Het HondenForum

Mijn hondje is nu 8 maanden. Ik wil haar laten steriliseren.
Vraag 1: Wanneer kan dat? Volgens de puppycursus-juf: vanaf 6 maanden geen probleem. Dat lijkt me sowieso te jong.
Vraag 2: Wat voor effect kan ik verwachten op haar gedrag? Meeste mensen zeggen 'slomer'. Puppycursus-juf: teven worden vaak feller, omdat ze minder vrouwelijke hormonen produceren en meer mannelijke???

Izzie is heel jong gesteriliseerd in Turkije. Ze is nu bijna 3 (denken we) en ze blijft iets puppy-achtigs houden. Dat het wegnemen van haar voortplantingsorganen van invloed is geweest op haar ontwikkeling lijkt me aannemelijk.
Nu heb ik graag herplaatsers die vaak al gecastreerd zijn maar als het niet hoeft zou ik het niet snel doen en zeker niet zo jong.

Effect op de hond? Moeilijk te beoordelen, als ze gesteriliseerd is weet je dus nooit hoe ze zou zijn als ze niet gesteriliseerd was
Mijn teefje laten steriliseren toen ze 7 maanden was, ze is nu bijna 2 jaar en gewoon een energieke DH
Mijn vorige hond is gesteriliseerd toen ze 2 jaar was in het asiel na een nest pups, ik heb er 11 jaar een fijne actieve hond aan gehad.

Ik zou 3 maanden na de eerste loopsheid castreren.
Mijn teef is weinig veranderd. Ietsie assertiever misschien, in haar geval zeker niet ongewenst.
Ook niet slomer. Wel heeft ze een betere eetlust, wat ook gewenst was want t was een scharminkel.

Informeer je zelf ook goed over de lichamelijke gevolgen. Zo had ik de castratie incontinentie totaal niet zien aankomen. Het zou vooral voorkomen bij jong gecastreerde grote honden met overgewicht.
Mijn hond was rond de 18 kg en met 1,5 jaar gecastreerd, toch incontinent geworden.

Gelukkig verdwenen de problemen na verloop van tijd vanzelf, maar voor het zelfde geld zit je straks voor de rest van dr leven met een hond die lek is, of moet ze aan de medicatie

Ik zou vooral nadenken waarom jij je hond wilt castreren. Dus niet omdat het 'hoort', de cursusleidster het zeg of iets anders. En of castreren dan wel het juiste middel is.

Hier ook geen fan van castraties, maar m'n oudste is wel (letterlijk) geholpen, ongeveer een half jaar geleden. Die was zo futloos en depressief rond d'r loopsheden dat het echt niet leuk meer was. En was ze niet loops (of in aanloop daarnaar) dan was ze wel heftig schijnzwanger. Qua karakter merk ik eigenlijk geen verschil. Ze was 2,5 toen ze gecastreerd werd, eerder zou ik het ook niet doen. Ik wil een hond die volwassen in de kop is, geen eeuwige pup.

Hier meer info:
http://www.eenhoornleijn.nl/castratie.htm

mosquito1980 schreef:Effect op de hond? Moeilijk te beoordelen, als ze gesteriliseerd is weet je dus nooit hoe ze zou zijn als ze niet gesteriliseerd was

Mijn vorige hond heb ik laten steriliseren toen ze ruim een jaar was, nadat ze 1 keer loops was geweest. Maar ik weet dus ook niet hoe ze zou zijn geweest als ze niet gesteriliseerd was. Naar mijn idee was ze iets rustiger, maar nog steeds speels en actief. Zeker niet sloom.

Ze had geen last van incontinentie, maar ze is ook maar 12 jaar geworden.

Ik zal het in ieder geval niet doen 'omdat het hoort'. Ik ga het ook niet laten, omdat anderen vinden 'dat het niet hoort'.

De cursusleidster zegt dat ze feller kan worden. Dat had ik nog nooit gehoord, vandaar mijn vraag.

Nu is ze zeer assertief en voor niets of niemand bang. Al helemaal niet voor andere honden en met oud-op-nieuw sliep ze gewoon door het vuurwerk heen. Het lijkt me stug dat ze dan een angsthaas wordt. Luisteren is niet haar sterkste kant, maar ze is niet 'fel' in de zin dat ze snel gaat blaffen. Deurbel en bezoek interesseren haar niet als ze lekker in haar mand ligt. Voor een bekende wil ze er wel uitkomen, maar dan rekkend en strekkend. Zo van: 'Nou vooruit dan maar, omdat jij het bent'.

