Het HondenForum

Hallo mensen,

Ik klamp me aan strohalmen op het moment. Mijn superlieve echt geweldige ruwhaar Teckel Takkie ligt nu aan het infuus in het dierenziekenhuis. Vanmiddag maken ze een echo, dat is het laatste dat ik kan doen... Wat er nu is? We weten het niet, alleen dat zijn lever, nieren zwaar aangedaan zijn.

Vorige week zondag begon het. Hij liep langzaam en moeilijk. Nu heeft hij een lichte hernia en wel eens een slechte dag, dus ik dacht dat dat het was. Maandag kwam ik terug van mijn werk en vond wel 5 of 6 plekken waar hij had overgegeven. Foute boel dus. Dinsdagochtend gelijk naar de DA. Takkie was inmiddels de algehele malaise fase ingegaan. In afwachting kreeg hij een anti-braakmiddel en voor de zekerheid een ontwormingskuurtje. Ik moest hem goed in de gaten houden en mij werd aangeraden een bloedtest te doen. Een dag later was de malaise groter, hij at en dronk al sinds dinsdagmiddag niet meer. Vanaf woensdag ben ik hem ook water gaan geven met een spuitje. Na overleg met de DA toch besloten donderdag een bloedtest te doen. Bij de bloedtest constateerde de dokter dat nu zo'n beetje al zijn slijmvliezen geel begonnen te worden, en hij was erg ongerust. Hij werd meteen overgezet op anitbioticum (Clavaseptim) en zware ontstekingsremmer (Prednoral).

Vrijdag was de situatie ongewijzigd. Toch leek er een sprankje vooruitgang te zijn: Voor het eerst dronk hij zelf weer toen ik de bak voorzette. Ook plaste hij weer en probeerde te poepen. Mijn hart sprong op. Maar smiddag werd ik gebeld... de uitslag van het bloedonderzoek was niet goed. Sterk verhoogde lever, nier en bijnier waarden. De DA was er niet blij mee, zoveel verschillende te hoge waarden bij elkaar. Ik had de keuze: of gelijk opnemen en aan het infuus, of laten inslapen. Dat sloeg in als een bom. Het was alsof de aarde zich opende en ik in een oneindige diep gat viel.

Ik ben nog niet bereid op te geven, maar wil hem ook niet onnodig laten lijden. In wanhoop vrijdagavond nog laten opnemen in Dierenziekenhuis Amsterdam. Vanochtend werd ik door hen gebeld. Ze zien geen vooruitgang en maken zich ernstig zorgen. Meer onderzoek is nodig, of hij haalt het waarschijnlijk dit weekend niet meer. Vanmiddag laat ik dan ook een echo maken. Ik hoop dat ze de oorzaak kunnen vinden en hem beter maken! Hij is pas 5, en zo vrolijk en levendig altijd... Ik ga kapot!

Ik snap niet hoe, waarom... zomaar ineens in 1 week zo zwaar achteruit!! Ik wil alles doen om hem te redden en een goed leven te laten hebben. Maar als dat niet kan... straks moet ik misschien de beslissing nemen. Of nog meer geld in onderzoek stoppen, met de kans dat het toch vergeefs is. Maar toch... ook de kans dat hij gered kan worden!

Ik ben niet rijk, maar heb hem juist daarom laten verzekeren, zodat ik hem alles kan geven wat hij nodig heeft. Dan moet ik dat ook doen, ik kan niet anders. Gelukkig heb ik mensen die me financieel kunnen helpen, zeker omdat zij het geld ook rechtstreeks op hun eigen rekening vergoed kunnen krijgen voor het grootste deel. Ik ben daar zo blij om!

Wat zij ook kunnen doen is een bioptie. Ik denk dat ik nu na dit typen ga overleggen of we dat niet dan gelijk ook moeten doen, in plaats van de echo afwachten. Een zo compleet mogelijk beeld hebben, dan kan hij misschien nog geholpen worden? Want als dit zo blijft is er nog maar 1 oplossing.... en we houden nog zoveel van elkaar!!! In al die 2,5 jaar tot nu toe is er geen één dag geweest dat hij niet bij mij onder de deken kroop snachts. OWWWWWWWW WAAROM??!?!?!

