Het HondenForum

Dol negeert andere honden blijft altijd op afstand en vind samen met de bal spelen of gewoon wandelen het einde.. De hond van mijn vriendin speelt graag met andere honden je moet constant opletten dat ze er niet opaf spurt..Ik vind Dol dus voor mij een wereldhond..alleen met een Spa moet je haar in de gaten houden..maar ik loop dus liever met Dol dan met de zo sociale Labrador van mijn vriendin.
Ervaren jullie dit nou als een last?

Ja ik ervaar het lopen met een hond die niet met andere honden kan als last. Wel erbij vermeldend dat Dux ook uitvalt naar andere honden

ik heb graag een hond die sociaal is met andere honden en geleerd heeft dat ergens op af spurten not done is

Ik vind dat echt HET nadeel van Labradors. Wat een idioten.. Pom gaat overal op af (al wordt het wel minder, ze is bijna 4 :')), Karel is iets gematigder maar ook knettergek. Ook op andere mensen trouwens. De kans is wel aanwezig dat er hierna een ander ras komt, en dit is de enige reden want verder hou ik van Labradors

Judith schreef:Ja ik ervaar het lopen met een hond die niet met andere honden kan als last. Wel erbij vermeldend dat Dux ook uitvalt naar andere honden

Ja uitvallen vind ik ook niet leuk..dat is ook niet wat ik bedoel

ik ervaar het alle 2 als een last en ga er met een grote boog omheen.

Yla was naar bepaalde honden flink hond-agressief, wat betekende dat ze bijna nooit los kon én je altijd oren en ogen overal moest hebben, ook het constant ontwijken van buurtende loslopende sociale honden. Was echt niet lekker ontspannen wandelen.
Ari is ontzettend vriendelijk naar alles en iedereen, hij is erg op zichzelf en mag andere honden alleen gaan begroeten als wij dat willen, dat weet hij ook prima. En dat wandelt heel erg ontspannen.

Als hij verder niet uitvalt, zou ik het niet als een last ervaren. Dat neemt niet weg dat ik het veel leuker vind om een hondsociale hond te hebben. Ik kan er ontzettend van genieten om ze samen te zien spelen.

M@scha schreef:ik heb graag een hond die sociaal is met andere honden en geleerd heeft dat ergens op af spurten not done is

Dit inderdaad. Ik vind 'sociale' labradors vaak helemaal niet sociaal maar gewoon een plaat voor hun kop hebben. Dat gezegd hebbende zit die irritatie er bij mij ook juist omdat ik een hond heb die er niets van moet hebben en dan uitvalt. En dat ervaar ik wel als last. We hebben 1 'uitvaller' en 2 'jagers/weglopers', ik loop echt honderd keer liever met de jagers. Met Pim word ik altijd een beetje nerveus bij het passeren van andere honden, zeker als die anderen loslopen. Als ze niet in zijn ruimte komen is er niks aan de hand, maar als dat wel gebeurd weet je nooit zeker hoe hij zal reageren.

Alfilillo schreef:Als hij verder niet uitvalt, zou ik het niet als een last ervaren. Dat neemt niet weg dat ik het veel leuker vind om een hondsociale hond te hebben. Ik kan er ontzettend van genieten om ze samen te zien spelen.

Ik kan juist genieten van het samen lopen..kom het liefst geen mens tegen.

Digger wil ook altijd graag kennismaken met honden die wij tegenkomen in het bos. Hij heeft het altijd snel door als de andere hond geen interesse heeft, dan taait hij af. De meeste mensen die we tegenkomen vinden het leuk als er wel even gespeeld wordt. Dus nee, ik vind het geen last.

edit, ik heb je vraag verkeerd gelezen, sorry! Ik heb wel een hond gehad die alleen interesse had in de honden van de eigen roedel. De rest was gewoon lucht voor madam. Dat was wel fijn.

Ik zou denk ik het meest genieten van de hond die gewoon zijn eigen gang gaat en de andere hond negeert. Liefst dan bij eventueel contact het ook een hallo en dag is. Bij de over enthousiaste maar hond sociale hond zou ik denk ik sneller zoiets hebben van ooo jeee als dat maar goed gaat en de andere hond het maar niet erg vind dat hij/zij zo blij erop af stormt.

M@scha schreef:ik heb graag een hond die sociaal is met andere honden en geleerd heeft dat ergens op af spurten not done is

Jup dit. Xygan is sociaal met honden maar dat gevlieg er naar toe heb ik toch erg snel afgeleerd. Dat doen we niet.

Overigens hebben beide hun voor- en nadelen.

Pepie schreef:

Alfilillo schreef:Als hij verder niet uitvalt, zou ik het niet als een last ervaren. Dat neemt niet weg dat ik het veel leuker vind om een hondsociale hond te hebben. Ik kan er ontzettend van genieten om ze samen te zien spelen.

