Het HondenForum

Ja zeg, laat meneer Nanna dan ook met Glenn lopen ! Dat arme kind .


Is het erger geworden nu ze een oudje is?

Hier trouwens godzijdank niet van die eenkennige honden. Lais heeft wat meer met mij en Mister wat meer met meneer Zamunda, maar ze houden van ons allebei .


Mister doet overigens wel aan drama als één van ons wegloopt/buiten bereik is, ongeacht wie er wegloopt (alhoewel hij wat minder drama maakt als ik hem vast heb). Dus dat kan ook nog .

Geloof dat de mijne ook niet bij een ander zullen lopen.
Gezamenlijk in groep in pension gaat redelijk los mee de wei op en terug . Maar aan het lijntje mee
Met wandelingen blijven ze meestal ook bij mij plakken of in ieder geval in mijn buurt.
Zal er aan liggen dat ik alleen met ze woon.

Nanna schreef:

Zamunda schreef:Ja zeg, laat meneer Nanna dan ook met Glenn lopen ! Dat arme kind .
Is het erger geworden nu ze een oudje is?

Nee, het altijd al een rampschot geweest. Aan de andere kant ook weer heel makkelijk want ze zal niet weglopen al had ik het graag. Ik kijk tijdens het wandelen ook nooit waar ze is. Ze is er altijd gewoon. Meestal aan mijn hielen vastgeplakt en daarom staat ze ook zo weinig op de foto En als ze eens moet poseren kijkt ze als een stervende zwaan

Ah, het is je dus nooit gelukt om die navelstreng door te knippen . Achja, voor haarzelf lastig maar zeker met zo'n jager heeft het toch ook zijn voordelen. Wat dat betreft was het wel makkelijk geweest als Lais (mijn fervente jager) zo was, maar ik ben toch blij dat ze niet helemaal over de zeik is als ik weg ben en meneer Z ook geweldig vindt.

Bij ons gelukkig niet zo extreem. Al kon Maylo alleen met bezoek overweg als ik er ook bij was. Als vriend alleen thuis was moest Maylo maar even apart als er bezoek zou komen. Anders bleef hij moeilijk doen.

En als ik dan eens binnen kwam terwijl bezoek er al was, dan was het ook gelijk goed als ik dat zei. Nooit begrepen waarom, maar die autist kon alleen aan bepaalde dingen wennen met mij erbij.

Bigboy was precies hetzelfde.
Niemand mocht iets bij Bigboy, als je het toch probeerde dan poepte hij van angst.

Bros heeft het alleen als hij bij mijn man moet blijven en ik ga even weg.
Als ik Bros naar mijn ouders breng of mijn ouders zijn hier is er niets aan de hand.

Maar mijn man en Bros is echt een drama.
En waarom ik heb werkelijk geen idee.

Ja Topsi en Meneer Nanna in de ring was niet zo'n groot succes. Hij keek inderdaad met een blik van 'Dit nooooit meer!', terwijl Topsi achterstevoren in de ring stond.

Heb trouwens meteen beeld welke saluki man je uitgekozen had

bouvierpoedel schreef:Zal er aan liggen dat ik alleen met ze woon.

Finn loopt met iedereen mee die hem aandacht geeft. De rotzak kijkt niet op of om als ik hem ergens achterlaat Laat ik hem bij Nanna om even naar de wc te gaan, kom terug en word me toch enthousiast begroet.... not...

en waarom is dat niet gefilmd

bouvierpoedel schreef:Geloof dat de mijne ook niet bij een ander zullen lopen.
Gezamenlijk in groep in pension gaat redelijk los mee de wei op en terug . Maar aan het lijntje mee
Met wandelingen blijven ze meestal ook bij mij plakken of in ieder geval in mijn buurt.
Zal er aan liggen dat ik alleen met ze woon.

Mwah, ik woon ook alleen met mijn honden, maar die lopen prima met anderen aan de lijn mee hoor Als ik erbij ben, kijken ze wel de eerste paar meters vragend naar mij om of dat wel helemaal de bedoeling is, maar als ik uit zicht ben, is het geen probleem. Alleen met Amy is dat wat moeilijker, dan moeten het wel mensen zijn die ze wat beter kent, bij totaal vreemde mensen is ze niet genoeg op haar gemak.
Ik geef tijdens wandelingen best vaak de riem even aan iemand anders, zodat ze het ook normaal vinden als iemand anders met ze loopt. Bij Amoz was dat in het begin zelfs dé manier om hem wat meer vertrouwen in andere mensen te laten krijgen. Zodra iemand vijf minuten zijn riem vast had gehouden, was die persoon voor hem oké.