Frank, en Takkie

Ik heb geen advies, maar ik wil je heel veel stekte wensen.

Ligt hij bij een specialist of bij je eigen DA?
En als hij bij je eigen DA ligt, heeft je DA contact met een specialist?

Ik wens je heel veel sterkte met je beslissingen, daarover is een advies geven goed beschouwd onmogelijk.
Hoe zwaar dat is weet ik maar al te goed.
Dus

Geen advies maar heel veel sterkte

Nier en lever falen is helaas weinig aan te doen
Heel veel sterkte!

Wat naar voor je dat Takkie zo ziek is. Ze hebben geen idee wat de oorzaak kan zijn? Misschien gif gegeten of kan dat niet? Ik heb er geen enkele ervaring mee maar ik wens je heel veel sterkte en hoop dat er nog iets aan te doen is.

Och wat naar. Het klinkt heel ernstig. Heel veel sterkte.

Lunatic schreef:Nier en lever falen is helaas weinig aan te doen
Heel veel sterkte!

Waarbij mij destijds bij de vergiftiging van onze jachtterrier (ibuprofen) wel door de Lingehoeve is verteld dat als het acuut is het omkeerbaar is. Nierfalen dan. En bij haar hebben ze gelijk gehad.

Maar 5 jaar. Veel te jong
Weet de specialist ook dat hij afgelopen week na de eerste symptomen ook nog ontwormd is? Dat is nl ook een aanslag op lever en nieren en niet zonder gevaar bij een zieke hond.

Dank jullie wel allemaal... Ik heb nog even overlegd en ga zo nog verder overleggen. De kosten zouden hoog zijn en de kans toch klein... Ik wil het niet, ik wil alles proberen. Als de verzekering dekt, dan moet ik dat toch eigenlijk. Maar wil m ook niet onnodig laten lijden, als er geen kans op herstel is naar een goed leven, dan heeft het geen zin... Om 14:00 moet ik in het ziekenhuis zijn. Hij ligt dus niet bij mijn DA, maar in Dierenziekenhuis Amsterdam.

Ik ben nu nog helemaal in de war, maar denk wel dat ik, als het zo moet zijn dan wel beslis voor zijn bestwil.

Maar zal hem zwaar missen en denk ik snel een nieuwe lieve teckel willen...

Ik laat jullie het nog weten... Moet er nu zo heen

Wat moeilijk... Heel veel sterkte!

Mag ik je een tip geven? (Sta op moment voor een gelijke keuze alleen wij hebben de knoop al doorgehakt)

Kies niet voor een behandeling omdat t toch wel betaald wordt door de verzekering. Hier speelt geen verzekering maar wel dat gedaan wordt wat nodig is ongeacht de kosten dus eigenlijk gelijk als dat jij zegt het kan want kan betaald worden door jezelf of de verzekering.

Alleen kiezen wij er voor haar niet nog verder dan wat ze de afgelopen week is afgetakeld weg te zakken. Ze leeft in een roedel en wordt nog gerespecteerd door de heren. Dat laatste beetje waardigheid gaan we haar niet afnemen door onderzoek op onderzoek te laten doen waarna het resultaat zeer waarschijnlijk ook inslapen zal zijn en zij de laagste tijd van haar leven zwaar in heeft moeten leveren in kwaliteit en waardigheid.

Heel veel sterkte. Wat een nachtmerrie dit , zo jong en dan zo ziek.

crutz schreef:Mag ik je een tip geven? (Sta op moment voor een gelijke keuze alleen wij hebben de knoop al doorgehakt)

Kies niet voor een behandeling omdat t toch wel betaald wordt door de verzekering. Hier speelt geen verzekering maar wel dat gedaan wordt wat nodig is ongeacht de kosten dus eigenlijk gelijk als dat jij zegt het kan want kan betaald worden door jezelf of de verzekering.