Ik kan juist genieten van het samen lopen..kom het liefst geen mens tegen.

Dan zijn jullie het perfecte stel samen!
Geen enkel probleem, toch?

Jura is naar de meeste honden niet sociaal en kan ook wel uitvallen. Maar ik vind het heerlijk om met haar te lopen en bezig te zijn. Dus ik zie het niet echt als een last, maar iets waar je rekening mee houdt. Ik neem haar dus niet mee naar drukke gebieden en ze kan maar op een paar plekken los. Ik vind haar enorme jachtinstinct een stuk lastiger wat dat betreft.
Ik heb nooit met een jolige labrador hoeven lopen, wel regelmatig dat type dat dan ondanks Jura haar lichaamstaal op haar af komt rennen en vervolgens wordt weggeblaft of gesnauwd. Maar ik weet niet hoe ik dat zou vinden eigenlijk. Mahru is nog jong en wil eigenlijk ook wel met alle honden kennismaken, maar we trainen daarom heel veel juist op niet zomaar wegrennen op een hond af en eigenlijk gaat het heel erg goed.

Pepie schreef:

Alfilillo schreef:Als hij verder niet uitvalt, zou ik het niet als een last ervaren. Dat neemt niet weg dat ik het veel leuker vind om een hondsociale hond te hebben. Ik kan er ontzettend van genieten om ze samen te zien spelen.

Ik kan juist genieten van het samen lopen..kom het liefst geen mens tegen.

Dat heb ik ook, al is dat nogal lastig in een stad. Maar ik ben wel blij dat als ik dan een mens tegen kom met hond en er gebeurt iets onverwachts ik hondsociale honden heb.
In een stad kom je in hondengebieden nu eenmaal veel honden tegen. Enkel op straat lopen of een uur in de auto moeten wil ik niet elke dag voor ze. Dus ik ben heel blij met mijn sociale honden die jonge en/of niet-luisterende honden die komen buurten gewoon gedag zeggen of doorgaan met wat ze deden zonder ze een koppie kleiner te willen maken.

Spelen doen ze overigens maar zelden. Manu wil nog wel eens op honden af gaan maar die kan zelf inschatten bij wie wel of niet. Als ik denk dat hij het verkeerd inschat of ik zie dat de hond of eigenaar het echt niet wil roep ik hem door te lopen en dat doet hij dan ook. Dat was vroeger wel anders.

Die van mij vinden onbekende honden ook niks. Maar ze lopen dan ook keurig aangelijnd

Manuma schreef:

Pepie schreef:

Alfilillo schreef:Als hij verder niet uitvalt, zou ik het niet als een last ervaren. Dat neemt niet weg dat ik het veel leuker vind om een hondsociale hond te hebben. Ik kan er ontzettend van genieten om ze samen te zien spelen.

Ik kan juist genieten van het samen lopen..kom het liefst geen mens tegen.

Dat heb ik ook, al is dat nogal lastig in een stad. Maar ik ben wel blij dat als ik dan een mens tegen kom met hond en er gebeurt iets onverwachts ik hondsociale honden heb.
In een stad kom je in hondengebieden nu eenmaal veel honden tegen. Enkel op straat lopen of een uur in de auto moeten wil ik niet elke dag voor ze. Dus ik ben heel blij met mijn sociale honden die jonge en/of niet-luisterende honden die komen buurten gewoon gedag zeggen of doorgaan met wat ze deden zonder ze een koppie kleiner te willen maken.

Dol doet ook niet raar..ze laat alleen duidelijk zien dat ze liever met rust wordt gelaten..meestal taaien ze ook af. Als er een hond op haar afkomt en die doet dit op een rustige wijze is er niks aan de hand.En Bernersennens..die kunnen een potje bij haar breken.Ik vind dit juist een fijn karakter wat ze heeft,en zie dit totaal niet als een last.

Ik vond/vind het toch wel moeilijk. Kaya was exact zo'n hond als jij hebt; totaal baasgericht en dol op een bal. Ze rende op niets en niemand af,
maar het gebeurde natuurlijk weleens dat een hond op haar afrende en dan had je dus wel de poppen aan het dansen.
Puchu kan niet met reuen, als ik hem los zou laten in de buurt, dan rent hij er ook daadwerkelijk op af. Dus die zit in de buurt altijd aan de lijn
en daarvoor ga ik apart na rustig gebied 's middags zodat hij dan los kan lopen. Hij houdt verder ook niet van spelen met andere honden; met
een pup of een teef, speelt hij een paar minuten en dan heeft hij er totaal geen interesse meer in, dat vind ik soms wel jammer.

