Het HondenForum

Zoals sommigen van jullie weten heb ik een hele poos met Boston Terriërs gefokt, echter heb ik de laatste jaren zo veel pech gehad dat ik zelfvertrouwen ben kwijtgeraakt.
Het maakte geen biet uit hoeveel testen ik eroverheen gooide , er was wel bijna elke keer wel wat.
Dat heeft mij doen besluiten om te stoppen met fokken van Bostons.
Een besluit dat mij heel zwaar is gevallen.
Hoe doen/deden jullie dat? Hoe gingen jullie met de kriebels om om toch verder te gaan?
Ik neem aan dat er meerdere mensen zijn die overgestapt zijn op een ander ras, omdat er toch teveel problemen binnen het ras waren.

Geen honden.. Maar ik heb Heilige Birmanen gefokt. Fantastisch ras, absoluut. 4 kerngezonde nesten gefokt, super karakters en mooie kittens.
Heb hier nu 2 wonen, 2 bij m'n ouders blijven wonen. Geweldige dieren, ze zijn super lief en makkelijk. Een gigantisch betrouwbaar karakter, hebben nog nooit ook maar een nagel uitgehaald oid.

Maar.. Het haar. Vre-se-lijk. Het kriebelt soms nog wel om weer te fokken, een mooie tijd. Maar ik wil hierna geen Birmanen meer, om het haar. Qua karakter en uiterlijk zou ik ze altijd willen, maar ik word echt helemaal gek van al dat haar in huis. Ik blijf stofzuigen, ontharen etc.

Ik zou ooit nog wel weer willen fokken, maar niet met Birmanen. Die komen hier niet meer als deze er niet meer zijn.

Zijn er zoveel problemen met de Bostons dan? Een vriendin van mij fokt ze ook, naast de boxers, maar ik heb nog weinig gehoord over problemen. Ik vindt ze ook zo leuk! Kleine hondjes, maar een groot karakter.

boxergek schreef:Zijn er zoveel problemen met de Bostons dan? Een vriendin van mij fokt ze ook, naast de boxers, maar ik heb nog weinig gehoord over problemen. Ik vindt ze ook zo leuk! Kleine hondjes, maar een groot karakter.

Ja, best wel. Ik vind dat het ras er niet op vooruit is gegaan. Afgezien van het BOS syndroom en de keizersnedes, schijnen ze ook gevoelig te zijn voor epileptische aanvallen , voedselallergiën en oogproblemen. ( staar ) Helaas wordt er vrijwel niet over gesproken.

http://www.boston-terriers.com/seizures.htm

http://www.bostonterrierclubofamerica.o ... rriers.pdf

Nanna schreef:

MonaToetje schreef:

boxergek schreef:Zijn er zoveel problemen met de Bostons dan? Een vriendin van mij fokt ze ook, naast de boxers, maar ik heb nog weinig gehoord over problemen. Ik vindt ze ook zo leuk! Kleine hondjes, maar een groot karakter.

Ja, best wel. Ik vind dat het ras er niet op vooruit is gegaan. Afgezien van het BOS syndroom en de keizersnedes, schijnen ze ook gevoelig te zijn voor epileptische aanvallen , voedselallergiën en oogproblemen. ( staar ) Helaas wordt er vrijwel niet over gesproken.

http://www.boston-terriers.com/seizures.htm

Ik dacht dat open verhemeltes ook aan de orde van de dag waren.

Ja, open verhemeltes komen inderdaad ook voor.
Even afkloppen, ik heb nog nooit een pup gehad met een open verhemelte, helaas wel 2 die op ' latere ' leeftijd epileptische aanvallen kregen , voedselallergiën , PL en BOS. En een teef gehad van een andere welbekende fokker die na een maand stokstijf in haar bench stond van een " epileptische ' aanval. En van de nesten die ik gefokt heb zijn maar 2 teven op natuurlijke wijze bevallen.

Dat gevoel begin ik nu stilaan te krijgen met de border collie.

Ofschoon ik de honden nodig heb voor mijn herderswerk.
We hebben zelf al de nodige pech gehad, is een hond goed en wel opgeleid om zijn werk te kunnen doen wordt ie ziek, of loopt blessures op.

