Het HondenForum

Hallo,

Onze labrador van 17 maanden vindt het zwemmen nu geweldig.
Ze zwemt er op los, geweldig vind ik het.
Maar de laatste paar keren zwemt ze continu achter libelle's aan of vlinders.
Als ze dit doet heeft ze totaal geen oog meer voor mij en blijft maar doorgaan en zemt gewoon tussen riet en alles door.
Ik kan roepen wat ik wil maar krijg totaal geen aandacht meer van haar.
Dus haar lokken met iets lekkers heeft totaal geen zin want ze luistert helemaal niet meer.
Heel af en toe was ik zelfs bang dat ik ook moest gaan zwemmen want ze raakte gewoon oververmoeid in het water. (Ik geef toe vond het best wel eng).

Heeft iemand tips wat ik hieraan het beste kan doen?

Aangelijnd houden en/of niet meer laten zwemmen.
Het moet wel leuk en veilig blijven

Suzanne

17 Maanden is oud genoeg om te snappen wat 'hier' betekent, hoe leuk datgene waar je mee bezig bent ook is. Dus je zult moeten gaan oefenen op appèl

Cleva schreef:Waarom denk je dat ze niet gewoon terug zou komen als ze te moe wordt?
Ik zou me echt geen zorgen maken over verdrinken.

Verder werkt het hetzelfde als bij appel op het droge. Kwestie van oefenen en er vervolgens op staan dat ze doet wat je afgesproken hebt.

Ik heb toch ook recent op FB gelezen dat een hond gewoon 1 uur of langer blijft zwemmen en dus idd letterlijk bijna verdrinkt.
Dan is aanlijnen en "inhalen" de beste optie. Of verhinderen dat een hond die van geen ophouden weet te water gaat!

Suzanne

Hier in de wijk heeft iemand 3 labradors en 1 daarvan doet dat ook. Die raakt in een soort trance in het water. De andere 2 hebben dat nooit gehad. Ze laat hem nooit meer los in het water, altijd aan een lange lijn nadat ze diverse keren echt heel lang bezig was geweest eer ze hem er uit had.

~Suzanne~ schreef:

Cleva schreef:Waarom denk je dat ze niet gewoon terug zou komen als ze te moe wordt?
Ik zou me echt geen zorgen maken over verdrinken.

Verder werkt het hetzelfde als bij appel op het droge. Kwestie van oefenen en er vervolgens op staan dat ze doet wat je afgesproken hebt.

Ik heb toch ook recent op FB gelezen dat een hond gewoon 1 uur of langer blijft zwemmen en dus idd letterlijk bijna verdrinkt.
Dan is aanlijnen en "inhalen" de beste optie. Of verhinderen dat een hond die van geen ophouden weet te water gaat!

Suzanne

Izzy is krankjorum van d'r bal. Hoe lang het ook duurt, ze zal 'm vinden. Maar toch geldt dat in het water niet. Ze kan heel lang zwemmen en zal dat ook doen, maar zodra ze écht moe wordt, dobbert ze wel weer aan de kant. Als een Stafford met die drive al naar het land komt omdat ze moe wordt, dan komt die Lab ook wel terug Overlevingsinstinct.

Aangelijnd zwemmen vind ik levensgevaarlijk... als die lijn om de poten komt... ik.zou eerst eens wat aan t luisteren doen.

Rasgebonden trekje Ik ken behoorlijk wat labradors waarvan de eigenaar de hond t water niet meer uitkrijgt
Ik zou oefenen op appèl op plekken waar geen water is, zodat je een stabiele basis krijgt en met de tijd mee steeds meer uitdaging aan kan, waardoor je hond ook luistert bij water in de buurt.

En ik zou genoeg waterrijke plekken opzoeken die veilig zijn, zodat je hond lekker dr ei kwijt kan. Met dit weer is het toch heerlijk voor ze, geef dr eens ongelijk
Er komt een moment dat appèl en water samen komt waardoor je de controle houdt, maar dat gaat vast even duren en de zomer lijkt me er ook minder geschikt voor, omdat je hond het water niet alleen leuk vindt, maar t ook nodig heeft voor drinken en verkoeling.

Wat de rest zegt. En als ze dan toch een keer weer echt niet luistert kun je altijd nog een bal naar dr kop mikken. Hallo, aandacht! Ga die maar apporteren.

Ik ben er weleens ingelopen om er eentje bij de lurven te grijpen. Hoogst verbaasd was ze, want in het water was buiten bereik. Niet dus :p

In een soort trance lijkt me dan ook onzin, het is puur weten dat de baas je niets kan maken als je lekker aan t zwemmen bent imo.

mijke schreef:Wat de rest zegt. En als ze dan toch een keer weer echt niet luistert kun je altijd nog een bal naar dr kop mikken. Hallo, aandacht! Ga die maar apporteren.

