Het HondenForum

Hallo allemaal,

Mijn hond is helaas nogal snel angstig, ze is bang voor de borstel (ookal doet dit geen pijn) ik heb het namelijk ook met een rubbere handschoen geprobeerd en dat vindt ze ook eng maar als ik haar daarmee kriebel reageert ze hetzelfde als wanneer ik het met mijn handen doe. Dit geldt ook voor de nagelschaar en water, dat ze bang is voor water vinden we niet heel erg maar die andere dingen zijn toch wel erg vervelend.

Ik heb al geprobeerd om steeds dichterbij te komen met snoepjes en om haar eraan te laten wennen, helaas werkt dat allemaal niet. Als ze de borstel of de schaar ziet schiet ze gelijk in paniekmodus en kan geen enkel snoepje het goed doen.

Ps. Soms is ze ook opeens bang, dat gebeurt heel sporadisch. Dan rent ze van ons weg.

Is ze normaal wel gek op snoepjes?
Hoe dichtbij kan de borstel/nagelschaar komen voordat ze zo bang wordt dat ze geen snoepjes meer aanneemt?
Misschien helpt het in het begin dat de borstel gewoon ergens in zicht ligt, zonder dat iemand m vasthoudt.
Heeeel veel geduld heb je vaak wel nodig.
Hier was er een bang voor het houten apport. Dus die heb ik gewoon ergens op de grond gelegd en dan kijken vanaf welke afstand ze nog reageerde op beloning.
Na driekwart jaar (wel heel onregelmatig) oefenen was ze zover dat ze m op wilde pakken. Maar dat heeft wat geduld gekost hoor

Maak er vooral geen te groot ding van, want dan bevestig je juist dat het daadwerkelijk spannend is...

Hmm, ja ik ben bang dat het heel veel tijd gaat kosten. Met de nagelschaar is het zo dat ik hem wel kan pakken dus dat scheelt, maar als ze de borstel ziet is het gelijk paniek en dan pakt ze niks meer aan. Normaal is ze echt gek op de snoepjes, we hebben het overigens ook al eens met kipfilet geprobeerd, en zelfs dat lukte niet. Soms doet ze zelfs een angstplasje...

Het is ook heel apart, want de borstel vond ze eerst heerlijk en toen van het één op het andere moment vond ze hem doodeng...

Snoepjes of lekkernij heeft bij een hond die in de angst zit ook geen zin, die blokkeerd namelijk helemaal.
Pas als hij daar uit is, zal hij daar weer voor open staan.
Wij zien het ook vaak op de hs met angstige honden, daar gaat veel geduld in zitten, maar je timing werkwijze is daarbij ook heel belangrijk.

het schiet niet zoveel op bij zo'n angstige hond als deze om alleen aan het borstel- of nagelschaartjesprobleem te werken, de kans is namelijk erg groot dat als je hond van de angst voor dat specifieke object af is, er tien andere angsten en/of angstjes voor in de plaats gekomen zijn.

zeker maken doe je een hond de hele dag dag door, het is een bepaalde manier van omgaan met je hond die hem/haar leert dat jij te vertrouwen bent en dat geldt niet alleen bij het borstelen of kammen, maar over de hele linie.
en ja, dat is best een hoop werk en kost een hoop tijd en er zullen waarschijnlijk altijd wel dingetjes zijn die niet helemaal lukken.
maar als dat zaken zijn die niet verhinderen dat je hond normaal en met plezier kan deelnemen aan het leven van alledag is dat niet zo erg, dat kun je ook zien als speciale dingetjes die nou eenmaal bij jouw hond horen.

geduld en duidelijk zijn naar je hond toe is heel erg belangrijk, niet iets van hem/haar verwachten waarvan je weet dat ie het niet kan opbrengen en het gezegde 'langzaam aan, dan breekt het lijntje niet' zou uitgevonden kunnen zijn voor de baas met een angstige hond.
veel dingetjes samen doen waarvan je weet dat ie het kan en veel, heel veel belonen, al is het alleen maar met je stem.

het is best een opgaaf hoor, maar als het je wel lukt is het echt helemaal geweldig te zien hoe je hond is veranderd en hoeveel plezier ie in zijn -eerdere angstige en daardoor erg beperkte- leventje heeft gekregen.

renee-uk schreef:het schiet niet zoveel op bij zo'n angstige hond als deze om alleen aan het borstel- of nagelschaartjesprobleem te werken, de kans is namelijk erg groot dat als je hond van de angst voor dat specifieke object af is, er tien andere angsten en/of angstjes voor in de plaats gekomen zijn.

zeker maken doe je een hond de hele dag dag door, het is een bepaalde manier van omgaan met je hond die hem/haar leert dat jij te vertrouwen bent en dat geldt niet alleen bij het borstelen of kammen, maar over de hele linie.
en ja, dat is best een hoop werk en kost een hoop tijd en er zullen waarschijnlijk altijd wel dingetjes zijn die niet helemaal lukken.
maar als dat zaken zijn die niet verhinderen dat je hond normaal en met plezier kan deelnemen aan het leven van alledag is dat niet zo erg, dat kun je ook zien als speciale dingetjes die nou eenmaal bij jouw hond horen.

geduld en duidelijk zijn naar je hond toe is heel erg belangrijk, niet iets van hem/haar verwachten waarvan je weet dat ie het niet kan opbrengen en het gezegde 'langzaam aan, dan breekt het lijntje niet' zou uitgevonden kunnen zijn voor de baas met een angstige hond.
veel dingetjes samen doen waarvan je weet dat ie het kan en veel, heel veel belonen, al is het alleen maar met je stem.

het is best een opgaaf hoor, maar als het je wel lukt is het echt helemaal geweldig te zien hoe je hond is veranderd en hoeveel plezier ie in zijn -eerdere angstige en daardoor erg beperkte- leventje heeft gekregen.

helemaal mee eens
besteed vooral veel aandacht aan stapjes vooruit die je hond weet te maken; je zult zien hoe dit de band versterkt, het vertrouwen groeit en jullie een superteam kunnen worden

Heel erg bedankt voor de tips, het gaat inmiddels al een stuk beter. Ze is inmiddels niet meer bang voor de kam, maar ze vind het niet leuk. Desondanks blijft ze wel gewoon staan, totdat ze er geen zin meer in heeft. Gelukkig is dat vaak net het moment dat ik wil stoppen.

Voor zover ik weet is er geen nare ervaring, we konden haar eerst namelijk heel goed kammen en van het een op het andere moment is ze helemaal omgeslagen. Maar het gaat al weer beter, ze is wel een tijdje een zwervertje geweest in Bulgarije, dit duurde gelukkig maar 3 maanden en daarna is ze daar in een asiel geplaatst. Ze was ongeveer 5 maanden toen ze naar Nederland kwam. Maarja we houden van haar en er zit af en toe een kop op, maar ach dat maakt het ook leuk