor als hij niet geschoren is. Ligt de hele dag te hijgen, krijgt huidproblemen en jeuk en doet domweg niks meer. Na scheren is het ineens een nieuwe hond. Veel actiever en veel vrolijker. Dus die heeft het echt niet warmer na scheren al zegt de theorie van wel. Ook hier bij mij in de buurt loopt een oude DH. Enorm dikke vacht. Lijkt wel een beer zo enorm. Dat beest heeft de bek altijd open, de tong steekt er ver uit en hij sjokt. Weet 100% zeker dat dat dier dolgraag van zijn vacht verlost wil worden.

Mensen vergeten dat honden gefokt zijn en niet zo ontstaan. Dus een lang stokhaar DH is domweg te goed berekend op een koud klimaat. Denk ook eens aan de newfoundlander. Dieren die de moord stikken tijdens warme dagen. Kunnen we wel willen dat die vachten ideaal blijven maar denken we dan nog wel aan de honden zelf? En zou een newfoundlander die geschoren is het nu echt ineens warmer hebben dan een newfoundlander die een vacht heeft waar hij -20 makkelijk mee doorstaat? Daar geloof ik niks van. In de praktijk lijkt dat ook domweg niet zo te zijn.

Verder moet een hond ook warmte verliezen. Dus ik snap wel dat de zon sneller op de huid komt. Echter, als de hond zelf warm wordt door actief te zijn verliest hij die warmte dus wel 100 keer sneller met een briesje aan de huid en geen isolerende laag op de hele huid. Want dan wordt het hijgen en voetzolenwerk. Dat schiet dus totaal niet op bij 30+ graden...

laeken schreef:Ik begrijp de theorie achter het isoleren door een vacht. Echter, als jij een oude herder hebt met een dikke castratenvacht dan is het dus in de praktijk absoluut niet waar dat de hond het warmer heeft na scheren. Ik ken die hond goed, die hond heeft nergens puf voor als hij niet geschoren is. Ligt de hele dag te hijgen, krijgt huidproblemen en jeuk en doet domweg niks meer. Na scheren is het ineens een nieuwe hond. Veel actiever en veel vrolijker. Dus die heeft het echt niet warmer na scheren al zegt de theorie van wel. Ook hier bij mij in de buurt loopt een oude DH. Enorm dikke vacht. Lijkt wel een beer zo enorm. Dat beest heeft de bek altijd open, de tong steekt er ver uit en hij sjokt. Weet 100% zeker dat dat dier dolgraag van zijn vacht verlost wil worden.

Mensen vergeten dat honden gefokt zijn en niet zo ontstaan. Dus een lang stokhaar DH is domweg te goed berekend op een koud klimaat. Denk ook eens aan de newfoundlander. Dieren die de moord stikken tijdens warme dagen. Kunnen we wel willen dat die vachten ideaal blijven maar denken we dan nog wel aan de honden zelf? En zou een newfoundlander die geschoren is het nu echt ineens warmer hebben dan een newfoundlander die een vacht heeft waar hij -20 makkelijk mee doorstaat? Daar geloof ik niks van. In de praktijk lijkt dat ook domweg niet zo te zijn.

Nou precies Mark, zo denk ik er ook over en dat is ook wat ik hier ervaar.
Ik heb de afgelopen tijd vaak wakker gelegen ś nachts omdat ik mijn berner onophoudelijk hoorde hijgen beneden.
Ze slaapt in de hal en als ik dan beneden kwam hing er een aura van warmte om haar heen.
Ze is gefokt voor de Zwitserse bergen, niet voor zoń Hollandse warme, vochtige zomer.
Maar de tip van het verbranden zal ik in acht nemen bij het uitlaten.
hoewel ik toch al gewend was om de schaduw op te zoeken en de koele momenten van de dag.
En echt, ik hoor haar niet meer hijgen in mijn slaapkamer!

Ik heb een kruising bs/dh met een behoorlijke vacht. Met warm weer heeft ze het duidelijk snel erg warm, en heb ik hier om er ook wel eens over nagedacht om haar te laten scheren. Ik heb hier vanaf gezien omdat dit problemen kon geven met de ondervacht, die nog dikker en dichter zou kunnen worden. Dus nu zorg ik dat ze het niet te warm krijgt door haar op de warmste uren binnen te houden bij een ventilator.
Mijn cairn liet ik twee keer per jaar scheren, in april/mei heel kort en in september/oktober mocht het haar iets langer blijven. Dit was lekker in de zomer, maar ook makkelijk omdat hij een hekel aan kammen had en nog al snel klitte.