Ik ben gewoon bang nog veel tijd, geld en energie in de opleiding van een jonge hond te steken, mijn eerste werkhond was goed en wel 4 jaar toen ie epilepsie kreeg, en van de een op de andere dag totaal onbruikbaar werd aan de schapen.
Als ik hem nu in redelijke gezondheid nog jaren had kunnen houden had ik daarmee kunnen leven, maar je hondje op een leeftijd van 6,5 jaar af moeten geven vanwege zo een rotziekte....nee, dat was verschrikkelijk.

Zijn broertje heeft een spierscheur gehad, die is ook nog maar redelijk beperkt inzetbaar.
Een andere (en toevallig helaas alle drie van dezelfde fokker) een probleem met een kruisband.

Aangezien hier geen honden weg gaan, heb ik er dus al enkele waar ik niks meer mee kan, werktechnisch gezien....en ja, de job moet wel gedaan worden hé.
De zieke en geblesseerden slijten hun leven als geliefde huishond hier, en daar hebben ze ook geen probleem mee, maar je wordt wel kritischer op wat je evt. nog erbij koopt.
Ik kan geen honden blijven "verzamelen".

Dat is dus de reden dat we ons langzaam aan aan het oriënteren zijn op andere rassen.
Van working kelpies, mudi tot aan de australian koolie....waarbij die laatste me de gezondste lijken, waarschijnlijk omdat daar een outcross veroorloofd is.

Het moet daarbij een ras zijn wat snelheid genoeg heeft (een beardie bijv. valt daarmee voor mij al af, die reageren niet snel genoeg voor mijn smaak, het moet een hond zijn die in noodsituaties de kudde kan stoppen, en snel genoeg op de plek kunnen zijn waar ie nodig is), vooral gezond is, stabiel van karakter.
Geen al te moeilijke hond in het roedel, open en vriendelijk naar mensen.
Altdeutsche ben ik daarom ook (nog) niet van overtuigd.

De zoektocht valt nog niet mee, gezien het hele "eisenpakket" waar een evt. nieuw ras voor ons aan moet voldoen.

En ja, de border collies zullen wel altijd mijn favoriete honden blijven, maar er zijn bij de werkhonden gewoon te veel gevallen van epilepsie

Sassy schreef:Dat gevoel begin ik nu stilaan te krijgen met de border collie.

Ofschoon ik de honden nodig heb voor mijn herderswerk.
We hebben zelf al de nodige pech gehad, is een hond goed en wel opgeleid om zijn werk te kunnen doen wordt ie ziek, of loopt blessures op.

Ik ben gewoon bang nog veel tijd, geld en energie in de opleiding van een jonge hond te steken, mijn eerste werkhond was goed en wel 4 jaar toen ie epilepsie kreeg, en van de een op de andere dag totaal onbruikbaar werd aan de schapen.
Als ik hem nu in redelijke gezondheid nog jaren had kunnen houden had ik daarmee kunnen leven, maar je hondje op een leeftijd van 6,5 jaar af moeten geven vanwege zo een rotziekte....nee, dat was verschrikkelijk.

Zijn broertje heeft een spierscheur gehad, die is ook nog maar redelijk beperkt inzetbaar.
Een andere (en toevallig helaas alle drie van dezelfde fokker) een probleem met een kruisband.

Aangezien hier geen honden weg gaan, heb ik er dus al enkele waar ik niks meer mee kan, werktechnisch gezien....en ja, de job moet wel gedaan worden hé.
De zieke en geblesseerden slijten hun leven als geliefde huishond hier, en daar hebben ze ook geen probleem mee, maar je wordt wel kritischer op wat je evt. nog erbij koopt.
Ik kan geen honden blijven "verzamelen".

Dat is dus de reden dat we ons langzaam aan aan het oriënteren zijn op andere rassen.
Van working kelpies, mudi tot aan de australian koolie....waarbij die laatste me de gezondste lijken, waarschijnlijk omdat daar een outcross veroorloofd is.

