Het HondenForum

Het is buiten flink aan het waaien af en toe flinke buien, de herfst laat zien wat er met herfst bedoeld wordt.
Een van de honden krijgt dan altijd de storm in de kop.
De ander verbergt zich het liefst achter een stoel, of vlijt zich neer in de mand, en zoals zojuist toen ik zei "ga je mee Jol?!" deed ze dit
Dus maar met die ander weg die in standje stond, en de hele dag al staat.

Gigantisch druk, als je van boven naar beneden komt dan is zijn enthousiasme zodanig dat je denkt "wat is er in godsnaam aan de hand?" Salontafel en kleed waren door al het geweld van hun plek geschoven
Buiten, staart in de lucht, blije bek, ogen die totale verwildering uitstralen

Enfin, heerlijk relaxed dus.. Al moet ik zeggen omdat Jol net niet meewilde was hij wel druk, maar wel heel erg met mij bezig dus gewoon bereikbaar. Dat achter een bal niet normaal gerend kon worden en hij ineens een driedubbele salto maakte was niet mijn schuld.. Daarna maar even anders gegooid, en toen hij helemaal geen bal meer wilde lossen en overal een wedijver van ging maken ben ik gestopt en verder gelopen. Bal kreeg hij pas weer toen hij even rustig had gevolgd en luisterde naar een heel simpel commando

Hoe zijn jullie honden met dit weer?

Nikkie wilt alleen niet mee naar buiten als het regent, verder wilt ze wel naar buiten alleen niet altijd meer naar het bos een flinke wandeling door de wijk is ze s'ochtends heel blij mee.

Elco wilde ook erg graag lopen. Dus ik ben vanavond toen het droog was met hem naar buiten gegaan. Na een stukje lopen waarbij Elco graag tempo wilde maken en netjes een Duitse herder genegeerd had, besloot ik dat hij een keertje de leiding mocht nemen. Dus in flink tempo een rondje gelopen dat we al tijden niet meer gelopen hadden. Steeds heel netjes reageren op de honden die we tegen kwamen. Netjes wachten met oversteken. En zo netjes naar de achterdeur. Alleen zat die op de knip, dus moesten we de achtertuin weer uit. Hebben we er nog een rondje rond de singel aan vast geplakt
Totaal kilometer of vier gelopen

Ik merk eigenlijk geen verschil We hebben vanavond door de regen gelopen en dat vinden ze hier ook allemaal geen probleem, zelfs Spaanse oma Tara niet. Maar ik moet zeggen dat het hier niet echt heel stormachtig is, met de wind valt het wel mee. Als het echt heel erg waait, wordt Mila daar vaak ook nogal uitgelaten en vrolijk van.

Madam heeft de hele dag liggen slapen, winterslaap of zo, met regen weigert ze sowieso om naar buiten te gaan.

Hier is er qua weer vandaag eigenlijk niet zo veel aan de hand. Maar als het echt flink waait of zelfs stormt dan heeft Oortje ook wel storm in de kop. Nouja, als we naar buiten gaan dan, binnen heeft ze er nooit last van. Buiten staat ze dan wel op standje hyper, met die neus alle kanten op. Soms vraag ik me af, aangezien geur hun primaire zintuig is, of ze van storm in de war of iig flink afgeleid raken omdat de geursporen dan zo gek door elkaar en heen en weer waaien ofzo?

Ita had vanmiddag even een dolle bui in het park.
Binnen merk(te) ik er nooit zo veel van bij mijn honden.

Bij de honden weet ik het nog niet, maar ik kan me herinneren dat Onze pony's vroeger ook hyper werden van dat weer. Gingen ze zich heel erg uitsloven, staart hoog, gebogen nek, knietjes hoog optrekken en ze werden een beetje schichtig. Vond het altijd wel leuk. Bij die eerste herfstdagen krijg ik ook wel de kriebels in mijn buik, samen met een soort melancholiek gevoel.