Elco kan er ook drama van maken. Gait boeit het veel minder. Maar als Elco met m'n man mee mag, kan ik rustig weglopen. Andersom heb ik een huilende, trekkende hond aan de lijn totdat Elco ervan overtuigd is dat Alfred echt weg is.
Dat wordt dus nog wat als ik in de toekomst Elco en Gait tegelijk ga showen. Gait maakt meer kans dan Elco op een goede plaatsing, dus die zou ik zelf voor willen brengen. Maar hoe dat dan met Elco gaat, is nog afwachten. Kan meevallen zolang ik voldoende in de buurt ben. Ze zullen gelukkig over het algemeen in dezelfde ring moeten

Rana was ook een drama om met iemand anders mee te geven, als mijn man met haar liep, liep ze of ze naar de slachtbank geleid werd, als een van onze (volwassen of bijna volwassen) kinderen haar uitliet, had ze een serie misdragingen in petto. Scheelde per kind wat ze uithaalde. Als ik weg was lag ze in de bench. Deur open maar denk maar niet dat ze eruit kwam. Ik heb een vriendin waar ze wel fatsoenlijk mee wilde lopen.

Geen gillen, wel piepen. Uma is een papa's kind. Ze ligt overal aan zijn voeten.
Ze vindt mij leuk als ik een riem in mijn handen heb. Ik doe de leuke wandelingen en dat weet ze. Maar om lekker te gaan liggen gaat ze nooit naar mij als hij in de buurt is. En als hij van huis is ligt ze in de vensterbank te wachten, soms piepend, tot hij terug komt.


Die twee zijn misselijkmakend.

Elco's moeder was er vorig jaar ook bij met de show in Rotterdam. Nou is haar baasje nogal slecht ter been, dus die huurde een meisje van de junior handling in. Bibi weet goed te schakelen tussen 'gewoon' en showen, dus als ze eenmaal loopt, maakt het niet uit waar baasje is. Maar toen ze de kans kreeg bij het even oefenen met die handler, glipte ze wel uit het showlijntje, hup terug naar de plek waar ze haar baasje voor het laatst gezien had. Gelukkig stond ik daar nog en heb ik haar opgevangen. Het showen zelf ging uitstekend en leverde Bibi haar eerste CAC-punt op

Nanna schreef:
Ik ben jaren terug eens op een clubmatch geweest waar honden niet meemochten naar het toilet. En op een gegeven moment moet je tóch.
En hoorde ik vanaf de plee omgeroepen worden of de mensen die gilhond stil wilden houden

Hoe lang had je je verstopt op die pot dat ze zover al waren dat je omgeroepen werd????

Ehm, Tay doet/deed alsof hij vermoord werd. Ook als mijn man hem vast had. Het wordt wel ietsjes beter, hij gilt niet meer zo, maar rustig mee lopen ook niet. Zodra ik echt uit zicht ben is er geen probleem en het gaat ook beter als hij wegloopt ipv ik. Maar tot een jaar of 2 brak echt de hel los als ik even wegliep. Hij ging dus ook mee de wc in als we bij de voetbal gingen kijken.

Winni moet niks van mij hebben, dat is net een ezel, want ik krijg haar niet mee. Piepen, gewoon niet lopen en alleen maar naar de baas willen.

Yuna hier weigert pontificaal door Zoon te worden uitgelaten.
Ging zelfs gewoon midden op de weg liggen en begon te grommen toen Zoon haar probeerde toch mee te krijgen. Maar ik hoop van harte dat dit nog de nieuwigheid is en dat dat over gaat.

Maar het mooiste staaltje kwam van Duty, mijn eerste berner.
Ik had haar de eerste jaren samen met mijn ex en na de scheiding ging ze de pretouder-weekenden met de kinderen mee naar ex. In de zomervakantie was ze vijf weken bij ex tijdens mijn campingweken met de kinderen. Toen ik haar op ging halen stelde ex bij een kopje koffie voor dat ik de hond maar bij hem moest laten. Ze was immers net zo aan hem gewend als aan mij.

Ik knikte beleefd, stond op en begaf me richting voordeur.
Maar daar viel niet aan voorbij te komen, die werd namelijk volledig geblokkeerd door een massief bernerlijf.
Ik heb ook nog nooit een grote hond zo snel en behendig in een kleine Jeep zien springen en met zo'n bezorgde blik naar buiten zien kijken van: Baas, gaan we nou nog?

Het onderwerp is nooit meer ter sprake gekomen en niet lang erna werd me verteld dat de hond niet meer welkom was in het kader van de omgangsregeling.