Het moet daarbij een ras zijn wat snelheid genoeg heeft (een beardie bijv. valt daarmee voor mij al af, die reageren niet snel genoeg voor mijn smaak, het moet een hond zijn die in noodsituaties de kudde kan stoppen, en snel genoeg op de plek kunnen zijn waar ie nodig is), vooral gezond is, stabiel van karakter.
Geen al te moeilijke hond in het roedel, open en vriendelijk naar mensen.
Altdeutsche ben ik daarom ook (nog) niet van overtuigd.

De zoektocht valt nog niet mee, gezien het hele "eisenpakket" waar een evt. nieuw ras voor ons aan moet voldoen.

En ja, de border collies zullen wel altijd mijn favoriete honden blijven, maar er zijn bij de werkhonden gewoon te veel gevallen van epilepsie

een mechel of een hollander, uit het juiste nest zeker ook gewoon vriendelijk naar vreemden mits niet ongevraagde gasten
van de hollander weet ik dat er velen ook al mee werken met de schapen en heb het een tijd terug een van mijn pupkopers ook geadviseerd om eens te gaan kijken of de hond daar zijn hersenwerk kwijt kon, want hij was aan het hoeden in het uitlaten, alleen hebben ze uiteindelijk de hond teruggebracht ipv dat soort activiteiten te ondernemen

crutz schreef: een mechel of een hollander, uit het juiste nest zeker ook gewoon vriendelijk naar vreemden mits niet ongevraagde gasten
van de hollander weet ik dat er velen ook al mee werken met de schapen en heb het een tijd terug een van mijn pupkopers ook geadviseerd om eens te gaan kijken of de hond daar zijn hersenwerk kwijt kon, want hij was aan het hoeden in het uitlaten, alleen hebben ze uiteindelijk de hond teruggebracht ipv dat soort activiteiten te ondernemen

Ik weet niet of een Hollander of Mechel (en er zijn ook Laekense die bij de schapen werken trouwens) geschikt is voor wat Sassy er mee wil. De manier van werken van een Border, Working Kelpie, Koolie en (in mindere mate) de Mudi is toch wel heel anders dan die van de Hollander of Belg.

Even off topic. @Sassy: Ik ken iemand met 2 altdeutsche (Gelbbacke, moeder en zoon) in een roedel en daarmee wordt ook gewerkt bij de schapen. Wel hobbymatig en geen idee van het niveau, maar misschien kunnen ze je meer inzicht geven of de altdeutsche zou passen?

Crutz: dit zouden nu niet meteen de eerste rassen zijn die in me opkomen.
Mede ook vanwege het feit dat die eerder hoeden en grenslopen, als drijven.

In combinatie met een border collie (of kelpie o.d.) samen evt. wel.

Het is jammer dat je zulke rassen niet meer "aan het werk" kunt zien, dan zou je daar een objectief beeld bij kunnen krijgen. Heb jij misschien websites of adressen van mensen die werken met deze honden?

veertje schreef:Even off topic. @Sassy: Ik ken iemand met 2 altdeutsche (Gelbbacke, moeder en zoon) in een roedel en daarmee wordt ook gewerkt bij de schapen. Wel hobbymatig en geen idee van het niveau, maar misschien kunnen ze je meer inzicht geven of de altdeutsche zou passen?

Ik ken ook wel mensen die ermee werken, of gewerkt hebben.
Daarmee dat ik met dit ras ook heel terughoudend ben.

TS: sorry voor het offtopic gaan, misschien moet ik maar een apart topic openen, wellicht heeft deze of gene nog een goed idee.

Bedankt aan iedereen voor het meedenken!

Sassy schreef:Crutz: dit zouden nu niet meteen de eerste rassen zijn die in me opkomen.
Mede ook vanwege het feit dat die eerder hoeden en grenslopen, als drijven.

In combinatie met een border collie (of kelpie o.d.) samen evt. wel.

Het is jammer dat je zulke rassen niet meer "aan het werk" kunt zien, dan zou je daar een objectief beeld bij kunnen krijgen. Heb jij misschien websites of adressen van mensen die werken met deze honden?

