Het HondenForum

Vusi heeft wel "eens" ( ) dat ze weg rent omdat ze wat interessants ziet en dat is niet altijd positief, een brommer die niet mag leven, een mens waarvan ze vindt dat die op het verkeerde pad loopt, ziet iets bewegen in 't bos, we komen Zela tegen etc.

Maar goed, we werken er hard aan en het gaat beter met brommers en mensen maar nog niet zoals ik het hebben wil
Ik heb met m'n vorige honden altijd SUPER succes gehad met zelfgebakken lever koek ze deden er een moord voor.
Vusi niet, ze vindt het wel lekker maar niet als er brommers etc voorbij komen

Nu ga ik volgende week van alles naast elkaar leggen, kaas, kip (gekookt en rauw), verschillende vleessoorten etc etc..... eens kijken of er iets tussen zit wat interessanter is dan brommers
(ik zag dit vorig jaar op een filmpje van Fotografinnetje (?) waar Elco een snack uit mocht zoeken)

Heeft iemand suggesties wat zijn/haar hond heeeel lekker vindt? mag best een beetje goor zijn (zolang het maar geen mensenpoep is )

Hier doen ze een moord voor gedroogde snacks. Ik gebruik het ook in mijn werk, hus, en ook daar is het een groot succes.

Tineke schreef:Hier doen ze een moord voor gedroogde snacks. Ik gebruik het ook in mijn werk, hus, en ook daar is het een groot succes.

Komt op het lijstje: Biltong

hoewel Lana niet erg voedsel gericht is, en bij opwinding zal het haar helemaal een zorg zijn,
dan is er helemaal niets wat haar af kan leiden van waar ze op gefixeerd is, alleen mijn stem.

maar bij oefeningen, met aandacht, wil een stukje stinkende kaas, of frikandel wel helpen.

Knakworst en kip (geen rauwe).

Deze uit een tube: http://www.zooplus.nl/shop/honden/kauws ... jes/603476
En slagroom
en stukjes kaas

GEGRILD GEHAKT!




Verder werkt rookworst en leverworst hier ook wel. Maar gegrild gehakt is echt echt ECHT de heilige graal.

Tobi kwijlt al als hij maar denkt dat ik rodi worst pak. Hij doet er alles voor!

mosquito1980 schreef:Vusi heeft wel "eens" ( ) dat ze weg rent omdat ze wat interessants ziet en dat is niet altijd positief, een brommer die niet mag leven, een mens waarvan ze vindt dat die op het verkeerde pad loopt, ziet iets bewegen in 't bos, we komen Zela tegen etc.

Dat doet ze natuurlijk niet omdat ze honger heeft Dus waarom zou eten de oplossing zijn?
Ik verbied dat soort dingen, en als dat niet genoeg is bestempel ik het als 'ZWAAR MISDRIJF' waarom ik net zo lang foeter tot ze de volgende keer een tweede keer nadenkt.

Mayke heeft het met mountainbikers. Terwijl ik zelf met haar vaak ga mountainbiken. Maar op een pad waar ik vaak loop, komen ze wel eens langs geraasd en de snelheid en het geluid van noppenbanden op verharde weg triggeren haar. Ik roep haar bij me als ik ze zie aankomen en leg in duidelijke taal uit dat ik geen wangedrag wil. Doet ze dat wel: Probleem
Ik heb het prima onder controle maar ik zou niet weten hoe ik het met eten zou kunnen oplossen

Loesje doet alles voor Frolic. Vind een hele frolic-ring veel te veel dus die breek ik in 5 stukjes. Geen groter geluk dan een friemetje frolic.

Gerookte kip.. Niet erg gezond maar erg effectief.

mosquito1980 schreef: Nu ga ik volgende week van alles naast elkaar leggen, kaas, kip (gekookt en rauw), verschillende vleessoorten etc etc..... eens kijken of er iets tussen zit wat interessanter is dan brommers

Heeft iemand suggesties wat zijn/haar hond heeeel lekker vindt? mag best een beetje goor zijn

Snackjes naast elkaar leggen, heeft mij inderdaad ook veel nieuwe inzichten gegeven. En bovendien is het een heel leuk spelletje voor je hond! Zeker doen. Ik ben benieuwd wat eruit komt!