Shelly is een sloerie, geef dr een koekje en iets te doen en ik mag doodvallen
Juno hangt meer aan mij, maar is te braaf om zich (ook bij een ander) te misdragen

Als ze moeten kiezen gaan ze liever met mij mee, maar gelukkig geen drama activiteiten als het anders moet

Nanna schreef:

Zamunda schreef: ik ben toch blij dat ze niet helemaal over de zeik is als ik weg ben en meneer Z ook geweldig vindt.

Thuis heeft ze dat ook niet hoor. Ik kan rustig weg zonder gehuil. Alleen in een vreemde omgeving doet ze dat.

Ik ben jaren terug eens op een clubmatch geweest waar honden niet meemochten naar het toilet. En op een gegeven moment moet je tóch.
En hoorde ik vanaf de plee omgeroepen worden of de mensen die gilhond stil wilden houden

Whahahahahaha .


Maar dan lijkt Lais toch wel wat op Tops, want in vreemde omgeving heeft Lais dat ook wel. Niet zo extreem als jouw diva maar meneer Z hoeft dan ook niet te proberen weg te lopen met haar als ik naar de wc ben. Als een havik houdt ze in de gaten waar ik verdwenen ben en ze zal zich niet maar even laten meetrekken: achterstevoren in de ankers en piepen/janken!
Andersom zou ze het ook niet leuk vinden maar ze zou wel met me meegaan.

TessaThomas schreef:Ehm, Tay doet/deed alsof hij vermoord werd. Ook als mijn man hem vast had. Het wordt wel ietsjes beter, hij gilt niet meer zo, maar rustig mee lopen ook niet. Zodra ik echt uit zicht ben is er geen probleem en het gaat ook beter als hij wegloopt ipv ik. Maar tot een jaar of 2 brak echt de hel los als ik even wegliep. Hij ging dus ook mee de wc in als we bij de voetbal gingen kijken.

Winni moet niks van mij hebben, dat is net een ezel, want ik krijg haar niet mee. Piepen, gewoon niet lopen en alleen maar naar de baas willen.

Ik ken het geluid héél goed . Mister is net zo.

Manuma schreef:Geen gillen, wel piepen. Uma is een papa's kind. Ze ligt overal aan zijn voeten.
Ze vindt mij leuk als ik een riem in mijn handen heb. Ik doe de leuke wandelingen en dat weet ze. Maar om lekker te gaan liggen gaat ze nooit naar mij als hij in de buurt is. En als hij van huis is ligt ze in de vensterbank te wachten, soms piepend, tot hij terug komt.


Die twee zijn misselijkmakend.

Jullie zijn dus gewoon 2 stelletjes die samenwonen

Jep erg herkenbaar.

Skye wilt gewoon bij mij zijn. Hij is wel een allemansvriend en kroelt en speelt met iedereen, maar dan moet ik er wel bij zijn. Als mijn man thuis werkt en ik ga even boodschappen doen dan blijft Skye onrustig net zo lang tot ik terug ben. We hebben hem wel eens een avondje naar de buren gebracht, maar hij heeft 2u naar de deur zitten kijken waar ik door weggegaan ben. Als ze hem halen uit de bijkeuken (dus als we als weg zijn) dan is het wel goed.
Met hardlopen van mijn man zijn er ook al een keer een aantal vuilnisbakken om gegaan omdat mijn man rechts erlangs wilde en ik een grote boog naar links maakte op de weg omdat ik er vanuit ging dat hij er links langs zou gaan. Skye zat aan de lijn bij mijn man, maar ging mooi met mij mee.
Als pup heeft hij regelmatig alles bij elkaar gekrijst als ik even uit beeld was of als we naar de supermarkt gingen en hij even buiten bij mijn man bleef wachten.

Nova is dan weer niet zo een allemansvriend maar die kan ik overal achterlaten en met iedereen meegeven. Ze kijkt nog niet op of om als ik de riem aan iemand geef en die loopt er mee weg.

bouvierpoedel schreef:

Manuma schreef:Geen gillen, wel piepen. Uma is een papa's kind. Ze ligt overal aan zijn voeten.
Ze vindt mij leuk als ik een riem in mijn handen heb. Ik doe de leuke wandelingen en dat weet ze. Maar om lekker te gaan liggen gaat ze nooit naar mij als hij in de buurt is. En als hij van huis is ligt ze in de vensterbank te wachten, soms piepend, tot hij terug komt.


Die twee zijn misselijkmakend.

