Het HondenForum

Kai, mijn Roemeentje heeft een grote afkeer van zijn tuigje.
( niet alleen van zijn eigen.. van alle tuigjes. )
Als hij die om heeft is het Kai niet meer. Hij is doodsbang, ligt alleen maar, en als je pech hebt, laat hij zijn urine lopen.
"wennen". dacht ik. Nee.. wennen is het niet. Hij heeft het tuig inmiddels een tijd aaneengesloten aangehad.. en het was een ellendig hoopje hond.
Met wandelen is het niet echt een probleem.. maar verder... Om en af doen voor het wandelen is ( nu. en op korte termijn) niet mogelijk.
Geen tuig wil dus zeggen: niet wandelen. Nu heb ik een grote tuin, en het manneke vermaakt zich daar prima samen met mij en zn zusje als die op bezoek komt... maar nu hij 3x mee is geweest met wandelen wil hij toch wel heel graag met Bonnie mee. ( wat zich dus uit in piepen en janken als we gaan. )

Wat is nou een goed alternatief voor een klein ( kruising wawa - teckel ) hondje wat soms nog wel angstig kan reageren..? Ik dacht zelf aan een half-check.. maar zijn die echt onsnappingsproof? ( hij heeft geen pogingen gedaan de 3x met wandelen, maar better safe than sorry... )

Hoe doe je het tuigje om? Over hem heen hangend, hond tussen je benen geklemd? Of hem naar je toe geroepen en erin laten staan met wat vriendelijke woorden? Denk ook dat dat 'aaneengesloten' aanhebben in 1 x misschien wat lang/stressvol is als hij zo bang is voor t tuigje, dat geeft alleen maar meer druk want hijkan er niet uit dus zit 'vast'. Beetje lastig omdat je niet beschrijft wat je al gedaan hebt.

Een goede brede halfcheck kan echt niet af mits de goede maat natuurlijk.

Ik heb hem uiteraard rustig aan het tuigje omgedaan met veel belonen. [WINKING FACE]

Een half-check heb ik ook aan gedacht ja.. Hoe neem ik daar de goeie maat voor op?
Kai is natuurlijk maar klein.. Maar heeft bijzonder veel haar..
Zat er aan te denken om er 1 te laten maken bij blaire.de...


T monster [SMILING FACE WITH SMILING EYES]

Denk inderdaad dat een halfcheck het beste alternatief is. Daarnaast zou ik denk ik weer helemaal opnieuw beginnen met het aanleren van het tuigje. Dus tuigje pakken, iets lekkers geben en dat eerst vaak doen, zonder het om te doen. Dan een tijdje het tuigje dichterbij het hondje en belonen als hij blijft zitten. En zo heel rustig en langzaam uitbouwen. Wat je wil is dat je hondje het tuigje associeert met wat lekkers, wat je op termijn kunt vervangen in wat leuks doen, zoals een stukje wandelen en veel spelen als hij het tuigje eenmaal om heeft. Daar zal wel heel wat tijd in gaan zitten.

Wat een leuk hondje is het trouwens!

Je kunt ook een jachtlijn met dubbele stop gebruiken. Die kun je verstellen tot elke maat.

Mijn hond heeft ook een hekel aan tuigen. Ze is niet bang maar ik zie als ik hem omdoe aan haar bekkie dat ze het een slecht idee vind. Hoeveel koekjes ik er ook aan weid.
voor veel honden voelt het erg onnatuurlijk. Ik gebruik het tuig daarom alleen nog maar bij het fietsen.

Ozzie heeft ook een hekel aan het omdoen van haar tuigje. Zij is een Tinie houdini. Ik heb via een forum genoot een tuig van blaire.de. Wat ik ook doe ze vind het omdoen niets maar als ze hem om heeft is ze tijdens het wandelen wel veel zzekerder,want ze begrijpt nu wel dat ze er niet uit kan. Dus dan moet ze wel.. Maar het omdoen blijft een vervelend iets voor haar. (Zij is ook snel bang voor veel dingen die bewegen, geluid maken)

Ik zou ook een jachtlijn gebruiken, licht, maakt geen geluid, en daar komen ze ook niet uit.
Zou wel gewoon met 'm gaan wandelen, niet wachten. Des te sneller kan hij wennen aan alledaagse dingen.
Het is wel een erg knap hondje zeg

Knap is hij he.
Jachtlijntje heb ik liggen, van Bonnie, die loopt altijd aan de flex tegenwoordig, dat ga ik eens proberen.

Wandelen en alledaagse dingen zijn absoluut geen probleem.
Auto's zijn raar.. mensen zijn wel grappig om achteraan te hupsen, kinderen op skeelers, met step, fiets, voetbal etc.. zijn FEEST. raar manneke Hij is wat dat betreft niet echt bang of onzeker, hij kijkt wat Bonnie doet en dan is het prima.

Ben gek op mn ventje

Onze hond heeft ook een bloedhekel aan haar tuig. Inmiddels hebben we een derde tuig, maar ook deze is NIET LEUK!
Als tip kreeg ik om eens naar de fysio te gaan met haar, misschien iets van een blokkade in haar rug. Het KAN dus ook medisch zijn waarom een hond een hekel heeft aan het tuig.
Ik ben 2 weken geleden geweest. Noa had niet echt een blokkade maar durft zich wanneer ze haar tuig net om heeft nauwelijks te bewegen. Ze gaat soms zelfs kreupel lopen voor! Geen idee waar deze gedachte vandaan komt. Ik heb oefeningen meegekregen en ik begin verschil te merken. Eerst de oefeningen doen zonder tuig, dan met tuig los en dan met tuig vast.
Tuig is nog niet leuk maar wanneer ze hem om heeft gaat ze na enkele passen weer normaal bewegen, iets waar ze voorheen veel langer over deed.