Wat Jip heel lekker vindt: gekookte kippendij, gedroogde paardentong, gedroogde struisvogelmaag (van Trovet), zelfgebakken pannenkoekjes met een klein beetje pindakaas, gevriesdroogde snacks van Orijen (met name de variant met wildzwijn) en gedroogde orgaanvleesblokjes van hert. Hij houdt niet van vis: toen keek hij mij echt enorm teleurgesteld aan... en liep weer weg.

Jip mag niets van koe/rund, dus ook geen kaas. Maar dat kunnen veel honden inderdaad ook niet weerstaan.

Hier is de jackpot een tube smeerkaas Tijdens de vakantie in Zweden heb ik een aardige hoeveelheid ingeslagen, ze stoppen daar alles in tubes Dus smeerkaas met stukjes ham, op basis van kip, makreel, ree etc etc. Die heb ik altijd bij me en gebruik ik alleen als ze in de echt moeilijke situaties heel knap zijn.

De hondenschool waar ik train gaf in de eerste les als 'opdracht' mee om te ontdekken wat de top 10 is van jouw hond, wat beloningen betreft. Ze moedigde ons aan om veel te variëren en steeds weer wat nieuws te proberen. Maar ondanks al het lekkers dat we al getest hebben (en waarvan dus ook veel door Jip goedgekeurd is) blijft Jip gemakkelijker te motiveren en te belonen met spel dan met voer. Dus als ik in een situatie terecht kom met heel veel leuke afleidingen waardoor Jip er vandoor gaat, heeft het meer nut om bij terugkomst een heel leuk speeltje tevoorschijn te halen dan om snoepjes te pakken. Het is mij nog niet gelukt om te voorkomen dat hij wegrent. Maar dat hebben we ook nog niet voldoende getraind.

Ik heb echt alleseters, zelfs voor saaie droge brokken doen ze eigenlijk alles wel
Taartje heeft een duidelijke voorkeur voor vis, Amoz en Mila zijn heel dol op kaas en Amy houdt van veel: liever een hand droge brokken dan een klein heel bijzonder lekker snackje. De zalmkoekjes van Henne vinden ze hier ook allemaal fantastisch, slagroom uit een spuitbus en smeerkaas of pate uit een tube doen het ook heel goed en ze zijn ook allemaal gek op een stukje brood.
Voor Mila is de grootste beloning overigens ook spel, voer komt daarna.

rauwe vuile pens in stukjes.
Stinkt als de hel, ligt niet lekker in de hand maar zo attractief.
Deed ik wel eens voor Rana.

Ita is meestal gelukkig met rodiworst o.i.d.
Behalve als er een haas langs komt

ranetje schreef: Behalve als er een haas langs komt

Herkenbaar, konijnen geen enkel probleem als we die tegenkomen maar hazen Luus en Abra liepen van de zomer een keer in de Groene weelde en tussen het hoge gras zaten meerdere hazen die ik daardoor niet gezien had. Zij roken ze uiteraard en het gegil was niet van de lucht. Gelukkig was het heel vroeg in de ochtend wat wel zo prettig is bij dat oorverdovende geluid wat eruit kwam

Paisley schreef:

mosquito1980 schreef:Vusi heeft wel "eens" ( ) dat ze weg rent omdat ze wat interessants ziet en dat is niet altijd positief, een brommer die niet mag leven, een mens waarvan ze vindt dat die op het verkeerde pad loopt, ziet iets bewegen in 't bos, we komen Zela tegen etc.

Dat doet ze natuurlijk niet omdat ze honger heeft Dus waarom zou eten de oplossing zijn?
Ik verbied dat soort dingen, en als dat niet genoeg is bestempel ik het als 'ZWAAR MISDRIJF' waarom ik net zo lang foeter tot ze de volgende keer een tweede keer nadenkt.

Mayke heeft het met mountainbikers. Terwijl ik zelf met haar vaak ga mountainbiken. Maar op een pad waar ik vaak loop, komen ze wel eens langs geraasd en de snelheid en het geluid van noppenbanden op verharde weg triggeren haar. Ik roep haar bij me als ik ze zie aankomen en leg in duidelijke taal uit dat ik geen wangedrag wil. Doet ze dat wel: Probleem
Ik heb het prima onder controle maar ik zou niet weten hoe ik het met eten zou kunnen oplossen

Haha, nou, zo deed ik dat eerst ook, maar daar leren ze dus niks van af. Ze leren alleen dat jij het niet leuk vindt, maar hun gevoel verandert er niet bij en dus zal hun instinctieve reactie nog altijd eerst narennen zijn, waarna ze zich vervolgens pas bedenken ohja kut dit mag niet. En jij moet dus altijd op je hoede zijn want het kan elk moment weer gebeuren als de trigger ff te sterk voor ze is.