Jullie zijn dus gewoon 2 stelletjes die samenwonen

Ja Manu is heel duidelijk mijn hond en zij van hem. Al heb ik Uma officieel geadopteerd maar daar heeft ze lak aan
Is leuk want 's winters loopt hij met een hond met een truitje en ik heb een heel stoere, grote hond

Manuma schreef:

bouvierpoedel schreef:

Manuma schreef:Geen gillen, wel piepen. Uma is een papa's kind. Ze ligt overal aan zijn voeten.
Ze vindt mij leuk als ik een riem in mijn handen heb. Ik doe de leuke wandelingen en dat weet ze. Maar om lekker te gaan liggen gaat ze nooit naar mij als hij in de buurt is. En als hij van huis is ligt ze in de vensterbank te wachten, soms piepend, tot hij terug komt.


Die twee zijn misselijkmakend.

Jullie zijn dus gewoon 2 stelletjes die samenwonen

Ja Manu is heel duidelijk mijn hond en zij van hem. Al heb ik Uma officieel geadopteerd maar daar heeft ze lak aan
Is leuk want 's winters loopt hij met een hond met een truitje en ik heb een heel stoere, grote hond

Hij heeft dus gewoon je bitch afgepakt.

Ik begrijp nu nog steeds niet waarom dat arme kind het met meneer Nanna moet doen terwijl ze toch duidelijk aangeeft dat ze daar niet van gediend is. En jij kiest toch voor Glenn. Arme Topsi.

Wat een voorbeelden, vooral die van Topsi en Nanna naar het toilet, gewéldig

Hier geen toneelspelers in elk geval . Hippo is een allemansvriend, de mechels gaan wel mee met iemand als ik zeg dat het ok is. Ze gaan in elk geval geen stennis schoppen.

Jep, Peer.

Zo waren we eens op vakantie en daar ergens iets aan het eten. Toen we klaar waren zou mijn man wel even peer vast houden en ik betalen ( 5 meter verder en ook in het zicht), ik waarschuwde hem nog, maar hij vond dat het kopen.
Hij heeft het geweten, wat een drama, brullen joelen en krijsen

Mijn collies waren en zijn allemaal allemansvrienden. Gaan rustig met Jack the Ripper mee. Als-ie maar koekjes heeft.
Dat gezegd hebbende, Abby heeft toch een lichte voorkeur voor zoonlief boven mij. Als ik thuis komt, is ze blij hoor. Maar als zoonlief thuiskomt, doet ze hysterisch blij.
Rotmeid.

Maggie is een ander verhaal. Die is aan mij verknocht. Gaat alleen maar mee met zoonlief als ze aangelijnd wordt weggeleid. En dan kijkt ze met een hartverscheurende blik achterom, om me bij thuiskomst weer in de nek te springen. Thuis is ze redelijk aan me vastgeplakt en als ik wegga, gaat ze op de mat voor de deur liggen wachten tot ik terugkom.
Nu ik er over nadenk, Bonnie had dat ook.
Mijn Roemeense straatslijpers tonen veel meer trouwe hondenliefde dan die lummels van collies. Die vinden iedereen leuk. Ik denk dat ik maar definitief overstap.

Elmo wil in een vreemde omgeving nog wel eens gaan zingen, als ik bij zijn bench wegloop of als iedereen van de roedel alvast gaat en hij moet bij mij blijven tijdens een show, dan staat hij achterste voren in de ring en heeft geen zin meer.

Bo hangt ook wel behoorlijk aan mij. Kan ook helemaal hysterisch reageren als ik thuiskom.
Als mijn man haar 's avonds wil uitlaten, moet hij bijna smeken of ze mee komt.
Eerst doet ze net of ze niet heeft gehoord dat hij riep, dan uiteindelijk gaat ze 'sjok, sjok' en al zuchtend met hem mee.
De eerste keer dat ze zo bij mij doet moet nog komen.
Ik moet er altijd om lachen maar mijn man is er toch iets minder van gecharmeerd, haha!

Esther12 schreef:Bo hangt ook wel behoorlijk aan mij. Kan ook helemaal hysterisch reageren als ik thuiskom.
Als mijn man haar 's avonds wil uitlaten, moet hij bijna smeken of ze mee komt.
Eerst doet ze net of ze niet heeft gehoord dat hij riep, dan uiteindelijk gaat ze 'sjok, sjok' en al zuchtend met hem mee.
De eerste keer dat ze zo bij mij doet moet nog komen.
Ik moet er altijd om lachen maar mijn man is er toch iets minder van gecharmeerd, haha!

Hahahaha, echt herkenbaar van Lais . Lais staat dan ook nog weleens rustig op en loopt gewoon de andere kant uit: ik wil helemaal niet plassen, ik wil naar de slaapkamer . Bij mij doet ze dat dus nooit, net als Bo. Gelukkig moet mijn man er ook wel een beetje om lachen, alhoewel hij er soms wel wat ongeduldig van wordt .