Het HondenForum

Ik deed het vooral niet met Coda, die alleen blijven niet tof vond. Eerst deed ik het onbewust "lief zijn he!" En dat was voor haar hét moment om te gaan stressen. Het hielp niet echt, zeg maar.

Ik zeg altijd dat ik even boodschappen gaat doen en dan krijgen ze iets lekkers. Dat weten ze donders goed wat dat betekent, want zodra ik dat zeg gaan ze op hun eigen plek zitten om het lekkers te krijgen.

Stepper schreef:

Cleva schreef:Hein en Mira zitten boven als ik weg ben.
Ze gaan op het bankje bij het raam zitten en dan krijgen ze allebei een aai.
Ze weten allang dat ik wegga want dat zien ze aan mijn gedrag maar om het nog even extra duidelijk te maken is er zo'n ritueeltje, inderdaad.

Het gaat er vooral om dat je niet zomaar ineens weg bent of dat je de indruk wekt dat hij mee gaat als dat niet zo is.

Ja maar hebben die er moeite mee? Ik had bij vorige honden ook altijd een ritueel, op de bank bij het raam vast kijken, kus en "tot zo weer he". Maar dat waren honden die het misschien geen feest vonden, maar ook niet echt een probleem.

Nu een hond die het dus wel drama vindt

Die duidelijkheid kan inderdaad wel helpen als de hond anders misschien denkt dat hij mee mag. Mila heeft geen moeite met alleen zijn, maar vindt het wel fijn om meteen te weten of ik 'even boodschappen ga doen' (ze mag dus niet mee) of dat we gaan wandelen. Anders gaat ze een beetje onrustig drentelen bij de deur als ik mijn jas aantrek, in de hoop dat ze misschien mee mag. Als ik zeg dat ik boodschappen ga doen, blijft ze gewoon op de bank liggen en de andere honden ook, want die kopiëren Mila dan gewoon.
Maar bij honden die echt verlatingsangst hebben, werkt dit denk ik niet geruststellend.

Ted heeft behoorlijke verlatingsangst (gehad). Bij hem helpt een 'ritueeltje' wel goed.
Ik zet hem altijd in de hal bij de deur, in zijn mand, en mevrouw sloopkogel (Jazzy) ligt in de bench naast hem.
Voor hem helpt het om me daadwerkelijk de deur uit te zien gaan. Vlak voor ik de deur uitstap geef ik ze een koekje en zeg ik iets in de trant van 'Goed op het huis passen hè?'. En verder heb ik altijd de radio aanstaan als ik weg ben, al zal dat ongetwijfeld meer voor mijn eigen gemoedsrust doen dan dat het iets uitmaakt voor de honden.
Zou ik plotseling vertrekken zonder iets te zeggen of zonder hem in de hal te zetten, dan resulteert dat gegarandeerd in een paniekerig jankconcert.

Bij onze poedel vroeger zeiden we altijd: We gaan even een boodschap doen, Bobby, we zijn zo terug. Even naar Albert Hein. Pas op het huis.. Evengoed sloopte hij alles wat los en vast zat en zeek het hoogpolige, witte berbertapijt vol.

karel vindt het ook niet supertof. Ik strooi een hand brokjes en dan zeg ik: tot straks jonges!

Als ik dat niet doe, dan 'weet' ie dat ik zo weer terug ben en dan moet het ook niet te lang duren want dan begint ie te joelen. Hij maakt dus verschil tussen: even een boodschap doen en: we moeten een paar uurtjes alleen zijn

Peer heeft ook een vast patroon nodig.
Eerst in de bench. En dan ga ik me pas klaarmaken.
En als ik daadwerkelijk weg ga, krijgen ze nog even een grote koek met een Tot zoooo

Los blijft hij rondlopen, aan deuren krabben en hijgen. En nu slaapt hij eindelijk echt rustig, ik film het.

Onze honden zijn altijd wel alert als we weggaan maar wij zeggen dan ook dat we even een boodschap gaan doen en dat is dan het signaal dat zij niet meegaan. Ze zijn niet echt alleen hier natuurlijk en dat zal ongetwijfeld schelen.

Elco houdt ook van de duidelijkheid van 'ik ga even naar de winkel'. Vindt hij het leuk? Zeker niet. Maar hij legt zich er wel bij neer. Voor Gait maakt het minder uit

Ik denk eigenlijk dat het voor een hond die niet graag alleen is, juist totaal niet prettig is als baasje ongemerkt wegglipt. Daarmee wordt je vertrek onvoorspelbaar. Je bent "ineens" weg en ik kan me voorstellen dat dat juist stress oplevert. Het is dan ineens niet meer veilig om rustig te gaan slapen, want als je wakker wordt kan baasje ineens weg zijn. Als je het duidelijk aankondigt, weet hij waar hij aan toe is. En zeker als je dat vooral/alleen gebruikt in de opbouwfase, kan het zijn dat de hond het gaat koppelen aan, baasje gaat weg, maar komt ook weer terug. Dus als je het nog aanleert zou ik het niet zeggen als je vervolgens uren wegblijft.

Ik denk ook dat duidelijkheid rust geeft. Mijn honden hebben nooit problemen gehad met alleen zijn, maar toch zeg ik altijd tot zo, of even boodschappen doen. Als ik m'n schoenen pak zijn ze blij, maar zodra ik zeg dat ik boodschappen ga doen, weten ze meteen dat ze niet mee mogen en gaan ze rustig liggen, ze weten dan gewoon wat er komt en dat vind ik fijn

Ik doe niks Ik loop vaak gewoon weg, Vusi wil nog wel eens meelopen en gaat dan op de hoek van het huis zitten.
Als ze rond lopen krijgen ze een aai of een koekje, als ze slapen kunnen ze eens opkijken als ik wegloop maar slapen gewoon door.

Lunatic schreef:Ik denk ook dat duidelijkheid rust geeft. Mijn honden hebben nooit problemen gehad met alleen zijn, maar toch zeg ik altijd tot zo, of even boodschappen doen. Als ik m'n schoenen pak zijn ze blij, maar zodra ik zeg dat ik boodschappen ga doen, weten ze meteen dat ze niet mee mogen en gaan ze rustig liggen, ze weten dan gewoon wat er komt en dat vind ik fijn

Volgens mij vinden de meeste honden dat dus ook fijn Hier wel in ieder geval.

Op het moment dat ik de radio aanzet lopen ze hier alle drie de ren in.
Wachten ze op het lekkers dat ze krijgen en gaan liggen.

Boris had ook verlatingsangst dat heb ik er nooit uitgekregen.
Als ik naar het werk ging was dat geen probleem.
Maar als wij zo weg gingen dan was het een drama.

Ik geef snoep en maak er een feestje van. Als ze achter me aan naar de deur lopen berisp ik ze. Om ze onderdanig en dus minder reactief te maken. Als ik mijn jas aan doe en werktas pak worden mijn hondjes helemaal blij! Eindelijk gaat hij weg en krijgen wij een strip gedroogd eendenborstfilet.
Bas heeft 0,0 problemen met alleen zijn. Die is zo erg dat ze zich soms rot schrikt als je thuis komt omdat ze heel diep ligt te meuren. Tom heeft er ook 0,0 problemen mee want bij hem ben ik meteen de volgende dag gaan werken en die weet niet beter. En ik zeg "goed op het huisje passen en lief zijn!" "Baasje is zooo terug"

Vanmiddag betrapte ik er mezelf op dat ik toch wel ajuu tegen ze zeg Volgens mij doe je best wel veel dingen onbewust