Ik heb Oor succesvol afgeleerd om achter fietsers aan te gaan door haar gewoon consequent bij me te roepen (van te voren) en er snoep in te gooien. Verder heb ik niks noppes nada gecorrigeerd of gebruld van foei en hier ofzo. Gewoon, fietser = snoepje. Haar hele gevoel over die fietsers is nu veranderd. Ze kijkt er niet eens meer naar, ze schrikt er niet meer van, het triggert geen jachtinstinct of wedstrijdjesgevoel meer in haar. Ik hoef nu dus niet meer op te letten bij passerende fietsers. Gewoon niet. Dus iets dat niet wordt veroorzaakt door honger kun je wel degelijk oplossen met voer.

Cleva schreef:

ranetje schreef: Behalve als er een haas langs komt

Hazen komen hier niet langs. Die vliegen onder je poten vandaan. Ik schrik me elke keer een verzakking.

Ik schrik niet van de hazen op zich , wel van de uitwerking die ze hebben op de honden. Zelfs Micron wordt er hysterisch van

ranetje schreef:rauwe vuile pens in stukjes.
Stinkt als de hel, ligt niet lekker in de hand maar zo attractief.
Deed ik wel eens voor Rana.

Gekke vraag misschien, maar... hoe neem je dat mee tijdens een wandeling? Ik vind dat ook voor Jip wel het proberen waard

mijke schreef:

Paisley schreef:

mosquito1980 schreef:Vusi heeft wel "eens" ( ) dat ze weg rent omdat ze wat interessants ziet en dat is niet altijd positief, een brommer die niet mag leven, een mens waarvan ze vindt dat die op het verkeerde pad loopt, ziet iets bewegen in 't bos, we komen Zela tegen etc.

Dat doet ze natuurlijk niet omdat ze honger heeft Dus waarom zou eten de oplossing zijn?
Ik verbied dat soort dingen, en als dat niet genoeg is bestempel ik het als 'ZWAAR MISDRIJF' waarom ik net zo lang foeter tot ze de volgende keer een tweede keer nadenkt.

Mayke heeft het met mountainbikers. Terwijl ik zelf met haar vaak ga mountainbiken. Maar op een pad waar ik vaak loop, komen ze wel eens langs geraasd en de snelheid en het geluid van noppenbanden op verharde weg triggeren haar. Ik roep haar bij me als ik ze zie aankomen en leg in duidelijke taal uit dat ik geen wangedrag wil. Doet ze dat wel: Probleem
Ik heb het prima onder controle maar ik zou niet weten hoe ik het met eten zou kunnen oplossen

Haha, nou, zo deed ik dat eerst ook, maar daar leren ze dus niks van af. Ze leren alleen dat jij het niet leuk vindt, maar hun gevoel verandert er niet bij en dus zal hun instinctieve reactie nog altijd eerst narennen zijn, waarna ze zich vervolgens pas bedenken ohja kut dit mag niet. En jij moet dus altijd op je hoede zijn want het kan elk moment weer gebeuren als de trigger ff te sterk voor ze is.

Nou ik vind dat ze er niets van leren als je er op het juiste moment voer in gooit. Hoe ga je het oplossen als je je pindakaas bent vergeten? Of sowieso al geen zin hebt om altijd met voedsel rond te slepen?
Ik vind regels naleven een heel nuttige afspraak tussen mij en mijn honden. We oefenen er zelfbeheersing mee, scherpen relaties ermee aan, en dan buigt die instinctieve reactie ook om.
Ik voel me zo verschrikkelijk armoedig als ik mijn honden moet gaan lopen paaien om met mij op stap te mogen op een houdbare manier zonder dat ze in 7 sloten tegelijk lopen.