In het water bekogeld worden met ballen, klinkt voor een jonge lab als een uitmuntende middag

Ik ken iemand waarvan zijn rottweiler bijna verdronken is in de zee en gered moest worden door de reddingsbrigade, die hond had bedacht dat ze naar Engeland kon zwemmen... en echt maar door ging

Paisley schreef:

mijke schreef:Wat de rest zegt. En als ze dan toch een keer weer echt niet luistert kun je altijd nog een bal naar dr kop mikken. Hallo, aandacht! Ga die maar apporteren.

In het water bekogeld worden met ballen, klinkt voor een jonge lab als een uitmuntende middag

Hahaha ja perfect toch? Ik bedoel, als Oor een bal ziet en ik zeg 'apport!', dan is ze in een oogwenk bij me. Wat ze daarvoor ook aan het doen was. En dat was uiteindelijk toch de bedoeling? Beetje omdenken, leuk toch

Sandra&co schreef:

~Suzanne~ schreef:

Cleva schreef:Waarom denk je dat ze niet gewoon terug zou komen als ze te moe wordt?
Ik zou me echt geen zorgen maken over verdrinken.

Verder werkt het hetzelfde als bij appel op het droge. Kwestie van oefenen en er vervolgens op staan dat ze doet wat je afgesproken hebt.

Ik heb toch ook recent op FB gelezen dat een hond gewoon 1 uur of langer blijft zwemmen en dus idd letterlijk bijna verdrinkt.
Dan is aanlijnen en "inhalen" de beste optie. Of verhinderen dat een hond die van geen ophouden weet te water gaat!

Suzanne

Izzy is krankjorum van d'r bal. Hoe lang het ook duurt, ze zal 'm vinden. Maar toch geldt dat in het water niet. Ze kan heel lang zwemmen en zal dat ook doen, maar zodra ze écht moe wordt, dobbert ze wel weer aan de kant. Als een Stafford met die drive al naar het land komt omdat ze moe wordt, dan komt die Lab ook wel terug Overlevingsinstinct.

Ik ken een Toller die zichzelf letterlijk heeft doodgerend/gezwommen..Dus ik vrees dat ik niet helemaal zou vertrouwen op dat overlevingsinstinct bij dit soort honden.

Ik zou haar een taak geven, dus samenwerken en haar wat veel leukers laten apporteren. Drijvende voerdummy ofzo.
Labradors willen doorgaans graag wat doen voor je, dus daar zou ik gebruik van maken. Eerst op het droge oefenen met apporteren van iets leuks, en dan met lange lijn eraan in het water. Oppassen dat ze niet met haar poten in verstrikt raakt.
Of misschien vind ze een bal ook heel leuk?

Mijn hussel vind waterdieren ook heel interessant, maar haar tennisbal net nog even leuker.

Ik zou aan een lange lijn doen (echt een lange 15 meter of zo minimaal) en die over de grond laten gaan zodat ze wel de vrijheid heeft van het loslopen. Als ze dan gaat zwemmen lijn oppakken en voor het einde van de lijn terug roepen. Als ze dan niet luisterd kun je haar aan de lijn tegenhouden en eventueel inhalen. Maar ik zou er op richten dat ze uit zichzelf toch terug naar binnen komt. En als ze dan komt, flink belonen en iets leuks weer het water in gooien.

Kortom met hem oefenen op hier komen, ook in het water, maar op een manier dat hij je niet kan negeren.

Ja, meegemaakt. Appèl aan land was tiptop in orde, maar zodra te water niet meer aanwezig. Hond was iets van 6 maanden en zwom zo een half uur rondjes/baantjes en ik kon op mijn kop staan, zwemmen bleef hij.
Uiteindelijk hij aan een lange lijn, drijvend speeltje aan lange lijn en er was verbetering (en ja, wel handig met de touwen omgaan, maar dat was niet zo'n issue). Maar de knop ging pas echt om toen ik met hem ging zwemmen. Oohoo, zij kan dat ook!
Sindsdien geen problemen meer, gelukkig. Want hij geniet er zo van.

Heel hard aan appèl gaan werken, ik zou dat dan met de fluit doen. Eerst goed aanleren met lekkers binnen, dan in de tuin, dan buiten op een veldje zonder afleiding, dan met afleiding enz enz. Als die fluit er eenmaal goed inzit, fluiten is hier, altijd! Dan in het water toepassen. Tot die tijd zou ik haar idd alleen in het water laten met een opdracht, ga die bal/dummy of wat voor speeltje ze dan ook leuk vind maar halen en weer terug komen brengen zodat ik hem nog een keer kan gooien.

Aan een lange lijn is eventueel een optie, maar wat Mal al zegt, ik vind dat best eng ivm verstrengeld raken in de lijn.