Mts de Graaslinies zit in Schoondijke ( Zeeuws Vlaanderen ) en die werken beroepsmatig met de Hollandse herder

Edwin la Gasse en zijn vrouw Hanke zijn daar de eigenaren van
Doen ook wedstrijden , Edwin was als ik me niet vergis afgelopen weekend nog in Frankrijk en hij doet ook mee met de HGH in Duitsland

Zijn op FB te vinden onder MTs de Graaslinies en er staan ook filmpjes als ik me niet vergis

Sassy schreef:Crutz: dit zouden nu niet meteen de eerste rassen zijn die in me opkomen.
Mede ook vanwege het feit dat die eerder hoeden en grenslopen, als drijven.

In combinatie met een border collie (of kelpie o.d.) samen evt. wel.

Het is jammer dat je zulke rassen niet meer "aan het werk" kunt zien, dan zou je daar een objectief beeld bij kunnen krijgen. Heb jij misschien websites of adressen van mensen die werken met deze honden?

deze dame werkt met haar hollanders (ruwhaar)
https://www.facebook.com/joke.vanleeuwen.37?fref=ts

een bevriend Amerikaans fokker https://www.facebook.com/Dantero-Malino ... 0/?fref=nf

Kita at her herding lesson. We are working on her staying focused on the sheep and not going into "obedience mode" every time I give her a command. She still thinks she should come back to me, get into heel position, etc. but she's figuring it out.
https://youtu.be/DMBIOwJK_0g

en op een amerikaans forum (meeste wat ik hoor over mechels met drijfwerk is Amerikaans
http://leerburg.com/webboard/thread.php?topic_id=3643

een quote van het forum

Originally posted by VanCamp:
In theory shouldn't good protection dogs (especially shepherds) also be able to do the best herding work. I think that the same drives that make 'em kick ass service dogs are the drives that they used to herd livestock long before anybody ever heard of a military or police K9.

en hier zelfs een specifiek topic BC vs Mechelaar, vanaf pagina 3 gaat ze ook trainen met haar mechel
http://www.workingdogforum.com/vBulleti ... ing-38641/

Ja, maar het blijft kriebelen.

Wij zijn begonnen met rottweilers. Nu herders omdat we heel graag de knpv in wilden. Geen seconde spijt gehad, het is een super ras.
Maar de kriebels voor een rottweiler blijven. En ooit..... al vind ik het heel jammer dat de rottweiler ook heel ver kapot gefokt is. Dus als er weer één zou komen zou ik mega goed op zoek moeten.

Maar ooit....

Bedankt voor het meedenken iedereen!
Ik ga straks eens op mijn gemakje de links bekijken

Daisy@ schreef:Ja, maar het blijft kriebelen.

Wij zijn begonnen met rottweilers. Nu herders omdat we heel graag de knpv in wilden. Geen seconde spijt gehad, het is een super ras.
Maar de kriebels voor een rottweiler blijven. En ooit..... al vind ik het heel jammer dat de rottweiler ook heel ver kapot gefokt is. Dus als er weer één zou komen zou ik mega goed op zoek moeten.

Maar ooit....

eens bij Ellen (Gos) op de club gaan kijken daar werkt een hele knappe Rott en inmiddels ligt er ook een nakomeling (of misschien wel meerdere zie vanalles voorbij komen) van hem die zich ook leuk laat zien

@Sassy: maar een spierscheur en een kruisbandscheur zijn toch bijna niet eruit te fokken? Als in, dat ligt toch niet aan hoe er gefokt wordt? Die epilepsie wel en dat is binnen het ras een steeds groter probleem aan het worden helaas

En terug on topic: ik fok niet maar merk wel dat een border collie fokker vinden die het type honden fokt wat ik zoek best een hele opgave is. Of ik daarvoor over zou stappen weet ik niet, maar ben me al wel aan het oriënteren op working kelpies (al schijnt er binnen de kelpies ook van alles te zitten dus of je er nou veel mee opschiet...)

Nee, Eilfy: bepaalde blessures zijn gewoon dom pech, dat klopt.
Maar het is wel opvallend dat een border daar blijkbaar meer talent voor schijnt te hebben om dit soort stomme dingen op te lopen als een ander ras.

Charmille in Frankrijk heeft om dezelfde reden sinds twee jaar nu een working kelpie als versterking bij de kudde. Jos was de constante blessures bij de borders ook moe aan het worden.