Ik ben arrogant genoeg om mn honden aan het verstand te peuteren dat de uitjes met ze een privilege zijn. En dat ze heel veel vrijheid en lol ontvangen voor het offer die ze moeten leveren: namelijk het beheersen van primitief en onhoudbaar gedrag.
Jaren terug liep ik ook altijd te leuren met voedsel. De ene keer stinkende gedroogde visjes, de andere keer roergebakken ei. En ik kreeg een middelvinger.
Ik neem nou nooit meer wat mee en heb mn honden altijd los zonder wangedrag. Ik vind de verschuiving in mn eigen overtuigingen een verademing, en mn honden ook want ze krijgen er heel veel vrijheid en een gezellige baas ervoor terug.

Het onderstaande komt me in ieder geval akelig bekend voor en ik ben zelf heel blij dat ik de oplossing heb gevonden, níet in de vorm van eten

Vusi niet, ze vindt het wel lekker maar niet als er brommers etc voorbij komen

Paisley schreef:

mijke schreef:

Paisley schreef:

mosquito1980 schreef:Vusi heeft wel "eens" ( ) dat ze weg rent omdat ze wat interessants ziet en dat is niet altijd positief, een brommer die niet mag leven, een mens waarvan ze vindt dat die op het verkeerde pad loopt, ziet iets bewegen in 't bos, we komen Zela tegen etc.

Dat doet ze natuurlijk niet omdat ze honger heeft Dus waarom zou eten de oplossing zijn?
Ik verbied dat soort dingen, en als dat niet genoeg is bestempel ik het als 'ZWAAR MISDRIJF' waarom ik net zo lang foeter tot ze de volgende keer een tweede keer nadenkt.

Mayke heeft het met mountainbikers. Terwijl ik zelf met haar vaak ga mountainbiken. Maar op een pad waar ik vaak loop, komen ze wel eens langs geraasd en de snelheid en het geluid van noppenbanden op verharde weg triggeren haar. Ik roep haar bij me als ik ze zie aankomen en leg in duidelijke taal uit dat ik geen wangedrag wil. Doet ze dat wel: Probleem
Ik heb het prima onder controle maar ik zou niet weten hoe ik het met eten zou kunnen oplossen

Haha, nou, zo deed ik dat eerst ook, maar daar leren ze dus niks van af. Ze leren alleen dat jij het niet leuk vindt, maar hun gevoel verandert er niet bij en dus zal hun instinctieve reactie nog altijd eerst narennen zijn, waarna ze zich vervolgens pas bedenken ohja kut dit mag niet. En jij moet dus altijd op je hoede zijn want het kan elk moment weer gebeuren als de trigger ff te sterk voor ze is.

Nou ik vind dat ze er niets van leren als je er op het juiste moment voer in gooit. Hoe ga je het oplossen als je je pindakaas bent vergeten? Of sowieso al geen zin hebt om altijd met voedsel rond te slepen?
Ik vind regels naleven een heel nuttige afspraak tussen mij en mijn honden. We oefenen er zelfbeheersing mee, scherpen relaties ermee aan, en dan buigt die instinctieve reactie ook om.
Ik voel me zo verschrikkelijk armoedig als ik mijn honden moet gaan lopen paaien om met mij op stap te mogen op een houdbare manier zonder dat ze in 7 sloten tegelijk lopen.

Ik ben arrogant genoeg om mn honden aan het verstand te peuteren dat de uitjes met ze een privilege zijn. En dat ze heel veel vrijheid en lol ontvangen voor het offer die ze moeten leveren: namelijk het beheersen van primitief en onhoudbaar gedrag.
Jaren terug liep ik ook altijd te leuren met voedsel. De ene keer stinkende gedroogde visjes, de andere keer roergebakken ei. En ik kreeg een middelvinger.
Ik neem nou nooit meer wat mee en heb mn honden altijd los zonder wangedrag. Ik vind de verschuiving in mn eigen overtuigingen een verademing, en mn honden ook want ze krijgen er heel veel vrijheid en een gezellige baas ervoor terug.

Wij maken er een combinatie van, luisteren is zeker niet vrijblijvend maar we belonen ook. Soms met een snack soms met de stem of een knuffel. Dat werkt bij onze honden het beste.

Cleva schreef:

Tineke schreef:

Cleva schreef:

ranetje schreef: Behalve als er een haas langs komt

Hazen komen hier niet langs. Die vliegen onder je poten vandaan. Ik schrik me elke keer een verzakking.