Ik heb Izzy laten castreren toen ze 3 was.
Haar loopsheden kwamen elke 4 maanden op den duur en ze veranderde echt in een kutwijf, was niet te genieten en er was geen land mee te bezeilen.

Ik heb het dus wel zo lang mogelijk uitgesteld zodat de volledig volwassen zou zijn, zodat ze niet een eeuwige pup zou blijven qua gedrag maar ook niet qua uiterlijk.

Het was gokken hoe haar gedrag zou worden na castratie, want het kan natuurlijk ook verergeren. Maar goed ik had liever een stabiele chagrijn, dan eentje die elke 2 weken weer anders kon zijn. Izzy is prima te pruimen nu, speelt met allerlei honden buiten(is alleen nog erg fel op een aantal honden uit de buurt) luistert een stuk beter en ik hoef me geen zorgen de maken dat er kleine Droef/Izzy kruisingen van kunnen komen.

Amy is gecastreerd vanwege medische redenen toen ze 2,5 was. Ik vind haar qua gedrag inderdaad wat feller/assertiever geworden, maar ik vind het moeilijk om te zeggen of dat alleen maar door de castratie komt - ze is ook gewoon volwassen en zelfstandiger geworden en dat proces was ook al voor de castratie enigszins gaande.
Aanleg om dik te worden heeft ze tot nu toe helemaal niet, ze krijgt nog net zo veel te eten als voor de castratie.

Dees en Maylo schreef:zodat ze niet een eeuwige pup zou blijven qua gedrag maar ook niet qua uiterlijk.

Goed om te weten. Dat dit ook tot de mogelijkheden behoort, wist ik niet.

Dees en Maylo schreef:ik hoef me geen zorgen de maken dat er kleine Droef/Izzy kruisingen van kunnen komen.

Dat speelt hier ook een rol. Er zijn enorm veel honden in deze buurt. In een half uur tijd komen wij er minstens 2 tegen. Ook als er geen kleintjes komen, lijkt het me niet prettig voor haar om constant opgejaagd te worden door hitsige reuen.

Hier is Tessa gecastreerd toen ze 4 was, ruim volwassen dus. Zij is veel feller geworden en vreselijk geobsedeerd door eten. Dik is ze niet geworden, wel eindelijk op gewicht nu. Ook de vacht is enorm veranderd. Ik zou een teef trouwens niet laten helpen vanwege honden die je in de wijk tegen kan komen, Tessa heeft nog steeds een soort cyclus nu en je bent er zelf bij in de wijk als ze loops zijn.

Wij doen het alleen als het nodig is vanwege medische redenen. Maar daar valt voor mij meer onder dan alleen een BMO bijvoorbeeld. Tessa werd graatmager en werd er echt ziek van. Maar qua karakter is ze niet echt prettiger geworden.

Oké! Mijn conclusie is: als ik het laat doen, minstens 3 maanden wachten na de eerste loopsheid en tot ze niet meer groeit.

Ik moet er rekening mee houden dat ze feller kan worden. Dat wist ik dus niet. Ik ga eerst kijken hoe haar gedrag is als ze volwassen is. Tot nu toe hoorde ik van iedereen 'slomer'. De fokker zei zelfs 'zombie', maar dat was bij mijn vorige hond zeker niet het geval. Dus dat nam ik al met een korreltje zout.

Bedankt voor het delen van jullie ervaringen!

Maar volwassen zijn ze wel wat later dan een jaar he? Eerder als ze 2 of 3 zijn.

Slomer is Tessa wel geworden, tenminste ze is wat minder actief dan vroeger, maar het is niet zo dat ze ineens een vloerkleed geworden is. Haar energie is dus 'slomer', maar haar karakter/reacties feller. Máár zij kan ook gewoon oud worden waardoor de slomer wordt. Ik ken wel reuen die echt slomer werden, maar ik heb geen gecastreerde reuen (gehad) dus echt dichtbij meegemaakt niet.