Dus het lijkt me wel wat om een hondsociale hond te hebben, maar dat overal op afspurten, dat zou ik dan weer niet willen... en zo is er
altijd wat

Manuma schreef:

Pepie schreef:

Alfilillo schreef:Als hij verder niet uitvalt, zou ik het niet als een last ervaren. Dat neemt niet weg dat ik het veel leuker vind om een hondsociale hond te hebben. Ik kan er ontzettend van genieten om ze samen te zien spelen.

Ik kan juist genieten van het samen lopen..kom het liefst geen mens tegen.

Dat heb ik ook, al is dat nogal lastig in een stad. Maar ik ben wel blij dat als ik dan een mens tegen kom met hond en er gebeurt iets onverwachts ik hondsociale honden heb.
In een stad kom je in hondengebieden nu eenmaal veel honden tegen. Enkel op straat lopen of een uur in de auto moeten wil ik niet elke dag voor ze. Dus ik ben heel blij met mijn sociale honden die jonge en/of niet-luisterende honden die komen buurten gewoon gedag zeggen of doorgaan met wat ze deden zonder ze een koppie kleiner te willen maken.

Spelen doen ze overigens maar zelden. Manu wil nog wel eens op honden af gaan maar die kan zelf inschatten bij wie wel of niet. Als ik denk dat hij het verkeerd inschat of ik zie dat de hond of eigenaar het echt niet wil roep ik hem door te lopen en dat doet hij dan ook. Dat was vroeger wel anders.

Ik hoef ook niet in een kolonne te lopen hoor! Maar als we tijdens een wandeling van een uur een of twee leuke ontmoetingen hebben, vind ik het perfect. Misschien hebben we het geluk dat we een natuurgebied voor de deur hebben, dus er is altijd 'ruimte'.

Ik heb dan toch liever de sociale hond die overal op af rent, want die kan je op tijd aanlijnen en maakt geen schade. Apple is ook wel zo dat ze vaak op honden af gaat maar niet op honden die kwaad in de zin hebben. Ze is verder ook wel op tijd terug te roepen meestal.
Als je een hond hebt die niet leuk is met andere honden moet je continu om je heen kijken of er niet toevallig iemand aan komt. Maar een hond die zich verder niet interesseert in honden zou ik ook prima vinden.

M@scha schreef:ik heb graag een hond die sociaal is met andere honden en geleerd heeft dat ergens op af spurten not done is

Dat is in mijn ogen ook ideaal. Bij 'toe maar' mag Joy gaan buurten, maar ik heb er echt veel in moeten investeren om haar op dit punt onder appèl te krijgen. Echt vanaf dag één heb ik hier veel aandacht aan besteed (waarbij mijn pogingen nog wel eens ondermijnd werden door andere hondenbazen Weer drie stappen terug in de training...). Overigens is ze van nature niet zo'n beuker met plaat voor de kop en verstaat ze de hondentaal goed.

Heb het allebei gehad en doe mij maar een hondvriendelijke hond. Je loopt zo op eieren met een vechtersbaas en los is er al helemaal niet bij. Nu heb ik Kira, die is erg fel op JR type hondjes. Dat weet ik en dus is ze vast als we die aan zien komen.
Normaal gesproken zal ze zelf niet snel contact zoeken met andere honden en is ze heel makkelijk af te leiden.

mijn honden talen totaal niet naar andere honden, zij hebben elkaar.
ellen

Terry schreef:Heb het allebei gehad en doe mij maar een hondvriendelijke hond. Je loopt zo op eieren met een vechtersbaas en los is er al helemaal niet bij. Nu heb ik Kira, die is erg fel op JR type hondjes. Dat weet ik en dus is ze vast als we die aan zien komen.
Normaal gesproken zal ze zelf niet snel contact zoeken met andere honden en is ze heel makkelijk af te leiden.

Ik heb het niet over een vechtersbaas Wat Dol met een Spa heeft..zou zij zo bij elke hond zijn dan is het ook niet meer leuk.Met ruimte ertussen en koekjes gaat dit trouwens ook goed..en jong grut onder de drie jaar ook.

Ik heb labradors maar ze willen niet naar andere honden.
Deels aangeleerd maar deels ook aanleg, de werklijnen zijn heel baasgericht dus blijven liever bij de baas.
Maar! ze zijn ook sociaal, als er dan toch hond-hond contact komt is dat dus ook geen probleem.
Ik loop dus eigenlijk altijd heel ontspannen want zelf gaan ze nergens op af maar als een andere hond op ons afkomt is dat ook geen probleem.