Alleen kiezen wij er voor haar niet nog verder dan wat ze de afgelopen week is afgetakeld weg te zakken. Ze leeft in een roedel en wordt nog gerespecteerd door de heren. Dat laatste beetje waardigheid gaan we haar niet afnemen door onderzoek op onderzoek te laten doen waarna het resultaat zeer waarschijnlijk ook inslapen zal zijn en zij de laagste tijd van haar leven zwaar in heeft moeten leveren in kwaliteit en waardigheid.

Precies! Maak de beslissing met het oog op je hond, en niet 'omdat het toch betaald wordt'. In Amsterdam ligt hij trouwens wel goed, en als zij er geen heil meer inzien dan zou ik toch echt de beslissing maken om Takkie te laten gaan. Hoe moeilijk ook. Sterkte

Wat ontzettend moeilijk, heel veel sterkte.

Zou inderdaad ook niet denken aan wat er wel en niet kan op financieel gebied maar alleen aan de hond of het nog waardig is om door te gaan en wat de kans op succes is.

Geen ervaring voor de rest, nogmaals heel veel sterkte!

Heftig zeg, heel erg veel sterkte
Zou geen onderzoeken laten doen die niet meer zinvol zijn, omdat hij toch verzekerd is.

En puur zakelijk gezien, kan een verzekeraar dan zelfs zeggen dat ze niet dekken.
Maar dat is een totaal ander verhaal

Sterkte met beslissingen nemen!

Hier ook geen advies, maar wel heel veel sterkte gewenst.

Ik ben er net geweest... Het gaat nog steeds slecht. De doktoren geven hem inderdaad maar kleine kansen. Maar zeggen er ook bij nog niet te weten wat de oorzaak is en in hoeverre dat te behandelen is. Een echo gaan we niet doen, we gaan voor een nader bloedonderzoek, want dat geeft meer antwoorden dan een echo. Ze wil dat het liefst nu doen, maar het kan pas maandag onderzocht worden in de labs waar ze het heen moeten sturen. Zul je net zien, weekend, maar ja. Het komt erop neer dat als hij dit weekend haalt, er toch inderdaad meer kans is, omdat hij dan behoorlijk sterk is. En dat is hij ook.

Ik weet dat hij het nou niet fijn heeft. Ik was al bijna klaar om dan maar vandaag te besluiten hem in te laten slapen. Maar het gaat allemaal nog te snel. Zolang de oorzaak niet bekend is en ze dus nog niet met zekerheid kunnen zeggen in hoeverre het te behandelen is, ben ik niet bereid de beslissing te nemen. Als dinsdag de uitslag er is, en we meer weten, ben ik wel bereid om op die basis te beslissen. Dan weet ik of het te behandelen is, en of hij het allemaal getrokken heeft.

Klinkt stom misschien, maar ik heb het er met hem zelf over gehad, en toen ik hem vroeg of hij nog verder wilde en gezond wou worden hief hij zijn hoofd op een keek me lang aan. Ik wil hem die kans geven, tot ik weet of die er ook is. Anders zal ik hem niet laten lijden.

Voor mij is de keus anders dan bij Crutz: wij zijn maar met zijn tweetjes, hij en ik. Voor mij raakt hij zijn waardigheid, respect en liefde nooit kwijt. Ik laat hem niet onderzoeken 'omdat de verzekering betaald', maar om echt zeker te weten of het nog kan of niet. Ook een kleine kans is een kans. Als die zekerheid er is, kan en wil ik ook een besluit nemen, ofwel ervoor gaan, ofwel niet meer. Dat hangt ervan af wat zijn vooruitzichten dan zijn. Nu kunnen zij me dat nog niet met zekerheid vertellen, en op die basis ga ik er nog niet mee stoppen. Hij heeft het nu slecht, daar ben ik me heel goed bewust van. Maar als hij eruit kan komen is het dat nu waard. Zo niet, dan laat ik hem ook niet langer lijden. Dat de verzekering een groot deel vergoed maakt alleen dat ik nu wel de _mogelijkheid_ heb om dit te doen, zo niet dan had ik om financiele redenen voor inslapen moeten kiezen en dat is echt geen fijne gedachte.