Ik schrik niet van de hazen op zich , wel van de uitwerking die ze hebben op de honden. Zelfs Micron wordt er hysterisch van

Ik wandelen waar ze gerust een stukje achter de hazen aan kunnen. Ze krijgen ze toch niet te pakken.
Maar ik ben doorgaans in diepe gedachten verzonken en zo'n haas die dan een halve meter voor je voet wegspringt en het bijbehorende bloedverziekende gekrijs van Hein is niet erg prettig.
Ze lopen hier trouwens ook in de tuin. Beetje stennis trappen om vervolgens weer weg te wezen. Klotebeesten.

Nou dat gekrijs is echt om een hartverzakking te krijgen. Zeker omdat ik ze ook niet gezien had en dat dus niet zag aankomen. Ze kregen ze ook niet te pakken , gelukkig, en ze kwamen wel terug al was dat niet direct maar wel vrij snel. Ik vind het echt verbazingwekkend dat deze beesten zoveel meer bij ze losmaken dan andere. Misschien omdat ze zo hard lopen en ze weten dat zij ze toch niet te pakken kunnen krijgen al geldt dat uiteraard niet voor iedere hond. Ik ben ze ook weleens bij de golfbaan tegenkomen , toen denderde Rio over de hele golfbaan heen . Was ook vroeg in de ochtend dus werd ook niet opgemerkt

Levercake is bij ons het wondermiddel

En ik ben wel van de koekjes erin als ze het goed doen, maar ook van het heel erg blij en voor passanten idioot enthousiast reageren. En als ik geen koekjes bij me heb dan zeg ik altijd " de koekjes zijn op, we gaan thuis een koekje halen he" en ze begrijpen het echt, want ze gaan dan als een idioot aan de riem trekken om thuis te komen Wat dan ook weer niet zo gewenst is als je twee keer 30 en een keer 25 kilo tegelijk aan de lijn hebt.

Ik heb met peer een tijdje getraind met een bus slagroom, dat vond hij beter dan kaas, worst etc.

Paisley schreef:

mijke schreef:

Paisley schreef:

mosquito1980 schreef:Vusi heeft wel "eens" ( ) dat ze weg rent omdat ze wat interessants ziet en dat is niet altijd positief, een brommer die niet mag leven, een mens waarvan ze vindt dat die op het verkeerde pad loopt, ziet iets bewegen in 't bos, we komen Zela tegen etc.

Dat doet ze natuurlijk niet omdat ze honger heeft Dus waarom zou eten de oplossing zijn?
Ik verbied dat soort dingen, en als dat niet genoeg is bestempel ik het als 'ZWAAR MISDRIJF' waarom ik net zo lang foeter tot ze de volgende keer een tweede keer nadenkt.

Mayke heeft het met mountainbikers. Terwijl ik zelf met haar vaak ga mountainbiken. Maar op een pad waar ik vaak loop, komen ze wel eens langs geraasd en de snelheid en het geluid van noppenbanden op verharde weg triggeren haar. Ik roep haar bij me als ik ze zie aankomen en leg in duidelijke taal uit dat ik geen wangedrag wil. Doet ze dat wel: Probleem
Ik heb het prima onder controle maar ik zou niet weten hoe ik het met eten zou kunnen oplossen

Haha, nou, zo deed ik dat eerst ook, maar daar leren ze dus niks van af. Ze leren alleen dat jij het niet leuk vindt, maar hun gevoel verandert er niet bij en dus zal hun instinctieve reactie nog altijd eerst narennen zijn, waarna ze zich vervolgens pas bedenken ohja kut dit mag niet. En jij moet dus altijd op je hoede zijn want het kan elk moment weer gebeuren als de trigger ff te sterk voor ze is.

Nou ik vind dat ze er niets van leren als je er op het juiste moment voer in gooit. Hoe ga je het oplossen als je je pindakaas bent vergeten? Of sowieso al geen zin hebt om altijd met voedsel rond te slepen?
Ik vind regels naleven een heel nuttige afspraak tussen mij en mijn honden. We oefenen er zelfbeheersing mee, scherpen relaties ermee aan, en dan buigt die instinctieve reactie ook om.
Ik voel me zo verschrikkelijk armoedig als ik mijn honden moet gaan lopen paaien om met mij op stap te mogen op een houdbare manier zonder dat ze in 7 sloten tegelijk lopen.