Csiva is met bijna 4 jaar pas gecastreerd. Juni vorig jaar. Ze is niks veranderd. Nog steeds haar drukke zelf

Nou als ik het zo lees laat ik het maar even zo bij Truus ze is best wel stoer aan het worden en het lijntje met Madam is dun maar goed te doen, zou Truus er een schepje bovenop doen door sterilisatie kan het zomaar fout gaan denk ik het is ook geen moeten en het kan altijd nog of niet maar wil nu vooral onderling niets veranderen

billy schreef:Nou als ik het zo lees laat ik het maar even zo bij Truus ze is best wel stoer aan het worden en het lijntje met Madam is dun maar goed te doen, zou Truus er een schepje bovenop doen door sterilisatie kan het zomaar fout gaan denk ik het is ook geen moeten en het kan altijd nog of niet maar wil nu vooral onderling niets veranderen

Dat is precies de reden dat ik Kiwi laat zoals ze is. Ze heeft ook weinig last van loopsheid, is in die periode kwa gedrag ook weinig anders. Geen schijnzwangerschappen, geen nest gedrag, geen last van verminderde eetlust of stemmingswisselingen. Maar als ze pittiger zou worden na een castratie, gaat Mayke t misschien moeilijk krijgen met die kleine vlerk, dus ik bespaar ze dat

Paisley schreef:

billy schreef:Nou als ik het zo lees laat ik het maar even zo bij Truus ze is best wel stoer aan het worden en het lijntje met Madam is dun maar goed te doen, zou Truus er een schepje bovenop doen door sterilisatie kan het zomaar fout gaan denk ik het is ook geen moeten en het kan altijd nog of niet maar wil nu vooral onderling niets veranderen

Dat is precies de reden dat ik Kiwi laat zoals ze is. Ze heeft ook weinig last van loopsheid, is in die periode kwa gedrag ook weinig anders. Geen schijnzwangerschappen, geen nest gedrag, geen last van verminderde eetlust of stemmingswisselingen. Maar als ze pittiger zou worden na een castratie, gaat Mayke t misschien moeilijk krijgen met die kleine vlerk, dus ik bespaar ze dat

Hier ook geen gekke dingen qua loopsheid wel een iets korter lontje, maar daar hou je dan rekening mee, en ze zijn dezelfde tijd loops dus effe opletten en dat was het dan weer.

Norah is gesteriliseerd toen ze 4 jaar was. Norah was sowieso een instabiele teef. Werd rond de loopheid wat feller, maar we hadden ook hele goede momenten met haar. De pieken en dalen in haar gedrag waren enorm en dat maakte haar onvoorspelbaar voor anderen.

Na de sterilisatie is ze heel stabiel geworden, maar wel in negatieve zin. Stabiel slecht gedrag. Haar gedrag ging met grote sprongen achteruit, maar wel heel constant. Geen pieken en dalen meer. Dat maakte haar voorspelbaarder. Na veel trainen en inmiddels 2 jaar verder krijgen wij meer grip op haar gedrag. Ze is er alles behalve rustiger van geworden (daarvoor ook totaal niet gedaan)

Winnie was 10 jaar, had baarmoederonsteking en dus alle eruit. Zij was een stabiele, rustige en sociale teef. Ze kreeg een korter lontje en kon wat minder van andere honden hebben. Kreeg een dramavacht en werd incontinent.

billy schreef:

Paisley schreef:

billy schreef:Nou als ik het zo lees laat ik het maar even zo bij Truus ze is best wel stoer aan het worden en het lijntje met Madam is dun maar goed te doen, zou Truus er een schepje bovenop doen door sterilisatie kan het zomaar fout gaan denk ik het is ook geen moeten en het kan altijd nog of niet maar wil nu vooral onderling niets veranderen

Dat is precies de reden dat ik Kiwi laat zoals ze is. Ze heeft ook weinig last van loopsheid, is in die periode kwa gedrag ook weinig anders. Geen schijnzwangerschappen, geen nest gedrag, geen last van verminderde eetlust of stemmingswisselingen. Maar als ze pittiger zou worden na een castratie, gaat Mayke t misschien moeilijk krijgen met die kleine vlerk, dus ik bespaar ze dat

Hier ook geen gekke dingen qua loopsheid wel een iets korter lontje, maar daar hou je dan rekening mee, en ze zijn dezelfde tijd loops dus effe opletten en dat was het dan weer.

Ik was daar ook wat huiverig voor wat betreft Mila en Amy, want Mila is ook vrij pittig, maar tussen hen is er godzijdank niets veranderd. Amy is dan ook altijd heel onderdanig naar Mila geweest, dus die twee lagen al niet dicht bij elkaar. Nu is Tara (intact en laat ook zeker niet over zich heen lopen) erbij en ook ten opzichte van Tara stelt Amy zich onderdanig op. Ze is dus binnen de eigen roedel niet feller geworden en nog steeds het onderdeurtje dat door niemand serieus wordt genomen, maar naar vreemde honden is ze wel feller. Voorheen kon ze bijvoorbeeld een reu niet adequaat wegsnauwen als die opdringerig was, en dat kan ze nu prima. Ze wil ook weinig meer te maken hebben met vreemde honden, maar alles wat ik hier in huis haal gaat wel goed.