Ze gaan hem nu een zo goed mogelijk afgestemde cocktail aan medicijnen geven om een zo breed mogelijk ziektebeeld aan te pakken, zonder dat het elkaar tegenwerkt. Ook pijnstillers om het lijden te verzachten. Meer kunnen ze op basis van de informatie nu niet doen. Morgen is geen bezoekuur daar, maar ik mag wel komen om hem te zien. Ik hoop dat hij inderdaad zo sterk is als ik weet dat hij is en het tot dinsdag uithoudt. Dan is daarna de keus echt aan bod. Natuurlijk wil ik hem niet lang laten lijden, maar wel alle kans, ook kleine, geven om eruit te komen. Vijf jaar en vol leven, hij heeft die kans verdient.



Morgen mag ik hem weer even zien, maandag onderzoek, dinsdag weet ik hoe of wat...

liefs van Takkie, en ook van mij.

Ik hoop voor je dat die kleine kans op genezing alsnog goed uitpakt voor Takkie.

En niet gek dat je met je hondje "gepraat " hebt.

Ik heb vorige week bij het graf van mijn moeke gestaan en haar gevraagd of
ze daarboven aan de grote baas wilde vragen mijn Sarah weer beter te laten worden.

Wat een verdriet. Ik duim dat de cocktail aanslaat.

Oh wat balen dat het weekend er tussen zit en je langer moet wachten op het bloedonderzoek. Nu duimen en hopen dat hij stabiel blijft en goed reageert op de medicatie en hij opknapt. Ik wens je heel veel sterkte want wat zullen het lange en zware dagen zijn.

Jasses wat rot voor jullie, mijn duimen draaien ook dat de meds aan gaan slaan en hij zich wat beter mag gaan voelen. Sterkte!

Ik duim

Ik duim voor je Takkie, en hoop op een klein wondertje.
Wat lijkt zijn buik dik op je foto.

Ik zal ook voor Takkie duimen

Heel veel sterkte... wat kl*te dat het net weekend is. Hou je taai!

Klote dat ze zelf geen bloedonderzoek kunnen doen. Takkie ligt zei je al bij de specialist? Dat vind ik dan wel apart of gaat het om hele specifieke onderzoeken?

Wat dat betreft is het volgens mij in België beter geregeld. Het bloed van mijn Zpades ging op zaterdag gewoon naar een humaan lab en met een uit was er een uitslag en dat was via een gewone dierenarts.

Ach gossie, arme Takkie! Maar ik vind dat je wel heel goed nadenkt, voordat je zo'n moeilijke beslissing neemt. Wellicht heeft hij nog een kans, wellicht niet. Wacht eerst inderdaad het onderzoek af en wat daar uit komt. En neem aan de hand daarvan de beslissing. Of behandelen, of in laten slapen. Maar mocht de kans klein zijn op overleven of er weer boven op komen, zou ook ik ervoor kiezen om Takkie in te slapen. Maar mocht hij nog een goede kans hebben, zou ik hem zeker die kans geven. Maar dan moet het wel zeker een reële, zeer aannemelijke kans zijn!

Ik wens je heel veel sterkte toe.

Wat erg voor jullie. Zo'n jong hondje nog.

Ik duim dat Takkie er toch weer bovenop komt.

Ach wat ellendig dat het bloed nog niet onderzocht kan worden Ze moeten het zeker naar Utrecht brengen?
Je zou denken dat ze voor spoedgevallen dan het weekend ook open zijn, maar blijkbaar niet.

Ik hoop dat Takkie de kracht heeft zodat onderzocht kan worden wat er precies aan de hand is en de enige die
een beslissing kan nemen, dat ben jij (in samenspraak met de dierenarts). En als jij denkt dat het nog geen tijd is,
dan is het dat niet.
Heel veel sterkte en ik duim dat hij er doorheen komt!