Cleva schreef:En heel eerlijk gezegd verzuip je ook maar lekker als je te stom bent om er uit te komen. Wat is dat voor een patiënt?
Ik ken zulke honden alvast niet.

Aangelijnd zwemmen is belachelijk. Dan maar gewoon niet zwemmen.

Toen ouwe Mister net had leren zwemmen zwom hij een keer steeds verder en verder weg, hij reageerde nergens meer op en zwom - compleet in zijn eigen wereld - immer gerade aus. Uiteindelijk reageerde hij gelukkig toch op ons geschreeuw, maar anders was ik die lummel toch echt gaan halen hoor . Mijn ouwe lummel, mooi dat ik die niet liet verzuipen of hij nou stom/Duits/patiënt was of niet .

Ik ben het wel met Cleva eens, en ik zou me (in normale omstandigheden) ook niet bezorgd maken over of de hond het wel volhield. Het zou anders zijn als er veel stroming stond, of veel boten/jetskis weet ik het, daar zou ik niet gerust op zijn. Maar gewoon in een kalme vijver, ik denk niet dat er veel labradors daarin verzuipen. Ze zijn wel dom, maar zo dom.. Het is voor mij eerder irritant dan gevaarlijk.

Timber zwom ook altijd maar door en door.
Maar hij had op een gegeven moment wel door dat de baas toch wel langs de kant bleef roepen.
Op een gegeven moment was ik het zo zat dat ik weg ben gegaan.

Weet je jij wil zo graag zwemmen en niet luisteren. Red je reet dan ook maar.... toedeledokie...
Nou toen hij door had dat ik niet meer stond te roepen langs de kant was hij er vlot uit en bij me... met een verschrikte kop "je ging me toch niet echt achter laten he"...

Hier zwemmen ze wel eens met lange lijn of flex. Omdat dat op plekken is waar ze niet los kunnen of mogen lopen en ze wel graag willen zwemmen. (na de training bijvoorbeeld en ze zwemmen liever in brede sloten dan in meertjes) Ik snap dan weer niet hoe die lijn om de poten gaat zitten als je hem vasthoudt. Ja, als je ze lijn aan het uiteinde vasthoudt misschien, maar dat houd je hem toch wat korter?

Judith schreef:Ik ken iemand waarvan zijn rottweiler bijna verdronken is in de zee en gered moest worden door de reddingsbrigade, die hond had bedacht dat ze naar Engeland kon zwemmen... en echt maar door ging

De zee is geen vergelijk, daar heb je te maken met lokaal sterke onderstromingen e.d. waardoor een hond soms gewoon niet terug kán komen en moet doorzwemmen. Pompen of verzuipen. Dat heb je in een willekeurig ven/waterplas/riviertje niet.

Maeve schreef:

Sandra&co schreef:Izzy is krankjorum van d'r bal. Hoe lang het ook duurt, ze zal 'm vinden. Maar toch geldt dat in het water niet. Ze kan heel lang zwemmen en zal dat ook doen, maar zodra ze écht moe wordt, dobbert ze wel weer aan de kant. Als een Stafford met die drive al naar het land komt omdat ze moe wordt, dan komt die Lab ook wel terug Overlevingsinstinct.

Ik ken een Toller die zichzelf letterlijk heeft doodgerend/gezwommen..Dus ik vrees dat ik niet helemaal zou vertrouwen op dat overlevingsinstinct bij dit soort honden.

Als de wil om te zwemmen sterker is dan overlevingsdrang, klopt er wel iets meer niet natuurlijk Dat zijn dus de uitzonderingen en dat zijn er maar héel weinig.

Het ligt allemaal aan het feit dat je haar laat zwemmen zonder taak. Ga apporteren met de hond en je probeer dat te gebruiken om haar terug te krijgen. Bal gooien is de beloning. Jouw hond doet haar eigen ding en dus amuseert ze zichzelf prima zo.

Mijn labrador doet precies hetzelfde.
Zwemt ook achter libellen ed aan, kan geen vuurtoren/waterspeeltje of dummy tegenop
Als ik weg wil roep ik, kijkt ze op dan loop ik weg.
Een heel enkele keer heeft ze daar lak aan.

TessaThomas schreef:Hier zwemmen ze wel eens met lange lijn of flex. Omdat dat op plekken is waar ze niet los kunnen of mogen lopen en ze wel graag willen zwemmen. (na de training bijvoorbeeld en ze zwemmen liever in brede sloten dan in meertjes) Ik snap dan weer niet hoe die lijn om de poten gaat zitten als je hem vasthoudt. Ja, als je ze lijn aan het uiteinde vasthoudt misschien, maar dat houd je hem toch wat korter?