Epilepsie is voor mij persoonlijk gewoon echt het ergste wat ons ooit nog kan overkomen.
En het erge is, hoe meer je je in die materie gaat verdiepen, hoe erger het "probleem" binnen dat ras lijkt te zijn. De gevallen die in de databases staan is echt maar het topje van de ijsberg.

Bij de working kelpie, en ook de mudi schijnt epilepsie helaas ook voor te komen.
Met verschillende mensen contact gehad die met zulke rassen werken, die zeggen dat ook bij deze rassen gevallen van epilepsie bekend zijn. Jammer genoeg.

veertje schreef:Even off topic. @Sassy: Ik ken iemand met 2 altdeutsche (Gelbbacke, moeder en zoon) in een roedel en daarmee wordt ook gewerkt bij de schapen. Wel hobbymatig en geen idee van het niveau, maar misschien kunnen ze je meer inzicht geven of de altdeutsche zou passen?

Hé, die ken ik ook.
Die hoeden ook met hun Laekense.

Sassy schreef:Crutz: dit zouden nu niet meteen de eerste rassen zijn die in me opkomen.
Mede ook vanwege het feit dat die eerder hoeden en grenslopen, als drijven.

In combinatie met een border collie (of kelpie o.d.) samen evt. wel.

Het is jammer dat je zulke rassen niet meer "aan het werk" kunt zien, dan zou je daar een objectief beeld bij kunnen krijgen. Heb jij misschien websites of adressen van mensen die werken met deze honden?

als je hollanders aan het werkt wilt zien zou je eens contact op kunnen nemen met mts de graaslinies ( https://www.facebook.com/Mts-De-Graasli ... ?pnref=lhc ) Deze mensen werken met Hollanders korthaar.
Je kan ook eens kunnen komen kijken in Kamerik, daar is de trainingslocatie van Joke van Leeuwen die hoedt met haar ruwharen. Tevens doen deze mensen ook mee aan trials met goede resultaten.

Sassy schreef:Nee, Eilfy: bepaalde blessures zijn gewoon dom pech, dat klopt.
Maar het is wel opvallend dat een border daar blijkbaar meer talent voor schijnt te hebben om dit soort stomme dingen op te lopen als een ander ras.

Komt dat niet gewoon doordat er met de gemiddelde border collie meer gewerkt, en dus belast wordt dan de gemiddelde golden of labrador van op de hoek? Het is logisch dat er dan sneller blessures ontstaan.

Barnsley schreef:

Sassy schreef:Nee, Eilfy: bepaalde blessures zijn gewoon dom pech, dat klopt.
Maar het is wel opvallend dat een border daar blijkbaar meer talent voor schijnt te hebben om dit soort stomme dingen op te lopen als een ander ras.

Komt dat niet gewoon doordat er met de gemiddelde border collie meer gewerkt, en dus belast wordt dan de gemiddelde golden of labrador van op de hoek? Het is logisch dat er dan sneller blessures ontstaan.

Nou ik denk dat t wel degelijk erfelijk / genetisch belast kan zijn
Je moest eens weten hoeveel rottweilers knie blessures krijgen
En dan zitten die niet eens allemaal in de sport

Barnsley schreef: Komt dat niet gewoon doordat er met de gemiddelde border collie meer gewerkt, en dus belast wordt dan de gemiddelde golden of labrador van op de hoek? Het is logisch dat er dan sneller blessures ontstaan.

Dat heb ik ook lang gedacht.
Maar eerlijk gezegd hoor ik dit soort geluiden toch minder van de mensen die ik ken die met kelpies werken. En dan zijn dat ook honden die hele dagen aan schapen of runderen werken.

Misschien heb ik ook wel een vertekend beeld daarvan, omdat ik meer mensen ken met borders als met andere rassen

Ik heb nog wel een aantal jaren tijd me daarin te verdiepen.
Heb momenteel een half getrainde border van twee jaar, en een van net een jaar oud waar nog genoeg werk aan is

Laura84: de mensen die jij noemt hebben zondag een HWT, en dat was heel interessant geweest eens te gaan kijken, maar die dag worden onze eigen schapen geschoren en kan ik niet weg hier.