Hier weinig anders dan normaal. Gisteren kregen we een enorme bui op onze kop en toen was Pom niet zo blij haha

mijke schreef:Hier is er qua weer vandaag eigenlijk niet zo veel aan de hand. Maar als het echt flink waait of zelfs stormt dan heeft Oortje ook wel storm in de kop. Nouja, als we naar buiten gaan dan, binnen heeft ze er nooit last van. Buiten staat ze dan wel op standje hyper, met die neus alle kanten op. Soms vraag ik me af, aangezien geur hun primaire zintuig is, of ze van storm in de war of iig flink afgeleid raken omdat de geursporen dan zo gek door elkaar en heen en weer waaien ofzo?

Dat denk ik ook vaak. Ook als het net geregend heeft of bij vorst zie je dat er heel anders gereageerd wordt. Deze hele week heeft Boogie storm in haar kop, behalve dat het hier aan de kust onstuimig waaide, vroeg ik me af of zo'n supermaan misschien invloed heeft op haar gedrag.

Buiten wordt Skadi altijd wild van storm
Binnen is ze net als anders.
Ik heb het idee dat het met geuren te maken heeft, ze loopt altijd met haar neus hoog naar de wind gedraaid.

Boomer heeft het wel gehad, die werd helemaal dol en blij van veel wind. Tegenwoordig zelden nog.
Juma is altijd blij en in standje hyper

Het is ook heerlijk herfstweer dus ik begrijp hem best

Shira is altijd enthousiast. Weer of geen weer Ze heeft net lekker buiten gerend met de bal en heel lief en voorzichtig gespeeld met een kooikertje. Alleen toen de kooiker te dicht bij mij en de bal in de buurt kwam moest ze er wat van zeggen dus de pret was snel over al was ze goed te stoppen, en we zijn verder gelopen. Ze luisterde perfect vanmorgen dus ik ben blij. Buck heeft een opleving de laatste paar dagen dus dat is ook heel fijn. Balou is haar vertederende oude zelf en Laila wil heel graag los rennen en is ook stormachtig maar dat kan vanmiddag pas.

Ik ben net terug van 2uur bos. Ze hebben als tasmaanse duivels rond geraasd, totaal van God los. Honderden blaadjes gevangen, achter elkaar aan gevlogen als een malle.
Heerlijk, ik heb lekker mee gedaan. T is ultiem buitenspeelweer.

Maggie had binnen de storm in het hoofd. Ze was als een gek rondjes aan het rennen door de kamer. Over de bank en de tafels heen en weer terug. En Abby keek naar haar alsof ze gek was geworden.
Maar toen ik met ze naar buiten ging, was het juist Abby die als een malle aan het rondstuiteren was en Maggie die maar een paar keer een sprintje trok.

Het waaide overigens zo verschrikkelijk, dat ik Maggie aanlijnde toen ik langs de vaart liep. Was veel te bang dat ze er in zou waaien. Ik durfde trouwens niet het bos in te lopen met die wind en maar goed ook, want toen ik langs een boom liep, kon ik nog net opzij springen toen er een dikke tak krakend afbrak. Dus heb ik maar een route door de weilanden gekozen, al kostte het soms moeite om op de been te blijven.
Maar het was wel heerlijk om zo door die stormwind te lopen.

nergens last van, net zo mak als anders, zolang ze buiten hun energie maar kwijt kunnen.

Hier heeft er een het liedje van Herman van Veen nagedaan: vliegen,rennen, springen, buikschuivers in het zand en water, en weer doorgaan
kortom, lekker uitgewaaid

Triss had net buiten flink de storm in haar kop racen, springen, bij mij aan mijn arm, jas en broek hangen Kortom storm is leuk Ze wilde ook helemaal niet meer mee naar huis, en keek echt beteuterd toen we weer terug liepen. Blijven staan, achter blijven..."maar ik wil helemaal nog niet naar huis

Hier hadden ze allemaal de wind in de kop, opa Pol en oma Linda werden er jolig van, Aura dartelde als een dolle hinde en de kinderen hebben met de wind in de rug harder gehold dan ze ooit gedaan hebben. Goed dat ik de jongste bij de hand had, want die vloog bijna.
We hebben ruim 4 km gewandeld en iedereen heeft de hele afstand met gemak op eigen benen afgelegd, Alleen een stukje tegenwind vond de oudste niet leuk, de wind deed pijn aan haar oren.