Finn moest ik voor therapie ook laten zwemmen maar die mocht niet te gek doen en heb ik ook aan een lange lijn gedaan en eerlijk gezegd ook niet veel problemen ervaren, maar goed die zwom rechtlijnig en ging niet het riet in.
In zee kon hij trouwens ook wel eens bananen hebben als hij de speel niet zag.. toen heb ik 1x wel peentjes gezweet want er stond een beste stroming en hij bleef zwemmen
Daarna geleerd dat ik dan deed alsof ik het had, en dan kwam hij gelukkig terug zwemmen. Scherpe fluit kwam dan overigens wel door en bewegen met mijn arm om te tonen dat ik iets had, roepen had geen zin.
Een flatcoat van een vriendin was het type zwemfanaat en was met geen mogelijkheid zee uit te krijgen. Nu luisterde die hond op land ook al niet al te best maar toen hem uit het water zien te krijgen was helemaal een drama, weglopen boeide hem ook niet. Wij stonden al op de boulevard en de hond lag nog steeds in zee

Geen tips verder, ik heb geen retrievers. Maar ook hier zou ik denk ik kiezen voor een lange lijn om duidelijk te kunnen maken dat je ook in het water de controle hebt en dat hij toch maar dient te komen als je fluit.. Of ik zou om de aandacht te krijgen dingen in het water gaan gooien wat hopelijk de aandacht trekt om zo de hond uit de focus van Libelles te halen. Maar goed, ik heb een Aagje die wel reageert als er ineens wat anders spannender is dan een libelle of een vis in het water

Wat is haar allerhoogste beloning?
Voor mijn Teddy was dat de bal. Als hij zwom dan kon ik ook roepen tot ik een ons woog maar hij ging volkomen zijn eigen gang. Niets leek hij te horen, behalve het woordje "BAL". Dan kwam hij. Dat won het van alles, zelfs van zwemmen met eendjes. Als ik riep dat ik een bal had en daar dan ook vervolgens zelf een feestje mee ging bouwen dan wist hij niet hoe snel hij bij mij komen moest.

Mijn mechel kon helaas slecht los maar die had ik wel een hondenfluitje aangeleerd met als boodschap -> "kom worst halen"
Dat werkte wel altijd. Als we naar het losloop gebied gingen dan had ik fluit en worst bij me en kon ze gelukkig prima los. Ik kon wel woordelijk commando's geven maar daar had ze doorgaans lak aan.
Maar voor worst kwam ze wel.

Zoiets zou ik voor jou lab ook zoeken.
Eerst op het droge aangelijnd oefenen en als je zeker weet dat het goed werkt dan kan je het in het water ook proberen.

Helaas verdrinken er wel degelijk honden door oververmoeidheid. Lang niet elke hond heeft op tijd in de gaten dat ie echt heel moe wordt. Als hij midden in een meer bedenkt dat het tijd wordt om naar de kant te gaan, kan het domweg te laat wezen. Kan je hond wel naar de kant willen maar als de afstand te ver is verdrinkt hij wel degelijk. Ik zou dat risico niet nemen.

Gelukkig gaat het heel vaak wel goed maar het zal je hondje maar wezen die het te laat bedenkt..

Karen

Tara schreef:Niet te bang zijn met die lange lijn. Toen Oop niet meer betrouwbaar kon zwemmen deden we voor zijn veiligheid ook een lange lijn aan zijn tuig. Dan konden we hem tenminste binnenhalen als hij op het punt van verzuipen stond.

Mijn senior zou ook rustig aan de lange lijn mogen zwemmen, indien nodig.
Hier gaat het om een jonge onstuimige lab, die niet luistert en wellicht in problemen kan raken aan zo'n lijn

labje schreef:

Tara schreef:Niet te bang zijn met die lange lijn. Toen Oop niet meer betrouwbaar kon zwemmen deden we voor zijn veiligheid ook een lange lijn aan zijn tuig. Dan konden we hem tenminste binnenhalen als hij op het punt van verzuipen stond.

Mijn senior zou ook rustig aan de lange lijn mogen zwemmen, indien nodig.
Hier gaat het om een jonge onstuimige lab, die niet luistert en wellicht in problemen kan raken aan zo'n lijn

Amy zwemt ook geregeld aan een lange lijn en dat gaat prima. Ze is er nog nooit mee in de knoop geraakt of iets dergelijks.

Rhodi zwemt ook aan een 20meter lijn. Kan echt geen kwaad, kwestie van zelf opletten. Rhodi luistert prima, maar vind mensen eng, dus die blijft altijd aangelijnd.
Qua verstrikken valt het echt wel mee. Als ik zie dat dat dreigt te gebeuren word hij even teruggeroepen. Hij luistert prima en komt dan braaf, maar als je hond dat niet doet kan je 'm ook gewoon binnenhengelen. Ik heb wel eens een lijn wat ongelukkig om de poten gehad, maar nooit dusdanig dat het écht een probleem werd. Ik zou dus gewoon mooi die lijn eraan haken.