** Angela ** schreef:

Barnsley schreef:

Sassy schreef:Nee, Eilfy: bepaalde blessures zijn gewoon dom pech, dat klopt.
Maar het is wel opvallend dat een border daar blijkbaar meer talent voor schijnt te hebben om dit soort stomme dingen op te lopen als een ander ras.

Komt dat niet gewoon doordat er met de gemiddelde border collie meer gewerkt, en dus belast wordt dan de gemiddelde golden of labrador van op de hoek? Het is logisch dat er dan sneller blessures ontstaan.

Nou ik denk dat t wel degelijk erfelijk / genetisch belast kan zijn
Je moest eens weten hoeveel rottweilers knie blessures krijgen
En dan zitten die niet eens allemaal in de sport

Nee maar heeft ook met lichaamsbouw te maken, honden die steiler zijn van achteren schijnen sowieso gevoeliger te zijn voor kruisband letsel.

Sassy schreef:
Laura84: de mensen die jij noemt hebben zondag een HWT, en dat was heel interessant geweest eens te gaan kijken, maar die dag worden onze eigen schapen geschoren en kan ik niet weg hier.

HWT ken ik niet als afkorting, ik weet dat we zondag een aanlegtest hebben, bedoel je die?

Maar goed, als je er contact over wilt hebben, we hebben een werkgroep herderen.
Hanke Karreman
werkgroepherderen@hollandseherder.nl

Laura84 schreef:

Sassy schreef:
Laura84: de mensen die jij noemt hebben zondag een HWT, en dat was heel interessant geweest eens te gaan kijken, maar die dag worden onze eigen schapen geschoren en kan ik niet weg hier.

HWT ken ik niet als afkorting, ik weet dat we zondag een aanlegtest hebben, bedoel je die?

Maar goed, als je er contact over wilt hebben, we hebben een werkgroep herderen.
Hanke Karreman
werkgroepherderen@hollandseherder.nl

Kijk even een paar Posts terug , Edwin en Hanke heb ik al genoemd
Ze hebben nu trouwens een jonge hollander erbij die de voor de schapen gaan opleiden

En hwt is Herding working trial

** Angela ** schreef:

Laura84 schreef:

Sassy schreef:
Laura84: de mensen die jij noemt hebben zondag een HWT, en dat was heel interessant geweest eens te gaan kijken, maar die dag worden onze eigen schapen geschoren en kan ik niet weg hier.

HWT ken ik niet als afkorting, ik weet dat we zondag een aanlegtest hebben, bedoel je die?

Maar goed, als je er contact over wilt hebben, we hebben een werkgroep herderen.
Hanke Karreman
werkgroepherderen@hollandseherder.nl

Kijk even een paar Posts terug , Edwin en Hanke heb ik al genoemd
Ze hebben nu trouwens een jonge hollander erbij die de voor de schapen gaan opleiden

En hwt is Herding working trial

sorry, ik slaap nog half

Sassy schreef:

Barnsley schreef: Komt dat niet gewoon doordat er met de gemiddelde border collie meer gewerkt, en dus belast wordt dan de gemiddelde golden of labrador van op de hoek? Het is logisch dat er dan sneller blessures ontstaan.

Dat heb ik ook lang gedacht.
Maar eerlijk gezegd hoor ik dit soort geluiden toch minder van de mensen die ik ken die met kelpies werken. En dan zijn dat ook honden die hele dagen aan schapen of runderen werken.

Misschien heb ik ook wel een vertekend beeld daarvan, omdat ik meer mensen ken met borders als met andere rassen

Was ook mijn eerste gedachte. Veel van de borders (of border kruisingen) met blessures die ik ken komen uit de sport en die trainen nagenoeg dagelijks. Dat helpt niet mee natuurlijk... Ik ken dan zelf weer redelijk wat border collies die echt hele dagen werken en never nooit ergens last van hebben. Dat gezegd hebbende: zo bekend ben ik niet in de schapenwereld.

Epilepsie vind ik inderdaad wel een heel erg groot probleem. En dan is nog het grootste probleem dat de fokkers die het melden zowat aan de schandpaal genageld worden en de fokkers die hun mond dichthouden en ondertussen vrolijk doorfokken hun gang kunnen gaan. Snelste manier om een ras kapot te krijgen.

