Het HondenForum

Ik heb onlangs een blitse fietskar gekocht zodat ik lekker met Xavi er op uit kan. Je kunt deze achter de fiets doen(duh) maar ook als "kinderwagen" gebruiken.
Handig bij terrasjes enzo, leek mij.

Maar! Hoe hebben jullie je hond geleerd hier rustig in te gaan zitten/liggen?
Hij wil er, met behulp van veel koekjes, inmiddels wel snel in en er in zitten lukt ook. Hij vliegt er dan wel weer uit want het ding beweegt en dat is eng.
Aangezien ik het niet wil verprutsen kom ik hier maar even tips vragen.

Lastig. Hij wil er dus uit zodra je gaat lopen? Of fietsen? Bij mij vonden ze het gelijk prima, maar dat was misschien omdat ze het fietskratje al gewend waren. En als je hem iets te kluiven geeft en heel langzaam gaat lopen?

Vastzetten aan een kort riempje

Truus wil alles zien en de eerste keer brak de riem, de tweede keer kwam ze onder de kar omdat het riempje te lang was nu zitten ze aan een heel kort kettinkje zodat ze erin blijven.

Het gaat vast niet helpen als ik hier ga schrijven dat ik met Mayke hele trainingsessies heb gehad van pup af aan en dat ze altijd met de sirene aan in dat ding heeft lopen rondtollen tijdens het rijden

Tot ie gejat werd uit het centrum van Leeuwarden. Ik dank die dief in gedachten nog elke dag, voor het leveren van overtuigend bewijs dat ik mn autorijbewijs moest gaan halen.

Leonie. schreef:Lastig. Hij wil er dus uit zodra je gaat lopen? Of fietsen? Bij mij vonden ze het gelijk prima, maar dat was misschien omdat ze het fietskratje al gewend waren. En als je hem iets te kluiven geeft en heel langzaam gaat lopen?

Hij wil er sowieso meteen uit. Maar dan heb ik em wel met het wiel aan de voorkant volledig op de grond staan. Dat beweegt natuurljjk meer dan vast aan de fiets. Dus dat is al vast het eerste wat ik eens zal veranderen.

Xavi is wat zulke dingen betreft nogal een angsthaas. Eten is helaas nog nooit een grote motivator geweest bij hem in zulke situaties. Maar misschien is een kong met leverpastei oid wel het proberen waard.

billy schreef:Vastzetten aan een kort riempje

Truus wil alles zien en de eerste keer brak de riem, de tweede keer kwam ze onder de kar omdat het riempje te lang was nu zitten ze aan een heel kort kettinkje zodat ze erin blijven.

Ik ben bang dat hij dan heel angstig gaat worden en er niet weer in wil of alleen maar bang is tijdens het fietsen. Het moet wel leuk zijn voor hem natuurlijk anders houdt het op.

Paisley schreef:Het gaat vast niet helpen als ik hier ga schrijven dat ik met Mayke hele trainingsessies heb gehad van pup af aan en dat ze altijd met de sirene aan in dat ding heeft lopen rondtollen tijdens het rijden

Tot ie gejat werd uit het centrum van Leeuwarden. Ik dank die dief in gedachten nog elke dag, voor het leveren van overtuigend bewijs dat ik mn autorijbewijs moest gaan halen.

Haha.
Xavi is niet zo vocaal maar dat wil niet zeggen dat de angst dan minder is. Ik wil het puur ter aanvulling, dat we samen eens lekker met de fiets leuke tochtjes kunnen maken. Je komt dan toch makkelijker op mooie.plekken dan met auto en lopen.
Maar het moet voor hem wel leuk zijn anders gaat dat ding net zo hard op Marktplaats.

Ah ik hoop dat het lukt!
Het is zo verschillend per hond. Ik had lange fietstochten met de honden ook wel leuk gevonden, of zelfs een meerdaagse fietstrip. Maar goed, ze hebben er een hekel aan..

Ik zou dan rustiger beginnen en de wielen eraf halen en als "nylon benche" inzetten Dan eventueel op een stapeltje oude dekens, dat het net niet meer stabiel ligt. Dan de wielen er weer onder maar "zekeren" zodat de wielen niet kunnen weglopen onder je handen, met stenen oid.

Of de categorie, hup, niet mutsen, erin, we gaan fietsen en klaar

Suzanne

als je de kar nu eerst eens stevig aan iets bevestigd, en dan een paar dagen gewoon zijn eten er in geeft,
een dutje erin laat doen enz enz,
niet mee gaan rijden, als hij het karretje goed vertrouwd dan pas de volgende stappen ondernemen,
denk dat bij een iet wat angstigere hond vertrouwen een hele grote rol speelt.