Ik zou eerst even testen of een halsband/jachtlijntje wel bevalt. Finn (ook een roemeentje) heeft ook geen lol aan z'n tuig, maar een halsband is nog 10x erger. Ik heb Finn nu sinds september en nog altijd vindt hij het omdoen van het tuigje niks. Daarna voelt hij zich ook niet prettig tot we eenmaal buiten zijn, dan is er niks meer aan de hand. In het begin wilde hij maar een paar passen lopen en bleef daarna staan. Nu is hij eenmaal buiten een blij ei Met zijn halsband oefen ik wel en dat gaat inmiddels ook al veel beter. Daar ben ik mee begonnen op de momenten dat hij los liep, dan vond hij het niet zo erg, omdat er geen druk van de riem op staat.

Het tuig zit hem buiten niet in de weg, het is echt het omdoen.
Vandaag toch nog maar eens gedaan, onder protest, lekker gewandeld, onder protest tuig af gedaan en het was weer goed.
Later nog een keer onder protest weer om, lekker gewandeld... onder minder protest af..
( protest = wegvluchten, piepen. Hij is gewoon heel bang om opgetild / tegengehouden te worden, maar het komt wel goed, het wandelen is in elk geval het leukste wat er is, hopelijk gaat hij de link leggen! )

hals band is geen succes. Dan gaat hij met dichtgeknepen ogen zitten wankelen en valt om. ( nee. hij zat net strak. het is een beetje een drama-king )

Ik heb nu de tactiek, niet te veel miepen, hup tuigje aan en naar buiten. Als hij de kans krijgt loopt hij onder de tafel waar ik niet bij kan, dat doen we dus niet meer. Nu eerst de gang in en daar het tuigje aan. Gaat veel beter, meer duidelijkheid denk ik en het duurt allemaal niet lang. Voor hij het weet staan we buiten.
Succes met je Roemeen, hij ziet er wel ongelooflijk lief uit

Elco vond tuigje omdoen ook niet leuk. Eenmaal aan geen probleem. Rustig steeds gewoon omgedaan, steeds meer medewerking vragend. Nu werkt hij goed mee. Let vooral op dat je hem niet te veel van bovenaf benadert met het omdoen van het tuigje!

Ri@nne schreef:
hals band is geen succes. Dan gaat hij met dichtgeknepen ogen zitten wankelen en valt om. ( nee. hij zat net strak. het is een beetje een drama-king )

Ik zou daar niet te veel aandacht aan schenken. Gewoon omhouden en tot de orde van de dag. Hij komt er vanzelf achter dat hij nog leeft.
honden moeten ook leren om met hun eigen angst te dealen en de ervaring opdoen dat t leven allemaal niet zo kwaad is. Ook al maakt het niet uit dat hij geen halsband om kan, ik zou de mogelijkheid wel benutten voor wat desensibilisatie.
Veel mensen met bange buitenlandertjes willen het h ondje het zo makkelijk mogelijk maken door dingen die angst aanjagen te vermeiden. ... maar bereiken vaak het tegenovergestelde

Daar doen we niet aan, Paisley ! Helaas voor Kai, moeten ook enge, vervelende dingen hier gebeuren.
Halsband vind ik niet zo belangrijk, omdat hij toch een tuig om krijgt. ( daar heb je al zo'n eng vervelend ding. )
Hij heeft een hele lange rug, mede daarom wil ik geen halsband. Hij is ook nogal blij aan de lijn, liever een ruk aan het tuig dan aan zn nek.
Die halsband komt wel een keer, of niet.

Tuig doen we nu gewoon om. Het is krijsen, piepen, plassen, tuig is om.. en dan is het feest om te wandelen. Thuis tuigje af is al niet meer zo'n drama. ik zie het nog wel goed komen.
Wel zoek ik nog even naar een andere manier om het tuig om te doen. Hij is klein. heel klein. optillen is het makkelijkst, maar is voor hem heel eng. Morgen proberen we eens met de loopplank ( kent hij. ) op een krukje te lopen en te blijven staan of zo... we zien het wel. Wandelen is in elk geval het leukste wat je met hem kan doen. ( en dan is hij ook best stiekem wel stoer. )

Wat voor tuig heb je? Eentje die over zn kop moet? Ik heb er nu eentje waar hij moet instappen, die leg ik plat op de grond, zet z'n pootjes erin, even ophijsen en dichtdoen. Het is even wennen voor jezelf met omdoen, tenminste dat had ik, maar misschien minder bedreigend voor Kai?

Zoiets:

Zo'n tuigje heeft hij inderdaad gehad.. .dat duurde 3 minuten voor hij er uit was... doen we dus niet meer.

we hebben een nieuwe gekocht gisteren, en ik geloof dat we het meeste drama overwonnen hebben samen.
Het tuig zit goed, stevig en fijn.
Hoeft niet over de kop, maar kan wel. Kai vindt dat geen probleem, dus doen we dat wel, des te sneller zijn we klaar.
Hij kruipt nu tegen de deur in de gang.. dan doen we tuig om zonder op te pakken, is wel wat onhandig, maar voor hem minder eng, dus pas ik me graag aan. Tuig om, koekje en wandelen.
vooral dat wandelen is helemaal zijn ding.
Knap manneke.

" onclick="window.open(this.href);return false;

Het zou zo Finn zn broertje kunnen zijn

wat een mooi manneke