Moet eerlijk zeggen: als ik nu voor een border pup zou gaan, zou ik zo 1, 2, 3, ook niet weten uit welke lijnen. En dan zijn dingen als werkeigenschappen voor mij minder van belang dan voor jou (bij mij is het puur hobby, bij jou is het volgens mij veel meer echt werk)

Kruisbandletsel is heel vaak degeneratief, en er zit inderdaad een erfelijke component bij. Je ziet t vaak optreden bij oudere dieren (vanaf 5) en heel vaak beiderzijds.

Mijn antwoorden maar even in je quote gezet voor de duidelijkheid.

Eilfy schreef: Was ook mijn eerste gedachte. Veel van de borders (of border kruisingen) met blessures die ik ken komen uit de sport en die trainen nagenoeg dagelijks. Dat helpt niet mee natuurlijk... Ik ken dan zelf weer redelijk wat border collies die echt hele dagen werken en never nooit ergens last van hebben. Dat gezegd hebbende: zo bekend ben ik niet in de schapenwereld.
De vader van mijn Jacky, Tag, was zo een gezonde sterke hond, die heeft tot zijn 12e in goede gezondheid nog dagelijks aan de kudde gewerkt. En zijn dochter lijkt vooralsnog zijn sterke gestel geërfd te hebben.
Nooit mank, ziek, zwak of misselijk, die kan ook op het einde van een warme werkdag nog met gemak een tandje bijsteken, itt tot de andere honden hier, die zijn dan echt doodop.
En ik mag het misschien niet hardop zeggen hoor, maar bij vele beroepsherders moet een hond toch doorwerken, pijn of geen pijn. Ik ken mensen die hadden door een ongeluk hun beste werkhond verloren, tja, dan moest toch een oudje van 12 met artrose weer aan de bak, met of zonder pijnstillers.
Ik denk dan helaas, dan moet ik het vandaag met eentje zien te redden tot de ander weer ok is, Jacky had laatst een werkongeval, paar hechtingen in haar poot, dan gaat die toch echt een paar dagen niet mee, tot alles weer genezen is

Epilepsie vind ik inderdaad wel een heel erg groot probleem. En dan is nog het grootste probleem dat de fokkers die het melden zowat aan de schandpaal genageld worden en de fokkers die hun mond dichthouden en ondertussen vrolijk doorfokken hun gang kunnen gaan. Snelste manier om een ras kapot te krijgen.
Mee eens, en hoe velen hebben geen epilepsie hond (gehad) en laten die niet indragen?

Moet eerlijk zeggen: als ik nu voor een border pup zou gaan, zou ik zo 1, 2, 3, ook niet weten uit welke lijnen. En dan zijn dingen als werkeigenschappen voor mij minder van belang dan voor jou (bij mij is het puur hobby, bij jou is het volgens mij veel meer echt werk)
Inderdaad, ik moet altijd ergens wel een concessie op doen, een perfecte hond vind ik niet.
Als ik dus begin na te denken over een mogelijk nieuwe bc pup moet ik lang op voorhand beginnen te zoeken, en dan nog is het een kwestie van ook wat geluk hebben.
De "luxe" van naar uiterlijk kunnen kijken wat je mooi vindt valt dan meestal ook als allereerste af.
Minst belangrijke criteria. Bij mij moeten de honden van maart t/m oktober idd enkele dagen in de week werken van 10 tot 18u, warm weer of niet.
Ofschoon ik me met de laatste pup, Pearce wel de luxe gegund heb van ook te kijken naar mooi
Dat was niet zo heel lang na het verlies van mijn Mika, en ik wou zooo graag weer een zwart-witte langhaar, vanuit een stukje sentiment en emotie zeg maar...en ik moet zeggen, hij is nu net een jaar, en een paar keer aan de schapen geweest. Als ie zo blijft gaan als ie nu doet zou het best eens een goeie werkhond kunnen worden. Nestzus kon in ieder geval al op de leeftijd van 5 mnd de kudde van 300 schapen vooruit krijgen