Ik heb geen tips voor je, wij kregen Oor met geen 10 paarden er in. Het ding is onstabiel en beweegt en dat is haar grootste angst ever. Heb hem maar weer verkocht op marktplaats. Veel succes dus

Hylos schreef:

Leonie. schreef:Lastig. Hij wil er dus uit zodra je gaat lopen? Of fietsen? Bij mij vonden ze het gelijk prima, maar dat was misschien omdat ze het fietskratje al gewend waren. En als je hem iets te kluiven geeft en heel langzaam gaat lopen?

Hij wil er sowieso meteen uit. Maar dan heb ik em wel met het wiel aan de voorkant volledig op de grond staan. Dat beweegt natuurljjk meer dan vast aan de fiets. Dus dat is al vast het eerste wat ik eens zal veranderen.

Xavi is wat zulke dingen betreft nogal een angsthaas. Eten is helaas nog nooit een grote motivator geweest bij hem in zulke situaties. Maar misschien is een kong met leverpastei oid wel het proberen waard.

billy schreef:Vastzetten aan een kort riempje

Truus wil alles zien en de eerste keer brak de riem, de tweede keer kwam ze onder de kar omdat het riempje te lang was nu zitten ze aan een heel kort kettinkje zodat ze erin blijven.

Ik ben bang dat hij dan heel angstig gaat worden en er niet weer in wil of alleen maar bang is tijdens het fietsen. Het moet wel leuk zijn voor hem natuurlijk anders houdt het op.

Hier wilde ze er ook weer uit zodra de kar bewoog, maar ik ben gewoon gaan fietsen en meteen de hobbelweggetjes en dat ging goed, ze zien onderweg van alles dus geen tijd om bang te zijn
Van de week een keer Dirk mee, want die is er nog niet in geweest maar gok dat dat hetzelfde gaat.

~Suzanne~ schreef:Ik zou dan rustiger beginnen en de wielen eraf halen en als "nylon benche" inzetten Dan eventueel op een stapeltje oude dekens, dat het net niet meer stabiel ligt. Dan de wielen er weer onder maar "zekeren" zodat de wielen niet kunnen weglopen onder je handen, met stenen oid.

Of de categorie, hup, niet mutsen, erin, we gaan fietsen en klaar

Suzanne

Dit dus
De vriendelijke manier kan weken duren, bij veel honden werkt dat uiteindelijk goed. Bij een ietwat angstige hond miss wel een aanrader om te doen

Bij mij gaan ze er gewoon gelijk in, van pup af aan hebben ze het sneller door dan als ze ouder zijn.
Het is in het begin een hoop gepiep, ik kijk dan stoïcijns voor me, want krijg nogal wat blikken.
In het begin wel relatief korte ritjes die altijd naar een leuke wandel/zwemplek gaan

Wij hebben buster er gewoon ingezet en zijn gaan fietsen

Tegenwoordig slaapt hij zelfs plat er in als we fietsen
Een half uur dan is het wel weer klaar vindt hij
Dan steekt hij zijn kop er weer bovenuit en wil alles zien

Heel vermakelijk als ik erachter fiets , hij probeert steeds links of rechtsom vooruit te kijken

ik ben van het resolute type. in de kar en fietsen maar. maar wel naar iets wat de hond leuk vind. zo heb ik een hond die de auto niet leuk vind, jammer joh, je moet of je wil of niet.
ellen

Hylos schreef:Ik heb onlangs een blitse fietskar gekocht zodat ik lekker met Xavi er op uit kan. Je kunt deze achter de fiets doen(duh) maar ook als "kinderwagen" gebruiken.
Handig bij terrasjes enzo, leek mij.

Maar! Hoe hebben jullie je hond geleerd hier rustig in te gaan zitten/liggen?
Hij wil er, met behulp van veel koekjes, inmiddels wel snel in en er in zitten lukt ook. Hij vliegt er dan wel weer uit want het ding beweegt en dat is eng.
Aangezien ik het niet wil verprutsen kom ik hier maar even tips vragen.

Ik had eerst een hondenkar, die open was. Deed Sam er 'gewoon' in, niet teveel heisa van maken etc. Maar Sam was daarin de grootste Parkinson hond ooit.

Met zijn blessure een andere hondenkar, niet open dus. Maar toen dus zorgvuldiger aangepakt. Gekoppeld aan fiets, maar ander met de fiets laten lopen en ik naast de fietskar lopend en hem belonen bij rustig gedrag. Zo opgebouwd. Na 2x had hij door, dat het in deze fietskar fijn vertoeven was.

Leo is er de eerste paar keren in gegaan met veel koekjes en dansjes. En we zijn die keren ook naar iets echts leuks leuks gegaan. Totdat klik viel dat de kar leuk was. Nu gaat ie vrolijk mee.
Ik zou hem ook de eerste paar keren vastzetten totdat kwartje valt.

Hier geen fietskar maar een mand, ondanks dat ik Lotus langzaam aan de mand heb laten wennen zat ze tijdens haar eerste echte fietsritje gisteren te rillen als een juffershondje, leuk vind ze het dus (nog) niet. De ene hond vind het prachtig en de andere krijg je er met nog geen tien paarden in.