Veel van de geschoren honden die zo opknappen zijn inderdaad niet de mooie losse vachten die netjes bijgehouden zijn. Het zijn compleet verviltte ondervachten. Wanneer je dat er af haalt dan zullen ze best opknappen, ja. Maar was het niet veel beter/minder geweest als de honden al bijgehouden waren?

Wanneer je het risico wilt lopen om minstens een jaar tegen dit aan te kijken, dan moet je je langstokhaar kort laten scheren


ff je foto gejat


Ik ken de reden ook niet waarom dit gebeurt, evenmin waarom een ruwharige vacht compleet ontkleurt en van structuur verandert.

Rosita, dat een ruwharige hond zo verkleurd en structuur verliest schijnt te komen doordat zo'n afgeschoren haar toch weer de maximale lengte wil krijgen, zoals "ingeprogrammeerd". Maar zo'n haar heeft maar een bepaalde hoeveelheid kleurstof en het stofje wat voor de structuur zorgt meegekregen. Dat raakt zeg maar een soort van op. Dit is mij zo geleerd op de trimopleiding.

Als je per sé een hond wilt laten scheren doe je dat best in de periode waarin het nog niet té warm is en de zon niet volop schijnt.
Een voorbeeld is dat schapen normaal gezien in de maand juni worden geschoren omdat er dan meestal de minste zonne-uren zijn en het 't meest regent van alle zomermaanden. Dit is om verbranding van de huid te voorkomen !

Saschesfloor schreef:Rosita, dat een ruwharige hond zo verkleurd en structuur verliest schijnt te komen doordat zo'n afgeschoren haar toch weer de maximale lengte wil krijgen, zoals "ingeprogrammeerd". Maar zo'n haar heeft maar een bepaalde hoeveelheid kleurstof en het stofje wat voor de structuur zorgt meegekregen. Dat raakt zeg maar een soort van op. Dit is mij zo geleerd op de trimopleiding.

en jij kunt je daar wat bij voorstellen en vind het logisch klinken? Dat het haarzakje vol zit omdat de dode haar blijft zitten en dat daarom de andere haar minder ruimte/voedingsstoffen krijgt heb ik ook wel gehoord. Maar of dat allemaal daadwerkelijk waar is?

Rosita Compagner schreef:

Saschesfloor schreef:Rosita, dat een ruwharige hond zo verkleurd en structuur verliest schijnt te komen doordat zo'n afgeschoren haar toch weer de maximale lengte wil krijgen, zoals "ingeprogrammeerd". Maar zo'n haar heeft maar een bepaalde hoeveelheid kleurstof en het stofje wat voor de structuur zorgt meegekregen. Dat raakt zeg maar een soort van op. Dit is mij zo geleerd op de trimopleiding.

en jij kunt je daar wat bij voorstellen en vind het logisch klinken? Dat het haarzakje vol zit omdat de dode haar blijft zitten en dat daarom de andere haar minder ruimte/voedingsstoffen krijgt heb ik ook wel gehoord. Maar of dat allemaal daadwerkelijk waar is?

Het klinkt mij een beetje als een gewenst antwoord formuleren op een vraag waar niemand de ware antwoorden op weet.

Plukvachten ontkleuren en als je weer gaat plukken krijg je het vaak na verloop van tijd weer goed. Hoe dat kan?
Ik kan niet anders bedenken dan dat de cyclus helemaal opnieuw begint, net als bij graying honden waar verwondingen ontstaan.
Maar stofjes raken niet "soort van op". Dat is genetisch gezien niet bepaald logisch.

Met knipvachten is het weer anders, geen idee of dat met de ruicyclus te maken heeft, klinkt logisch maar is gewoon niet bekend.
We weten nou eenmaal niet alles maar dat zegt niet dat het niet waar is.

Ik heb mijn ouwe jack geschoren. Plukken was te belastend voor haar, en heb haar gewoon op 9 mm of zo geschoren. Ging prima, zij blij, ik blij....