Ik ben arrogant genoeg om mn honden aan het verstand te peuteren dat de uitjes met ze een privilege zijn. En dat ze heel veel vrijheid en lol ontvangen voor het offer die ze moeten leveren: namelijk het beheersen van primitief en onhoudbaar gedrag.
Jaren terug liep ik ook altijd te leuren met voedsel. De ene keer stinkende gedroogde visjes, de andere keer roergebakken ei. En ik kreeg een middelvinger.
Ik neem nou nooit meer wat mee en heb mn honden altijd los zonder wangedrag. Ik vind de verschuiving in mn eigen overtuigingen een verademing, en mn honden ook want ze krijgen er heel veel vrijheid en een gezellige baas ervoor terug.

Het onderstaande komt me in ieder geval akelig bekend voor en ik ben zelf heel blij dat ik de oplossing heb gevonden, níet in de vorm van eten

Vusi niet, ze vindt het wel lekker maar niet als er brommers etc voorbij komen

Ik verwacht niet dat het eten DE oplossing zal zijn maar een hulp middel.
Vanmorgen op de wandeling 3 keer mensen tegen gekomen en bij alle 3 netjes aan de lijn, terwijl ze ze al gezien had, op 4-5 meter afstand langs lopen ik netjes goede morgen zeggen en de mensen zeggen goede morgen terug. Vusi wordt wat gespannen maar loopt braaf mee zonder blaffen of grommen, als de mensen goed en wel gepasseerd zijn krijgt Vusi een dikke knuffel een braaaaf Vusi en ze mag weer los Een half jaar geleden was dit nog heel anders Dwz het gaat vooruit en iets lekkers kan dan net nog iets extra's zijn als beloning

Bij onze training deden we de verschillende voertjes dan in een maden doosje
Kon de hond het goed ruiken, niet gelijk pakken en zag je duidelijk wat hun voorkeur had.

Hier is vooral de afwisseling interessant.
Droge brokjes niet heel boeiend, wel alle 'natte' dingen zoals, rookworst, knakworstjes, kaas(liefst oude) kipfilet, frikandel

Hier drie verschillende honden en verschillende beloningen.

Rani houdt erg van eten maar ze houdt nog veel meer van de bal of frisbee. Als ik de bal laat zien of er even mee stuiter kun je een bom naast haar afschieten, ze heeft alleen oog voor de bal.

Gollum maakt het niks uit als het maar eetbaar is

Mika is nergens mee te paaien, die moet gewoon luisteren.

Bij Duke werkt het hetzelfde. Voor eten doet hij heel veel, maar bepaalde dingen zijn (waren) altijd belangrijker dan eten. Ik kon hem ook niet stoppen weg te rennen en werd er echt een beetje wanhopig van.

Ik heb vanalles geprobeerd om het hem af te leren, maar wat uiteindelijk het meest effectief was, was een lang lijntje eraan, die over de grond laten slepen en er boven op gaan staan als hij weg wilde rennen terwijl ik nee zei. Hij had gewoon geen succes meer met niet luisteren naar nee, zonder dat ik boos op hem hoefde te worden. Dat lang genoeg volgehouden en nu gaat het eigenlijk vrijwel altijd goed. Alleen als andere met dingen gaan gooien voor hun hond ben ik hem kwijt. Lange lijn heeft er alles bij elkaar een maand of 4 aangehangen als hij "los" liep, nu nooit meer.

In noodgevallen heb ik een noodstop erop zitten. Onbewust trouwens. Ik loopop veel plekken heen en weer, waar we op het einde dus omdraaien. Onbewust heb ik vanaf dag 1 gezegd "kom duke we draaien om", dit is erin gesleten. Als ik het nu zeg schiet ie direct in een sliding stop draait zich om en rent de andere kant op. Een western paard is er niks bij. . Heel af en toe gebruik ik die en die werkt vrijwel altijd, en dat komt hooguit eens per maand voor. En we draaien dan ook écht altijd om en lopen minstens 100 meter de andere kant op. Ook bij zon geval.

Trixie Premio leverworst of die van Arden Grange. Laatstgenoemde is favoriet