Nanna schreef:Ik zou iig een loopsheid afwachten. En meestal veranderen teven niet echt van karakter. Misschien dat een heel felle teef wel iets feller zal worden maar als jij gewoon een gematigd hondje hebt hoef je echt niet opeens een bitch aan de lijn te verwachten.
Zelf vind ik bij teven sterilisatie de verstandige keus. Je bent van de loopsheid af, en ook van eventuele baarmoederontstekingen. Ook borstkanker komt minder voor bij gesteriliseerde teven, evenals suikerziekte.
Wel opletten dat ze na de operatie niet te dik wordt. Maar dat is puur een kwestie van wat minder eten geven.
Ik heb altijd gesteriliseerde teven gehad en mij is het altoos uitstekend bevallen. Geen geneuzel met hormoonschommelingen of schijnzwangerschappen. Mijn volgende teef mag er ook weer aan geloven.

Dit dus!

DeDiana schreef:

billy schreef:

Paisley schreef:

billy schreef:Nou als ik het zo lees laat ik het maar even zo bij Truus ze is best wel stoer aan het worden en het lijntje met Madam is dun maar goed te doen, zou Truus er een schepje bovenop doen door sterilisatie kan het zomaar fout gaan denk ik het is ook geen moeten en het kan altijd nog of niet maar wil nu vooral onderling niets veranderen

Dat is precies de reden dat ik Kiwi laat zoals ze is. Ze heeft ook weinig last van loopsheid, is in die periode kwa gedrag ook weinig anders. Geen schijnzwangerschappen, geen nest gedrag, geen last van verminderde eetlust of stemmingswisselingen. Maar als ze pittiger zou worden na een castratie, gaat Mayke t misschien moeilijk krijgen met die kleine vlerk, dus ik bespaar ze dat

Hier ook geen gekke dingen qua loopsheid wel een iets korter lontje, maar daar hou je dan rekening mee, en ze zijn dezelfde tijd loops dus effe opletten en dat was het dan weer.

Ik was daar ook wat huiverig voor wat betreft Mila en Amy, want Mila is ook vrij pittig, maar tussen hen is er godzijdank niets veranderd. Amy is dan ook altijd heel onderdanig naar Mila geweest, dus die twee lagen al niet dicht bij elkaar. Nu is Tara (intact en laat ook zeker niet over zich heen lopen) erbij en ook ten opzichte van Tara stelt Amy zich onderdanig op. Ze is dus binnen de eigen roedel niet feller geworden en nog steeds het onderdeurtje dat door niemand serieus wordt genomen, maar naar vreemde honden is ze wel feller. Voorheen kon ze bijvoorbeeld een reu niet adequaat wegsnauwen als die opdringerig was, en dat kan ze nu prima. Ze wil ook weinig meer te maken hebben met vreemde honden, maar alles wat ik hier in huis haal gaat wel goed.

Het pittiger worden naar andere honden dat komt volgens mij ook door de leeftijd van de hond komen en niet zozeer door de castratie/ sterilisatie.

Stapper schreef:Het pittiger worden naar andere honden dat komt volgens mij ook door de leeftijd van de hond komen en niet zozeer door de castratie/ sterilisatie.

Ja, dat gaf ik zelf ook al aan in mijn eerste bericht in dit topic Ik denk dat dat zeker ook meespeelt bij Amy.

DeDiana schreef:

Stapper schreef:Het pittiger worden naar andere honden dat komt volgens mij ook door de leeftijd van de hond komen en niet zozeer door de castratie/ sterilisatie.

Ja, dat gaf ik zelf ook al aan in mijn eerste bericht in dit topic Ik denk dat dat zeker ook meespeelt bij Amy.

ik zal voortaan beter lezen

Ik zou ze ook zeker een keer loops laten worden. Eerst wat volwassener worden.

Indy is met 5 jaar gesteriliseerd. Daarna is ze stabieler geworden. Achteraf had ze best last van de wisselende schommelingen.

Vooral Laicka is qua karakter verandert (helaas), het vanzelfsprekende duo heeft sinds de castratie wel eens wat issues, vooral als het gaat om eten.
Laicka gaf nooit om eten maar sinds haar castratie is eten een ding geworden en ben ik tijdens etenstijd politieagent. Ik baal er echt onwijs van dat dit is verandert maar goed, het is niet meer terug te draaien.

Beide meiden hadden trouwens, behalve een lekkende muts, geen last van de hormonen.