Het HondenForum

Vanmorgen, lekker vroeg een wandeling gemaakt, voor dat het te warm wordt en alles nog lekker rustig is,
op een gegeven moment lopen we bij het kanaal, wel eentje met gras wallen, maar behoorlijk steil,
Lana wil water drinken n probeert om er bij te komen, zeg nog pas op, maar te laat, plons met de neus vooraan, koppie onder, hahaha totaal verbouwereerd , proestend en schuddend komt ze weer de wal op klauwteren, kijkt mij diepbeledigd aan, kijkt nog eens naar het water haha die kop, schud zich nog es uit en vervolgd haar weg, tja je was gewaarschuwd, maar weet nog steeds niet of ze kan zwemmem, ze keek er niet meer naar,

Haha dat ken ik. Pupje frodo van 4 maanden dacht dat hij over kroos kon lopen hij bleek trouwens prima te kunnen zwemmen.

Hier precies zo, op de kop in het water, en nee Nelle kan/ wil niet zwemmen

Je bedoelt zoiets?



(Dana die als klein pupje bedacht dat ze uit een sloot kon drinken. Foto is gemaakt door Jeannette)

Aura ging achter de eenden aan, eerste keer los. Halverwege de dijk springt ze zo het kanaal in..... kopje onder, dat had ze even niet verwacht. :lol:

Verstuurd vanaf mijn SM-G930F met Tapatalk

Haha ja net van die verzopen katten, lana drinkt daar wel vaker, maar ging tot nu toe altijd goed en aan de riem, nu was ze los, en nu ging het mis,
vanmiddag even gebbqd, en met een braadworst was alles weer vergeven en vergeten hahaha

Onze vorige teckel Nora dacht ook dat kroos het verlengde van het grasveld was.
Helaas zat er onder het kroos een vieze stinksloot van zwarte blubber.

Alfy huppelde vrolijk over een grasveld grenzend aan een sloot met kroos... dat was dus huppel huppel plons. Nadeel was dat het in november was en flink koud. Alfy stond te rillen als een rietje dus die heb ik toen maar vlug naar huis gebracht. Hij was overigens niet beledigd, wel diep ellendig (vond hij zelf )

nou Lana is geen waterhond, had met dat warme weer een zwembadje voor haar klaar gezet, tuinslang erin,
denk lekker spelen met water, nou ze heeft er aan geroken, haar neus opgehaald, en ging heerlijk languit op de plavuizen in de keuken liggen, zo van, hier is het ook koel. tja daar sta je dan met je goed gedrag,

Hahaha, Saar houdt ook echt niet van water en ze ging een tijdje terug ook uit een vrij steile sloot drinken en toen plons. Nu wilt ze alleen niet meer uit de sloten drinken, wat nogal irritant is als we met warm weer gaan lopen. Iemand nog tips, zelf bij het water staan of water in je handen doen werkt ook niet haha.

Lana heeft ook nog niet weer bij het water wezen drinken, ze kijkt en loopt door,
dus kan ik beter een flesje water mee nemen, en iets om uit te drinken.

Orion wilde ook over kroos heen lopen.

Luuk wil hooguit zijn voeten nat maken, meer echt niet .
Wel wil hij uit het kanaal drinken op plekken waar hij erbij kan. Alleen staat het water niet altijd even hoog en de ene keer kan hij er makkelijk bij en de andere keer is het een stuk moeilijker.
Een poosje geleden kwam hij niet achter me aan en ben ik teruggegaan om te kijken waar hij bleef. Zal toch niet in het kanaal liggen, de ziel. En ja hoor, hij lag in het kanaal, maar HOE ............

Ik weet niet hoe hij het voor elkaar heeft gekregen, maar hij lag er alleen met zijn kont in .
Hij moet zich in zijn val hebben kunnen keren, iets anders kan ik me niet voorstellen.

Damy laatst ook al (dag dat jij het topic opende zelfs). Normaal heeft hij een schurfthekel aan water. Enkel wat drinken, maar absoluut geen natte vacht
Waren we aan het wandelen op een uitgestorven route, die rond een vijver weer terug draait. Niemand te zien, dus hondjes lekker los. Ze scharrelen wat rond, proberen te rollen in de ganzenschijt (maar worden weggejaagd door de ganzen ) en zijn eigenlijk de braafheid zelve. Totdat..!!
We lopen langs een struik, er is geritsel en Damy moet dat uiteraard onderzoeken. Vliegt er ineens een eend uit de struik Damy vindt opjagen superleuk, dus hup, al blaffend erachteraan. Rondje om de vijver. Ik daar achteraan, roepend, en Noa hobbelt vrolijk achter mij aan van: Wat doe jij nu gek? Gaan wij samen spelen?
Eend heeft het geniale idee om maar over de vijver te vliegen. Overal hoog hoog gras en riet, en Damy is maar klein, dus m'n hondje neemt een SPRONG over het riet. Ik vergeet z'n kop nooit meer: eerst vol euforie en opwinding, helemaal gelukkig, tot hij het water zag. Net voor hij kopje onder vliegt, blikt hij vol afschuw richting eend.
Ik zag de bui al hangen, hond met een hekel aan water, nooit gezwommen. Ik had de riemen al in het gras gegooid en baande me een weg door het riet richting slachtoffer. Thank god dat Damy direct rechtsomkeert maakte en in een keurige borstcrawl naar me toe kwam
Eenmaal op de kant een verzopen rat natuurlijk. Als je een fluffy gewend bent, is zo'n doorweekt beestje ineens te dun. Paar keer goed schudden, aan het lijntje geklikt en ben krom van het lachen terug gewandeld richting auto. En lang leve zo'n keeshonden-vacht, in die 10 minuten was hij weer helemaal opgedroogd

(geen beeldmateriaal, ik was alleen )