Ik vind het makkelijkst een hond als Mila, die niet heel veel interesse in andere honden heeft en altijd wacht op mijn toestemming om te gaan kennismaken, wat ze dan beleefd doet en bijna altijd na even snuffelen weer doorloopt (maar vaak hoeft die kennismaking ook niet zo voor haar). Ze heeft wel een broertje dood aan lompe, opdringerige reuen en pups, maar daar gaat ze dus ook nooit zelf naartoe en als ze op haar af komen en haar signalen niet meteen begrijpen, snauwt ze een keer duidelijk dat ze op moeten rotten, zonder daarbij de andere hond aan te raken.
Amoz en Tara zijn supermakkelijk met andere honden, maar Amoz wil er nog wel eens op af stormen en luistert dan nog niet altijd 100%. Hij begint nu te snappen dat hij zich eerst bij mij voor een koekje moet melden. Tara loopt nog niet los, maar ik denk dat zij wat bescheidener is dan Amoz.
Amy is erg wisselvallig met vreemde honden en daardoor wat lastiger. Zij vindt honden die op haar af komen stormen verschrikkelijk en die kunnen dan ook een flink grote bek van haar krijgen, maar doet dat zelf het liefst ook als ze vreemde honden ziet. Ze luistert wel goed als ik haar dan terugroep. Ook jaagt ze op keine hondjes die hard rennen (ook dan kan ik haar gelukkig wel goed terugroepen) en kan ze wel eens uitvallen als andere honden heel druk of opdringerig zijn. Met haar moet ik dus veel alerter zijn tijdens het wandelen, veel meer met de omgeving bezig zijn en als zij losloopt op plekken waar ook andere honden kunnen zijn, draagt ze ook voor de zekerheid een muilkorf vanwege haar prooigedrag ten opzichte van kleine hondjes.

Alfilillo schreef: Ik hoef ook niet in een kolonne te lopen hoor! Maar als we tijdens een wandeling van een uur een of twee leuke ontmoetingen hebben, vind ik het perfect. Misschien hebben we het geluk dat we een natuurgebied voor de deur hebben, dus er is altijd 'ruimte'.

Zo dat is zeker fijn! Als ik om 6 uur 's ochtends wandel kom ik alleen al minstens 6 mensen met hond tegen Dat is hier rustig. Hier in Den Haag heb je geen gebied voor jezelf, ik ben daarom blij dat ze hondsociaal zijn en een groepswandeling vind ik soms ook wel gezellig. Op zondagmiddag in het stadsbos lopen is voor ons geen probleem. Wat ik dan wel een probleem vind is de baas met twee Duitse herders, stokken en ballen bij zich die met zijn drieën gaan lopen foeteren op alle (o.a. jonge) honden die in het water spelen en achter zijn gegooide bal aangaan. Zo hond zo baas? Op zondagmiddag loop je zowat in een treintje achter elkaar aan daar, waarom ga je met jullie korte lontjes niet lekker om etenstijd

Uma hoeft niets van andere honden tenzij het een zeer mooie vent met grote ballen is. Die negeert alles en dat loopt wel rustig maar ze snauwt niet (tenzij een hond bovenop haar duikt) en loopt overal rustig tussendoor. Manu gaat vaak wel kennismaken maar hoeft daarna niets meer van de hond. Die loopt tussen allerlei vreemde honden, doet zijn eigen ding, speelt af en toe wat, gaat zwemmen en ze gaan op speurtocht met zijn tweeën. Ze zijn niet continue bezig met andere honden en dat vind ik wel prettig.

Ik denk dat ik een hond die snel snauwt hier in de stad wel als last zou kunnen zien. Wel in combinatie met mijn baan waarbij ik aan bepaalde tijden gebonden ben. Als we wat ruimer zouden wonen en ik zou vrijer zijn in mijn tijden zou ik het niet zo'n groot probleem vinden. De mechelaar staat dan ook nog steeds op mijn verlanglijstje

Ik vind het wel lastig dat mijn hond andere honden niet leuk vind, uitzonderingen daargelaten Jack Russels is ze gek op.

Nikkie kan een flinke snauw uitdelen als een hond te lang aan haar achterste ruikt, als ze waarschuwt en ze luisteren niet kunnen ze een knauw verwachten. Vind ik best lastig. Roep haar daarom al snel bij me en dan zijn mensen beledigd, zeggen ze over hun hond dat die niks doet.

Dus geef mij maar een hond die elke hond leuk vindt.

Ik vond mijn eerste Pinscher wat dat betreft makkelijker die keek haast niet naar andere honden wel naar konijnen en hazen in het bos, vind ik toch minder erg dan een hond die lelijk kan doen naar een andere hond.
Mijn eerste Pinscher liep weg als er een hond achter haar aan kwam, de eerste keer vond ik dat nog eng, maar ze liep gewoon een rondje en kwam dan weer terug. Zelfs waar ze niet bekend was kwam ze weer terug nadat een hond achter haar aan kwam na een heel rondje gemaakt te hebben.