Rosita Compagner schreef:

Saschesfloor schreef:Rosita, dat een ruwharige hond zo verkleurd en structuur verliest schijnt te komen doordat zo'n afgeschoren haar toch weer de maximale lengte wil krijgen, zoals "ingeprogrammeerd". Maar zo'n haar heeft maar een bepaalde hoeveelheid kleurstof en het stofje wat voor de structuur zorgt meegekregen. Dat raakt zeg maar een soort van op. Dit is mij zo geleerd op de trimopleiding.

en jij kunt je daar wat bij voorstellen en vind het logisch klinken? Dat het haarzakje vol zit omdat de dode haar blijft zitten en dat daarom de andere haar minder ruimte/voedingsstoffen krijgt heb ik ook wel gehoord. Maar of dat allemaal daadwerkelijk waar is?

Dat zeg ik niet Ik citeer braaf het geleerde en ik moet zeggen als ik dit tegen de eigenaar van een plukhond zeg, dat ze dan vaak van scheren afzien Als dit zo was dan had dit neem ik aan voor alle ruwe vachten zo geweest, niet bij de een wel en de ander niet. Ik ken een Fauve de Bretagne, die nadat hij na zijn eerste plukbeurt bijna het loodje heeft gelegd, altijd geschoren werd. Zijn vacht was nog net zo rood en nog steeds prima te plukken. En zo ken ik er meer.

En inderdaad Marjoleine, als je weer gaat plukken dan wordt het na verloop van tijd weer ruw en mooi van kleur. Ben nu bezig een Cairntje weer goed te krijgen en het is heel mooi om te zien hoe ik hem steeds stukje voor stukje weer mooi op kleur en ruw krijg.

Inge O schreef:

laeken schreef: Ik ken die hond goed, die hond heeft nergens puf voor als hij niet geschoren is. Ligt de hele dag te hijgen, krijgt huidproblemen en jeuk en doet domweg niks meer. Na scheren is het ineens een nieuwe hond.

ja, maar die hond wordt minstens elk jaar geschoren dus die heeft natuurlijk een vreselijke ondervacht dus dan blijf je inderdaad maar beter aan het scheren.

je zou toch ook de eerste keer dat zo'n hond in de problemen komt door een te dikke vacht die hond zeer goed kunnen (laten) ontwollen? dat doe ik hier in ieder geval wel bij mijn honden (bijna allemaal castraten met dikke vacht) en die voelen zich helemaal prima, hier wordt amper gehijgd, tenzij bij activiteit.

overigens hebben ze één van mijn 'puppen' (broer van sette) wel ooit laten scheren en die hond heeft inderdaad nooit nog een normale vacht gekregen én heeft er ook een soort van vervelende acné bij ontwikkeld. ik zou het dus niet zomaar bij elk vachttype durven aan te raden.

Hij is de eerste keer geschoren omdat hij die stinkhuid had die DH kunnen krijgen. Weet even niet hoe dat heet maar dan ruikt je hond naar Franse kaas. Daar hielp niks tegen en toen is besloten de hond te scheren. Hij is om medische redenen gecastreerd op 10 jaar en dus is de vacht er niet mooier op geworden.
Wel moet ik zeggen dat deze hond nooit meer dik in de haren zit. Hij is omdat hij jaarlijks geschoren wordt altijd wat korter in de vacht. De dikke nekkraag is er niet meer en de wollige broek is ook weg. Of die niet meer terug groeien of dat dat meer dan een winter nodig heeft weet ik niet.

Ik denk overigens dat weinig mensen een hond die perfect in de vacht zit willen scheren. Dat doe je toch alleen bij een hond met een ellendige warme broeivacht? Want als mensen mij vragen of ze een stokhaar met een prettige open vacht moeten scheren dan zeg ik natuurlijk nee. Maar als je mij vraagt of je deze hond misschien moet scheren dan denk ik dat ik het wel zou doen zelf

Een samojeed die door een ruzie op de kop geschoren moest worden. Nou, bij mij ging alles eraf want niemand kan me zeggen dat het fijn is voor een hond om zo dik in de vacht te zitten.

Inge O schreef:

laeken schreef: kijk, dit is 11-jarige attack, een hond met een zeer moeilijke en vooral véél ondervacht - zou je niet zeggen toch?

Ziet er puik uit Ook nog eens gecastreerd, toch?

Ziet er heel mooi uit!

Maar hoe zit dat dan met naakthonden en de zon?
Die komen toch juist vooral in hele warme landen voor en hebben een vrij donkere huid?

Inge O schreef:
ik denk dat het fout gaat bij mensen die denken dat even een borstel door de vacht halen tot je geen klitjes meer ziet/voelt volstaat maar dat is bij dikke onderwolvachten zeker niet zo, daarbij doet zo'n borstelbeurtje niks.

Wat moet er dan wel gedaan worden?